Alle inzendingen over ontrouw OR wraak

hoe vaak heb jij je liefde gekoesterd of doodgezwegen omdat zij niet sterven wou misschien behandeld als vergeten verleden de tijd ontrouw omdat het nu geen perspectief geven zou soms streelt ratio met een warme lach als jij de toekomst goed in beeld en voor ogen hebt even vergeten wat wij samen weten dat onze liefde echt…

het wortelde diep maar was nooit opgeschoten in de weelderig bloeiende tuin pas toen zon en warmte het genadeloos lieten afweten ging het onderaardse leven schuin vuurrood knalde zonde door regenstorm en kou hemelsblauw bruuskerend met ontrouw toen het hellevuur de eigen pijn verbrandde en doelloos strandde doken de wortels weer…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

wrak en grind van toen stuurloos, verward in mijn jeugd zonlicht, vals gekleurd-…

Je bent niet eerlijk tegen me geweest, Dus waarom ik van je hou, Je was me ontrouw op dat feest, Ik wil niet meer worden jouw vrouw. Wat ik wil is weg van hier, Ik wil weg bij jou, Het leven met jou brengt me geen plezier, Omdat ik niet meer van je hou.…

mevrouw zei hij ik ben vandaag nog vrij maar ach neem mij maar niet deze ouwe plukker schooiert in 't rond als straatfiguur ben ik voor u te duur trouwens ontrouw in den vreemde is mijn pakkie an bij al het ontvankelijk vrouwelijk wezen is mij om die reden binnen elke week de deur gewezen…

de blauwdruk van mijn leven reist nu al jaren mee als ik verstil en luister herken ik hem, ben congruent zo vaak toch dwaal ik af word boos op mens of ding dan ben ik ontrouw aan mijn ziel versta haar fluisteren niet steeds meer herken ik valkuilen leer lachen doorheen pijn…

in koelen bloede heet zij welkom ijzig kalm een warm onthaal hij komt thuis en moet vertrekken de eerste keer zijn laatste maal in stil vermoeden schreeuwt zij namen scherpe woorden stompend hard zijn hoofd vol gruis haar hart vol stenen wat trouw begon bleek valse start…

slechts hopen dat de sterren komen kruien gelang het getijde dat zonder voorwendsels gelegen is tot zeer diep en aan het hart zodat het spreken mijn taal zal wezen totdat de vroege schemer mij de weg zal wijzen vanwaar ik kwam tot aan het eind van mijn vaarwel ‘k wil niet hopen dat vrees mijn gids zal wezen, in nachten waar ik mijn ontrouw…

Genietend van elkaar Een gewone vrijdagavond Een gewoon cafeetje Samen plannen maken Voor het volgende dineetje Hij pakt haar hand Zij lacht naar hem Een gewone vrijdagavond Maar diep van binnen toch die stem Zij gaat terug naar haar man Hij gaat terug naar zijn vrouw Diezelfde vrijdagavond Beiden ontrouw…

ze liggen te drogen onder mijn hand mijn nu nog zo vloeibare gedachten tot ze eerder dan ik verwachtte naakt en hulpeloos nog dichttrekken aan elkaar steun zoekend om te blijven staan hoeveel onbegrepen ogen ze ook vinden mogen ze blijven trouw verdedigen dat wat ik voelde toen ik ze vroeg me te helpen en zelfs nog als ik ze ontrouw word…

Een kapster, knap knippend, uit Meppen stond huilend haar ogen te deppen: ‘Geknipt voor het vak en nu dus een wrak door dit in mijn vingers te hebben…’…

Ik heb jou aanbeden jouw voeten gekust alles wat wij deden bracht mij levenslust De tijd is voorbij gevlogen zo ook mijn liefde voor jou ik keek recht in jouw ogen en zag ineens de ontrouw Terwijl mijn hart zich bezeerde is mijn leven ontspoord en de levensles die ik leerde bracht mij geen antwoord...…

'n merel floot voor jan & alleman zijn riedel over jouw ontrouw en mijn woede, maar ik voelde slechts oeverloos verdriet…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Ooit had ik mijn Dag der Wrake voorzien Gelukkig is deze nooit gekomen, want in plaats van ik, zitten zij tussen de muren van angst opgesloten Ooit had ik mijn Dag der Wrake voorzien Alleen daar zij hun leugen lieten zegevieren want zij, hoe naïef, klommen in mijn sterk verminderd geheugen Overigens sterker dan dat van hen Zij weten dat…

VROUWEN VOOR VREDE Kan je wraak met wraak wreken? Kan je een oorlog winnen op het slagveld? Kan je vrede maken? Ja, vrede die kan je maken!…

Het elastiekje om haar staartje knapt in de Oranjezon toen hij zijn dodenrit begon leefde hij zonder gezin aan het wrak kleeft nog een haartje in naam der Koningin.…

Ze hangen uit wraak de fiets aan de haak. Hun team moet het nu lopend klaren.…

Wraak van bloed smaakt zoet. Een matador gaf zijn eigen leven, voor het welzijn van zijn stier. Dat hebben beschermers echt niet over, voor de rechten van een dier.…

Sampson is gevat, omdat zijn machtig haar Werd, door een ontrouw wijf, zijn vijand openbaar. Wil iemand in der haast zijn vijand overwinnen, Die lere zijne grond en aangeboren zinnen. Want zo hij dat geheim ten volle weten kan, Daar is geen twijfel aan, hij is er meester van.…

ik kijk omhoog en omlaag om de leugen te vinden, de ontrouw die de waarheid draagt boven de deur en zo naar je voeten maar de afstand, uitgestrekt in een huis vol gangen, gooit woorden vele malen los elke vlakte wordt vochtig en ruw uitgesproken, de onomkeerbaarheid ik kan falen en uit het raam springen maar het noodlot is…

Mijn hoofd kapsel ik in kraakbeen van wraak En met stutten van lach recht ik mijn rug Mijn keel wordt gesmoord door een deken van zwijgen Mijn hart heeft een slotgracht van tranen…

Het wrakke lijf, verziekt door de jenever, Vindt het gezond verstand als tegenstrever. Want enerzijds trekt naar de kroeg het hart, Doch naar het kerkhof anderzijds de lever.…

Diep in de put waar haar gebeente ligt, verschijnt hij elke avond als haar slaaf en maakt haar uit elkaar gevallen lichaam gaaf en brengt weer trekken aan op haar gezicht. Wanneer zij op haar voetstuk zich verheft, kracht, aan zijn spijt ontleend, haar schouders schraagt en hij - van schuld vervulde dwerg - vergeving vraagt voor wat zijn hand…

De tandarts werd bedreigd, gekweld, beroofd, ze pijnigden de arme man omstandig en maakten hem een flinke som afhandig en slingerden hem daarna naar zijn hoofd: “Jij hebt ons dikwijls dikbetaald bezeerd maar ditmaal zijn de rollen omgekeerd !”…

Is het fout om wraak te willen? De doden hebben er toch niets meer aan Wat is er nodig om dit gevoel te stillen? Laat ons toch de schuldigen straffen! Zoveel levens zo verspild! Laat ons bloed met bloed vergelden! Laat het maar onze ziel bederven! Oog om oog en tand om tand! Laat de schuldigen de vuurdood sterven!…

Je dochter zwanger? Snel een bijl gepakt? Begrijp dan toch: zo'n knul raakt opgewonden en spanning zoekt ontlading, da's geen zonde. Boos? Had er dan wat anders afgehakt! Zijn rechterarm, die moet hij juist gebruiken, dan hoeft-ie niet bij haar in bed te duiken.…