Alle inzendingen over omringd?

Beschutting door omringd groen. Verwarmd door een gegeven zoen. Tijd geeft harmonie maar is relatief. Het geheugen biedt nostalgisch archief.…

het wachtwoord is wederkeer en mijn navel de poort door maar lang genoeg te staren herschikt zich het werkelijke langs de zomen van het harde meer in mijn waarneming ben ik omringd door keelzeer bevind ik me in de armen van kaalslag fratsen kortom, die met de zon ondergaan telkens weer…

Ik ben omringd door eeuwenoude stenen, Van stadsmuur, kerkhof, kathedraal en plein, Terwijl ik nip van weer een glaasje wijn, Word ik uitbundig door de zon beschenen. Eén minpunt maar, dat ik meteen vergeef: Die toren daar, die staat een beetje scheef!…

Het Kerstverhaal is nu al haast klassiek Maria Schippers moest haar kindje baren Omringd door Haagse crisis en gevaren Door vuige streken van de politiek Drie wijzen die eerst niet wilden gedogen Hebben precies op tijd het hoofd gebogen.…

op een onbetreden eiland omringd door koppen met schuim in het stoom van de lavazee reikend naar consideratie je zou toch zeggen dat het hier ergens moet zijn dit lijkt op een eerdere aanbidding, op een omhelzing dichtbij het midden op een kruising van wegen ver weg van hier en de maan in het laatste kwartier…

het verhaal van mijn leven in één wens geschreven vervulde dromen oeverloos vergaan zachtjes mijn verdriet in vloeiende tranen stil is de pijn als wanhoop schreeuwt in gekregen tijd door liefde omringd waar dromen zelf als leven vergaan…

Zwevend als een vogel Hoog, ver boven iedereen Met de snelheid van een kogel Vlieg ik over alles heen Dwars door het vuur Maar nog steeds levend Omringd door engelen, liefdegevend Hier geen problemen, geen pijn Hier voelt alles fijn Hier kent men geen verdriet Maar deze plek, bestaat voor mij nog niet!…

wij willen in Den Haag geen hond of zwijn omringd door wat hyena’s en wat gieren geen rund dat deze natie mag bestieren geen jakhals, ratelslang of ijskonijn nee, wat wij echt het allerliefste wensen: een kamer vol met menselijke mensen…

Bijna onzichtbaar zijn je takken omringd met witte bloesem die als sneeuwballen elegant dansen in de wind omfloerst door het zachte zonnelicht die een zilveren glans verspreidt zo wonderschoon Mooie bloesem jouw schoonheid heeft m'n hart verblijd…

Voor mijn lieve dochter Die als het elfje dat zij was, is heen gevlogen Naar een mooie wereld, vreedzaam en sprookjesachtig Omringd met alle liefde, die wij voor haar voelen Dag mijn kindje Dag mijn elfje Later zien wij elkaar weer terug mama…

Ik ben omringd door stenen ondergedompeld in stilte en kijk, hoog in het huis gezeten naar de verre, verlaten velden waarin de rivier zich als altijd tijdloos verder spoedt en waar in de naderende schemering slechts die ene, late vogel mijn eenzaamheid vermoedt.…

Uitgedoofd Wacht mij de kale berg Door bomen verlaten Brandt ginds de barre maan Tachtig maal malen pedalen Twee keer meer mijn hart Omringd door tijdgenoten Vlucht ik de toekomst in Verwonderd dat met zovelen Het eenzaamheid is die verbindt…

terwijl mijn hand glijdt uit de jouwe aanschouw ik roerloosheid dolend in jouw eigen wereld had je onkwetsbaar geleken bijna vanzelfsprekend was je altijd daar omringd door genegenheid slaat leegte een immens gat dat met wilskracht en liefde nauwelijks te stelpen valt…

De nieuwe munt die onherroepelijk komt toont wat wordt toegebeden op randschrift in het rond, zo zal uw beeltenis worden omgeven, weet u omringd door God, de adem van uw leven.…

Laat hem maar lullen Als jong bejaarde blijf ik toch maar thuis Mijn vrouw haalt snel het nodige in huis Want niemand anders komt hier vakken vullen Omringd door pasta en toiletpapier Schreef ik dit snelsonnet...voor uw plezier…

De realiteit is achtergebleven raakt verder weg van hem nu hij door de straten zwerft omringd door metgezellen die lanen en het plein verlichten, kerft hij in een sprookjesboom zijn geluk met haar initialen voor zijn ogen ontvouwt zich het wonder van de verbeelding het is niet allemaal krom of recht maar voor hem wel levensecht.…

Afstand is gelogen in dit godverlaten oord licht wordt hier verbogen schreeuwen in een gat gezogen gedachten in de kiem gesmoord Zoveel plek en toch omringd door harde zwarte kilte zoveel ruis en toch alleen dromen spatten hier uiteen tot eindeloze stilte…

door tranen bevangen door emoties omringd is het vandaag de dag dé dag dat zij springt geen woorden maar daden dat werd haar gezegd de demonen in haar hoofd zij hebben haar omgelegd een sprong in het duister dé weg naar eeuwige rust heel éven een aarzeling voor altijd vaarwel gekust..…

ergens moet je beginnen met verdwijnen in geschriften ik probeer mijn tuin waar de hondsdraf aardbeien vergaloppeert er is echter altijd dat stokje omringd door narcissen dit jaar en uitgerekend nu loopt het zaad van mijn koffieboontje voorbij met zijn vriendin ik ben nog niet beneden of ik wil alweer naar boven naar binnen…

Die nacht, op bed met koorts dacht ik aan de reizen in jeugdigheid verzonnen zonder antwoord in jouw huis en de stilte in de nacht dwong mij te luisteren naar de vreemde signalen die mij in mijn droom vervreemdden en dit kleine huis omringden met een zwaar juk van intimiteit in mijn nachtboek volgeschreven.…

En even leek het alsof jij het was waarmee ik me omringde. Je had me omgeven met blauw en het was veilig, warm en goed.…

ze zeggen dat het mooi is daar omringd door een immense zee van liefde daar weerzien met hen die op jou hebben gewacht al daar terugkijkend op jullie mooie leven vanaf daar het voor altijd waken over jouw geliefde Pia vanaf daar stuur af en toe een seintje, dat je voor altijd dichtbij bent, voor haar…

De dag begon met een stralende zomerzon aan mijn voeten, in het gras omringd door bloemig leven en twee maal twee in ganzenpas langs de waterkant onder dons met blauwe rand een zachte lach en pril gesnater spelend in de wind zo kleurig mooi het zomerkind.…

Heerlijk onderuit door warmte omringd Geur van lavendel waardoor de ziel zachtjes zingt Ogen gesloten gedachten op nul Handen masseren van tijd geen benul Kaarslicht met muziek zetten samen de sfeer Van zulk soort badpartijen wil ik alleen maar meer…

lucht als dak door groen omringd lawaai naar de achtergrond kringloop universum luchtig plafond onverwachte groene omhelzing door plotselinge stilte verrast bezinning hemel wolken drijven groene bomen omarmen houten brug over water zelfbespiegeling…

tranen welden in haar ogen bij het horen van muziek die haar terugvoerde toen de wereld nog aan hun voeten lag omringd door rook dansend in hoger sferen stond de tijd voor altijd stil ouder worden was iets voor later totdat ze werden ingehaald door het heden zachtjes rolde het gemis over haar wang ~*~…

dansend verscheen je in mijn droom glimlachte je liefdevol naar mij omringd door 'n soort heilig licht genoot intens van jouw komst niet wetende dat je afscheid nam jouw ogen voorgoed gesloten voor altijd dicht *~ Roberto in memoriam 11-03-2007~*…

Omringd door vuren, onder daverend geschut van het slagveld, strijdt de kleine tere bloem slechts voor haar eigen bestaan.…

het licht van een lantaren schijnt genadeloos naar binnen er bungelt een netje aan met welgeteld twee spinnen en een mot de maan is omringd met nevellussen er is zwart en er is wit daar laveer je altijd tussen de gemene deler noem ik god zegt de verdoemde en zakt terug in zijn streepjeskussen…

Kruip door sluip door in Den Haag Centraal hier gedril daar geboor herken ik niets van wat ooit was Buiten gekomen word ik omringd door hoge gebouwen waardoor het in het niet vallen onontkoombaar lijkt Den Haag stad mijn stad met besmeurde skyline de vooruitgang wacht je op…