Alle inzendingen over onverstoord

hoe eenvoudig zou het leven zijn als jij en ik elkaar raakten zonder weerstand te bieden zoals het loof van deinende kruinen die conflictloos aanhalen en afstoten één met de wind ja, zo simpel kan het zijn als de geest zou zwijgen…

Ik had iets speciaals het was gevoel, onbegrensd een woord, onverstoord Ik wilde weten En liet het zegel breken Om slechts te vinden dat er een kind werd vermoord…

Adrien de Gerlache bleef er aan boord maar Amundsen ontscheepte onverstoord. Zijn hondenroedel sleepte de boedel waarop hij de vlag hield als fiere Noor.…

Ik schreeuw onverstoord, In het niets in het duister. Ik vraag om antwoord , en fluister. Ik fluister jouw naam , Ook al heeft het geen zin, mijn gedachten blijven altijd bij jou staan. Tegen beter weten in.…

rilling door de klas als het krijt bijna op was krasten nagels scherp * Deze ervaring opgedaan tijdens les van meester Hendrikse in de 6e klas van de Robert Kennedy School te De Kwakel in 1972. Meester Hendrikse deed net zolang met zijn krijt totdat zijn nagels het schoolbord begonnen te krassen, Een vreselijk geluid, iedereen kippenvel…

Hoe lopen onze voeten in onverstoord ritme wachtend op een teken van leven, even.…

Ze stond aan de rand van mijn afgrond Zie haar, de hand uitgereikt en zacht door mijn haar gestreken Zeg me, op wie ze lijkt Met een woord, onverstoord Wie had het echt zwaar? Is iemand zo geweldig? Zoals gebleken, zelfs niet voor mij geweken.…

In dit actualiteiten hof als onverstoord gebied jaagt en bespringt de vos; Pieter Jan Hagens, liever zijn prooidier overdag doch Ahmed Aboutaleb is als prooi zelfs sterker dan de spreekvaardige slimme vos.…

zonlicht maakt haar sterrenlicht vol straalt in haar gezicht komt samen in haar ogen en straalt op ieder die haar ziet haar aankijkt in haar ogen onverstoord en het lied dat ze zingt echt hoort zo zuiver luister maar….. en huiver…

Bedenk, dat hoe het dan ook verdergaat, Big Ben steeds onverstoord de uren slaat.…

In het uurwerk hangen onverstoorde webben en zittend op een wijzer klaagt de onbewogen nachtegaal geen ochtend aan.…

Een achterlijke groep die onverstoord uit naam van een cultuur een vrouw vermoordt als zij óók als volwaardig mens wil leven. Signalen serieus oppakken? Tja… zoiets is onze eígen eer te na.…

De dichter heeft een horrelvoet een bochel op zijn rug en wantrouwt taal geluk is hem te banaal Leven doet hij van de lucht en de kinderen houdt hij zoet Hij raakt de bochel op zijn rug gaat zijn eigen gang, onverstoord Hij hompelt voort en droomt zijn drog…

De wereld draait onverstoord door, Maar mijn wereld staat stil... Verstoord en bevrozen Sinds die dag dat je ons verliet Het leven gaat zijn gang, Maar het klopt niet Het kan toch niet? Het doet pijn Te doen alsof het leven Gewoon verder gaat En er niets veranderd is Want alles is zo anders nu, Papa... zonder u...…

Ik stal mijn fiets, ik ben er al maar wie ze op het oog heeft speelt onverstoord, passanten hebben ons gehoord, ze lachen dat is mooi, de vrouw achter de bloemen beaamt dat we elkaar best vaker lieverd mogen noemen.…

Met de zekerheid, dat je het niet hoort, praat ik door, onverstoord. In de greep, van je verdriet, nauwelijks iets, wat je nog ziet. Ik begrijp je pijn, onmacht en verdriet, zonder pap...onmogelijk, dat lukt ook bijna niet. Machteloos zie ik toe, hoe jij in al je verdriet, de deur op slot doet, en niks of niemand ziet...…

Heb haast, te druk, te veel, veel werk en o zo weinig uren Moet door en weer en meer en nog en steeds kan ik niet rusten Wil wel, mag niet, kan niet, zal niet want werk dat moet gebeuren Ren door, 't gaat voor, ga onverstoord, voorbij aan al het andere Stilstaand om mij heen te kijken Dat is veel te eng Stel dat ik iets lelijks zie Stel…

jouw hart wordt ook het mijne als ik het kloppen hoor terwijl ik je ontdek en langzaam reis van plek naar plek ik word meer en meer verlegen doch ook brutaal en ongehoord zo reis ik verder en ontdek je onverstoord er lijkt geen einde aan te komen maar....mijn uiteindelijke doel zijn de tranen die nu stromen omdat ik zoveel bij je voel…

Het hart klopt rustig onverstoord geen woord geen onvertogen woord wordt hier wordt hier door mij gehoord mijn oor ligt luist'rend aan jouw hart en midden onder 's werelds smart kom ik tot rust niet meer benard mijn ogen zwaar alleen nog maar jouw rustig kloppend kloppend hart…

het steeds weer laatste woord klopt kussens uit elkaar stort puin, onverstoord, op wartaal van het te kleine bed dat tot twee gescheiden het licht wijzigt over stenen bogen de tijd wordt kort om nog van binnen uit te verstaan ik huis onder strakke lakens en dien de dodenhoek van het heengaan…

Laat in de zomer de lust nog in bloei belofte van blauw in de lucht en zijn blik gulzig 't geluk als een ijsje gelikt de zee niet gezien en geen golfjes gehoord tot hij, tussen twee tegenliggers in behoedzaam een borst pakt uit haar schelp en even terloops een tepel streelt een zwerm zilvermeeuwen zit onverstoord.…

Aanraken Voelt als een ontdekking van het bestaan En niets is wat het lijkt Liefde was een onbereikbaar antwoord Op de vragen die ik 's nachts stelde De dood was een stil geluid, onverstoord Het geluid dat mij liefdevol kwelde En niets is wat het lijkt Nu de dood niet meer is dan een woord Dat later nog zal komen van pas Wat het dan te…

zelfs het meest onbereikbare bestaat, alles wordt beantwoord Blijf bij me, ik wil niet dat je gaat mijn fantasie, liefdevol, intens en onverstoord Ach, ga maar en breng me de realiteit het is niet eens een grote stap van alles wat ik wens raak ik niet veel kwijt Want het is er echt... jouw vriendschap…

riep ze uit met een gezicht zo blinkend naief alsof het ochtendsnot van haar gezicht afliep 'Nonsens' repliceerde ik schijnbaar onverstoord 'Het geluid van een ovulerende man die kotsende zijn darminhoud door zijn neusgaten perst lijkt me in het geheel veel echter aandoen' voegde ik er nog aan toe 'Super! Cool!'…

Een parfum van kaarsen hangt om haar heen Ze is een baken voor menigeen Ze staat daar en wacht onverstoord. Ze heeft al heel wat aangehoord. Ze geeft nooit antwoord als iemand haar iets vraagt. En wie had dat ooit gedacht Dat is precies haar stille, grote kracht.…

kleine eeuwig brandende vlammetjes een baken van zekerheid wetende dat zij er altijd waren om licht te geven in de duisternis om warmte te geven in koude tijden zachtjes flikkerend in een plotse windvlaag maar onverstoord verspreiden ze hun licht klein doch standvastig weerstaan ze alle testen van het leven voor niemand bang…

Zo zit ze prevelend voorovergebogen doublé druppels glinsteren door haar wriemelende vingers zo onverstoord onhoorbaar woord voor woord verwoord zijn stem laat haar niet los en wat ze delen draagt zij als geheim groter dan zij zijn en nu heeft hij haar de keuze gegeven terug te keren naar een ver geleden leven en de kralen worden weer…

De arts echter vond deze eis ongehoord en hij zei onverstoord: 'Nee, u krijgt hier geen voet aan de grond.'…

De spin, een wonderlijk fenomeen Met fijnzinnige precisie weeft ze met ragfijn zachte snaren een schitterend web om zich heen dat door niemand is te evenaren Ze balanceert onverstoord gedragen door de wind met souplesse op haar zijdezachte koord uren in het rond en is haar creatie volbracht hangt ze boven de grond dan rust ze in het…

In de pinksterzondagzon de tuinstoel in stand vijf zie ik twee tortelduiven in de linde geritsel van het bladerdak ze vliegen eensgezind van boom tot boom vanuit het lover verderop klinkt zacht de roep van nog een vredesbrenger een hemels koor mengt zich in hun gesprek ik hoor de merels en een specht de dame met de harp speelt onverstoord…