Alle inzendingen over ontrouw OR wraak

Als leider opererend in een motorbende zweef ik langzaam door de bergen schoonheid op schoot langs vulkanen glijdend de nacht te gemoet een kampong vol ellende Geschreeuw angstkreten en gillen doen ons motoren heimelijk stillen twee politieauto's zien wij staan het is weer zo ver om toe te slaan Onder schot door een medeagent verkrachten…

Als de angst niet meer bestaat wie weet hoe het verder gaat Een aangetast hersenschors zit er soms een draadje los De psyche controlerend beheersend woede onderdrukkend wederkerend Achterwaarts gaand door de hitte vecht mijn hart uit met het vurig witte IJzer gehelmd en gemaskerd geheimen geprikkeld afgerasterd Uitend schrijvend met geslepen…

Zelfs tot ver na mijn dood zullen mijn letters je eeuwig laten beven fouten en wreedheden doen herbeleven In inkt geschreven, gedrukt of getikt voor je in wroeging of walging bent gestikt Vanuit mijn graf lach ik hard laat jouw haren ten berge rijzen doch spijt of hemel zullen jou nooit meer prijzen Kon je maar eervol terugklimmen omhoog…

zinnen, ketters van regels en van lichtsporen in het woord, in gestreden voren wordt nooit onderhandeld, gewoekerd, welgeschapen, wat meer is dan enkelvoud, de dood is koud, as heeft geen geheugen, bewaart zich in de ziel van poëzie, in verstrooide poriën van een gedicht, in een taal die ik versta, in berusting zonder meervoudige wraak…

rammelen vuurspugend uit ingekaste holle ogen met eendere schedels rij aan rij wijl zij in minder wakkere uren vol vrees afwacht in haar ivoren toren op het uur dat gewis gaat komen de maan lacht in zijn vuistje de zon doet een oogje dicht het uilskuiken roept “oehoe” wijl de wind stopt fluisteren verenigen zij zich in het uur der wrake…

het waren jouw kleerscheuren die je hier had laten liggen welke me pas opvallen wanneer ik er bijna over struikel ik waande me op grote hoogte waar de wind mijn rokken deed bollen het spiegelbeeld bleek in diepe rouw buigende treurwilg helde over pardoes val ik op de grond verwens ik jou ten zeerste als ik 'n plan smeed *…

Belust op wraak op de NSB, dromen achter vitrages de dorpelingen van bijltjesdag. Als ze midden mei zeker weten dat de Duitsers weg zijn komen ze van achter de geraniums in het licht om geschiedenis te schrijven.…

ivoren torens : waarin jaloerse mensen wraakpijlen smeden.…

fietsen kon hij als een malle maar hij had de wind niet mee in een bocht is hij gevallen waardoor hij de sloot in glee zijn fiets heeft hij nog meegenomen maar met dat wrak kon hij dus niets en om vallen te voorkomen kocht hij nu een waterfiets…

En toen was ik plotseling alleen de liefde liet jouw hart verhuizen met de waarheid als een blok aan mijn been begint mijn leven nu te vergruizen Alle mooie herinneringen aan jou zijn in gemeende tranen gezonken maar gevoed door jouw pijnlijke ontrouw zijn ze nog lang niet verdronken Mijn vertrouwen is door jou verduisterd en wordt door…

gaf ik het toe, was erg moe voelde vreugde in het geven tijdens de avond zag ik hoe jij bezig was met overleven had ik jouw uitleg niet begrepen je was ontrouw en jouw gerief voelde duister en benepen toen je me terugzag in de nacht had ik te lang op jou gewacht.…

Want juist in die donkere tijden pleegt de mens de meeste ontrouw door onnadenkend te zeggen 'ik vergeet je niet, ik kom weer gauw'.…

Ik weet wat ik doe stoppen kan ik niet mijn gevoelens worden verbannen totdat niemand ze meer ziet wraak wil ik nemen wie doet me dit nou aan ik wou dat ik gevoelens had dan kon ik tenminste mijn mannetje staan…

Wodka Vuurwater Spraakwater Voor een kater Tranenmaker Ruziemaker Voor een nachtbraker Slappeling Zonderling Zonder trouwring Slappe zak Bullebak Elke ochtend weer een wrak…

de zon is verdwenen de zee siste kwaad achter de horizon beschaamd trok zij haar rode hoofd terug wraak is zoet weerkaatsend heeft zij de golven opgelicht…

Recht’ waarheid en goed trouw te wraken.…

haat -wraak zweert men – en zo creëert men een eigen oorlog naast de bestaande elders zullen andere Moeders opstaan, schreeuwend om wraak en geweld. dit alles komt omdat leiders niet weten wanneer het tijd is om te gaan bloed kleeft aan hun handen zij denken niet aan “ hun “ volk ” maar geven treurig genoeg meer om geld en macht…

een ontrouwe trawant Het is puur Hollands Weer zo onvoorspelbaar Wat wordt ons door de weerman voorgehouden?…

het geloof onvoorwaardelijk in mensen, eerlijkheid de weigering muren te bouwen jezelf ontrouw te zijn doet vaak pijn huil maar verander niet wees trots naïef is alleen jouw schaamte mijn verwijtende verklaring dat van hen niet anders te verwachten valt maakt me bang ook ik ben zo dus kom bij me sla je armen om me heen…

Kleine daden raken dikke snaren ontgrendelen woede wonden zweren wraak groeien naar binnen en van buiten lichaam helend maar nooit vergetend hoe het is getekend door jou…

Te Brugge in de oude vaderstad die eens vol rijke koopmans zat maar die ‘t nu al ontbreekt al buiten nog wat waalse draf en franse dwepers ijdel kaf dat niet als frans en spreekt daar eertijds, - o wat bittre schand - Heer Breydel heeft zijn bijl geplant in menig waalse borst die ‘t duur moest kopen aan zijn wraak zo hij in valse walse spraak…

Hij pelt neerlands taal schift fel geel van wit draagt een hoed van vilt waar geen vorm in zit snijdt scherpe bochten in kromme zinnen weet altijd puntig aandacht te winnen eenzaam aan de top hekelt hij ontrouw nekt met grove streken ieder nieuw gebouw maar alles buiten kijf was hij geen alfa betje dan vast een lekker wijf…

(Hij valt snikkend op de grond) Hij: dit stof is mijn getuige het ruikt naar wraak en ik zal de mijne krijgen! zeg mij wie! … Koor: op Ida is zijn woonstee haar vaders wraak compleet! Hij: Zeus! Ik vervloek u! (Woedend waanzinnig verlaat Euriplates Thira, zeil zettende naar de berg Ida op Kreta, de woonstee van Zeus.)…

, o wraak sla niet meer toe voorbij, verdamp levenslang…

van de petomaan De zoete wraak van de jaloerse petomaan.…

In Israël wordt uitzichtloos gestreden En klinkt alom de echo van de wraak, Dus was het op zichzelf een goede zaak Dat er een routekaart kwam naar de vrede. Maar deze week is andermaal bewezen Dat niemand daar in staat is kaart te lezen.…

Toen ik als LPF'er had gehoord Dat nabij Senegal een dezer dagen Een wrakke ferryboot was omgeslagen Met meer dan duizend passagiers aan boord Dacht ik vanwege de interne herrie: Verging in ons land ook maar onze Ferry!…

Toen ik als LPF'er had gehoord Dat nabij Senegal een dezer dagen Een wrakke ferryboot was omgeslagen Met meer dan duizend passagiers aan boord Dacht ik vanwege de interne herrie: Verging in ons land ook maar onze Ferry!…

Dat achterbakse wekte wrevel bij me: ik zon op een genadeloze wraak. Een week bij de Chinees geïnfiltreerd. Recept voor Foe Yong Hai gekopieerd.…

Dwalen, eeuwig zwervend al lijkt al, 't oneindig vlak Toch zoeken, hoop dervend als varend op het zinkend wrak en dan op land, geen zicht verwervend maar voor 't besef, de moed te zwak...…