Alle inzendingen over ontsnapping

Gedachten die verdwalen in een fantasie Dromen die zich tot vlinders ontpoppen Gevoelens die zich in de wolken wanen Geweten dat de moed ontbreekt een luchtbel door te prikken…

Als op hoog niveau de bazen ontsteken in bizarre drang, het paradijs nochtans verlaten, ontkenning is bewust in zwang. Als water draalt langs kale ruiten, de buitenwereld koud en bang, laat gretig twijfel ampel varen de weg van boven is te lang.…

In de kooi van dag en nacht, de kooi van de boodschappen, blikjes bier, de betere baan. In de kooi van het fotoalbum, van de liefde. In de kunstkooi, in de kooi van het weten: Sta op, grijp de tralies, haal de diepste adem en scheur je hart uiteen.…

Ooit moet ik haar witte hoofdje in mijn hoofd haar kleine handen in de vorm van de mijne niet geweten hebben. Ik weet dat niet meer. Ik denk aan mij terug als altijd al haar vader. Men zegt dat zij niet meer bestaat, dat zij door een ingreep, wat woorden, een blik, een intentie uit het heden verdampt is, maar ze moet als olie ontsnapt zijn…

We zullen samenzijn of samen tenonder gaan. Ik heb er tabak van, dan maar resoluut en zon- der nuance, je wordt beter of samen in 't ravijn. Lief, die vast zit in de kelder met de lange bang- e gangen, die leiden naar ellende, doodverlangen, enge cirkelbewegingen en schijnbare rust die als je beter kijkt verschrikkelijk is, kom! ik neem…

Wie straks een misdaad pleegt is beter af Want wegens een bezuiniging van Teeven Heeft hij of zij een heel wat beter leven En kan genieten van een milde straf "Ik ben heel blij, dit is een fijne land En heb met Fred een hele goeie band"…

Ik wil in vreugde dansen met jou of wie dan ook ik wil een orgie van kleuren van de mooiste gewaden een bacchanaal moet het zijn maar aan dat moment van verdriet al is het nog zo klein ontsnap ik niet.…

Misschien komt ooit wel dat moment Waarop je jezelf ineens niet meer kent Dat je even niet meer weet wat je wil En heel je leven ligt in een keer stil Wanhoop en angst walsen over je heen Je vraagt je af wanneer geluk verdween Want het geluk dooft steeds sneller uit En wanneer je dan 's avonds je ogen sluit Vraag je je af waarvoor je het nog…

zonder grenzen Smachtend naar structuur Alles wat bereikt is Door mee te gaan in wat kwam Nutteloosheid in de dimensionale wereld Overgave aan futiliteiten in de engste soort Geheel is niet te overzien In aandacht geschonken aan prikkelend bewustzijn Overdadig op zijn manier Het heeft niet zo moeten zijn Of is het dat lot Waaraan geen ontsnapping…

Ik probeer aan mezelf te ontsnappen Maar het lukt niet zo Hoe hard ik ook ren ik haal mezelf steeds weer in En welke kant ik ook op ga ik kom mezelf steeds weer tegen Er zijn geen zijwegen Alleen het kronkelige pad naar mezelf…

geoefend in het zwijgen willen woorden vaak ontsnappen in gillend lange zinnen wakker worden uit het ongehoorde het kan nog steeds de deur staat op een kier klanken kunnen ontsnappen de zwijger heeft echter onbegrip te vrezen stilte…

Ik ben zuinig, want ik ben niet zomaar iemand, die gas laat ontsnappen...…

Ik kwam er niet uit en las verder in de biografie over Charles Manson aan wie een bewaker ooit vroeg: wil je ontsnappen? Ontsnappen? antwoordde Manson, ontsnappen? Uit wat dan? ----------------------------------------------------- Uit: ''s Middags zwem ik in de Noordzee', 2014.…

Zo droog stonden mijn woorden nooit; de bladspiegel verlaten in zichzelf. Schijnbaar onzicht lijnt ook de vulling van het verhaal. Doordr oordr draai doordraai- en klinkt de mede-val uit het verband. Bleekneuzend mager geeft nu ook de spraak de geest terwijl letters nog een laatste druk pogen uit de greep…

Men heeft vandaag de tunnelvrouw gepakt Als Papillon had zij zich uit de lik gegraven En heeft zich even aan de vrijheid kunnen laven Waar ze bij elke lepel zand naar had gesnakt Het strafrecht wint, ze is na weken toch gevonden Maar stiekem vind ik dat 'n heel klein beetje zonde. --- LIMBRICHT - Hulda Kiel, de…

drijfjacht vol hagel ontsnappen onmogelijk dieren in het nauw…

geen ontsnappen meer mogelijk … bommen worden met kwade blikken afgevuurd. helse paniek breekt los. gillende mensen rennen over het slagveld. de oorlog sluipt dichterbij. geen ontsnappen meer mogelijk……

de felle herfstwind helpt gedachten ontsnappen regen spoelt ze schoon…

ik draai als een kring om je heen ik laat je niet meer ontsnappen ik ben je noordpool je oosten ik ben je zuidpool en je west ik ben een wervelwind 'k heb alleen geen kompas die mij laat ontsnappen naar een nieuw veilig warm nest zonder depressies, hoge druk of kou ik hunker naar windstiltes waar ik ben in de wolken waar ik ben in…

redeloos die opgelaten woorden dansend in de lucht ik zie ze dalen stijgen ontsnappen aan mijn zicht…

Ze had de oplossing voor alles De ultieme ontsnapping Had zij bedacht Maar voor ze de gevolgen Op waarde had kunnen schatten Was ze al ondergesneeuwd In een veel te witte droom…

ik beitel kou in stenen harten als gevangene van mijn geest maar de wens ooit te ontsnappen is nog nooit zo sterk geweest…

Een moment van ontsnapping. De druk gleed weg, de lucht kwam vrij. Het gevoel sprak, blijf voor altijd bij mij.…

Ontsnappen aan dit Door trots verlaten land, dat Ik vurig lief had Waar nu lafaards regeren De moedigen ontmoedigd…

Gevangen tussen twee Allebei gelijk Allebei fout geen kans tot ontsnappen als je van beiden houdt…

'k wil daarom soms ontsnappen. maar... 'k sla nooit met de deur!…

ze ontsnappen muteren onderweg wegen zwaarder zweven lichter raken als boksballen bevestigen verwarren als wolken niet te vertrouwen…

Het is zo makkelijk gezegd Voor ons zo normaal als wat Maar voor veel mensen is het Voor hun neus weg gejat Die mensen, die hebben het zwaar Die leven in een barre cel En kunnen alleen maar dromen Ooit te ontsnappen uit de hel Het is onrechtvaardig Verschrikkelijk om te weten Maar toch hoor je iedere dag Hun schrille doodskreten Ontsnappen…

leeg is de bladzij waar doorheen gezwommen wordt opzoek naar de prille waarheden van geluk langs het ochtendgloren had ze kans gezien te ontsnappen…

Laten we ontsnappen!…