1260 resultaten.
WEZENLOOS
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 88 noodlot de voorhoede
Ze wist ‘t niet; het denken viel haar zo zwaar
het eenzaam brandde pijnlijke, diepe wonden
Haar hart klopte thans al welhaast onhoorbaar
of haar dood en ‘t onheil voor de deur stonden
Zwijgend strooide de maan zijn lijkbleek licht
het wit licht stierf en zweefde stil in ’t tijdloos
Tezamen met het stille alleen van haar…
Geen woord
gedicht
4.0 met 6 stemmen 4.708 Er is geen woord voor missen, hoewel
ik het hoor in de merel die zingt
in de tuin waar jij niet bent. Geen woord
voor het mankeren van de dagelijkse
dingen; het snijden van brood, de zoete
stroop van simpele zinnen. Geen woord
voor de te ontberen belofte
dat er een eeuwig zal zijn. Dat jij
de enige zal zijn, dat ik een woord
vind waarin liefde…
Het noodlot
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 670 ik zie het zwart naderen, een totale leegte
gebrekkig en verkleurd, onvermijdelijk helaas.
ik kan niet om mijn lot heen, mag ook niet.
ik moet sterven en versmelten met mijn verleden
en wegzinken in de rottende aarde van de mesthoop
pas dan kan mijn zaad schieten.…
Noodlot
hartenkreet
3.0 met 41 stemmen 3.806 de gewaarwording
van haar rondingen
haar heerlijk stevige vlees
brengen mij
aan de rand
van het diepe water
waar ik me weldra
in zal onderdompelen
de draaikolken
zullen mij
tot op de bodem trekken
als door een noodlot gedreven
overgeleverd
uitgehongerd ook
na zo lange tijd
weer
drinken van de nectar
de hare
uit haar beker
gulzig…
Noodlot
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 424 Een lichtkegel splijt het gewelf
Een waaier van pijlen
Dan dekt de damp het azuur af
Zwelt in een dalende kolk
Langs de rotswand, een steenlawine
Het veulen valt
Het noodlot beslist
In een halve cirkel het volk dat spot
De dwerg rolt in een kloof van mist
Geen klif kan hem redden
Voor de kreet is zijn tong te lam
De grond nadert niet…
NOODLOT
poëzie
3.0 met 12 stemmen 5.322 Gelukkig die d' oorzaken van de dingen
Verstaat: en hoe zij vast zijn onderlingen
Geschakeld zulks dat gene levendheên,
(God uitgezegd) ooit iets van zelven deên
Of leen, maar al door ander oorzaaks dringen.
Door oorzaaks kracht men al wat schiedt ziet drijven.
Waar’ die te flauw, geen werking zou beklijven,
En oorzaak zijn geen oorzaak. Wat…
Noodlot
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 161 Ik ben zelfs het noodlot niet waard.
Had ik haar zachte voeten maar gekust.
Nu is ze mijn guillotine geworden,
terwijl ik juist mijn hoofd erbij had moeten houden.…
Noodlot
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 454 ik schep
deze letters
in de
schaduw
van mijn hand
het blad is
met naakte
maagden gevuld
al maar meer
vervliegend
in droog blauw
een zilte traan
valt te laat
uit aardse dauw…
noodlot
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 217 O, brave dichters, dichterinnen, word niet zoals ik
blijf elke dag de vezels van uw hersenspieren flexen
denk niet, als ik, 't komt morgen wel, vandaag moet ik relaxen:
uw hoofd gaat zwellen, als uw buik, en tot uw grote schrik
ziet u des morgens in de spiegel een pedanterik
de teflon-buitenkant van minderwaardigheidscomplexen
beschaamd van…
Noodlot
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 De zee kent zijn
geheimen,
elke hoge golf is anders.
Als de storm toeneemt
en je beweegt je in of op
de zee blijft het een
ware gok.
De geheimen van de
zee kennen wij niet,
maar in Scheveningen
zullen ze de ramp die er
is gebeurd
nooit vergeten.
Sterkte aan familie en
vrienden met dit grote
verlies.…
Nadering
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.121 Gij komt, in uw afwezigheid
thans, dichter, naderbij,
dan toen dit lijf zich nedervlijd’
aan uwer zachte zij.
Geen lust maar louter liefde, schat,
doorstroomt en warmt mijn ziel;
sinds hunker deze diepte mat
‘wijl ik in armen viel.…
Nader
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 694 Bush heeft gewonnen ook al is het nipt,
Maar mij valt het persoonlijk bitter tegen
Dat Nader niet ging strijken met de zege,
Want hem had ik als president getipt.
Het Witte Huis werd dan het Groene Pand
En heel Amerika werd Nader-land.…
Nader tot U
snelsonnet
3.0 met 21 stemmen 1.683 De hemel heeft een eregast ontvangen
De Heer zegt: “Gerard! Eindelijk, kom binnen!
Hier is een jongenskoor om te beminnen
En vrijdag zal daar iemand voor je hangen.”
Hij was al jaren dood, de echte Reve
Maar hij is opgestaan, en ziet: hij leve!…
naderingen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 106 waren beschouwelijk weliswaar
maar onwetend van de
verscholen weg die voor ons lag
onbekend met alle treden te gaan
wentelend om verharde ondergrond
dat het niet van een leien dakje
zou gaan was geen verrassing
om dorp en land, in stenen steden
langs uiteinden van zee en duin
we verbleven in elkaars nabijheid
onweerlegbaar, tot nader…
Naderend
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 183 Blad in de winter
rijp voor bezinning en sier
begroet het voorjaar.…
naderend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 de vallende avond lijkt op uitstel,
op verlengde speeltijd, op aankomst
met onbekende vertraging
in deze ogen blinkt een hemelzucht,
even later passen eendagswolken
met gemak in hun jachtvelden
wie zwaartekracht van licht kan verdragen
leest een donkertalig gedicht, scheert
de wol van zijn luchtledige schapen…
FATUM
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.085 De hooiberg toonde mij mooi
hoe het noodlot ons steeds achterhaalt:
ik vlijde mij neer in het hooi,
en natuurlijk precies in de naald.…
[ Hebbes, de hond pakt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 Hebbes, de hond pakt
de stok, maar komt niet terug:
de eb heeft hem beet.…
bestemming
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 56 tussen noodlot en
vaste land poog je als je
kopje onder gaat het
onheil te vermijden
drie schikgodinnen
leggen je het zwijgen op
de oren voor tover-
spreuken gesloten
het noodlot vaart de
ramkoers van een mammoettanker
op drift spuugt hij je
ergens bij Fatum
meedogenloos uit…
Noodlot en toeval
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 340 Wachtend tot de tijd stilstaat
speelt noodlot met het toeval
spant alle energie zich samen
in een flitsende donderslag
die de boom net voor je splijt
Maar je tijd is nog niet gekomen
of eigenlijk misschien juist wel
als je door toeval ontsnapt
aan het dodelijke noodlot
krijgt je leven een nieuwe kans…
Medaillespiegel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 72 Ik kan mij niet aan zwaartekracht onttrekken,
noch een gat slaan in overbeladen tijd.
In wil mijn gezicht met schaduwen bedekken,
teneinde te schuilen voor zichtbaarheid.
Verblind door de keerzijde van de maan,
wil ik gaan langs onbetreden patroon.
Op de tast door een onderbelicht bestaan
zonder horizon van vastgeklonken sjabloon.
Contouren…
Na rijp beraad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 55 mijn waken ondiept zich in slapen
verzandt in nodeloos herhalen
er is een punt van inkeer, misschien
wel nu of nooit. Ik weet het niet
en kom weer boven water, ik stel
me een vuurkorf voor, daarin een
gloeiende massa, amorf, waarvan
de sintels zich mengen met de fijne
druppels van motregen, geknor
in de lucht, een vliegend varken…
schaamrood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 210 verkleurend noodlot
stroomversnelling genomen
voorbij de berenklauw
eitjes in een kiezelnest
uitgewaaierd voor het neusje
van de zalm…
Leven als pot
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 811 Een mooie brunette uit Oirschot
die zag mannen echt als haar noodlot
zij deelde hun bed
maar had nooit eens pret
nu is ze gelukkig als een pot.…
ONTWAKEN IN HET DONKER
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 In het holst van die vreselijke nacht
klopte het noodlot ruw op mijn deur
Zijn melding ontnam mij alle kracht
uit mijn gezicht vluchtte al de kleur
Woorden gelijk kiezelsteen zo hard
werden grof voor mij neergesmeten
Had het noodlot dan echt geen hart?…
Alpinist
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.332 De manisch depressieve alpinist wist
Toen de dood hem plots kwam halen
Het noodlot had hem eindelijk gekist
Na een leven vol toppen en vol dalen…
Noem mijn naam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 498 Laat mij de last
niet wegen die
bittere dagen
in zich draagt
Die het licht van
witte muren steelt
en vormen groeft
in mijn gezicht
Zink in mijn ogen
noem mijn naam
en zeg me
dat het niet waar is…
De stichter van het Noodlot
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 273 (De vertwijfeling van de mens)
Ik ben de tijd met strakke wijzers
de balk die rechte ruggen knakt
de staar die aan Uw ogen vreet
Ik ben het kapotte oorlogskind
het wondvocht dat blijft druipen
Ik ben het zijspoor in Uw denken
Zo heb ik U als mens verwacht
Zo hebt Gij mij als een God gedacht
Ik breek ijzer met ijzer
ontvlam vuur met…
Betraande verwijdering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 229 Als door een glinsterend vlies
bekijken ze wazig de wereld
noodlot was weer opgedoken
ongenood, onwelkom als immer
slaat het zwarte gaten in het licht
leven in het nu klinkt volmondig
als er sprake is van wat geluk
desnoods evenwicht of harmonie
vol eenzame heimwee verlangen
naar gisteren of overmorgen
bijna overal willen ze wel zijn…
La vie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 In het museum staan we stil
bij de suppoosten: een gangster
een strandmeisje met slaapogen
en een net niet omvallende man
die opschrikt en weghinkt
naar de zaal met glazen grafstenen
We zien mensen somber
wachten, op het einde nog
genieten van een sigaar
de ramp lachend verdringen
aan de piano, bij hun man
schreeuwend hun gelijk halen…