Alle inzendingen over onbezorgd

wolken zie je een gezicht dra klaart er weer een nieuwe morgen een zonnige dag met minder zorgen maar zijn ogen blijven voor altijd dicht Door de bomen zingt de wind zijn woorden zijn aftershave geurt nog in de kast je volgt hem blindelings, op de tast mist de geluiden die bij hem hoorden De radio drumt heel blij zijn lievelingslied zijn onbezorgde…

Ik verdwaal graag in jouw land ontspoor graag in jouw hart pak zomaar je verkeerde hand en maak onbezorgd een valse start Ik deel het makkelijkst jouw pijn vang jouw tranen moeiteloos op spring zonder angst in jouw ravijn en durf me op te hangen in jouw strop Ik zwem het liefst door jouw zee klim met gemak langs jouw touw jouw zorgen tellen…

vierkante meter dat is maar weinig huid om contact te maken met zoveel mensen die mij aantrekken, alle kinderen die ik wel zou willen koesteren de koeien en de ezels bovendien met wie ik wel zou willen praten te veel dieren om op te noemen ook nog de wonderlijke wezens die planten zijn, hun kracht en aanvaarding wat ze krijgen onbezorgd…

ik zag in je ogen het onbezorgde spel van kleur en muziek waarbij armen en benen als vanzelf meebewogen op de natuurlijke ritmiek je stem lachte melodieus lokte hoog uit en herhaalde verlokkend tot consensus in toon het warme gevoel tussen ons gewoon zacht vibreerde wel geladen met shotjes hormoon die golfden tussen ons…

Onbezorgdheid de rug toegekeerd en kan alleen nog maar haten.…

Een jonge onbezorgde knul vergezeld van een stel vrienden op een zinderende zomerdag vertoont het bekende Macho-gedrag: stoer tegenover de meiden, vol met flauwekul. Op weg naar huis is hij alleen; hij ziet dat leuke meisje met die sproeten rond haar neus. Zijn idee is lumineus; hij wil haar wel trakteren op een ijsje maar wat blijkt?…

Woorden zijn slechts woorden Gevoelloos en toch zo betekenisvol Woorden die vragen vormen Vragen als hoe en waarom Waarom moest jij heengaan Jij lief klein wezentje Zo jong en onbezorgd Genietend van het leven Het leven dat zo kort was Het moordende gevaar Maakte een abrupt einde aan het leven Het leven waar jij zo van genoot Je hebt…

vertelde met een zwoele stem hoe groen het gras kon zijn stroopte teder onschuld langs een hardheid die geen gene kende adonis was mijn vriend zijn schaduw sliep veel uit hij versierde dames zonder schroom en ik mocht vaak mee als spelende schavuit mijn jeugd heeft boeken dichtgedaan met diploma’s ging ik aan mijn eerste baan onbezorgdheid…

Lijntjes zo onbezorgd getrokken fijntjes als spinrag zweeft de verovering al boven het naakte papier dat geschrokken zich bloot geeft aan de komende betovering Haar hand vult het wit met een blijheid van het jonge veulen dat voor het eerst met zijn benen door het lentegras zwiert Met iedere streek maakt zij onderscheid tussen losgebroken…

zorgeloos hun meiconcert ten beste gevend zie geïrriteerde kieviten buitelen reigers klapwieken naar rust en geborgenheid scholeksters ruziën vaardig vliegend eindeloos het mensdom imiterend bevrijd van hoofdpijn en andere klachten hoor ik het ijdele gruttogeroep bewonder fluitenkruid bermbreed (herinner zelfgemaakte fluitjes) wandel onbezorgd…

het water lijkt te gloeien terwijl ze onbezorgd speelt met haar gele badeendje van wel twintig jaren oud ze hangt wat schuin haar ronde ogen gesperd in diepe trance verzonken deelt ze haar zoveelste intimiteit met haar dobberende kompaan buiten heerst de mist die als witte ouderdomsdeken zich ontfermt over de resten van alweer een jaar…

Is dit, O heer, dit oppervlakkigheid, Dat ik mijn uren en mijn dagen Zo onbezorgd en zonder veel te vragen Zo ongeveer als vroeger slijt? Alleen wat machtelozer en wat zwakker En zonder levenstaak en levensstrijd - Des morgens word ik zonder plichten wakker En hul mij aanstonds in mijn eenzaamheid.…

Vier kindjes suste ik in slaap vertelde vaak verhaaltje AAP dat kwam uit overlevering vader, zoon, benadering ik hield dan jullie handje vast nadat je moe gespeeld, geplast de dag in nacht nu overging wat is het slapen een goed ding je droomde heerlijk weg en rustte onbezorgd in het onbewuste dan keek ik nog een keer een kusje, vandaag…

Het onbezorgde leven dat we leidden hield met het glijden nog gelijke tred. Maar dan – het is een ongeschreven wet – kan ons geroetsj ons plots niet meer verblijden. We krijgen met onszelf wat medelijden en willen dat de klok wordt teruggezet. We weten: er is niemand die ons redt, we zijn gedoemd omlaag te blijven glijden.…

zondagmorgen zeven uur onbezorgd genieten van de natuur het is heerlijk wonen aan de dijk ik voel me vrij ik voel me rijk de rust de stilte om mij heen geen lawaai ik ben alleen met slechts de vogels en het water want de herrie komt pas later rond elf uur is het met de rust gedaan in de verte komen ze al aan in dikke pakken op motoren mijn…

Herinner mij schone voorbije dagen van onbezorgde tijden uit blije jeugd toen ik nog geen zorg of last hoefde dragen een leven in vrolijke vrijheid en vreugd. Herinner mij tijd van gelukkig leven zingend en lachend iedere nieuwe dag dankbaar voor liefde mij steeds weer gegeven bewonderend elke vogel die ik zag.…

Kijk naar het riet dat onbezorgd wuift in de wind en geloof, in vrede op aarde. Kijk naar de druiven en zie, onder onze zorg kan ze tot wijn kan verworden. Kijk naar de wolken en zie, hóe ze kringloop zijn. Kijk naar de wereld, en naar haar geschiedenis.…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden; het dwergenpaartje aan de zee, die hun omgekeerde bloempot van de hand deden voor een huisje met een bordes met treden; en die dankzij het tovervisje de strijd om het alledaagse bestaan in vrijheid onbezorgd aan zich voorbij konden laten gaan.…

Kom, één keer onstuimig, één keer ongeremd Kom, onbezorgd, niet wereldvreemd, maar blij gestemd Kom naar me toe en genieten van het moment... Kom, ik heb het gevoel, dat jij voor mij bent bestemd...…

Struikelend over een berg zand vang je me op en strijkt door mijn haren jouw blik brengt me terug in de tijd naar die onbezorgde jaren ik droom ... Herinneringen komen boven ik had het niet willen missen nee voor geen goud 'k zal het ook nooit wissen en ik glimlach ...…

Dan wil ik wel weer groots, meeslepend leven, Verwachtingsvol de straat, de hort op gaan, Desnoods naar onbekende diepten streven, Met beide voeten in het drijfzand staan En zonder angst aan haar mijn lichaam geven, En onbezorgd de brede poort door gaan……

of zet een peuter onbezorgd tussen een meute dolle honden? Wie laat een kleuter heel alleen tijdens een spitsuur fietsen? Maar wapens voor een ieder, zelfs het geesteszieke kind is wat men in Amerika nog steeds geen waanzin vindt.…

Er hangt wat weemoed tussen huizen die er onbezorgd wel staan maar waarin de ruiten iets weerspiegelen van uitvaart en vergankelijkheid.…

van nooit vervuld verlangen Vaar er heen in je wolkenschip zweef over raadselachtige valleien zilveren stromen dwaal langs winde en langs rozen door een blij en zonnig land mijmer in het satijnen maanlicht over de koele schoonheid van een bleke ochtend Misschien kom je ooit langs mijn luchtkasteel Daar kan je even vertoeven, onbezorgd…

houden van, dat weet ik wel maar dat hele kleine fijne wordt groot maar blijft het mijne wat je ook doet, dat verandert niet als vader, hoe je het ook beziet soms is het moeilijk terug te denken de eerste stapjes en de lachjes maakten voor mij vele onbezorgde dagjes de kusjes en de knuffels smaakten als de fijnste truffels ik was en ben…

tussen wimpers door schrijft mijn gedachte kijkend naar het kind van toen onbezorgd wiegend in de boomtop leunend tussen de vertakkingen hoog boven het water had ik het vaste vertrouwen dat hij me nooit zou laten vallen ach, ik was nog net zo groen als de nieuwe lenteblaadjes van mijn linde die nieuwsgierig lonkten naar de zomer…

het leven is een feestje als onbezorgd nog de kinderjaren zijn het leven is een feestje als groter groeiend de wereld wijdser wordt het leven is een feestje als in puberjaren zich de kalverliefde meldt het leven is een feestje als na jaren van leren het werken beginnen mag het leven is een feestje als hartstochtelijke liefde zich…

Ik droom de dagen van weleer als in het heden De dagen onbezorgd van jeugd, geluk en spel Toen tijden onbekommerd om de toekomst streden Gedachten aan zorg en last waren niet in tel Ik droom de wereld geschapen in zijn eenheid Met menig hemellichaam en sterren en maan Die ongeschonden door menselijke domheid Als ‘t paradijs vol bloemen en…

Moeder zijn is soms best zwaar je hebt een hoop te dragen, kinderen zijn lekker onbezorgd en kunnen veel van je vragen. Toch is het ook heel waardevol om moeder te mogen zijn, je krijgt er zoveel voor terug en dat is heel erg fijn.…

Vechten had geen zin moegestreden stapte ik een andere wereld in sloot m'n ogen daar waar engeltjes vlogen onbezorgd zwevend in de nacht tussen vallende sterren....zó'n pracht doodstil niets te horen even voelde ik me verloren totdat zij kwam en me bij de hand nam onder haar vleugels veilig geborgen bevrijd van alle zorgen fluistert ze…