Alle inzendingen over onze dag

In deze morgen zie ik dat de nachten Dragend geweest zijn, van extase zwaar - En onze dagen, lichtend in elkaar, Ernstig van de bezinning der gedachten. Boven de warreling van zwarte nachten En witte dagen, staan wij, boven 't jaar. En zien de harde oneindigheden naar Het wentlen onzer wereld zich verzachten.…

Jij schenkt me iets, mijn schat, terwijl wij verdwalen in de kolken van onze planeet. Onze dagen zullen lengen en onze haat zal overbodig worden. Maar ik vermoed een lichtpunt, hoe simpel, dat ik jouw bloed met mijn geschenken kan roven. Jachtig is je adem en uitgestrekt je reis Je nipt aan onze warmte in duizend en één slokjes.…

‘t mooiste meisje is ze nog altijd Absoluut is Ansje lief dat bij mij denken aan haar, is vol tederheid Zo in mijn armen liggen dromen van vierenvijftig gelukkige jaren Voelen wij nog de liefde stromen ja, wil ik altijd in haar hart staren Vandaag is bijgevolg nu onze dag de fijne dag dat we ooit trouwden Innerlijk wappert altijd onze…

Onze baas mag het nu weten, ons werken was aangenaam Bijkletsen en lachen, onze pret had vaak geen naam. Onze job, deden we prima, we vulden elkaar goed aan Bij het ontwaken dacht ik, yep, naar mijn baan! Daar vond ik jou en onze dag was compleet en goed gevuld We deden alles samen, met liefde en geduld.…

Mijn onaflatend refrein Maak mijn vingertjes los Zodat jij mij herinnert Aan de ontroering Van onze eerste bezegelde kus. Laten wij onze dagen bejubelen Als sterren en maan... Als druppels tot water... Van zon tot warmte... Voor altijd ben ik weg van jou Elena... Mijn sneeuwvlokkend verhaal Mijn verre verblindende ster...…

Dat trage zich toevouwen je oogleden, te dragen het loom fluweel van onze nacht. Onze dag is geweest als bange blanke vazen, die waren blij de bloemen van ons liefdespel te scharen rei aan rei. Nu zal je slapen, mijn teergeliefde kind, want morgen moet je de ogen openen: 'n zeer fris blad dat beeft in morgenwind.…

Al onze dagen zitten hierin, zeiden ze. Eet, morgen komt vanzelf en morgens komen niet met lege handen.…

dag te gaan beheersen…

In onze dagen brengt de jodenvader dankzij krachtig ontwakend Genesis allerlei gelovigen te gader. Soms bouwt 's mensen geest een gevangenis door rusteloos vragend bijbelgeblader. Het ongeschreven Woord leeft vol lafenis.…

Zeg me dat het waar een contract bij de notaris Zeg me dat het zo is onze liefde als verbintenis Kijk in mijn ogen en zeg: ja ik wil Deze dag die ons betovert vanaf nu delen wij allebei ons deel Zeg me dat het waar is wij voor altijd samen onze relatie niet meer in verborgenheid en zeker de Ambtenaar zal dit beamen Nu pak ik jouw hand…

wij genoeg bemind of vergeven geen mensen in kou of haat laten staan maakten wij iets moois en zinvols van ons leven of lieten wij onze dagen tevergeefs vergaan hebben wij ons aan Zijn geboden gehouden moeten wij ons niet schamen voor Zijn aanschijn hoe barmhartig zullen Zijn ogen ons aankijken en zeggen: voor Mij hoef je niet volmaakt…

In vreugde en smart in nood en klagen Zal 't Godvruchtig volk naar de Here vragen Plotseling overstelpt door de wereld met vragen Jezus Christus en zijn bruid Zijn heimelijke vijanden blijven zagen Over het Coronavirus in onze dagen Vallen aan op hun buit Een brandende pijl door glas en lood Gevecht van leven en dood In Zijn Huis daar voelt…

zijn niet wat ze lijken gemaakt om te voorkomen dat water uit het hoogveen weg zou stromen drassig moest het hoogveen blijven vreemde legers te verdrijven ondoordringbaar bolde waterlinie Westerwolde achter leidijken op schansen soldaten bewaken en kijken dat die dijken niet bezwijken weggegraven het begeven in onze dagen is het veen weg…

Neen, onszelf, de vrijheid die we dragen, onz' aarde en 't hoge luchtgewelf dat spant om onze dagen. Hollands, Vlaams, Zuid-Afrikaans, slechts de naam is anders. Boven 't vlak des oceaans, boven ruimte, boven tijd, staan wij in der geesten strijd, in weelde, in nood, trots krijg en dood, Drieénig groot, Groot-Nederlanders.…

Geluk tot in het geluk van onze dagen. Het goud van mijn ziel was niet goed genoeg voor mij en de wereld. Ik vroeg altijd méér van mezelf. Omdat ik zo ben. Het goud in mijn leven scheen nog lang niet over te zijn... Het kondigde zich nog maar net aan. Maar eigenwijs als ik ben, wil ik goud veranderen in eenvoudig zilver.…

In onze dagen het hoogveen weggegraven overal in het rond is vaste grond akkers, wegen, kanaal niemand verdwaalt de Hasseberg heeft zijn plicht vervuld leunt tegen de grens aan met zijn bult.…

, vol wij, altijd wij Vol geurende bloemen die ik nu wel kocht die zacht naar jou roken en jij altijd blij En liefde als kliekjes, omdat onze dagen Te kort waren voor al dat geluk En wij die kalenders voor vuilnis aanzagen omdat we wel wisten: dit gaat nooit meer stuk Vol lachende mensen omdat wij verschenen Ze kusten ons, van jaloezie was…

Dat werd hem te gortig hij stopte met graven en dank zij Swarts staat in onze dagen de Giezelbaarg nog overeind.…

De derde dag en binnen nog drie maanden begint gelukkig maar, een heel nieuw jaar. Drie in getal komt dikwijls voor en tellen zo ook onze dagen, maanden en de jaren, met vier kwartalen vast in ieder jaar. Denk ook eens aan; vader, moeder, kind. Aardappels, groenten, vlees. Wij kunnen horen, zien en zwijgen.…

en zo worden zelfs onze lichtste dagen bezwaard met leegte…

De zuivre nacht zal om ons leven stijgen, en U-waarts de eenzaamheid van onze dagen neigen, als naar een dag van weelde een rust'ge dageraad.…

De zuivre nacht zal om ons leven stijgen, en ú-waarts de eenzaamheid van onze dagen neigen, als naar een dag van weelde een rust'ge dageraad. ------------------------------------------------ uit: Het Vaderhuis (1903)…

Gij, die de hemel overziet, Van daar uw milde ogen biedt, Zie onze wereld binnen; Verhef Uw eens gehoorde stem, En Uwe hand, en ga tot hem, De meester in de zalen, Die over onze dagen wikt, Die over onze nacht beschikt, Van Wie wij arbeid halen.…

Ik schrok heel erg en vroeg me af: Heb je wel van deze dagen genoten? Had ik er wel moeten zijn, had ik beter thuis kunnen blijven. Ik ga op een plekje zitten, begin je gelijk een brief te schrijven. Mijn reactie spijt me heel erg, ik hou zielsveel van jou. Ik zit aan onze dagen te denken, vraag me af waarom ik je schrijven zou.…

in onze wereld…

Onze Microsoft, Welke op onze harde schijf zijt, Geheiligd zijn uwe windows, uw update komen, Uw bugfix geschieden in uw windows.…

Ik droom jouw naam in gouden letters netjes in krullen geschreven met randjes van puur zilver en laat het komen tot leven. De letters dansen in mijn hart totdat het vorm heeft aangenomen dan heeft het jouw naam gespeld en bezit van van mijn wezen genomen. Jouw naam verbindt zich met de mijne en samen worden ze oud, maar als jouw naam weggevallen…

Jouw handen willen vangen verscheuren geleefde tijd zij vlechten stil verlangen vingers verstrengeld in strijd Mijn handen gebaren zacht raken jou heel even aan jij schrikt terug, onverwacht verkrampt door herleefde waan Onze handen vouwen verward ontsluiten nog te leven tijd vereelt geraakt tot in het hart verzachten gestreden strijd…

ongewijzigd kom ik steeds nà jou en wat zo was in kamers vol schreeuwen valt neer in schaduw. verte, op wind geschreven verandert nooit in minder of lichter, de lijnen van aanwezigheid. niets lijkt nog op stilte slechts het sterven lokt me aan voor ik alle woorden in jouw schrijven binnenga.…

Z'n leven pijnlijk blijft hij op 'n dag liggen haast bewegingloos; m'n zoon blijft hem aaien als de arts z'n leven beëindigd…