Alle inzendingen over onbezorgd

er zit een oude man op een bank in het park hij kijkt rond hij ziet jeugd heel veel jeugd jeugd, dat was hij eens ook hij zong, sprong en genoot van die zekere onbezorgdheid die jeugd heette maar nu… telt hij niet meer mee hij is immers oud zijn wilde haren kwijt droevig is zijn blik hij denkt: waarom wordt men eigenlijk…

Als mollen tuinen lekker om gaan wroeten en wij voor hun hopen en het struikelen erover uitkijken moeten Als wollige wolken onbezorgd langs de hemel scheren en geschoren schapen met hun korte kapsel hemels hooghartig gaan lopen flaneren dan zal menig warrige lentedromer wakker worden want dan is hij in aantocht de langverwachte…

De onbezorgde lach van weinig rimpels verdwenen door het gewicht van niets meer dat zoveel zwaarder weegt. De mystiek van het roerige water met schoonheid beklonken een laatste keer.. zij weten het.. de ongelukkige zal 'besmet' zijn waar het onvermogen achter bleef om de wonden te likken.…

Te genieten van een nieuwe zonsopkomst, om onbezorgdheid en geluk opnieuw te mogen ervaren.…

Herinneringen en weemoed naar een onbezorgde tijd die helaas niet weer zal komen toen iedereen elkaar kende passerend met vriendelijke groet.…

goed stil te staan bij wat mensen elkaar hebben aangedaan vrijheid is zo belangrijk maar wat heeft het voor zin voor duizenden kinderen die binnen het gezin altijd angst hebben nooit vrij kunnen zijn altijd bang zijn voor mishandeling en pijn voor die vrijheid moeten we ook vechten want alle kinderen hebben rechten ze moeten onbezorgd…

De blauwe lucht Een oase van rust Een vogel zingt zijn prachtigste lied Dat langs de wateren voorbijschiet Onbezorgd Vol goede moed Leven in voorspoed Maar dan opeens vanuit de horizon Een zwarte lucht dient zich aan Woeste golven doemen op vanuit het water En vogels stoppen met het getater Eén moment Het omslagpunt is daar Zijner…

Haar voegen zoeken een uitweg naar gelijkvloers en warm immer op maat begeleid de lift gaat alleen maar omhoog, verdieping na verdieping klimmen ook de laatste jaren onbezorgd telt niet meer waar geld spreekt van visie plant men blauwe luchten vol met grauwe schaduwen van kastelen zijn laatste paleis wordt verborgen in toekomstwolken…

Zwaarmoedige wolken drijven voorbij gepaardgaande harde regen en wind Troosteloze blikken van een natgeregend kind Waar is de tijd gebleven van blauwe luchten en een bloemenveld Op je rug in het gras alle kleine wolkjes geteld Niet alleen het jaargetij verdwenen ook dat kind is niet meer Net als de onbezorgdheden weg...de tijd van weleer…

ze blijft nu maar stilletjes liggen, duikt zo diep in de onbezorgde nacht. beleeft dan zoete dromen, wetend dat de ochtend wacht. ze sluit haar bruine oogjes geeft me nog een laatste gaap. en voor ik goeienacht kan zeggen, valt ze snel maar zacht in slaap!…

Onbezorgd lijkt verder weg dan de weg naar zorgen De lange blik op gisteren vervaagt vandaag en morgen tot bijna onbeduidend terwijl de keuzes wachten weggeduwd als onbemind Kom toch met gisteren daar drinken we op om morgen te vergeten vandaag te overleven We draaien rond in cirkels stuiterend tegen de randen Maar ach, wie ziet het…

Zing met de bloemen in de wind, adem verrukt het nieuwe leven, speel als het onbezorgde kind dat in het kleine vreugde vindt, lach, als het goud de morgen tint en je met God de dag begint, zing met de bloemen in de wind, adem verrukt het nieuwe leven, ons is de eeuwigheid gegeven, leven dat nooit een einde vindt, je mag zo blij zijn als een…

Ik ga terug in de tijd wordt jonger elke dag Vergeet van vroeger heb een onbezorgde lach Mijn verstand neemt af de speelsheid komt terug Herinneringen vervagen voorgoed achter de rug Mijn huid is strakker ik wordt steeds kleiner Speel zowat de hele dag het leven is veel fijner Straks ben ik een peuter eindig als een eicel + zaad…

loop wat in een weiland rond nam mee een vlieger en veel wind zoek het kind in mij roep haar tot ze voor me staat onbezorgd en blij ze pakt het touw en rent ik laat de vlieger los we zitten samen in het gras kijken naar de vlieger in de lucht spreken zonder klank dan moet zij weer gaan en keert zich om dag mijn kind tot ziens ik pluk…

zilver kleeft fijn rag aan mijn vingers, de rond gesponnen kleine zwarte vliegjes trillen mee op de adem van lentewinden arachne strekt subtiel haar poot, de fijne haardraden raken de spandraad, registreren genadeloos elke trilling van teergazen, onbezorgde vleugeltjes, tot een brutale mus zich vertoont op dit koninklijk balkon, zonder…

De ruime baai vol heuvelige eilandjes blaast zijn wijde adem de nauwe Fjord in wiens peilloze diepte zich vrijuit meet met hoge rotsen aan weerskanten waar geiten onbezorgd wonen op steile grashellingen.…

Jij zegt: aandacht is het liefdevolste dat je kunt geven Ik antwoord: onbezorgdheid is het liefdevolste dat je kunt hebben Die ontglipt me vaak Dan lig ik wakker van niets te kunnen doen zolang er geen zekerheden zijn geen actuele metingen en doorsneden voor opluchting of een nieuw plan Ik wil alles proberen om tijd te winnen al…

De afkeer van een kommervolle jeugd belandt in de speelzaal van de onbezorgdheid. Madeliefjes steken de kop op, terwijl koeien goedig toekijken. De nieuwe brandweerauto wordt geplet onder het trage fietsvoorwiel van een opgeschoten buurjongen. Tranen dringen voor, staan in de allereerste rij, wanneer terug naar nu zijn motor start.…

Kinderen zijn er om van te houden Om een toekomst op te bouwen Kinderen zijn zo onbezorgd en voldaan Ze trekken zich nergens iets van aan Mits de volwassenen hen hun gang laten gaan Bescherming is nodig Maar belemmeren overbodig Kinderen weten Wat goed voor ze is Stel je open op hun freqentie Dan voel je wat zij beleven Dan weet…

kleine mens, onbezorgd schrijft over het leven verzen gevuld met wijsheden of stukjes flard, een inzicht af en toe een boze droom de regel is er is er geen dat regelt en neeft beter dan wat ritmisch bemeteren op kadansen liggen veteren tot suggestieve willekeur maar doe het dan toch zo in de verte, in de woestijn wordt geroepen van ikke…

ik heb de lijnen van je leven gebeeldhouwd door transparant licht te kleuren met emoties uit jouw gezicht een heerlijk genenpaar als basis in de warme bescherming van gezin en kinderen onbezorgd opgegroeid en tot bloei gekomen toch schaduwden al snel stukjes vrijheid die jij moest opgeven om met eigen kinderen in harmonie te leven…

Kleuren spelen voor mijn ogen een spel van onbezorgd geluk in de dans van de natuur wiegen bijen langs de knoppen zingen zoemend van de zon. Bijen, bloemen, vogels een pracht van kleuren, geuren, energie beweging leeft in alle dingen dankbaar voor de lentezon Beweging doet de wereld springen en is jong, zoals ze eens begon.…

Wat is dat toch met die geur van de linde die mij ieder jaar weer terugbrengt naar de tijd toen ik klein was en onbezorgd. Alsof ik iets gedronken heb wat ik niet kan beschrijven: iets wat bedwelmt en verrukt, dat euforisch stemt en diep opgeborgen herinneringen doet ontwaken.…

ik speelde sprong me rot in dubbel touw sloeg steeds de zweep kapot als hij niet wilde tollen we knikkerden en kaarten met sigarettenmerken om de pot maar toen ik won sloeg jij ineens mijn neus kapot en ik was uitgespeeld in onbezorgde dagen dat wat jij toen met mij deed begon volwassenheid te vragen knikkers tellen…

Over de toppen van de horizon vomeert een regenbouw dauw slaapt verder in het bekken van de rust Vreemde kabouter gniffelt onbezorgd over zijn terracotta kluis ziet grijnzend onweer verschijnen Ongrijpbare cupido voor geldwolven springt energiek recht uit zijn klaveren bedje voelt de eerste druppels al en vlucht naar binnen Donderwolk…

Pakpapier of geur van speculaas natte sneeuw en ’t vroege duister Op dak of hier, overal was pieterbaas Dus wees braaf, zei Moe, en luister Oh, onbezorgde tijd van sfeer We plukten bloemen van de ramen en vroeg daalden wij de trappen neer Naar gevulde schoenen voor ons samen Mijn God, wat mis ik de kolenhaard Kapoentje zingen op moeders…

De verste verte, haar kop naar beneden, haar kont omhoog, spieren gespannen, loerend, klaar om onbezorgdheid af te straffen, om toe te slaan of uit te halen, om te leven, even weer, dat is het streven, keer op keer. De mist is opgetrokken en... de sporen blijven achter.…

Ben ik pas weer gelukkig, wanneer ik onbezorgd het daglicht zie gloren? Is de ochtendstond mijn beste keus? Je weer bewust zijn bij gestrekte benen in een stevige ochtendpas bij frisse wind; hoe fijn is het zo wakker te worden; en een nieuwe dag te winnen met iets van een naïef kind.…

De eerste vlinder dartelt door de voorjaarslucht neemt mijn bezwaarde gevoelens voor een onbezorgde vrije vlucht op haar smal ogende tengere rug ‘k laat haar begaan lijdzaam heel gedwee ze neemt ze met zich mee langs de schoonheid van de prille bloemenpracht ze worden met frisheid door gelucht die vrijheid blijheid vol van levenslust…

Uitdrukking van woorden, eenvoud in een zin Leidt al meer dan dichtende complexiteit Tot het hoogste, een wisselwerkend gewin Onbezorgde kreten smoren elk verwijt Wat betoogt hij nog in wazige gedichten?…