Alle inzendingen over onverwacht overleden

Je keek me aan Zag je me echt staan Keek je uit interesse naar mij Het maakte me in elk geval even blij Iemand die mij de moeite waard vond En me zo af en toe een glimlach zond Ik mis dat gevoel er toe doen Ik voel me zo vaak een oen Iemand die niet opvalt En vaak haar vuisten balt Om maar niet te worden gekwetst Er wordt vaak slecht over…

Jij kwam binnen verward kort blond haar een bril op je neus Je handen toonden sporen van het perenbomen snoeien Ik keek, jij keek Wij deelden een moment Het gemis kon beginnen met verlangen en verlies…

Van iets onverwachts schrik ik nooit, ik reageer -- gewoon te langzaam.…

Treurwilgentakken neerhangend in het water raken een meerkoet…

Een plotse mist hult elke hoek in een gewaad pakt ook de zon in…

Geboren in de kou Geboren in oorlog Of Geboren in warmte Geboren in vrede Opgegroeid in armoede Opgegroeid op straat Of Opgegroeid in rijkdom Opgegroeid op school Overleden/weggegooid Overleden in de natuur Of Overleden/gecremeerd Overleden in stijl Kou of warmte Oorlog of vrede Armoede of rijkdom Op straat of op school Weggegooid…

Mariska Veres (1947-2006) uit de krant vernomen dat Mariska Veres na een korte ziekte onverwacht is overleden...…

Mijn liefde is vervlogen En zachtjes uitgeblust Geen hand meer op de ogen Geen mond die mij nog kust Geen lachje uit de verte Geen hand meer in mijn haar Niet meer zitten soezen En kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden Er is geen ergenis Maar ik weet nu uit ervaring Hoe eenzaam eenzaam is…

Vrijdagavond het is voorbij. Je strijd is gestreden rust nu maar uit. We hebben je enorm bewonderd. Het was zwaar voor ons allemaal. Maar ook was het fijn in je eigen omgeving met ons om je heen. Zo had je het gewild en zo is het ook gegaan. Tot op het laatst maakte je alles bewust mee. Ook deze dag heb je voor een groot gedeelte zelf geregeld…

en dan ben je dood moet je dan blij zijn een leven gegeven de dood in gejaagd pap, mam, bedankt voor wie ik ben maar ik zit er wel mee opgezadeld…

ik ben overleden in het diepst van mijn zijn te ver afgegleden te groot is de pijn ik ben hier zonder reden ik hang maar wat rond zoekend naar een gevoel dat niemand hier ook vond vaarwel jij die ik liefhad het is nu voorbij treur er niet om je had toch niks aan mij…

Slechts de wind ruist zacht ik omarm je in stilte……… zo’n heerlijke nacht In gedachten zonder pijn grenzeloos genieten……… van verliefd samenzijn Mijn herinnering,onze tijd blijven van mij……………. die raak ik nooit kwijt…

De man met de zeis is zeker niet goed wijs, dat hij zonder denken een ieder haalt op zijn wenken. Zonder daarbij stil te staan hoe lang menig mens nog had te gaan.…

Verwrongen beelden waren haar gedachten Gevangen en vervlogen kris kras in de tijd komend van waar niemand naar haar reiken kon het zijn de ziekten van de ouderdom ver achter grenzen van verdriet en spijt Wij wachten hier in onze werkelijkheid? Wat is nog waar? Wie blijft er nog zichzelf? Weet of vergeet Is die hij was en doet zoals…

. . . . . . . . . . Toelichting: ~* Driek van Wissen rust zacht 1943- † 2010 *~…

je bent overleden je bent er niet meer ik mis je meer en meer hoe moet ik nou verder zonder jou leven ik had je nodig voor mijn hele leven je hebt niet eens geleefd je bent nu alleen nog maar een geest die hopelijk mij kan horen ik hoop dat je nu je rust hebt gevonden en daar boven verder leeft kus van mij…

Wederom een dichter van subliem formaat, overleden toch iets wat je raakt. Al zal 'k nooit zijn hoogte aantippen, 'k ben een van hen, zoals velen met mij. Herman is niet meer, maar zeker als ik ben, dichten doet ie boven ook, daar hebben ze vast een engelen- pen!…

Lieve mama We zullen je missen, als moeder, zus en vrouw. Afscheid was er nauwelijks, want het ging veel te gauw. We zullen je missen, ook als vriendin. Maar we zullen je het meest missen, in dit gezin. We zullen je missen, met alles wat we samen deden. Maar we zullen het onthouden, als een kleurrijk verleden. Oh, wat zal ik je missen…

Depressies werden hem fataal, hij kon niet meer, sprak soms nog een taal: ben blij als ik tien over tien nog haal. Hoe open was hij, hoe intens ziek en moe. Hoe triest is het te weten, dat eigenlijk iedereen en niemand echt heeft geweten, dat hij uit puur zelfbehoud, de laatste stap moest zetten. Ik hoop oprecht, intens dat…

Was je nog maar Je had vast Graffiti gemaakt En anime getekend Peaky Blinders haar gedragen Superfood gegeten En mij vaak uitgelachen Dat was goed voor mij geweest Was je nog maar…

Ik bedek je ogen met een zwarte lelie, de wereld is er vol van om in te verdrinken, gebaard uit de spirit van de vrije aarde, de zachte moedermond waaruit we zijn ontsprongen. Zij verstond de lessen, die haar zijn ontnomen, ze ontstonden in een achteloos gebaar, private beweging van gefascineerde teksten in altijd gepavoiseerde choreografieën…

Een poes in de tuin ligt te soezen in de zon pakt dan ras een muis.…

Mijn overleden oma De soep die ze altijd voor ons maakte De speculaas die ze altijd kocht De liefde die ze ons gaf wat ik nooit vergeten zal is de tijd die ze voor ons nam De soep die ze voor ons maakte De speculaas die ze altijd kocht Mijn overleden oma…

Zou je uitnodigen maar hebben hond in de pot graag! ben gek op hond…

Dichte stormwolken tinten weiden en boszomen zwaar, donker, plechtig. Het rivierschip keert: fors - stervend klinkt een dwergstorm over pakhuizen. Er blaast geen wind, maar boomblaadjes schudden, klappen: vogels strijken neer. 's Morgens krabt mijn vrouw ijzel van de bushalte: tijden komen weer. Morgennevel ruist. Nadert langzaam…

Toen ik A zei had ik geen idee dat het hele alfabet nog volgen zou …………………… …………………… …………………… en ze nu zijn pas bij B....…

Hij heeft in zijn bruine trouwe gouden regenbogen ogen Rijkelijke belofte van knettergekke botjes aan de bomen Even genoeg van sofa maf geknuf en tv, weer die wilde rozen Bewondering ook verwondering, zo verwaarloosde tuin puur natuur ongeschonden Schreden voorwaarts, echt nooit verwacht, tout court Heden een grenzeloze empathie, uitgroeiend…

hij vertrok in de nacht zo plots en onverwacht geen deur was geopend niemand had hem zien lopen alle luiken bleven zelfs dicht en nergens lag een bericht het laken onaangeroerd het lichaam omwoeld zijn hart had het begeven zijn ziel naar het Hoogland gedreven daar in 't Eeuwige Licht kreeg de aarde 'n tranengezicht niemand die…

Een klein stukje in de krant je bent niet meer oh je was niet gezond meer toch kwam ‘t bericht onverwachts! Een paar regels is wat rest, na alles wat je al overkwam is de laatste stap te snel gekomen maar is ‘t dat niet altijd? Een klein stukje in de krant je bent niet meer Rust zacht vriend, we zien elkander vast wel weer!…

Je denkt dat je een huilend kind hoort, kijkt uit het raam en je ziet een stoet kleine kinderen, daartussen ouders, juffen, vaders En ineens zie je de vermomming hoe die kinderen, klein, volwassenen zijn, nu in deze vorm.…