Alle inzendingen over moors

Bij nader inzien klopt alleen het oor de rest lijkt nog het meest op Demi Moore!…

het schip rolt van schots naar scheef de destabilisator geplaagd door een virus, legt het aan met de middeleeuwen en haar houten barken de rotsen onverstoorbaar vlakbij kijken niet naar een eeuw meer of minder evolutie heeft hen slechts bijgebracht dat ze er nog steeds als de klippen bij kunnen zijn in morse en andere code de noodkreten…

wind en wolken jagen blaadjes ritselen vlagen smoren ochtendrood wolkenflarden vlagen het licht uit de dagen langs de Grenzweg de Westweg waait de dood de Walchumer Schloot doet de grens voor oneindig rechtdoor vanaf Sustrum Moor somber verlaten lopen de straten al maar rechtdoor gevangenen zwoegen een meter diep ploegen met schoppen…

Aarde kruip nog niet op hem maar mors zijn woorden, laat ze niet verbleken. Alles kan ik aan maar niet zijn lekke stem. Smoor haar in mij. Straks klikt hij weg dan is het stil en spoel ik weg met hem. --------------------------------------- uit: 'Entre deux mers', 1997.…

Ik ben je haast bijna je gelijke Stuur flitsberichtjes naar je spiegel- | -legeips beeld | dleeb . in . morse .…

Ik ben in termijnen van ijdelheid - het met verf doordrenkte vod, een aan staren verknocht lijk in morse belerende zonnen. Ik ben in verhaal het aanzetstaal dat de penselen streelt - in tekening het marginale, clichématige deel.…

Insane thoughts race through my mind One more malicious than the other Deceit and betrayal And red raw jealousy - Livid, lethal - Poisoning what's left Of the sense And devouring the sane There is no escape From this ravenous rage Nowhere to hide From its hideousness…

aan hun koude tenen op de hellende morene nader ik schuchter een boreling en klop voorzichtig aan. hij opent zijn stenen bemanteling zo kan ik binnengaan. wat ik vind is een verloren kind dat bevroren in zijn holte ligt. lang kijk ik naar zijn trekken ontstaan uit geest en pen. ik zal het maar niet wekken hoewel ik het herken.…

Sinds we Adams Family verzwolgen Frans´ bestaantje en het leven van La Brard En de Froger-rijkelui zijn we gehard In sterren die hun leven laten volgen Bij een single singer-homoseksueel Gaat er heus geen hapje minder door de keel…

mijn witste bruidsjurk trek ik aan zie ik hem te wenken staan in nood zijn komst verwacht mijn bruidegom mijn knekelman, ik kom met een zeisslag maait hij mij spontaan apocriefe vleugels aan witsierlijke bruid doodsgezellin leedvrij eeuwige leegte in…

Elk overzees gebiedsdeel was corrupt, Je mocht op Marokkaanse knieën schieten, Zo was hij volop aan het zwartepieten, Maar na ‘het meldpunt’ stopte hij abrupt. Ik zie Geert denken: “Tot mijn droefenis, Blijkt achteraf die Hero toch niet fris.”…

Obama was niet in te tomen en vervulde wereldwijde dromen. Bevlag elke mast en hou u goed vast : het allerbeste moet nog komen !…

schans te hoog de hemel zwarter dan zwart soms in mij een chemiepark weliswaar zonder witte pakken maar het beeld ervan splijt mijn spiegelbeeld in twee, hoe verder draagt de zin zich vragend in mijn geest wat neemt mij en komt me tegemoet, een herdenking van mijn eigen heldenmoed ik laaf de drenkeling in mij al is de brij te dik en mors…

Als slaaf al komend uit mijn moederschoot vervloek ik met Moorse buren verwant het werken op mijn onteigende land, de afkomst die mij ongegrond verstoot. Met de zon op haar allerhoogste stand is er de dorst, verzuurde wijn, wat brood. Soms lijkt het leven erger dan de dood, maar schuif je toch je zorgen aan de kant.…

Everything is new and familiar while you're entering the room Eyes dark and skin of cinnamon in the first evening light Your lips taste like strawberries in Spring Your hands carrying the fragrance of dinner prepared in the kitchen celery, parsley and thyme There is no more than all around us and a song of Nat King Cole…

en moeder tevree Lieve Floor ga ik nu schrijvend en dichtend zelfs weer boksend gezondheid stichtend het leven door Mr.Bojangles come back and dance Please Mr.Bojangles oh dance, dance one more time…

Op het asfalt Naar het werk Aan het werk Tussen CO2 en stress Nòg een afspraak Meer verdienen Nooit eens denken "More is less" Thuis gekomen Aan het eten Onderworpen Aan de haast Gerijpt met giffen In plaats van seizoenen En over ziektes Zijn we verbaasd Dan ontspannen Achter een beeldscherm Onze hersens Langzaam dood Lijken…

Toch hebben we zeer van elkaar gehouden, het is gekomen als het is gegaan; verder blijft alles altijd bij het oude: de Moor kan gaan hij heeft zijn plicht gedaan. Er stonden 's morgens mannen in de bomen en zaagden zinvol in de takken rond.…

Read more at http://www.gedichtenstad.nl/christelijke-gedichten/ik-kom-tot-u.html#Dhu44Lh3LOs4rYYP.99…

Ik doe in huis het een'ge dat ik kan: 'K gooi mijn vuilwater weg en vul de kan; Maar 'k heb geen droogdoek; en ik mors altijd. Zij zegt, dat dat geen werk is voor een man. En 'k voel me hulp'loos en vol zelfverwijt, Als zij mijn lang verwende onpraktischheid Verwent met wat ze toverde in de pan.…

Never mind, let’s kill some more. En nu eindelijk zomaar vrede voor Israel en de Palestijnen? Die stijl behoort definitely niet tot de mijne.…

Het kwartje valt om te begrijpen in ons land weten van geluk en trammelant pak het beet mijn hand pak het beet hoe men heet niet van belang men weet aan het einde van de gang men weet van landen zoals dit zoals jij ik wie niemandsland kom en geef kom beleef doe neem geef het licht door you and me and so much more under…

We liepen in de bossen En bij een heuvel waar één klaproos tussen een zee van koolzaad, ging het over de dood en het voorvoelen ervan: lang geleden, op haar verjaardag stortte haar geliefde van een berg 't ging ook over Thomas Moore en zijn boek: de magie van het dagelijkse leven We deden nog een boodschap en voor de winkel sprak ons…

vastgelegd de brede hoofdingang de oude zerken gerestaureerd Of verlaten en verweerd de kapel gewijd aan Jezus lijden achter een gesloten traliehek zijn bloemen voor het kruis gezet het gazon dor en bruin de zieke zomerblaren uitgespreid als een vroeg herfsttapijt de reuze lindebomen met knoestige schors buigen meewarig over al dat mors…

de laifde dij zij veur mekoar vuilen is gruit heur leven laank, joar noa joar zij binnen soamen aine worden dat ging nait vanzulf, mor over horden de allergrootste test kwam wel toun heur zaikte kwam in t spel ain zaikte dij nait weer over gaait en altied noast joe staait laifde is staark bleven zij zellen soamen dij zaikte overleven…

*) Henry Moore (1898-1986) was een Engelse beeldhouwer, bij het grote publiek vooral bekend om zijn grote abstracte bronzen en marmeren sculpturen. ------------------------------------ uit: 'De jagers in de sneeuw', 1986.…

(Just one more for the road) Mijn moeder heeft het altijd al gezegd: ~Dat joch van mij groeit op voor galg en rad, hij houdt het nimmer droog maar altijd nat.~ Door niets en niemand is dat ooit weerlegd.…

Moren en Arabieren zetten hun gezangen stop. Ontkooit de vleugels, draagt de duiven opwaarts naar het hof. Ontgrendelt schuiven. Duizend maal de laatste trede de nar draagt de duiven naar de vrede.…

Ainmoal traauwt was dat veurbie ging verhuuz'n noar Amsterdam schreef toen noar mien olders mor met 't krieg'n van ain telefoon kwam van 't schrieven niks meer van. Nou, tientall'n joaren loater schrief ik met 'n mail-vriendin 'k docht, da'k 't nait meer kon moar verdroait, 't lukt zowoar bin bliede da'k 't nog kin.…

Dat haar geblazen faam zal snorren door de wolken, En dreigen met ontzag de wijd gelegen volken, De geel' en zwarte Moor, de Turk en Perziaan, Die zal haar mogendheid om hulpe smeken aan, En onderhandeling met haar als vrienden plegen, Met wissel of met waar, naar dat het komt gelegen, En doen gelijkelijk afbreuk en wederstand De Spanjaard…