5011 resultaten.
Na rijp beraad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 55 mijn waken ondiept zich in slapen
verzandt in nodeloos herhalen
er is een punt van inkeer, misschien
wel nu of nooit. Ik weet het niet
en kom weer boven water, ik stel
me een vuurkorf voor, daarin een
gloeiende massa, amorf, waarvan
de sintels zich mengen met de fijne
druppels van motregen, geknor
in de lucht, een vliegend varken…
Te pletter
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 354 Ik rook;
drink;
lijd
met je mee
op jouw golven;
te pletter
waarschuwen ze
voor de vloed.
Als jij
er niet meer bent
in de nacht;
dan eet ik nooit meer
een hamburger
met uienringen
want dat doet zeer.…
Ik hier jij daar
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 513 Vroeger op zondag,
Met je ouders naar het strand.
Vlakbij Heemskerk met je voeten in het zand.
Blinkend het zonlicht ontvangen in je ogen.
De toekomst nog lang niet vervlogen.
Je hoofd nog vol van het heden.
Dat is nu lang geleden....
Het is nu raar...en denk telkens...
Ik hier jij daar.
Dag lief mens.…
Amen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 278 In een wereld zoals deze
Zal ik bij het sterven
Geen tijd meer hebben
Om te denken
Aan de dingen
Waar ik zoveel van hou
Amen!…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 181 maakten
van het natte zeezand
we naderen het einde van het verhaal
en komen hier nooit meer op terug
het nieuwe dromen is begonnen
samen in deze blije wereld.…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 158 en zandkastelen maakten
van het natte warme zomerzand
we naderen het einde van het verhaal
en komen hier nooit meer op terug
het nieuwe dromen is begonnen
in een nieuwe droomwereld
door mij ontworpen voor jou.…
De schijn doorboort?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 verder uit elkaar onder
de maskerade van de maan
toch hadden we de tijd en lichtheid van
ons hart uit het lichaam verraden,
is liefde de vorm die men levenslang
meegeeft aan een komend afscheid?…
Afscheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 635 Ik herinner mij jou.
Die schuine ogen van je
die ondeugende blik
met daarachter
dat immense verdriet.
Hoe ik mij steeds verbaasde,
over die vreemde combinatie
van levenslust en levensmoe.
Dat dwars door de pijn heen leven
terwijl je bezig was te sterven.
En nu, zonder jou
gaat de tijd gewoon z’n gang
zonder jouw oren
om mijn verhalen…
oudjaar
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 367 oudjaar, het is over
het is bijna gedaan
er resten je nog enkele uren
afscheid doet lijden
mijn hart doet pijn
velen hopen reeds op het nieuw
laten het oude onterven
ik kan het niet meer aanzien
zoals bij alles in het leven
is het ook voor jou zo…
alle schoonheid moet sterven
vaarwel …
tweeduizend zeventien!…
De nacht,
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.594 Er is alweer een tijd voorbij
sinds jij afscheid nam van mij.
Toch is het moeilijk me alleen te weten,
Nee ik kan je echt niet vergeten.
Soms ben ik nachten lang wakker
en lig dan aan jou te denken.
Ik ben bang en voel me zo eenzaam.
Deze wonden helen te langzaam.…
Haast Pasen
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 159 De Paasbaas van het Knollenland
las slecht nieuws in zijn handelskrant:
SURPRISE-EITJES ZIJN NIET GOED,
DOOR SALMONELLA, WORDT VERMOED.
De baas bezwoer zijn langoordieren:
‘Dit gaat ons Haasfeest niet verstieren.
Ik heb vlug eitjes bijbesteld
in Vederhof te Vrijeveld.
De kippen daar zijn opgetogen
– dat choco-ei gaf schele ogen –…
Fluwelen toekomst?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 492 Te vroeg donker op een
avond van stromend water,
wij voeren vooruit op een
naderende bui die de
emotie heeft verwoord in een
landschap van het ongewisse.…
Afscheid
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.821 Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer.
Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer.
Afscheid voor een tijd is niet fijn.
Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn.
Afscheid voor altijd doet verdriet.
Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…
als stille getuigen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 648 twee blauwe houten klapstoelen
achtergelaten op de vlonder
de boot in dezelfde kleur ligt
op zijn kop ernaast
ook op het droge getrokken.
gereed om ze op te bergen
voor een volgend seizoen
een nieuwe zomer….
stil kijk ik uit over het meer
het is of ik de echo hoor van
kinderen die hier lachten
zwemmend in het koele water
op de klapstoelen…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 98 Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…
Mijn vader
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 3.860 Toch is het beangstigend,
het afscheid komt steeds nader,
maar voorlopig geniet ik nog
weer elke week van mijn vader.…
Fluwelen contract?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 Te vroeg donker op een
avond van stilstaand water,
wij voeren vooruit op een
naderende bui die de
emotie heeft verwoord in een
landschap van het ongewisse.…
De schijn doorboort?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 54 Naderende onweersbuien die
emoties verwoorden in de wisselende
beleving van het ongewisse,
verregende verten, verstomde
beeldflarden, lui verstrengeld, het
individu is niet te onderscheiden
in de spiegeling van gedachten,
schaduwen brengt ons dichter en
weer verder van elkaar, onder de
maskerade van de maan maakt de
kuisheid lichter…
Afscheid bestaat niet
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.831 Afscheid
dat bestaat niet…
DEMENTIE...NADER TOT HAAR!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 429 zij tot rust
in haar
haar moeder
Jouw moeder
nader tot haar!…
Dicht bij jou
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 2.379 Heel dicht bij jou
Proef ik de liefde weer
Ik ga er helemaal in op
Er is niets anders meer
Geen woord is nog belangrijk
Als jij me zo verwent
Want elke tekst vervalt, als jij
Zo heel dicht bij me bent…
Arrestatie
gedicht
2.0 met 108 stemmen 58.966 Grijs wit-glimlachend
staat hij daar
-achter glas-
mijn vader
hoe verder ik
van het raam
weg moet
temeer komt hij
me nader
vermoeid beweegt
hij beide handen
en ik denk
dit is de laatste keer
een zaaiend grijs
geschenk
-------------------------
uit: 'Schiereiland', 1979.…
Schemering in 't woud
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.852 - zo gij rondom
op wieken van de schemering komt rijzen,
nu doet uw nadering niet ijzen, -
ik wacht u - kom!…
De kerk in 't bos.
poëzie
2.0 met 4 stemmen 406 (Canon)
Kling - klang! Kling - klang!
O - ver het woud
gal - men de klok-ken als Eng'-len - ge - zang,
Vlei - end met to nen van zil-ver en goud:
Kling- klang, kling - klang, kling - klang, klang!
Kling - klang! Kling - klang!
Sta - tig van stem roe - pen de klok-ken met stre-len - de drang:
Na - der, o na - der, o na-der tot…
DE LAATSTE HERFST
poëzie
2.0 met 6 stemmen 3.056 Ver stond de strakke lucht
Als een grijszijden scherm
Gespannen voor de dood.
Aan deze zijde een vlucht
Vogelen met gekerm,
Onze hoofden over, vlood.
De grond bekroop wat groen.
Schril staken stengels riet.
De wereld stond ontbladerd
Uitstervend in seizoen,
Dat zon voorgoed verliet,
Weer tot de maan genaderd.
Wij vonden nog een zoen.…
Naderend onweer
gedicht
3.0 met 27 stemmen 14.241 Heel in de verte nog
rolt iemand van de trap
Dronken verhuizer
die de rommelzolder
Volstapelt met duister
rondkolkend huisraad
Met bijl en snijbrander
nadert hij ons interieur
In de palm van zijn hand
nu vlak boven ons
Valt in een flits
zijn plan te lezen.
-------------------------------
uit: 'Achter de rug', 1997.…
Bij nader inzien.
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 331 Ik ben je nu heel dicht genaderd,
dat merk je toch wel?
In mijn huis van dag-maar-geen-nacht
sta ik nu vlak achter je,
ik kan je bijna aanraken.
Je moet mijn adem wel haast voelen
en met gesloten ogen
ruik ik je heerlijke vel.
Nee, vrees maar niet,
ik maak geen misbruik van de situatie,
je bent en blijft ten alle tijde vrij
Tenzij…
Naderend front
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 146 Luchten verhalen van de tijd
Wolken die altijd bewegen willen
Om plaats te maken, zonder respijt
Tot de dag waarop zij voorgoed verstillen
Is het versteende pijn
Die niemand ooit zal zien
Als er geen ogen zijn
Om te aanschouwen
Geen bewegende luchten
En geen hemel bovendien
Om naar te vluchten
Luchten verhalen zonder respijt
Wolken die…
Nader tot elkaar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 223 je ogen donkeren
als je hart weer zwicht
voor mijn verleidingskunst
handen gaan al trager
je antwoorden steeds vager
tot je lach breekt in een gunst
zo nader tot elkaar
dat lichaamstaal zijn
eigen hoofdletters creëert
de zinnen kort
en heftig worden
het ritme warm voelend is
helaas geen luid applaus na
de apotheose omdat de…
Bij nader inzien
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 99 U zag hem fanatiek zijn pleepot gooien
En hij werd ook nog eens de kampioen
Nu had hij dat ineens niet moeten doen
Vanwege sanitair in arme landen
De Rhenenaar die hem de beker gaf
Veegt aan die uitspraak beide billen af.
--------
Kroonprins Willem Alexander verklaart achteraf met gêne te hebben deelgenomen aan het wc pot gooien tijdens…