Alle inzendingen over ogen geopend

De run op afkickcentra is plots groot Sinds Amy met haar leven moest betalen Zo trekt ze indirect nog volle zalen En wie kent niet die spreuk van dood en brood? Een dode rockster propageert ontwenning Hoe schrijnend is die bittere erkenning…

Het verleden van onze verre toekomst, speelt zich hier en nu vandaag, voor onze geopende ogen af.…

Maagdelijke manier van flirten sierde haar Drentse wangen bloosden toen ik een zoen stal van haar lippen zo rijp als een geopende aardbei Genegenheid schuilde zich in haar oogopslag die zij zo stug probeerde te verstoppen Zij was een tijdloze vrouw die op een avond in mijn leven binnen wandelde met de ogen zo helder als…

morgen kom jij zo vroeg al in mijn huidige dagen je armpjes zijn dan wijd geopend alsof jij mij zegt zal ik jou dragen dat doen je ogen ook van nature, zo onbevangen wie is nu bij wie te gast of delen wij elkaar voel je misschien ook mijn verlangen wie kan dan later echt zeggen heb ik op jou of jij op mij gepast…

Gezegend zij de jeugd der ouderdom Als hij, gestreeld door jongevrouwen ogen Gekoesterd wordt door jonge vrouwenogen Hun speelse blikken die de zijne roven Hun woorden proeft van lippen al half geopend Gezegend zij hun tere tweede jeugd De surprise in haar vraag gedogend Haar ogen daarbij schaamtevol geloken Zijn antwoorden spontaan…

Bij een zeeslag is de zee een geopend graf Altijd groot genoeg!…

Haar oogleden trillen als de vleugels van een vlinder verder slaapt ze bijna bewegingsloos de droom vindt plaats achter gesloten ogen de wind fluistert zacht vanachter een half geopend raam de maan weet van haar dromen waakt over haar en daar in het wonderlijke van haar nacht ontmoet ze hem hij die weer bij haar is en haar lief had…

de zomer heeft jouw lente eindelijk geopend wat zo lang verborgen was krijgt vorm en kleur je haar bloeit rood als nooit tevoren herboren zijn je ogen in hun vlammend vuur handen dragen woorden aan die nooit gesproken zijn je lijf zingt weer in warme lichaamstaal het lied van jouw bestaan…

Verloren in verlangen kijken jouw ogen mij aan handen houden gevangen willen me niet laten gaan Zachtjes teken jij mijn mond als een lijntje in de lucht licht geopende lippen verliezen een diepe zucht Rillend wil ik behouden wat verloren is gegaan teder wil ik omvatten onbereikbaar laat ik gaan…

handen zijn geopend palmen naar boven hulpbehoevend de ogen een vragend gezicht richt zich naar het licht van de camera’s het shot is hot gaat de wereld door voor tal van goede doelen giften worden afgeroomd de strijkstok is al vijftien keer gekloond winsten opgestreken het promoteam zal verder gaan zelfhulp blijft altijd bestaan…

hoe ik mijzelf ontnam daarvan droomde ik vannacht niet dat bij geopende ogen het bewustzijn daar aan dacht het was meer een schok dat ik de eigen weg afsneed mijn handen bleken vrij voor een laatse ademslok de dwingende slaap schiep dat beeld in het vizier en toonde zich genadeloos wreed het ontbrak mij aan gevoel waarom de overgave…

Ik zie Amy Met iets geopende mond En neergeslagen Ravenzwarte Koolomrande ogen Afgelegd verlangen Tastend naar de waarheid Van zijn glans ontdaan The image as burden Olieverf op doek Amy Amy-blue Op het netvlies gebrand Expositie van Marlene Dumas: The image as burden…

Als je doorlopend dicht Betekent dat allicht Dat ergens anders Doorlopend wordt geopend.…

het licht is gebroken de poorten van hel geopend goed en kwaad gewist nu sist en schuifelt gebroed met opgekropt gemoed voorbij de apocalyps gemist gist angst en pijn als venijn in het bestaan radeloze ogen breken in onvermogen om verder te gaan de klok is blijven staan toen de mensheid aarde de das heeft omgedaan…

het zit niet alleen in je ogen maar de standvastigheid straalt uit je gezicht dat toch communicatief helemaal open blijft lippen iets geopend in de beginnende krul van lach gevat in subtiele fijngevoeligheid het neusje iets in ondeugd opgekropen je konen ronden in een lichaamswarme kleur op een matte foundation die fraai contrasteert…

het zit niet alleen in je ogen maar de standvastigheid straalt uit je gezicht dat toch communicatief helemaal open blijft lippen iets geopend in de beginnende krul van lach gevat in subtiele fijngevoeligheid het neusje iets in ondeugd opgekropen je konen ronden in een lichaamswarme kleur op een matte foundation die fraai contrasteert…

Als jij mijn grootste liefde bent overleden bent heengegaan en ogenschijnlijk ook niet waak ik alle donkere nachten bij je Ik blijf aan je zij en deel wat er maar te delen valt Mijn ogen blijven wijd geopend grote ogen die jou willen zien ik straal, er valt nog zo veel te delen Als ik je heb begraven dan ga ik slapen 3 maanden lang…

zag de ogen bluf en poker jij bleef over in de vrije val mocht mijn chuutje zelf vouwen gespte toch wat zelfvertrouwen in een klein reservescherm tot we losten en er fermen niet meer dorsten ieder windigde zijn vrees maar toch zijn we geweest heb de chute geopend toen ik angst zag in jouw ogen voor het samen landen na de vrije…

de deur van kunst staat open en ik ben naar binnen gelopen en wandel nieuwsgierig door de kamers en lange gangen met imponerende doeken en in leer gebonden boeken op de tafel van wortelnoothout ligt een witte veder ik hoor het ruisen van mijn bloed warm en zoet dat als een rivier door woorden stroomt klei in hand van de…

Jagen doen we Zodra de dag Wakker wordt Op alles wat In dit ondermaanse Onbereikbaar is - Althans lijkt te Zijn - rust komt Pas als we beseffen Dat we voor vrede Alleen maar in Onszelf hoeven zijn Waar de eeuwige jachtvelden Voor altijd velden van vrede Zullen zijn…

Met bekneld gevoel door een verlegen warmte is eerste contact in een leeg universum volgelopen met hartstocht. Waar nu de nachten verlicht door sterrenregen vanuit een zwart gat in een rode horizon rozenbladeren geuren. Naast walmend wierook opent het als een boeket op een gespreid bed als op de rode…

Zweetdruppels parelen van een ebbenhouten huid op die van ivoor twee paar donkere ogen ontmoeten elkaar in de hartstocht van het moment lezen liefde als handen en voeten elkaar krullend omhelzen in een woeste dans zweet parelt en warme tranen genieten………zij …hij…wij…ik…jij het wordt lente fluistert de wind koelte door het geopende…

je geopend hart de vleugels vrij…

Leuke lieve mannen genoeg maar niet bij mij, te weinig wordt er genoten van mijn lichaam, ik wil me overgeven aan stoere begeerte ermee stoeien, hem ruiken wanneer ik wakker word in de warmte van twee passende lichamen in mijn bed, in mijn bed in mijn verlangen naar stoppels en handen duwen in mijn huid kracht in mijn vlees…

gedicht of geopend op het netvlies of uit het oog plaats mij maar met uitgerukt hart want dit gedicht is het helemaal net niet…

ik heb je masker nooit gezien wel heb jij mij de ogen langzaam geopend mijn blikken gericht naar eer en betekenis niet op de dans van vlot vertier in euforie van plezier maar in stilte met reflectie op normen en waarden zonder vuurwerk en donderslagen van hen die het willen maken op pad met persoonlijke verantwoordelijkheid…

. -------------------------------------- Uit: 'Dag en nacht geopend', 1970.…

Onzichtbaar ontwaakt Ontwaakt in nevel onzichtbaar met een glimlach zingt het ochtendlied in getailleerd silhouet voor het geopende raam.…

Zwerven Langs de helderheid Van zacht gestreelde ogen, Druppels zon in het licht ontstoken Zwerven Langs de geur Van een pas beminde huid, Blaadjes roze in passie ontloken Zwerven Langs de glans Van een blozende, speelse mond, Vleugels vlinder in de wind geopend Zwerven Langs de rust Van het gevoel van eeuwigheid, Tintelende tranen…

Jouw ogen, grijsgroen van kleur soms fel, giftig, soms teder, zacht ze stralen iets uit, maar zonder geur ondeugend, plagend, zoals jij dan lacht. Jouw ogen, denkend, soms te veel kon ik je dan je gedachten maar lezen, hoewel ik graag eens met je speel wil ik eerlijk en oprecht tegen je wezen.…