Alle inzendingen over nog steeds niet gevo

Ik dool in een labyrint hopend dat ik 'm vind... de uitgang van m'n huidig bestaan! Zal het wel of niet bestaan Misschien moet ik niet gaan zoeken, is het er altijd al geweest... dichterbij dan mijn genoegen... en heb ik het enkel maar gevreesd Toch loop ik onvervuld m'n leven door, zonder schuld…

Jouw leven in een paar zinnen Dat is onmogelijk en waar moet je beginnen. Maar dat maakt niet uit zou jij hebben gezegd Ik had het niet geweten of vergeten, want mijn geheugen was slecht. Praten over eten en koken dat vond je fijn En boerenkool moesten met kaantjes zijn. Jouw volumeknop had maar één stand, dat was altijd te hard Maar vanaf…

Ik hoor mijn weegschaal soms vervaarlijk kraken En daarom ben ik op dieet gezet En mijd ik vanaf heden alle vet Om eerst maar eens wat pondjes kwijt te raken. Dus eet ik strakjes haring bij de vleet, Want dat past heel erg goed in mijn dieet.…

... Fontein gekletter drijft me naar eerder water, in beweging het ritme van de wereld Jong is de nacht als herinnering voor later, van New York tot Ibiza maar Nederland dat vertelt Schaamte verdriet en blijdschap op het nieuwe pad, ongeremd dansend water het kruispunt van de vloer Generatie donker der drank blinkt image naar mat, in de corridor…

De gids wijst met een “on-ne-sait-pas...” naar inscripties van het volk der Cro-Magnon, mysterie dat men nimmer duiden kon, en toch zijn de symbolen zonneklaar. De eeuwenoude boodschap die men leest onthult dat Killroy hier óók is geweest.…

Water is de bron van leven, zonder water kan men niet. Water zijn ook tranen die je loslaat bij verdriet. Water kan de mens zijn vriend zijn, maar neemt soms ook zijn leven,.. Water dat door dijken breekt doet de mensen beven. Water moet de zeeën vullen tot de laatste dag van d' aard. Water is voor alle volkeren meer dan miljoenen waard.…

Kan er niet aan wennen, je kaart staat klaar, ik schreef hem in een impuls, je bent er niet meer maar toch, schreef ik je kaart echter heeft opsturen geen zin, de hemel heeft geen brievenbus.…

als ik jou nooit meer spreek kan ik net zo goed dood gaan heeft het leven voor mij geen zin al zijn er nog zoveel mooie dingen alles is vreugdeloos en leeg waar ik ook aan begin…

In een diepe schaduw verlies ik alle kracht Maar er is altijd een zonnestraal die het ijs doorbreekt En steeds weer de nacht verteert Jouw warmte doet het steeds weer Hoe dichter ik bij jou ben Hoe lichter ik de wereld zie Jij doet het steeds weer Zonder vragen, hoe komt het weer…

Steeds meer chronische zieken Steeds meer regen Steeds meer absurde bliksems Steeds meer idiote moorden Steeds meer kankerpatiënten Steeds meer oorlogen met fatale gevolgen Steeds meer haat en nijd Steeds meer, en wat kunnen we ertegen doen? Steeds minder.…

steeds denk ik aan jou, zie je in gedachten voor me. Jouw mooie spekende ogen, ik zoek jouw blik, voor mij een gestolen moment. steeds denk ik aan jou, vraag me af of het goed met je gaat, besef dat ik jou mijn liefde niet kan en mag geven. steeds denk ik aan jou, hoop dat je altijd die lieve zachte man blijft die je volgens mij bent.…

voorbij de stad zweven koeien in de ochtendnevel, schuinsweegs beschenen door een opgloeiende zon verscholen in coulissen, zet de ochtend de wei in brand stralend door takken in de knop gebroken want de gemeente heeft hier een industrieterrein gepland…

Steeds vaker denk ik aan jou. Steeds vaker droom ik over jou. Steeds vaker besef ik dat ik steeds meer van je hou... Door mijn hartje te volgen kwam ik bij jou, ik vergat alleen iets mee terug te nemen. Mijn gedachte is namelijk nog steeds bij jou. Sidderen & beven en passioneel gedreven is hoe ik zweef met jou in mijn leven!…

Herfstzon streelt mijn huid Het licht van de dag waarop jij de dood opzocht…

Ik ben de grote gasbelgorgel en heb het neusje van de NAM waardoor er gasdruk in me kwam en ik veel valse trillers orgel. Ook speld ik vaak wat op de mouw en laat het dan, ja juist, blauwblauw - * Het fabelwezen "de gorgel" werd geschapen door Cees Buddingh'; In dit sonnettet is minister Kamp de Gasbelgorgel.…

Wanneer krijg ik eindelijk die kracht zonder jou verder te kunnen leven jouw warmte te kunnen missen die jij me toch alleen kon geven? Wanneer zal ik jou kunnen zeggen kom, geef me weer die kracht maar dat valt niet uit te leggen jij had me helemaal in je macht. Wanneer kom ik van je los, ben ik vrij al had ik je nog zo graag bij me gehad…

Als ik op een dag een nachtcreme smeer En doe alsof ik dan ga slapen Wie weet dan nog hoe laat het is wanneer ik 's ochtends sta te gapen…

Ik herlaad maar weer eens en begin opnieuw te richten. Tijd voor het grove geschut, van schelden en tieren en dichten.…

D`r was een hele, hele tijd terug een boertje, met een kromme rug. Hij was niet meer zo jong van jaren en werd al wat dunnig in de haren. Aan weelde was hij niet gewend en `n spiegel had hij nooit gekend. Maar toen hij aan het spitten was toen vond hij zo`n mooi stukkie glas, `t zat onder het smeer en onder het zand hij nam het in zijn werkmanshand…

Weer bogen de bomen eerbiedig hun kruin Weer spatte het schuim over dijken en duin Weer raasde een vliegende storm over 't land Weer beukten de golven 't geteisterde strand Weer gingen gedachten gebeden naar zee Weer leefden er honderden duizenden mee Weer waren de machtigste schepen in nood Weer vochten de mannen op leven en dood Weer wachten…

En nog steeds tot op de dag van vandaag alsof het niets uitmaakt zijn velen door haat verblind.…

ik ken een man en onderga dagelijks zijn straf hij spant gekken voor zijn kar zelf is hij te laf ik kan ze niet ontlopen zij volgen mij overal wanneer ik thuis vertrek dan komen zij van stal wie liegt vangt medestanders wie zielig doet krijgt krediet het slachtoffer kan smeken en krijgt dat vertrouwen niet de leugen zit…

Het leven gaat niet altijd over rozen Onze Lieve Heer heeft je immers geen rozentuin beloofd soms moet je vechten gelijk een beest voelt men zich totaal verdoofd innerlijke moed vraagt dan om mentale kracht die jou geest niet breken kan ervaar dan dat er in de krochten van je ziel een onoverwinnelijke zomer bloeit met geurende rozen in…

Amor klojo, hoeveel energie ben ik aan jou kwijt, tevergeefs, nog afgezien van vele verloren uren en dan heb ik het niet eens gehad over al de tijd, die door jouw getreuzel onzeker lang kan gaan duren. Man, schiet toch eindelijk een keer die stomme pijlen af, zodat ik tenslotte af ben van al die eenzame nachten, de onzekerheid voelt aan als…

Wanneer ik op de grens van slaap en waken over het lege kussen strijk zie ik enkel een streepje maanlicht alsof zij haar gordijn doet openschuiven en miljoenen sterren strooit zo valt het allerlaatste licht nog binnen handbereik dan plooit mijn mond een glimlach sluit mijn ogen in gedachten zie ik je wuiven kust me goede nacht in dit…

Als er geen verlies of winst wanhoop noch hoop was probeerde ik me toch altijd aan iets vast te houden. Wat het was wist ik niet precies, vaak dan meer het is iets in mij dat gloeit en warm is, dat wil delen. Iets wat wil bloeien met velen zomaar, voor niks. Iets in me dat geeft dat telkens herleeft. Dat was iets, is iets, blijft…

Kijk wat een kracht Saddam de mensen geeft: Ze vechten voor hun leider tot de dood; Mijn god zeg, wat is zo’n dictator groot, Terwijl ons land zelfs geen regering heeft. Maar wat Irak straks wel van ons kan leren, Is de verkiezingen organiseren.…

Ze zullen allebei hun baan verliezen, Co Adriaanse en Louis van Gaal. Dat is gezien hun falen ook normaal, Maar slechts Louis heeft het zelf voor het kiezen. Zo'n pitbull immers met zo'n grote mond Geeft niemand graag een schop onder z'n kont.…

De rode draad in Michaels wielerleven, Frequent gebruik van epo en de spuit, Wanneer neemt Michael Boogerd het besluit Om dat gebruik van doping toe te geven? Dat hij bekent, als laatste Mohikaan, Met een oprechte krokodillentraan.…

De urgente klanken vallen door akkoorden uit het elektronisch brein van James Marshall H. Hij zag teveel manen en drie planeten te ver van de zon onrust rochelde na uit snoeren van gitaren versplinterd Een paarse nevel en een vergeten ring op de grond maken ogen rood de dood valt in een flits hij grijnsde.…