1556 resultaten.
Manisch depressief
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 372 Soms staan mijn zenuwen wijd uit
straalt de grijze massa van mijn brein
maar vaker zitten ze in de knoop
in rollen prikkeldraad voor mijn ogen.
Soms ben ik zo rusteloos en actief
dat ik elke nieuwe seconde verscheur
maar vaker ben ik ijzig kalm en stil
verstar ik urenlang in een huivering.…
infanticide
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 148 de waanzin
was voelbaar
zwaarden hadden honger
gerecht of ongerecht,
die moest gestild worden
als instrument
van een verwrongen brein
misleid?
of voerden ze juist
Gods Salomons Oordeel uit?
onreine geesten
gescheiden van goddelijkheid
zouden wij anders
het verschil niet weten?
was dat, als zondvloed
de prijs?…
Lichaam te zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Denksels dwalen oeverloos
Door het brein, bezetten
Eiwitkabels die kronk´lend
Door mijn schedel gaan -
Gedachten gaan vruchteloos te keer,
Zonder ooit de uitgang te vinden
Waarnaar zij zo driftig op zoek zijn,
Waarbij zij het lichaam vergeten;
Eerst maar eens het vel voelen
Waarmee mijn geest moet samenvallen
Voor ik verder opga…
Ode aan de levenskunst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Schiepen wij ons eigen brein?
Pompen we ons eigen bloed?
Ons rest slechts bewustzijn,
en slechts een beetje doen.
Wat eten en wat drinken.
Enig organiseren.
Niet teveel.
Bewustzijn van schoonheid.
Scheppen van wonderen en liefde.
Van vertrouwen en van vriendschap.
Dat is het hart van levenskunsten.
Brandpunt van menselijk willen.…
Het Hoge Noorden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 263 Een vriendelijk virus in mijn brein.…
Twijfelzakken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Met breinen die helder denken kunnen.
Die onwetend denken dat we weten.
Elk mens verdient het.
Het voordeel van de twijfel.…
Veerkracht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 324 Veerkracht
Stilte heeft voor mij geen vragen
antwoord ligt te rusten in het brein
alleen wanneer immens verdriet of pijn
nog vraagt naar het waarom
wordt stilte uitgedaagd
ligt het schreeuwen voor de hand
dan verlang ik naar intense rust
met gesloten ogen vraagt het gemoed
geen mededogen waarin ik verzand
veerkracht is soms schijn…
De empaat
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 52 Te vaak vergeet hij aan te trekken
Zijn pas ontdekte spiegelkleren
Waarin geen mens hem kan bezeren
Omdat die hem totaal bedekken
Gevolg is dat zijn hersencellen
Belaagd door andermans problemen
Het filteren niet op zich nemen
Hem met teveel aan prikkels kwellen
Zijn arme brein wordt overladen
Hjj is een volgezogen spons
Die niemand…
Embryonale blauwdruk
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 56 Alleen de eeuwige tragiek
van de condition humaine
vertelt mijn multifocale brein
dat geen enkel ongekloond
levend wezen der humanoïde primatensoort homo sapiens
tussen dampkring en datumgrens
tot in lengte der dagen
en de jongste dag
in deze wondere wereld
der duizelingwekkend multidimensionale
alzijdig audiovisueel panopticaleidoscopisch…
Windkracht 12 (en een half)
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.515 Met zwaar weer in ’t vooruitzicht;
hel op aarde, je weet niet wat je ziet
- handen in de zij, uit haar ogen schiet
een bliksem en ik zie het licht
(en heel veel sterren) voordat een pan
mijn arme hersens klutst
haar even aanstaar heel onthutst
en me erbij neerleg (een uurtje of zes) - dan
bid ik nog even tot mijn lieve heer:
bewaar me,…
laat me niet in stilte zakken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 837 Duw mij niet in dat hoekje stilte
De muren zijn er reeds dood
De vloer kreunt er wat kilte
En mijn hersenen zijn er bloot
Voor de eigen woeste tanden
Ze zijn van taart op steen gestoten
De vriendelijke taal van de randen
Is met het bloeden mee op gespoten
Mijn bloemen bloeien enkel doorn
In dat voedingloze licht
En ogen zijn…
Ik zou zo graag nog eens....
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.110 Toen kwam die "vijand" in je leven
maakte jouw hersens zo ziek.
Je bent de foute kant opgegaan,
ging alles in de wereld verkennen.
Kon de klok nog maar even terug
kon ik jou nog maar even verwennen.…
Stukjes van jou
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 62 ik heb je gezien
in het huis van
hiernaast op een
gedachteloos
moment dat geen
onderwerp kent
er waren al
stukjes van jou
die ik had geraapt
vergaard op speciale
gelegenheden ver
weg van het heden
ik had geen plannen
maar kon mijn
gedachten aan jou
niet uit mijn hersenen
bannen omdat je te
diep in mij verankerd zat
toen heb…
Beschreven leven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 89 ik ben niet weg
wel geestelijk vertrokken
heb mijn hersens afgesloten
voor de verlokkingen
van deze maatschappij
zij kunnen er niet meer bij
hoop rust
te vinden in een
opnieuw beginnen door
loslaten en verwerken
fundamenten inspecteren
duurzaamheid proberen
een structurele opbouw
van een filosofisch perspectief
met bijhorende temporelen…
iets kwijt
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 2.376 met van die grote kinderogen
stond ze midden op de straat
terwijl mensen om haar heen bewogen
op weg naar iets, altijd te laat
in de zakken van haar oude jas
zocht ze naar wat ze wilde weten
en hoopte in haar versleten tas
te vinden, wat ze was vergeten
haar geheugen leek compleet gewist
zij wist niet waar of waar naar toe
haar hersens…
Iets kwijt
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 999 Met grote kinderogen
Stond hij midden op de straat
Terwijl mensen om hem heen bewogen
Op zoek naar iets, altijd te laat
In de zakken van zijn jas
Zocht hij naar wat hij wilde weten
En hoopte in zijn oude tas
Te vinden wat hij was vergeten
Zijn geheugen leek compleet gewist
Wist niet waar, waarvan, waar naartoe
Zijn hersens hulden zich…
lichaamstaal
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.270 hier huizen hoofd en hersenen der natie
een linkerhand doet zaken op de pof
de rechtervuist is handig met verlof
het warme hart schoorvoetend uit de gratie
de middelvinger zorgt voor consternatie
een gladde tong is dubbellang van stof
geheugen wordt geplaagd door Korsakov
de huid heeft zelden last van transpiratie
wat klieren bekken onbehoorlijk…
Waar vind je hem...
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 411 Veel zekerheid is niet gegeven,
je denkt soms haast je hersens stuk,
en toch wil je niet enkel dromen,
het leven is daarvoor te klein;
soms schijnt het licht doorheen de bomen
maar vaak ook kan het duister zijn.…
Dichten verbeeld
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 448 Kippen zonder koppen
Narazend kallend
Verstoren de ritmiek
Van de grijze massa
Wegdobberend op lauwe golven
Met hersens besmeurd
Wordt de grijze massa
Geelgroen in ontbinding
Bloederig fladderend
Breken vervallen woorden
Een stabiele geest
Ooit gelukkig geweest
Koppen zoeken hun kippen
Vreemde vogels helpen
Met kwakkende penselen…
Jouw goddelijk licht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 124 ik weet al heel lang
dat jij de dingen anders ziet
er op eigen wijze van geniet
waar wij samen kijken
en de beelden vergelijken
lijkt er eenheid in het werkelijk zijn
toch is het onderscheid heel groot
en voor ons nauwelijks te bevatten
door de filters van onze gedachten
wij kijken naar met onze ogen
maar zien met onze hersenen de…
boer zoekt rust
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 210 'de vlinders voeren geen reet uit
ze laten zich maar vervoeren
door de wind, cirkelen doelloos
rond, hebben geen hersens
en geen duidelijk doel, behalve
zich voort te planten dan.
Ze doen me aan andere schepsels
denken, maar daar kan ik nu
niet opkomen. O ja, de mens.…
De professor komt langs
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 339 Hij komt binnen met zijn gevolg
legt sober de problemen uit
omstandig met deze patiënt
nadrukkelijk wordt gewezen
foto's in zijn hand
de witte jassen kraken
Bloed stroomt minimaal naar boven
als gevolg van een kwetsuur
de geboorte was wat prematuur
Halsslagaders vervoeren weinig
naar de hersenen, die verdrogen
na verloop van…
verlangend naar stilte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 153 verlangend naar stilte
in tinten te vangen
dient zij zich aan
in groteske amorfie
geen heimwee naar verre
verlokkingen
en ik - begerig - koester
haar totdat de lokroep
van de wereld haar laat
ontsnappen vanonder mijn
pen
krachteloos tussen vinger
en duim
spinselen van hersenen en
gedachten voeren oorlog
in mijn borst
moorden…
Als het stil wordt in mijn hoofd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 107 Als alle lawaai om me heen
Verdwenen is, alle herrie
Van de wereld, het woeden
Van de verwilderende wereld
Stilaan is gaan liggen,
Is het eerst nog druk
In mijn hersens, gedachten
Van heinde en ver,
Gestuurd of spontaan
Die de chaos van de wereld
Nog een tijdlang laten voortbestaan
In de woonkamer hierboven;
Waarna het ook…
Zonder meer of minder.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 Hersenen die creatief componeren,
binnen een kosmische hersenpan.
Dat alles is werkelijk waar, maar,
dat leven bij toeval is ontstaan,
daar geloof ik geen donder van.
Geen donder en geen bliksem.
Dat ons leven bedoelingen kent,
die geen mens verzinnen kan.
Dat geloof ik zonder meer.
Zonder toevallige goden.
Zonder opgestane heer.…
Presteren
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 96 het geld waard
Om erbij te horen
Je moet niet arm zijn
Je moet de perfecte ouders hebben
Je moet altijd op tijd op werk zijn
Je moet voldoendes halen
Je moet macht, zelfverzekerd en geld hebben
Je moet trouwen
Je moet gelukkig zijn
Alles staat ineens stil
Je hart ook
Je moet niks meer maar
Eigenlijk mocht je alles
Door de druk bezweken
Hersenen…
in m'n hoofd zingt 'r een liedje
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 2.030 Muzikantenkoppen zijn formáten!
Hun herseninhoud is niet meer normaal
Het spreekt dan ook vanzelf dat (geniaal!)
Vanessa onze troef is in de Staten
Naast klasse en doorleefdheid van de zang
Is lipvolume ook van groot belang…
Labeuro's werken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 124 Vannacht droomde ik.
Over ons oude, grote geld.
Geld waarmee je dingen kopen kunt.
Voeding, roerend en onroerend goed.
Geld waarmee je steenrijk kunt worden,
wanneer je er veel teveel van spaart.
Mijn gedroomde geld is waardeloos,
er blijft niets van over,
wanneer je het harteloos vergaart.
Mijn nieuwe geld is geld dat werkt.
Alleen…
Achteraf
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.416 Je schonk me een glimlach en mijn brein verwaaide.
In de waan dat ik jouw zwijgen begreep,
Viel ik dieper dan mijn schaduw,
Ergens waar de mollen wroeten
In de gitzwarte gangen.
Waarom moet het moeilijk?
Wou je dan de tijd strikken in een vlammende val?
Kleurrijke stemmen bleven hangen
In het schemerlicht.…
woorden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 916 woorden dwarrelen
als herfstbladeren door mijn brein
het gedicht rijgt ze aaneen
leeg stom zonder ziel
zonder pijn
woord na woord pak ik bij de oren
rangschik schrap
brutalen protesteren
kleine zwakken
schuiven zonder morren naar voren
geloof nooit
dat een gedicht zomaar wordt geboren
vechten met woorden is sterven
en telkens weer…