661 resultaten.
wind
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 383 in de zonnige soberheid van Porto-Rico
wuift Maria de nacht uit haar lakens
door het open venster
lift de zwaluw mee op het briesje
kwinkelend voor de nieuwe dag
zo rolt de wind de rotsen af
over de grote plas
waar soms vissen mee vliegen
een walvis zijn staart roert
en de wind
van richting verandert door
de scherpte van een haaievin…
Watersnood
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 541 verspeiden
niet te vermijden spruitjeslucht
nat Nederland drijft op het grondsop
graspollengroen op vette klei
doorspekt met kabels en riolen
bijeengehouden door de dijken
wanneer de sluizen opengaan
om overtolligheid te lozen
vloeien de handgeschreven tranen
op scherm groeiende waterstromen
wegbanend door een blauwig licht
uitmondend in de oceaan…
verdriet om jou
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 669 Je gestalte in de deuropening was het laatste wat ik zag
de tranen rolden over mijn wangen toen ik op mijn rug lag
je verdween uit mijn leven als een schaduw op een roetzwarte muur
ik bleef je maar zoeken maar vond je niet
je was net een traan die ik verloor in een oceaan van verdriet
dolend op het kerkhof zocht ik naar mijn graf
want toen je…
Geen paniek!
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 630 Beneden is de grote oceaan.
Er wordt gevlogen in een Jumbo Jet.
De stoelen zijn haast allemaal bezet.
De captain kondigt door de speakers aan:
'Dit is een korte mededeling slechts.
't Is niet m'n doel om nu paniek te zaaien.
De linkervleugel staat in lichterlaaie,
wat óók 't geval is met de vleugel rechts.…
vaart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 482 over de woelige huid van de diepe oceaan
met enkel de onmetelijke stolp boven mij
zo schommelt mijn broze bootje
op het ritme van de wind het leven voorbij
voortgedreven, gestuwd, overstelpt
door vergezichten, landschappen allerlei
aquamarijn tot indigo,exotische kruiderij
zwemvogels en vliegende vissen ongeteld
hier en daar, waar wuivende…
Nieuwe oceaan in wording
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 403 Een rift rukt op tussen twee zeeën
en verscheurt Afrika in tweeën.
Laat Mozes van toen
zijn truuk overdoen
en droogvoets vluchten met zijn Hebreeën.…
Nieuwe dieren vegen schoon
snelsonnet
2.0 met 11 stemmen 809 De taken van de aasgier zijn beperkt
Al heeft hij wel het schoolvoorbeeld gegeven
De restjes ruimen is zijn schone streven
Door nieuwe dieren wordt net zo gewerkt
Geen twittertweet is daarboven verheven:
De tekenen van nieuw en machtig leven…
Rondom ons
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 145 Het silhouet van het glansrijk
stroomt langs de kustlijnen
als een begin of een eind
van getijdige draaipasjes
rondom ons
golven de wateren mee
natuurkrachtig naar
aangespoelde omhelzingen.…
GEVECHT VAN EEN ARTIEST
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 67 (om onder water te blijven)
ik maak gehakt van de sprookjes
ik schrijf over de werkelijkheid
ik ben een diepzinnig artiest
die binnenkort naar de bodem
van niet alleen de oceaan
maar van het leven op zoek
zal gaan. Ik schrijf stilistisch
dat je d'r koud van wordt.
Alleen laat ik tranen met tui-
ten, omdat niemand me wil le-
zen.…
Bron van liefde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 180 Geen storende onrust,
pijnlijke momenten,
schuld en lijden,
Als een golf,
stromend
naar de diepte
van de oceaan.
Opgenomen
in een heldere bron
van liefde
en vergeving.
Als een druppel
van Licht,
doorschijnend
als kristal
opnieuw geboren
in de geest
van een nieuwe
liefdevolle
werkelijkheid
GOD…
Boeket uit de diepte.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 456 Gestrande engelen strelen
de schelpen in mijn oren
Stormvloed vanachter de pupillen
laat verouderde schepen vergaan
Elke keer als ik aangespoeld
Flower duet mag horen
Dank ik Neptunes voor de muziek
van de bloemen uit zijn oceaan…
Als de Zeemeeuw
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.891 die er gingen
als een stip steeds verder vlogen
Eens verdwenen in een beeld
waar ik in poëzie van hou
We bleven staan op zwart basalt
waar we de golfbrekers hoorden
En we dwaalden met ons ogen
voorbij zingend vliegertouw
Tot waar de zee geen zee meer was
maar slechts een dwaallicht van het noorden
Als de zeemeeuw die het wist
waar oceaan…
Vlot
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 In een onrijpe kleur rust de oceaan uit
van eerdere onstuimigheid
de spiegel draagt het vlot
vol geelgehelmde schipbreukelingen
door de draaikolk van emoties
zijn ze tegen de wand geplakt
ze dagdromen
- nachtenlang -
van onbereikbare stranden
alleen mijn ingehouden adem stuwt ze voort
met meeuwen als loodsen
naar reddende ogen
elke…
Verhalend hout
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 247 De woorden komen zacht en gebroken
het slapend bladertapijt waaruit ze opcirkelen
vormt een kansel voor de houten sterveling
hij verhaalt over verre neven die het woud verlieten
zonder een vaarwel
om uit varen te gaan naar tropische bossen
op eilanden die voorbij roeiden
in zwoele zomerwolken
hun staanplaatsen zijn veroverd door vlegelachtig…
Woorden als ruis?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 69 geschreven als graffiti
op een verouderd hart en
op ongerept papier, maar ook
wat de prullenbak niet vrat,
ontdaan van alle franje en
een kortstondig leven had
nimmer bleef een
onbeschreven blad
waarmee de blanco
muren van de wereld
zijn volgeklad,
onverschillig voor de dood
en voor het “zijn”,
onfeilbaarheid gedoopt
in een oceaan…
Weerkaatsing
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 154 Was ik maar de weerkaatsing
Van de gloed van de maan
Op het rimpelloze water
Van een oceaan
Dan verdween ik bij zonsopgang
Slapend in de zee
En kwam ik weer tevoorschijn
Met de avond mee
Maar vast denkt ook die weerkaatsing
“Die schepen die langsgaan
Als ik toch eens één van hen was
Dan kon ik hiervandaan.”…
Mensen zijn niets zonder elkaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 386 Zonder iemand om je ooit te belonen,
of om ergens voor te bedanken,
mag je de hele wereld wel bewonen
en een complete oceaan vol gaan janken.
Tot het dooit op de polen
en je jou schoenen moet verzolen.…
Vakantie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 367 Toch is de oceaan al lang niet meer het properst.
De dagloners moeten jaren lang sparen
voor het soberst
en kronen hun dromen
met het zonnig vooruitzicht
dat ze bewaren
in de plaats waar ze tronen.…
Storm
poëzie
2.0 met 3 stemmen 704 De stormwind huilt door ’t lover
En zwiept de populier.
Hij giert de velden over
Met woest en luid getier.
De troste eiken beven
En sidderen voor ’t geweld
En vrezen voor hun leven,
Bang dat z’Aeolus velt.
Uit wolken, dreigend duister,
Valt regen plassend neer,
De zon verbergt haar luister
‘t Is donker heinde en veer,
Geen vogel hoort…
's Levens reis.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 654 mocht op 's levens oceaan,
Zoo kalm als thans de waterbaan,
Van storm en strijd
En ramp bevrijd,
Ons scheepje voorwaarts gaan.
't Zij Oost of West of Zuid of Noord
Het lot ons henen voer',
Wij zeilen onbekommerd voort,
Zit godsdienst aan het roer.…
De stille nacht
poëzie
4.0 met 2 stemmen 411 Oceaan, Oceaan, vóór ons duinhuis
Vallen uw golven uit met licht gedruis.
Zonder schuim, zonder wind, want het is zomer.
Ik, die de Stad ziek ontweek, hoor uw Zang
Eindloze Zee, de stille vóórnacht lang
En ‘k ben gelukkig. Mijn lied herleeft schoner.…
Hersteld Koraalrif
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 Wetenschappers plaatsen luidsprekers in dood koraal en verbreken alzo de oneindige stilte die er was ontstaan. Vissen komen massaal af op de geluiden en het nieuw herwonnen ecosysteem draagt bij aan de opbouw van nieuw koraal.
Aanhoor 't geluid van vissen en garnalen
De sonore sound die uit de boxen klinkt
De vissen volgen blindelings hun instinct…
Sterrenzee
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Donkere golven rijzen op
In klanken van ruisen en zuchten
krullen zij langzaam om
Alsof zij de maansikkel aanbidden
die badend in bleek licht boven hen hangt
Een zilte adem wordt ingehouden
vergezeld door een korte stilte
Boven de golven van donkerte
verschijnen nieuwsgierige schuimkoppen
Dan buigt het geheel volledig neder
Stort in en…
Varen ja
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 112 Een ziel moet zien te zeilen naar de wal
Over een grote, zilte oceaan
Dapper door Scylla en Charybdis gaan
Een haven of een baai vinden vooral
Soms vaart zij in een fuik, loopt in de val
Dan heeft ze averij, scheurt haar bazaan
Een ziel moet zien te zeilen naar de wal
Over een grote, zilte oceaan
Loopt averij op en gaat door een dal
Ze dobbert…
Stuurloos
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 880 Voor een oceaan
is zijn massa veel te licht.…
Artemia Salina
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 536 De wereld was van louter water
de bodem trok en ook de maan
Je stelde voor om te overwinteren
ergens in een verre oceaan
om ons voor later te bewaren
als we uit elkaar zouden gaan…
Over de horizon
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 304 diep is de oceaan
vurig de branding
hij leest
zij leest
golven huizenhoog
hij schrijft
zij schrijft
letters in het zand
hij lieft
zij lieft
in oneindige tederheid
hun omhelzen…
Reizen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 664 Als een vis die de oceaan ontdekt.
Als een zalm die terug moet keren.
Terug naar zijn bron.
Reizen is heimwee.
Thuis is verlangen.…
Interpretatie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 Gewekt door de tijd vliegt zij
boven de zee
Een oceaan van liefde
Gevangen
denkt zij, word ik vrij
In kleur
de dekens uitgetekend
vraagt zij God om nog meer zon…
dwars door de tijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 dwars door de tijd
raak je me aan
als ik weg kijk
door de zoeker
van de camera
vang ik je vleugels
een bootje dobbert
op de grijze oceaan
de zon zet alle
zeilen bij…