Alle inzendingen over ontpoppen

ik mis handen door mijn haren zoenen in mijn nek zou dat gevoel willen bewaren op een bijzondere plek waar ik me eraan te goed kan doen aan hoe het vroeger ook weer was mooie herinneringen aan toen lavend aan de geur van vers gras stroomt liefde door mijn lijf ontpoppen vlinders geheel spontaan wanneer ik over mijn buik wrijf kan er weer…

in deze uitgestrekte vlakte waar tekens onbekommerd door het luchtruim zweven waar de woestijnwind ze tenslotte op de knieën dwingt en de hitte hun onbeduidendheid tot een vesting samensmelt het is daar in die eindeloze vlakte waar het ongeletterde net zo lang op de poorten beukt tot het verborgene zich ontpoppen kan tot uitgesproken…

ik oefen voor het meesterschap in het vinden van het onzegbare dat ik tot op het bot ontkleden wil ik wroet met beide handen in dorre aarde naar wat niet gezegd kan worden tot de kale essentie het daglicht verdragen kan zal ik snoeien en temmen met schaarste moet ik haar voeden totdat een kleurrijke helderheid zich ontpoppen…

Niet veel maskers te verbergen om in het alleen zijn te ontpoppen als een vlinder die ooit rups was ook geen daden van roem of faam alleen met een onbekende naam gevleugeld op weg naar de zon laatste boodschap aan de ontheemden we zijn tenslotte allemaal vreemden stille getuigen van zwijgend water in een verleden van verloren tijden…

Ik ben een ruimdenkend anarchist die accepteert de geile maagd en schenk aandacht aan iedereen met mijn ingetogen populisme Nog niet opgejaagd door overspel van focusverlegging naar mijzelf Ik ben de nog te ontpoppen bloem in de grote weide langs de Styx met equivalente buren als lotgenoten Ik niet hou van gekleurde vloeistoffen, echo…

Groeiende zinnen gedragen door het licht en de warmte in sprekende ogen Jouw omfloerste stem geeft klanken een sleutel en stromen mijn hart binnen Kwetsbaar planten zij zich in warme volle grond hechtend aan een intens gevoel Slapende vlinders krijgen de kans zich te ontpoppen hun mooiste kleuren stralen mij tegemoet wanneer zij…

terwijl mijn handen zich verstoppen in de zakken van mijn jas en mijn voeten zich ontpoppen tot ware renners, stamboomras keer ik ongeschonden terug naar waar mijn auto staat en poets beschaamd en vliegensvlug deze veel te hete plaat…

Strak gespannen knapt en krakt het firmament in twee Beneden staan stram en stom de mensen in drommen gedwee het verval af te wachten tot het klapt en knakt Maar ze zijn verveeld en ontpoppen zich als klapvee als de wereld verdeeld de weeën opwekt en geboorte geeft aan de nieuwe mens die ontstaat uit een streng van genen Als…

Woorden vele woorden wachten op antwoorden dansend als accoorden elkaar aftastend schuiven ze ongemerkt dichter woorden verwoorden een diepe zucht naar al dat wat al even in vergetelheid was geraakt nu beroeren de juiste woorden datgene wat verlangen aanwakkert waardoor verborgen rupsen sneller ontpoppen dan ooit tevoren een onuitwisbare…

bij aanschaf een fortuin och ja, mijn inkomen is geen vermogen ik heb destijds gewikt en afgewogen hield bij die aankoop zelfs de beurs nog schuin maar dat is niet hetgeen me nu nog boeit ik kan alleen maar naar de kleuren staren en zwijgende bewondering ervaren voor de natuur die broeide in de knoppen waaruit de levenspracht zich kon ontpoppen…

Hoe teer uw sneeuwklokje beweegt bij het trager zuchten van de wind zwak zonlicht haar kracht hervindt waar het lentezicht erachter leeft plots dagen krokkussende kleuren narcissen ontpoppen wit en geel bij de bosjes treurt geen gekrakeel zoiets zal hier vast niet gebeuren tussen bloemen heerst altijd blijheid staat in natuurwetten beschreven…

strengste meesters in de hoek een jongen met zicht op twee muren wat plafond en een stukje vloer nog meer van die fletse tegels het zwart in vierkant gegrijns en de tijd als gezelschap op het hoofd de ezelsoren de wangen mochten rood de schaamte van het laten vangen toen nog het einde van de wereld maar zie dan toch is de jongen man ontpopping…

Morgen ben ik vroeg weer uit de veren Morgen zing ik weer het hoogste lied Met speels gemak beklim ik hoge toppen Geen enkele beperking of limiet Ik wil me als een kampioen ontpoppen En profileer mij als de favoriet Morgen ben ik vroeg weer uit de veren Morgen zing ik weer het hoogste lied Ik grabbel enthousiast naar trainingskleren Een…

meer stijl in hogere regionen een flamboyante stek het web werd kleiner luxueuzer gesponnen de subtiele ontvangsten joyeuzer begonnen in het macabere spel liet zij anderen dansen na wikken en wegen wenste zij hen een dodelijk vaarwel ze is nu vertrokken uit het parelend web dat door vorst is getroffen om zich in lente weer te ontpoppen…

in een grijze nevel gehuld raakten handen, lippen en stemmen elkaar in emotionele tonen dirigeren ons hart op 't ritme in een dichterlijk gemoed ben ik vindingrijk aan de slag gegaan om woorden op waarde te schatten in een zalig ontluiken liet het ontpoppen in een spinnenweb van traagheid met grote loomheid in allerlei kronkels puur…

het Midasgoud zijn lange hemd spontaan opent de Weense Jugendstil Klimt bejubelt ode aan de vreugde in friezen drijven vrouwen langs de wand negende van Beethoven komt tot stand Secession waarin men zich verheugde Hij laat er zijn gouden kus versieren Welk schoon aftast langs de Belverdere waar ooit hypocrisie wist te tieren hoeren ontpoppen…

bomen gaan wijd open hun takken krijgen knoppen stil, verlangend hopen op bladeren die ontpoppen de mensen komen buiten lachen, praten, luisteren naar de merels die mooi fluiten in groen geworden struiken de winter zal vertrekken zijn koffers staan al klaar op reis naar andere plekken misschien tot volgend jaar!…

en ’s avonds ontpoppen we de wijn, drukken kusjes op het liefste plekje in hun hals. het maakt de nachten minder lang, voor de meisjes die op de knieën gaan. ook al trekken we de littekens naar binnen, omdat zij alleen voor de spiegel staan.…

In mijn armen wieg ik de wind en draag mijn takken tot de hemel mijn wortels blijven in de grond waar ze de wormen voedsel geven Mijn bladeren verdragen elk verhaal doet rupsen glanzend weer ontpoppen en stuur ze dan de wereld in om elders weer iets nieuws te zoeken Mijn twijgen zijn steeds nestbelâân opdat de vogels rustpunt vinden totdat…

Nu ik voor even, ja, even alleen ben kan ik in alle rust eens goed overdenken samen met mijn alter ego of deze mij een antwoordt kan laten ontpoppen ik ben wie ik ben, ammahoela ben wie ik ben maar wie wil ik zijn de kracht van de eigen wil oproepen en in een positief licht plaatsen bergen willen verzetten in zonlicht van de lente: een…

als magisch beeld als zij mijn gedachten taxeert zachte lijnen begrenzen sproeten magie om pijn te vergeten, gaven die alleen een kind bezitten kan compositie van verdriet naar schoonheid toonbalk van nog niet ontdekte klanken cocon van tijd waaruit hij z’n kracht ontleent uit milde zaagselsporen, om in de geurigste grond te ontpoppen…

vleugels strelen de ijskristallen op de donkere, overmoedige elzenproppen, je bent niet alleen, geelzwarte mezen roepen vanuit elk hoekje in de tuin de lente aan, brutaal negeren ze het hoge miauwen van een jonge buizerd, ach, mijn lieve, wonderschone, vlinder, de herfst kleurde boom en blad diep oranjerood, toen jij besloot je sterke lijf te ontpoppen…

op het joelende verlichte plein zoekt een open legerjeep schuchter zijn weg door de verspreide feestvierders heen draagt boven zijn rechthoekig glazen aangezicht de woorden LANG LEVE DE JONGE PRINS bromt krachtig en met opbeurende verwachting over opgroeien en sterke ontpopping der toekomstig koning.…

Ten slotte sliep ik mensen hatend in, mijzelf ontpoppend als een stralend god in een luchtig, niet te immens heelal dat ik ineens ook weer verlaten moest. Niets dat ik in de haast daar achterliet en 's ochtends over was mijn griep ook niet. ---------------------------------------------- uit: 'Een onderdaan uit Thule', 1985.…

lusten lasten wikken wegen krikken verzwikken koraalriffen stikken slikken stikstof levensverwachting weersverwachting achting drachtig parmantig nucleair afval zwerfafval verkroppen buikspreekpoppen spreekverbod spreekbeurt ontpoppen ver schoppen lot tarten tartaartje broodje brie rietje kok rijsttafel kokmeeuw wokken brokken…

Zelden grijp ik naar grijs behalve dan als ik vandaag de dag schets op hagelwitpapier misleid mijzelf door groenen in plaggen zonsnakkende grasmattrassen van tekenplezier mijn wil wenst een straaldag maar wolkenchagrijnen weer ontpoppend zelfs als ik kusme smeek misschien lukt mij dwingen felgeel kleurpotlood zon laten doorbreken mijn…

Want wie ik ook wil zijn en wat ik ook elders vind; ik zal eerst mijn eigen 'ik'moeten bevrijden; voordat ik de waarheid in een ander vind; want ontpoppen doet vaak pijn; en voordat ik die vlinder zal zijn; fladder ik van tak tot tak onder mijn groene bladerdak.…

- voor lydia (lepidoptera) de vlinder zich ontpoppend in ultieme pracht uit haar broos brekend huis is er het weten onvermijdelijk - maar te vroeg toch - gekomen is zij de tijd van gaan ons latend een bloemenlezing van herinnering de energie tot voortgaand leven geworteld in jouw stralende blijdschap jouw vlindereigen fladderende onrust…

Zal ik een wens doen of toch niet, het zijn ten slotte maar nephaartjes: wél die gedragen werden door een engelenverschijning, die in het avondlicht van de straatlantaarn, een hevig wervelende schaduwshow op mijn naakte kamermuur toverde, zich ontpoppend als een oester, die met komkommerschuim bespoten wordt.…

Maar in het leven zijn we net als de rups, zolang we maar leren van het leven, zullen we ontpoppen tot een vlinder, met de vleugels die we krijgen zullen we vliegen door het leven…