105 resultaten.
Delta van de dromen?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 145 Oh, dat onvolmaakte verlangen,
zo met enig lot verbonden,
zacht ontaarde onrust,
spiegel in de tweedeling
van geaarde geslachten.…
ZIJN LEED
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.105 Een mens blijft
heel zijn leven onvolmaakt
hoezeer hij ook
blijft zoeken in dat leven
hem wordt altijd te weinig tijd gegeven
voor hij tot bovenmenselijk geraakt
Zo lijdt een mens
soms meer dan hij laat zien
en huilt hij harder
dan zijn tranen stromen
want op de vragen die er in hem komen
vindt hij geen antwoord meer misschien
En…
Alles is Water
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.041 gaven
en zo rolde het de berg af
onstuimig als het was
met witte koppen langs rivieren
wispelturig door het land
en heilig als het maar kon zijn
om iets van dorst er mee te laven
Tot in zeeën die wij samen
zwommen in ons heerlijkheid
met witte parels van geluk
waarin wij eeuwig konden draven
Ook al waren wij voor anderen
in schande onvolmaakt…
Verheven nachtrust
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 458 Goden of geen goden, zie ons verlangen
naar eenwording in geest en lichaam,
al lijkt versmelting onvolmaakt, bemerk
de edelste vrucht op aarde. Geliefde,
het denken aan elkaar is de liefde die
niet blust, als twee kinderen die naakt
de zee ingaan, mekaar verwarmend tegen
de bittere kou vandaag de dag.…
Wederkerigheid?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 35 Wat gisteren in levend groen volmaakt was,
onder de zoden vers en onvolmaakt, werd de
weerstand gebroken, de ochtendkleur een
knieval maakt voor de blanco onaangeraakte dag.…
Spiegelende lijnen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 De onvolmaakte waarheid naar een subjectieve
waarheid belicht; geeft hiervan een uiting
in de vormen van mijn gezicht.…
schoon en vrij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 192 in onze trots zijn wij vergeten
waar de parel van ons wezen leeft
zodat de maat waarmee wij meten
louter onvolmaakte beelden geeft
geen beloning kan ooit vergoeden
dat wij ons menszijn ondergraven
en daarom moeten wij verhoeden
slechts onze eigen dorst te laven
geef een ander wat u ook verlangt
en plaats uzelf niet op de eerste rij
reken…
Een and're wereld
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.399 Dan ziet ze weer het zonlicht,
van elke last bevrijd,
want al wat onvolmaakt is
krijgt daar volkomenheid!…
gwiazda
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 900 richting het oosten
daar schijnt een zon
oneven geheel doormidden
binnen naar buiten licht
diep vanuit het kunstwerk
en daar sta jij
volmaakt schepsel in het rood
rozen vol goden liefde
bedreven in onvolmaakte tijd
daar gaan wij
meer olie op het vuur
en daar gaan we
lief
bijna
een zegelring voor anna
de vertaler uit een verhaal…
lotgevallen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 152 zo ontstond het zand
naamloos en zonder aantal
plompe klei en handen
met hompen
vormeloze scheppingsdrang
en de overdaad sneed de kneedbal aan
restanten zonder getuigenis
kruimels geleend uit dogma
vanaf daar was de hemel
met lucht om van te leven
zo ontstond de mens
met het toom van onvolmaaktheid
voor hem uit een lange lijn…
Het blijft fraai.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 83 van het balkon, te
vroeg uitgerold te reiken tot over de horizon
een wolkje adem verwoordt een levende aanwezigheid
maakt het vormloze zichtbaar in een eigen tint, stil
verbonden raakt in de compleetheid van een kind
wat oogcontact maakt met het zorgeloze
streepje licht als speelbal van de wind en morgen
veegt hij de resten aan van de onvolmaaktheid…
Herfstoon.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 26 van het balkon
te vroeg uitgerold te reiken tot over de horizon
een wolkje adem verwoordt een levende aanwezigheid
maakt het vormloze zichtbaar in een eigen tint, stil
verbonden raakt in de compleetheid van een kind
wat oogcontact maakt met het zorgeloze
streepje licht als speelbal van de wind en morgen
veegt hij de resten aan van de onvolmaaktheid…
In ‘t nachtelijk uur
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 112 Nog niet geheel bekomen van wat de
dag mij bracht drijft mijn
pijnen en tranen
mij naar ‘t venster in ‘t nachtelijk uur
de stilte, de ruimte, de treurige maan
rondom bloesem bomen
een haan op de kerktoren
als teken van onvolmaaktheid
en saamhorigheid
het lijden en verdriet van de ander
in ‘t menselijk bestaan
en toch bij…
Anti-kennis
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 324 Wind en adem zijn
gevolg van onvolmaaktheid
Geloof is niet symmetrisch
als kennis genegeerd wordt.
Feiten spreken hard
de goden zwijgen harder
Maar symmetrie is samen.
De liefde kan niet zonder
haar betekenis
een anti-kus moet zoenen
Verstand verdwijnt in leegte.…
Hemelse akkoorden...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 498 Jij brengt mij in zwoele duizeling
onvolmaaktheden vloeien naar perfectie
alles van mij, houd van alles van jou
geef jouw alles en ik zal alles zijn
dicht bij jou, eeuwig adembenemende streling.…
In voor en tegenspoed
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 160 vertroosting geeft
In sombere tijden van lijden
Zoals een wiegelied als men van angst beeft
Of aan zichzelf verkwijnt van linkse of rechtse zijde
De oudere kwetsbare maar speciaal de jeugd
Is in tijden van pandemie niet te benijden
Beroofd tussen muren van levenslust en vreugd
Och, hoe gaan we verder en stoppen we dit lijden
Terwijl de onvolmaaktheid…
Herfst
poëzie
4.0 met 16 stemmen 4.256 Zo was het misschien vroeger; nu mijn droefenis inniger is,
Nu voel ik van de Herfst enkel 'd onvolmaakte, vunzige treurnis.
Nu voel ik hoe een sterrevende zonneschijn
Vermeerdert van dit treurende getij de werkelike pijn;
Vermoeid of niet, - wie kan het weten?…
HET PAD
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 350 Het pad voert urenlang omhoog
bijen zoemen, vlinders vliegen af en aan
de wilde bloemen geuren
pronken in het zonnelicht
weldadig is de eenzaamheid
hier vind ik mijn eigen ik
zo onvolmaakt, zo verwrongen
gehavend door de jaren heen
mijn lichaam piept en knarst
de stilte vermenigvuldigt zich
doet pijn aan opgelopen wonden
die ik al te…
De witte plekken
netgedicht
4.0 met 64 stemmen 61 nog altijd
bewegen je handen
in lichte rust
als uitvloeisel van
het brok dynamiek
dat iedereen opvalt
die jou voor de
eerste keer ziet
jouw ogen leggen
de stukjes neer die
het leven jou brengt
jij puzzelt omgekeerd
het is geen onvolmaakt
beeld dat het bestaan
jou geeft het is je lach
die de laatste stukjes heeft
jij overziet in…
Laatste vlucht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 217 Mensen bleven mensen, onvolmaakt,
prozaïsch en dodelijk. Bedreigd als een
kwetsbare diersoort nam hij de terugweg
van het buitenaardse wezen, rechtstreeks
naar boven, steeds verder, tot de motoren
knapten, tot de cockpit uit elkaar barstte,
tot de vleugels braken, tot zijn lichaam
oploste in de dromen die hij maakte.…
ZIJN....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 263 Ja,
verleid mij maar naar
"het vervlochten leven"
waarin ik,
in mijn onvolmaaktheid
en de "ik ben",
de gedachte aanraak
als een zeepbel,
die uiteenspat
verdwijnt en verdampt
en de wereld,
gewoon bevrijd van elke illusie,
in haar (h-)erkenning
van het NU mag zijn !…
Perfectie bestaat niet?
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 70 de toekomst die we willen wagen
in een onafscheidelijk verbond,
met het gezicht omhoog, om
nooit meer stil te staan met
alle zintuigen weids geopend,
in silhouetten van andere culturen
lispelen dwingend hun levenskracht
in adem-teugen van zuiver licht, naast
de klank en ruimte van onze kwetsbaarheid
in het menselijke falen, door onvolmaaktheid…
Memoire
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 172 zijnde achter de rug
door de glazen van heden
wordt nog steeds veel gemeden
de ziel doorsneden
opgeroepen in diffuus licht
waar soms oude deuren zijn gedicht
voor het opgestapeld gewicht
ik zie om me heen
en telkens neem ik steeds beter waar
herken ik in jou
zonder dat ik nog in de verte staar
dat dan ook niemand is ontkomen
aan het onvolmaakte…
De kracht van stilte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 249 Op hetzelfde moment genieten ze van
nuances en schakeringen in vrije natuur waar mooi en
schoon harmonieus met elkaar verbonden zijn; een onvolmaakt nabij
Want al met al heeft dit onbekend verschijnsel een blijvende indruk gemaakt op mij.…
De schoonheid van de natuur
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 59 Het landschap met verscheidene
en verschillende elementen verenigd wekt mijn
lichaam meer op dan de blik uit eender welke mensenogen
Je uit onvolmaakt op deze wereld terwijl handen geur van ieder seizoen bewaren.…
De pracht van de natuur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Het landschap met verscheidene
en verschillende elementen verenigd wekt mijn
lichaam meer op dan de blik uit eender welke mensenogen
Je uit onvolmaakt op deze wereld terwijl handen geur van ieder seizoen bewaren.…
O, R.!
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 213 Een mens is enkel volmaakt in zijn/haar
onvolmaaktheden, veel is vette pech,
een onderdompeling in noodlottigheden.
Toch ben ik meer engel dan men denkt.
Ben jij hetzelfde. Draven we voort op
de renbaan, die we zelf creëren.…
Tegenovergestelden
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 257 vrijheid
een duivel
Je moest Luisteren
verantwoordelijkheid
Nemen, Na lang vechten heb ik mij van die ketens
Bevrijd
Er kwam ruimte
Om te denken
Ik wilde een brug slaan
Naar jou
Dat wat je me kon geven
Was niet warm maar koud
Jij leefde sober, in eenvoud
Met een diep geloof
Er was een kloof
Bij elke keuze die ik maakte
Zag ik het onvolmaakte…
De pracht van de zon
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 212 Wanneer de pure zuivere stralen eender welke
donkere plek of schaduw innemen, gaat de natuur door met
ontplooiing en ontwikkeling waar ik me laat meestromen in onverwacht en
plots terwijl mijn adoratie voor haar onvolmaakt en echt nog altijd klimt; een liefde nabij.…
Verbeelding
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 127 Dat deze nooit eerder vertoonde verschijning
met inspirerend, ondeugend karakter altijd op de voorgrond
treedt tegelijk wordt het omliggende landschap gedecoreerd met nuances
die absoluut niet somber smaken zodat ik me laat meestromen met hun onvolmaaktheid.…