9041 resultaten.
Zomerliefde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 362 Gelegen in het hof
Strelend door het haar
Vertelt de jongeling
Non verbaal
Liefkozend zijn verhaal
Samen zonder schroom
In het warme nest
Laat de muze hem begaan
Minnend op zijn best
En op het bed van bloemen
In de open lucht
Weet ze dan precies
Laat Romeo nog een zucht
Voordat hij zich verliest…
Och, zie mij hier staren
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 213 hoe diep mijn zucht
langs het vensterraam
morgenzorgen mengen
zich in de schrale lucht
een spoor van zand
leidt naar de hof
een vertrouwde zetel
nodigt als een open hand
och, zie mij hier staren
de verte heeft geen weet
van dat…
hetgeen ik wil bewaren
ik kerf het in de nerven
van een vallend blad
zo is het vastgelegd
de aarde zal…
zielen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 vandaag zweeft zij
ver over huis en hof
mijn wilde ziel
met wie je niet
goed over open
zee kunt reizen
blijft op het eiland
met vrije blik
kijkt ze uit het open raam
ver voorbij de wal
naar de bewegingen
van het water…
Vonkende God, of geest van Godes naaste neven
poëzie
3.0 met 9 stemmen 4.047 Sonnet
Vonkende God, of geest van Godes naaste neven
Die hart aan hart met vuur gezuiverd innelijft,
Waarin uw gouden grift gloeiende wetten schrijft,
Daar niemands wil af schrikt, of tegens denkt te streven;
Onttern mijn borst en bid de voedster van mijn leven,
Die met een zoete wind mijn teedre zinnen drijft,
Zo lang tot op mijn hart haar…
DE AUTEUR TOT ZIJN HUUSVROUWE
poëzie
4.0 met 2 stemmen 746 Lief, ons liefde begonst gelijk op ene tijd
Van God gejond, die ons deze gratie dede;
Welke liefde blijft eenvoudig, mits dat gij zijt
Van minnen zinne, en ik ook van de uwe mede.
Dies en heeft twist noch onruste bij ons geen stede,
En wij leven aldus in rechte weelde een paar:
Want waar zodanig akkoord is, pais ende vrede
Gebonden met Gods…
Rozengeur, geen maneschijn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 237 Van maneschijn
is nog geen sprake
we wandelen
samen
door een rozentuin
de geur
en kleur
als wonderbaarlijk
Hier neem je
niet de benen
noch
de wijk
Hier blijf je
dralen
dwalen
door een hof
Hof van Heden.…
Sterrenstof
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 819 Harten aas wacht in de handschoen
op liefdesspel in vogelvlucht
ik kuis mijn zwaar besmeurd blazoen
met nectar van de passievrucht
de lust naar lijfelijk vertier
tekent zich af in open lucht
de lokroep van de valkenier
is nergens anders zo beducht
als minstreel maak ik jou het hof
buiten het vaste protocol
de kaart gelegd in sterrenstof…
Hof van Heden
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 251 Als jij mijn gewonde hart laat bloeien
vlinderlicht onder mijn huid ontluikt
de nacht en avond naar morgen ruikt
regendruppels met stralen stoeien
dan blijf ik in dit hof van Eden
stil genieten van een boeketje heden…
Mijn vrijheid
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 921 Gevangen in regels
Geschreven door de rest
Voeg ik me bij hen
Maar
In mijn hoofd breek ik de code
En
Ren ik mijn vrijheid tegemoet…
TERUG
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.305 Is er wel iemand, die 't
ooit kon beseffen
wat gij, oud hof, mij nu
zegt, mij nu doet?
Zalige lieden, al
te argloze mensen,
weinig begeerdet gij,
groot was uw hert!
- Kon het maar helpen, met
wenen en wensen,
weer ate ik roggenbrood,
naast u, aan 't berd!
--------------------------------------------
uit: Rijmsnoer (1897)…
Ballade van het hoofd
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 210 Buurman’s hoofd boven de heg
danst tijdens lopen op en neer
rijst op uit de heg en zakt weg
stuitert frequent keer op keer
voor m’n venster heen en weer
Dat beeld beheerst m’n leven
geobsedeerd wacht ik bekaf
tot het weer…
De ommuurde hof
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 852 Eerst is het dromen
Daarna krijgt het vorm
We leven liefde
Genieten enorm
Als de avond
Glijdt in de nacht
Is het tijd voor
Mooie dromen
Wij dromen de
Nacht in daden
Het einde voorbij
Beide in een
Heerlijke roes
Als onz' liefde
Het wíl en wácht
Wordt tijd van gaan
Tijd van kómen
Eenheid nabij
Op ruim 74 graden
We leven…
Cursief ?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 145 Decennia lang al mijn
verwondering, ik las het
in jouw spiegelschrift,
onomwonden, gestreeld
door onvolkomenheid,
verbaasd over zoveel
wederkerigheid, gegrift
in een lichtschijn van het
schoonste vuur met de
liefdesmantel gedeeld.
Het sterven herkent
zich in de kleine dood
van afscheid, elk moment
van minnekozen verlegt
de schaduw…
Het weifelt nog
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 87 Waarom is het
Licht daar buiten
Terwijl het binnen
Zo somber is,
Het donker rust
Op de hoofden
Van mensen hier,
Buiten de deur
Staat het stralend
Licht te wachten,
Het kleurt daar
Alles licht en groen -
Het weifelt nog
Of het naar ons
Toe zal komen…
Locus amoenus
gedicht
2.0 met 35 stemmen 10.204 Eeuwen na de hoofse zeden,
tijdens ons afwezig eten,
staat de vanillevla
opeens in bloei.
Tafel en stoelen
lopen uit. Gekwinkeleer.
De vloerbedekking
klatert bij mijn schoenen.
Onze driezitsbank
is niet te houden,
heel de kamer
begint te stoeien.
Je legt je lepel neer
en kijkt me aan.…
Campusimpressie 21/5
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 453 Waterval klatert
als zon op de bladeren.
Gladgroen glinstert goud.
Gegroepeerde vreugd
bestelt bier op het terras,
drinkt tentamens weg.
Schouders gebogen,
schaduw onder zijn ogen.
Alleen de bieb in.
Blond haar golft in staart.
Gekorte rok, benen bruin:
Rasparadepaard
Klein bloemetje paars
alleen in wapperend gras.
Haar draagt…
Lange Hezelstraat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 506 Hoewel er prachtige panden staan,
wordt niet door stijl de sfeer bepaald,
maar Hazes die zich steeds herhaalt.
Men spreekt van Nijmeegse Jordaan.
Rolstoelman met radio aan.
Terrassen waar men druk verhaalt,
bier op rekening wordt betaald.
Tattoo op Harley neemt ruim baan.
Vanaf de eerste kijk ik toe:
geranium achter het raam
tot de laatste…
Zee bij nacht
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 782 Een heleboel niets,
zo lijkt het,
doch het geluid van de golven
verraadt een veelheid iets.
De branding licht op
door maanlicht verlicht
en verdwijnt weer
in het donker.
In deze stroming ontdek ik
een eenzaam scheepje
dat schreeuwend in de leegte
dobbert om hulp.…
Nieuw begin
netgedicht
2.0 met 37 stemmen 8.594 Kaal beton
ketst letters terug
tot woorden in mijn oor.
Verf verhult
het bouwbehang
in fleurig frisse kleur.
Groentesoep
geurt door het huis
en vult de holle lucht.
Koffie smaakt
met krentenbol
op kratje op zijn kant.
Langzaamaan
begint het al
een beetje thuis te zijn.…
Zeespiegel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 826 In een zee van bloemen lag het oog van God
als een rode wijnvlek op een wit tapijt.
Bloed en tranen vergoot zij vergeefs
op zoek naar veiligheid.
Geen man, vriendin of verwant verschafte haar een haven,
geen bakens vond zij op haar pad.
Doelloos, dobberend dolen,
kapitein op een stuurloos fregat.
Tot zij op een dag in het water keek
en zichzelf…
Liefdesweerbericht
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.018 Draait de zon alleen om jou
Zoals het lijkt is er storm op komst
Als je naar me kijkt zie ik de druppels vallen
Niet meer tegen te houden
De afstand wordt almaar groter
Behalve dan die van mijn liefde tot aan jou
Als het niet meer te omschrijven valt
Zo hard 't regent op ons huis
Dat je er over wil lezen in de krant
Maar er niemand is…
Wolkenpak
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 580 Omarm me lief
En hou je adem in
Ik zit op een wolk
En 't wolkenpak
Is zo dicht nog niet
Omarm me lief
maar niet zo hard
Ben nog wat week
En in de zee verdrink ik
Sneller dan je denkt
Omarm me lief
Ik verzet me niet
En hou je vast
Het is slechts de ijle lucht
Die mij benauwt…
Natuur
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 594 Kleine vogels, groene bomen
Deze wereld, het is om over te dromen
Lente, alles groeit weer
Het is zo mooi, het vraagt om meer
Een klein stroompje door het woud
Het is er lang, heel erg oud
Krakende takken, oude bladeren
De manier waarop we het benaderen
Het groene gras, de ruige zee
We gaan er steeds weer in mee
Golven maken je weer kalm…
HOLLE VATEN
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 377 Hij taalde niet naar talen,
maar zijn moeder wist hij
meer dan eens te noemen.
Veel kan hij niet benoemen,
maar bij tijd en wijle
kent hij wat verhalen.
Zijn praatstoel is gebarsten,
maar rond het middernacht'lijk uur
schieten zijn ogen vol vuur.
Dan hakkelt hij honderduit
tegen ongenode gasten,
waaraan hij zijn grieven uit.
Zo deelt…
DE DRINKER
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 576 Ledigheid snijdt
groeven in zijn droef gelaat.
Zijn huid - door lijden
omgeploegd tot leer -
maskeert de golven van vertier
die zijn benevelde geest overspoelen.
Hij houdt zich schuil in de kelders
van onverklaarbaar bewoonde lucht-
kastelen. Druppel voor druppel kruipt
zijn bloed waar het niet gaan kan,
vindt hij dromen met de bekoring…
INVERSIE
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 142 zoals je ze kneedt
als een bakker zijn
beelden van brood
waartussen de wekker
afloopt en een paar
schoenen staan te wachten
op een warme jas in de winter
en blote voeten in de zomer
waartussen je thee zet
bij de koffie en toekijkt
hoe de klok de uren
fixeert met de seconden-
lijm van je herinnering
waarna het kastje verliefd…
samen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 281 Zoeter dan honing zul je smaken,
wanneer ik je zachtjes open
met mijn lippen.
Wees gerust: we zijn
verstrengelde lianen, stemmige snaren
voor een duet van tranen in de wind.
Maar onder je huid vindt een kind
nog altijd de fraaiste juwelen.
Waar zullen we blijven, tot we elkaar
eindelijk bereiken in een droom van twee?…
LINDE
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 105 Op een stille plek in het bos
zie ik de dag langzaam ontluiken
als een waaier tussen de struiken
en de herfst schudt zijn veren los.
Ik probeer de vogels te verstaan,
maar ranke verzen houden mij aan.
In het bebladerd hemelgewelf
zie ik gelaatstrekken van mezelf.
En als de schaduw met het licht speelt
raak ik in dromen verzonken,
ontstaat…
Op mijn schouders
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 700 Daar zit ze dan
Links
Hobbelt al jaren mee
Terwijl ik ga
Liefde, Warmte, Geborgenheid
Nooit zal ik haar vergeten
Daar zit ie dan
Rechts
Heeft zijn plekje daar
Laatst ingenomen
Trots, Creativiteit, Ondeugendheid
Nooit zal ik hem vergeten
Het goud
Op mijn schouders
Geeft mij de kracht
Om door te gaan…
JIJ EN IK
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 261 Naakt in al je duisternis
sneed ik je open
met haaientanden van verdriet.
Wijdbeens in al je schoonheid
mocht ik je betreden
in de ochtend,
dronken van geilheid,
als een waaier passie
na een etmaal rust.
Ik heb je bemind,
bezongen en gehaat.
We hebben gezwegen,
gevrijd en gepraat.…