Netgedichten

netgedicht (nr. 21.147):

Witheet

Als de angst niet meer bestaat
wie weet hoe het verder gaat
Een aangetast hersenschors
zit er soms een draadje los

De psyche controlerend beheersend
woede onderdrukkend wederkerend
Achterwaarts gaand door de hitte
vecht mijn hart uit met het vurig witte

IJzer gehelmd en gemaskerd
geheimen geprikkeld afgerasterd
Uitend schrijvend met geslepen zwaard
spinnen hersens bloedkolkend geaard

Bang om nutteloos te sterven
aarde bedekkend en bederven
Om eenmaal weg snel zijn vergeten
ach. stamppot is toch niet te vreten

Alles geopend word nu gedicht
de hoorn met nectar toch gezwicht