Alle inzendingen over oogsten met de hand

windstilte en alles van het kleine leg je op mijn wangen de woorden tot morgen, in het geweten ze blijven zoals aarde beweegt in oogst verdiept met handen rond huid en leven en de zee je fluistert haar warmte waar mijn adem zich om golven vouwt ver weg van regen en het seizoen dat mij nooit heeft toebehoord…

Oogst uit Gods hand!…

Een traan biggelt naar beneden, via mijn luchtpijp naar mijn longen, en van mijn longen naar mijn hart. Dan ben ik verdrietig maar tevreden, het lied vol lof luidkeels gezongen, klaar voor een hele nieuwe start. Maar de strijd is nu verloren, hard gespeeld altijd geweten, dat gelijkspel nooit een optie was. En toch zal jij bekoren, dat…

Elke dag dan kruipt de tijd, Van s'ochtends tot s'avonds snel voorbij, Maar als de maan dan aan de hemel staat, Dan ligt de tijd stilletjes aan mijn zij. Want als ik dan weer terugdenk, Aan de mooiste tijden van mijn leven, Dan lijkt het echt net gisteren, Onze liefde had geschiedenis geschreven. Zonneschijn verblindde ooit, Onze twinkelende…

Ik heb verloren niet vergeten Heb gerouwd en veel gedacht Dat het op een dag toch goed zou komen Zelfs hier midden in de nacht Laat ik tranen zoek ik adem Hikkend hijgend hoestend snel Ben ik in diepe rouw om mij Hart gebroken hard verscheurd Diep van binnen voelt het Alsof het elke dag gebeurt Die paar woorden maar één blik Gewoon twee ogen…

Wat heeft de boer een hekel aan dat gakken! Steeds hoort hij scherp die akelige roep En aan zijn zolen zit alwéér die groene poep Zo zacht gevlijd, wat kunnen ze vies kakken! Ook ’s nachts ziet hij de grauwe ganzen schranzen Vergassen, knallen? Ach, de boer, hij kán ze...…

Nog schraalt mijn oogst het onrijpe koren en staan schoven ongehuwd tegen de wind te leunen het kraken spreekt van ergernis in een tijd die nooit meer heelt, en zonden zonder bouwwerk als los zand zich ruwen in mijn stem nog spreek ik volle dagen en serveer mijn koele blik in ogen die me vragen waarom ik…

Verordonneren stilstand of zelfs achteruitgang, Maar rekenen zichzelf dertig procent rijker. Tellen de lease-auto van de zaak bij het inkomen, En rijden zelf in een limousine met chauffeur. Beweren glim- tot schaterlachend dat de economie aantrekt, En sluiten ogen en oren voor de ellende in het rijtjeshuis. Draaien de zorgkraan steeds verder…

Men gooit er peperdure Campagnes tegenaan Nederlandse Spoorwegen, Gedemoniseerd door vallend blad, Brengen een bladblazer in stelling Buitelende zorgverzekeraars Prijzen om het hardst De reeds bekende basis aan Ter aanvulling van Falend overheidsbeleid Postbus 51 legt uit waarom U bijstand krijgt, ook al Had u recht op meer CDArisch…

dat kan ik dus niet, uitwaaieren, mezelf prostitueren op andere sites ik heb mezelf hier gevonden en bevredigd ik geef mijn woord minder heb ik niet nodig ja, u kunt mij ook nog vinden op liefdesgedicht.nl, maar dat beschouw ik als een jeugdzonde ik was toen pas vijfenvijftig grijzend, nog niet zwart…

heeft tegenwoordig een andere lading religies gedreven op de spits van kerkentoren of minaret schreeuwen het hardst ontploffen het bloedigst zo is het maar net de bede is er bij ingeschoten…

om vlees, boud gedacht omwil van wol, warme dracht arm schaap, toch geslacht…

ooit gezegd hoe het moet hoe het ook anders kan, nimmer gespeeld op de man, want individueel is men teveel in zichzelf gekeerd, niets geleerd de ouder, de oudere mens komt eens om in woorden, raakt eigen kind kwijt in een gelijk dat men wil krijgen ik reik u mijn donkere kant nagezeten door oplichtend de schare kinderen van De Zwarte Hand…

binnengeknald misschien, voor een moment een leven vergald misschien ben ik dement ik heb een liedje in mijn hoofd tralala, hersens gestoofd het gaat er maar niet uit klok het leven in geluid en, voordat ik sterf zet ik morgen mijn dag in de grondverf…

Een zeer bij- zondere wolk 'de Hand van God' een pulsar wind nevel Geëxplodeerd daarna geë- volueerd Supernova…

je hebt mij vast volledig in je macht ik doe wat je vraagt blindelings volg ik je wil je bent mijn kompas mijn rechterhand op plaatsen die ik niet ken vooral in een vreemd land je leidt mij subtiel doorheen een web van grillige wegen recht naar mijn doel mijn slimme gps ik kan je niet meer missen in een wereld van auto rijden ben…

winden waaien over akker zon staat niet meer op haar hoogst regen tikt mijn wereld wakker na het zaaien zal ik maaien wat ik heb geoogst tere bloemen snijd ik dierbaar droog ze leg ze naast mijn bed maar van wat ik ook geplant had is een kostbaar deel geplet ruk de wortel van het onkruid niet in wilde woede weg nagels breken tranen wreken…

De sikkel slaat het staande koren, Heilige Geest, open Uw hand, deel ons de oogst van 't late land waarvoor het danklied wordt geboren. Wil met Uw adem ons omgeven, wij zijn gedoopt in Christus' dood als kinderen van wijn en brood, maak ons profeten voor het leven.…

Het grootste geluk meet slechts een halve meter uit liefde geoogst…

En in het aarzlend ochtendlicht staat altijd nog die boom die nimmer voor het gewicht van haar appels is gezwicht…

een graantje mee Iets wat vroeger de jeugd deed Het oogstdankfeest komt er dan weer aan Om even bij een goede oogst stil te staan…

ze pikken allemaal een graantje mee en oogsten maken brood wel om te breken niet om te delen nee iedere homp verheft hun status ze groeien boven alle gewassen uit…

Koren schoof buigend langs de einder opgesteld onlangs gewassen.…

De alleenstaanden en afgevallenen deed ik samen in de pan, kookte en zeefde ze, dronk het zoete sap De trossen, vast, als families, knipte ik in drieën, legde ze op een schaal deelde ze uit…

bij elke stap werden wij zwaarder alles was nat en klei alles triest net als wij wij waren die regen wij waren die angst ons zijn was niets die avond zaten wij als schimmen om de tafel slechts de fles ging rond zo in duister en stilte voelden wij de honger naderbij…

ik bloem onuitgesproken woorden aan elkaar en geef haar dit boeket dat nog geurt naar het korenveld waarin we vrijen met de zomer de papaver houdt nog zijn rode blaadjes en bewaart net voor de oogst mijn jeugdliefde mijn stille droom mijn intiem verlangen hier op het slagveld uitgedorst, doodgeklopt omgespit en begraven ze legt de…

Ginds in 't donker woud verscholen, Bespiedt de Dood met gierig oog het veld; Reeds heeft zijn hand de zeis omkneld, Geen rijpende aar blijft voor zijn oog verholen. 't Is Oogsttijd.…

Je treft het met me Je hebt mazzel Vandaag heb ik een goede dag Nu eens niet alles wat mij teveel is Geen opgejaagdheid, geen irritatie Zelfs geen zelfbeklag Bijna geen twijfels Veel minder zorgen Ik zit wat beter in mijn vel Pluk nu de vruchten Waardeer mijn vriendschap Wellicht wacht mij morgen weer een hel…

alles is gezegd nu raap ik nog jouw woorden zoeter en rijper zijn ze dan bij de eerste pluk maar ongeschikt voor nog een winter…

Zij stonden op het akkerland Zij maaiden in de zonnebrand En zongen bij het werk De lastige arbeid wordt een feest Voor hen die jong en licht van geest En moedig zijn en sterk Daar kwam de landheer langs de beek De schouders hoog de wangen bleek: Hij zocht de schaduw daar. Hij groette licht en ging voorbij Gezang en arbeid staakten zij…