Alle inzendingen over mond

de gezichten van poreus porselein zoeken zacht de nabijheid van elkaar het aarzelend beroeren van de breekbare handen om die ene ander opnieuw te zien reizen gesloten ogen over onneembare muren in het oog van de storm stamelen en schreeuwen hun huilende monden…

Soms zijn confrontaties, complete hordes die " genomen" moeten worden, vaak lijkt het beter, de ogen te sluiten, de oren op non- actief te zetten, vooraleer men de mond opent en gezegdes uit, die beter gemeden kunnen worden, want al is de waarheid nog zo snel...... een confrontatie achterhaalt haar wel!…

Het water loopt me, nu al, in de mond.…

Doe 't wel voluit: het moet de moeite lonen, neem dus de grofste woorden in de mond. Ik zou dat o zo graag eens willen doen maar leef heel ongezond: ik heb fatsoen!…

mag ik je sprookjesprins voor even zijn je bestijgen en met mijn sporen zachte voren rijten in je warme vlees nee ik ben geen beest maar jij galopt geweldig als ik in je flanken aangeef dat de wegen klaar zijn voor ons samen leven ik teugel niet je mond is vrij de andere dressuur komt niet van mij…

mijn mond blies wolkjes in de winter ik liet het oude jaar voor wat het was dansende lichtvlekken lieten het dode achter diep boog ik voor de wind de aarde wilde me dragen mijn lichte voeten voelden de lente ze vonden ruimte in het ritme van de tijd…

we zagen hoe het licht op de gevels viel hoe de schaduw in een zachte dans de zon verdrong hoe vogels in stilte afdaalden we zagen hoe de zinkende stad in het water wegkwijnde laat me jullie meenemen mompelde het water met de hand voor de mond…

DROOMPRINSES Zo een, die met zwaard de doorntakken snoeit een pad maakt naar de prinses Zij snurkt haar dagen rond al honderden jaar en wacht op een kus, die haar wakker maakt Zij droomt een glimlach om haar mond verlost te zijn van elke doorligwond want pijn je raakt eraan gewend…

toen het donker zich om de dag zou striemen als een zwachtel om een stomp hoe bijna geruisloos de grond onder ons bevroor en ook de lucht tussen onze monden ook de rijm nog dronken van sporen uitgeneveld wist je dat meeuwen op het ijs blijven zitten? tot krakende barsten de dooi aankondigen…

die je open wil wrikken Met een tong zo diep om bijna te stikken Een zachte mond die langzaam vraagt om meer Heerlijk ik beantwoord keer op keer Vingertoppen, handen worden gekust Is dit liefde of gewoon wellust?…

Je nadert me meer en meer, je betovert me meer en meer, je borsten wippen bijna uit je BH als je me ziet, ik spring bijna met mijn mond open op jouw open mond, onze aura's verkleven met elkaar als parende slakken, je oppert zinspelingen die er niet om liegen, het is zelfs God duidelijk dat we met elkaar willen vrijen, maar er liggen praktische…

Die de regels aan zijn laars lapt, Die alleen oog voor eten had Die stinkt omdat ie piest waar je bij bent Die je de hele dag achterna rent Die eet met opengesperde mond Die smakt dat het een lieve lust is Een zooitje maakt van de omgeving Neen het is niet mis!…

gespaard; werd slechts met de mond beleden; gesproken van een toekomstige gelijkheid voor alle mensen; waar ook levend in de aardse druivengaard.…

gaat u maar liggen zei de chirurg in Catharien we gaan uw grafwerk verwijderen; open uw mond en ik spuit u plat en tel langzaam tot tien leg een doekje over mijnheer zei hij tegen zijn assistente we hoeven alleen zijn geopende mond en slappe tong te zien.…

Want waar het hart van overloopt, spreekt dan jouw mond misschien. Het openstellen van je hart toont wat jij daarin hebt gelegd. Niemand kan het kennen, als je het niet zegt. Alleen jouw mond kan het vertellen met woorden die je hebt geleerd. Je eigen geest gaat ze dan vormen, soms goed en soms verkeerd.…

Verlegen maakt iemand op zijn mooist, siert hem van binnen Verstrikt in aarzelingen houdt hij het schichtig voor gezien Trilt hij van twijfel of is het inspanning zijn hand niet te laten vangen door gebaar, zijn mond door woord?…

Mijn lichaam is Een van de miljoenen Benen die lopen en armen die zwaaien, Enkels die zwikken, een mond die kust. Mijn ogen zien Een mens in de menigte, Kinderen die spelen, Een spiegelbeeld. Andere ogen zien Mij niet meer, Ik ben. Ik ben maar een gezicht…

Wanneer ik je zie wil ik mij warmen helemaal verdwijnen in je armen Wanneer ik je hoor mooie woordjes en zinnen wil ik fluisteren en je totaal beminnen Wanneer ik je voel zie je sterretjes in m'n ogen een lach om mijn mond deze vertelt ongelogen Dat ik je wil op dit moment hier en nu als je bij me bent…

ik zie je staan bleek en verward je mompelt een woord maar ik kan je niet horen je kijkt me aan met zoveel pijn je opent je mond maar er komt nog geen geluid je draait je om je lichaam schokt ik weet dat je denkt: zij zal het ook niet snappen glazen wand ik kan je zien ik wil je helpen maar ‘k mag niet binnenkomen…

Ramp zalig het gevoel loos de woorden schat ik ook van jou wéér galmen gehate klanken vormen zinnen sprakeloos mond dood moe gestreden uitgedroogde levens ader en door stromen haperend ader latend walgende weerzin…

Er ligt een man in uit het voorgeborchte van veenlanden, strop om de nek, lach om zijn mond. Als ik mijn oor tegen de wand aan leg, kan ik zijn ademhaling bijna horen. Hij is maar tussendood. Straks zal hij ontwaken, zo bonst het in ons hoofd. ------------------------------ uit: 'Alles is er nog', 2003.…

Schenk me jouw armen ze geven me rust Mijn ziel zal verwarmen als je me teder kust Laat mijn hoofd schuilen zachtjes op jouw schoot Laat me uithuilen ik ben zo bang voor de dood Laat je mond mij zeggen dat het niet zo erg is Probeer me uit te leggen dat de dood niet het einde is.…

de nacht komt aan het zacht verglijden van stromen woorden, gedachten het weten, voelen zacht verlangen naar huid, mond, lichaam wegdromen vervagen in hoge luchten zoeken naar erehagen verdwalen in mist dan zachte contouren in sterrenvonk lichaam lief…

Zo'n pitbull immers met zo'n grote mond Geeft niemand graag een schop onder z'n kont.…

De blik in jouw ogen verraadt mij je gedachten De glimlach rond je mond laat me weten dat je gelukkig bent Jouw handen in de mijne laten me voelen wat je voelt Zonder één woord begrijp ik jou Het is de wonderlijke taal van de liefde die jij spreekt…

Wanneer jouw vingertoppen mijn gedachten zouden raken, dan Wanneer mijn handen naar de jouwe zouden haken, dan Wanneer mijn mond was stomgeslagen met jouw lippen en de stilte over ons verleden dalen kon, ja dan Dat ik dan jonger worden zou en niet een dag, maar jaren.…

haar handen bevangen door stilte zij wijst geen weg richt zich op aarde waar voetsporen ontstaan, zacht en onzichtbaar haar ogen bevangen door kilte zij ziet transparant verkijkt zich op zijn gelaat nabij haar mond onbevangen blaast schelphuis van verlangen voorzichtig opzij…

Hun mond vol zand, liggend op het strand, Bleven ze gelukkig in leven om verder hun hartstochten te beleven.…

hoe zou het zijn alle dagen zang in diep gewelf van binnen als vanzelf door de mond naar buiten? zou het samen kunnen met d'and'ren niet meer enig maar vereend in koren vol met dichters vol uit bezongen d'harmonie desnoods met fanfare nog daar bij? zou dat dan echt uit zelf komen voelen van?…

bij het ochtendgloren dippen je lippen mijn ogen hibiscusrood het daglicht kriekt met witte woorden je glimlach open teder schuift de geur van oleander en jasmijn door het halfopen raam onhoorbaar plooit het lippenrood zich open op je mond mijn vingertoppen speuren de kleur van stuifmeel in je haar.…