276 resultaten.
Ssssttt...
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 820 Refrein na refrein
zingt het zijn lied van de leegte
van het eeuwig slapen
van het onhoorbaar zijn.…
ontvoering uit het serail
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.874 onhoorbaar sluip ik
langs de luiken
ik wil je
hoogst persoonlijk ruiken
je sluier weefde ik
doorzichtig
je bent gevoelig
maar niet schichtig
ik ontvoer je
midden in de nacht
buiten beroes ik
eerst de wacht
je stem is
meer omfloerst dan ooit
maar je tongval
vergeet ik nooit.…
Jouw eerste kreet
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 210 jij klopt
niet aan maar
glijdt onhoorbaar in
een wereld vol getuigen
jouw eerste kreet
zal ze doen juichen
als alles is geteld in
weten hoe het met jou is gesteld
nog wacht een snel
herenigen in smetteloos wit
het warme gezicht de eerste
moederlijke elkaar herkennenblik…
duister
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 755 duistere nachten
koud en stil
nare gedachten
eng en kil
piekeren
en staren
naar het plafond
woorden
onhoorbaar
verstomd
niets is er meer
slechts door stilte
omarmd
geen liefde
zo eenzaam
onverwarmd
duistere nachten
waar is de dag
die mij laat beginnen
met een lach…
hibiscus
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 654 bij het ochtendgloren
dippen je lippen
mijn ogen hibiscusrood
het daglicht kriekt
met witte woorden
je glimlach open
teder schuift de geur
van oleander en jasmijn
door het halfopen raam
onhoorbaar plooit
het lippenrood zich open
op je mond
mijn vingertoppen speuren
de kleur van stuifmeel
in je haar.…
Kapot
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.623 Felle ogen als een panter
Boven een zwartzijden jurk
In haar gezicht een niet-gespeelde koudheid
Minzaam glimlachend, vol hautaine spot
Meerdere malen
Raakte zij mij rakelings met haar zwijgen
Doordringend, onhoorbare signalen
Uiteindelijk en tenslotte
Ga ik daar langzaam aan kapot…
Lege ogen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 197 lege ogen zijn zoekende
vliegen door de donk're nacht
zien hoe de maan in beek sijpelt
scheren vliegende honden
onhoorbaar door lucht
vertroebelen zo het beeld
dansen hoge bomen als
wangestaltes langs
de slingerende weg
die alsnog dood loopt…
In ochtendrood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 221 onhoorbaar
schudt de nacht
stukjes donker van de snaren
als het eerste licht
de schaduwen doet trillen
in aanzet voor het zonconcert
gelijkgestemd
in ochtendrood legt
de nieuwe dag haar uren bloot
ontwakend waaiert wind
de klanken rond van
deze schitterende morgenstond…
morendo
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 194 waar huist een
gestrande vogel
die de nacht met
zwijgen vult
wat zing je zonder
libretto in het donker als
het laatste woordenspel
onhoorbaar wordt
hoe ontmaskert het
transparante licht
dwars door alle kleuren
de weg uit het landschap
als de nachten
zich verdichten is
de dood dichter
dichter bij dan ooit…
de brug
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 voor Milo 6 mei 2019 +
voor wie zwerft
in oneindigheid
onhoorbaar in de
gesloten nacht
voor wie alles
te veel is en voor
het laatste leven
vlucht
voor wie het hart
leeg blijft
de ziel het licht
niet vinden kan
voor wie de stilte
het zeerst doet
is de lucht het
ijlst
het is de kreet
van de broze
gekooide vogel
voor wie…
Ongrijpbaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 160 Zachte langzame stroom
van lucht of water
onzichtbaar onhoorbaar
ontastbaar aan ons voorbij
teken van vergankelijkheid
schuivend in cirkels
wijzend de toekomst
in eenheid van tellen
vragend om aandacht
voor komend geslacht
waarschuwend zwijgzaam
wij gaan
jij blijft bestaan.…
Poezelige lente
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 87 Onhoorbaar als op poeze pootjes
loopt het eerste lente groen
langs de takken van de bomen.
Nieuwsgierig als dat jonge katje
steekt de zon
zo af en toe een straaltje uit.
En zachtjes als dat kattenvelletje
dringt het eerste beetje lente warmte
door mijn dikke winterkleren heen.…
Regen zingt tegen de ruiten
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 315 Regen zingt tegen de ruiten,
en soms is er even wat licht
- niet te stuiten -
maar onverplicht
zoals de zon die morgen weer schijnt,
het kind dat lacht,
de lente die onhoorbaar wint
en de zachte krachten.…
Uf dem Anger
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 181 ah, die lucht
zwoelig warm
doordrenkt van lentebloesems,
wiegt mij
over de weide
een blad aan de boom
lacht mij toe
ik nestel
gras kietelt mijn voeten
en het beekje stroomt
lustig meanderend
alles daarbuiten
stil
hoor
de muziek van het onhoorbare
vult het firmament
haar galm schampt…
Wijselijk
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 187 Nu de ochtend kriebelt
trekt zij langzaam de deken weg
zonnestralen nodigen mij uit
op te gaan in hun schoonheid
vogels zingen een lieflijk lied
waar ik met volle overgave op in ga
de wind geeft me 'n duwtje
wanneer zij mij onhoorbaar
ten dans vraagt om zo deze dag
te beginnen…
Tot die tijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 757 met een hark zorgvuldig bij elkaar geveegd
net zolang totdat waarheid niet meer zichtbaar oogt
vliegen verdwaalde woorden onhoorbaar in het rond
zij vleien zich neder op onontgonnen kleuren
nooit zal iemand weten van de hoed noch van de rand
tot de storm eens haar ware aard zal laten zien…
Geen naam
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 69 Zoveel meer zie je zwijg je zing je
onhoorbaar over knagende pijn
verdriet dat geen naam verdragen kan.…
De avond zijgt als zegen
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.200 De grijze verte nadert
Onhoorbaar, kalm en zacht;
In 't blauwende gebladert
Daalt stille vredenacht.
De hemel heeft zich rustig
Om de aarde heengespreid
En zoent haar nu wellustig
In zwijgende eenzaamheid.…
Oneindigheid
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 549 In de tempel van het woud
tussen beuken
bruine kathedralen
doodstil mijmerend
fluistert het lover onhoorbaar
het geheime verhaal
van regendruppels
de dromen van de wind
En over de wijde heuvels
verborgen valleien
lome rivieren
zeilen zwijgend
de wolkenschepen
met boven hen
het verre niets
het lied van oneindigheid…
sprakeloos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 179 zeg me klinkt haar fluister
bijna onhoorbaar
maar vol verlangen
in de wind
zeg me
waar de jasmijn bloeit
in september
neem me mee
omring me met de geuren
zelfs al moet ik daarvoor
te voet naar Rome gaan
zeg het me
mijn vriend de wind
ik zou me er in willen baden
in een fontein
gevuld met jasmijn…
in stilte
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 303 sneeuwvlokken
vallen onhoorbaar
uit de hemel
ze vormen
een maagdelijk wit
donsdeken
ze dempen
geluiden en gedachten,
en doen je
even vergeten
alles lijkt
even stil te staan
verstomd
door dit zicht,
door dit gevoel
het is koud
maar ik voel
warm vanbinnen
schoonheid
gevangen
in licht,
in stilte…
Duistere zaak
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 106 waar zijn de woorden
de woorden die je zogenaamd hoorde
mijn lieve woorden, eerlijke woorden
wijze woorden, klonken soms als akkoorden
waar zijn de antwoorden
de antwoorden die niet aan mij toebehoorden
jouw lege woorden, onhoorbare woorden
onuitgesproken woorden, brengen nimmer antwoorden
(noch rust)…
Oorverdovend rebels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 70 Was tegen alles en iedereen,
Met hand en tand tegen hen verzet
Zonder het ooit te uiten,
Ingesloten door zelf opgelegde
Grenzen die ik voor geen geld
Wilde openstellen -
Oorverdovend het lawaai
In het brein dat alle
Gedachten hierover bestuurde;
Oorverdovend rebels,
Door anderen nooit opgemerkt,
Alleen in mezelf aanwezig,
Onhoorbaar…
white noise
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 er is zoveel dat
we niet horen
zelfs niet als
we het oor te
luisteren leggen
als sneeuwvlokken
in het water vallen
horen de dolfijnen
een hoog geluid
white noise
onhoorbaar voor
mensen-oren
zoveel dat
we niet horen
zelfs niet als
we denken dat
we tussen de regels
door zwijgen…
muziek van gas onhoorbaar in de keuken
gedicht
3.0 met 17 stemmen 9.429 muziek van gas onhoorbaar in de keuken.
je bent er, geruislozer nog
dan de kleine stolp.
zelf zit ik in een moeilijke thuiskomst.
liever stond ik bij een vijver, de blik gericht op
een spiegel zo donker,
zo vrolijk stinkend
dat ik nu onbedaarlijk hard ga lachen.
alles is zo onmiddellijk anders.…
De verstikking
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.074 Jij schreeuwt
in stilte
onhoorbaar
voor iedereen
die zijn ogen
dicht heeft
Je huilt
zwarte tranen
onzichtbaar
voor iedereen
die jou niet
in de ogen kijkt
Je zwijgt
in verstikking
gechanteerd
door liefde
gekneveld
door loyalitiet
Ik zou je willen vasthouden
maar de troost
van geborgenheid
is gestorven
in jou
De paradox…
Schuchter
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 313 ietwat schuchter voorovergebogen
poseer je bevrijd van al jouw lagen
in een ruimte die rust ademt
observeer ik de gracieuze schoonheid
het lijnenspel minutenlang
voordat mijn potlood het papier raakt
zachtjes schets ik jouw contouren
de omlijning wat dikker aanzettend
beweeg je onhoorbaar
totdat je herboren bent…
Elleboog in elleboog
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 458 Voor Jeannet
Elleboog in elleboog
Word ik vanmorgen
Met jou wakker
Adem die haast
Onhoorbaar mijn
Gezicht beroert
Zo zacht dat ik
Twijfelen kon of
Je er nog wel bent
Rust zoals alleen
Totale rust kan zijn
Ogen die nog worden
Toegedekt door luikjes
Die weldra opengaan
En wij die in allesomvattend
Vertrouwen met ons…
terpentijnboom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 272 ik moet
naar hem kijken
iets verderop vind
ik altijd jou en het
ondoorgrondelijke graf dat
beschutting zou bieden
een rusteloze plek waar ik
jou en onze verscholen
verhalen steeds
opnieuw zoeken wil
het gaat hier
over alles
hier komt alles
samen met jou
ik schrob tot
je naam helder is
ik hoor je tot op de
grens van onhoorbaarheid…
muziek van gas
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.453 muziek van gas onhoorbaar in de keuken.
je bent er, geruislozer nog
dan de kleine stolp.
zelf zit ik in een moeilijke thuiskomst.
liever stond ik bij de vijver, de blik gericht op
een spiegel zo donker,
zo vrolijk stinkend
dat ik nu onbedaarlijk hard ga lachen.
alles is zo onmiddellijk anders.…