Netgedichten

netgedicht (nr. 30.506):

INVERSIE

zoals je ze kneedt
als een bakker zijn
beelden van brood

waartussen de wekker
afloopt en een paar
schoenen staan te wachten
op een warme jas in de winter
en blote voeten in de zomer

waartussen je thee zet
bij de koffie en toekijkt
hoe de klok de uren
fixeert met de seconden-
lijm van je herinnering

waarna het kastje verliefd
raakt op de muur en de
boekenkast op zoek gaat naar
een hand die zijn doel raakt

en hoe je de hangplant
zwaarte geeft in het gareel
van dit tafereel

hoe je de straten vastbakt
aan de hemel en de mensen
handen en voeten geeft
en een dak boven hun hoofd

het is alsof je niet
inziet dat ik het ben