28182 resultaten.
Avondrood brengt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 157 een rode gloed
betovert
een stille avond
na geflirt
tussen
zon en zee
wordt de horizon één
met rustig
kabbelend water
fenomenale kleuren,
weerspiegelingen
van roodoranje
geboren uit liefde
van natuurelementen
drijven eindeloos
mijn geheugen
legt vast
al dit moois
op mijn netvlies
voor eeuwig
gebrand!…
de nevelbrug
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 181 In een landschap wild en onbedwongen,
vloeit een beekje vol verlangen.
een prille lentezon laaghangend,
belicht een brug, in neveldraad gesponnen.
het klare water zo zacht kabbelend,
zocht kronkelend zijn weg naar zee.
zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee,
de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen.
het onbekende van dit woelig…
Het algoritme van het brein
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 129 Het algoritme van het brein
als machinekamer
dendert voort
Nooit was de vernietiging zo groot
De schoonste bloem vermaalt
in rekenkundige modellen
Een mooie wereld ging ten onder
Een starre geest telt onze dagen af…
Schaatsen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 159 De kamikazesport die schaatsen heet
En die bedreven wordt door schaatsfanaten
Die zich in nood op brandweerlui verlaten,
Bezorgt die brandweerlui het klamme zweet.
Die schaatsers zijn verrekte eigenwijs,
Dat volk begeeft zich constant op glad ijs.…
Waakzaamheid
snelsonnet
2.0 met 23 stemmen 2.166 Dat moslims naar de autorijschool komen
En daarna opgaan voor hun rijbewijs
En dat ze leren schaatsen op ons ijs
En dat door hen zelfs dansles wordt genomen
Die feiten neemt men ook in onderzoek
Uit angst voor een terreurdaad uit hun hoek.…
Vriendschap
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 297 Vriendschap daar versta ik onder
samen praten, samen fluisteren,
elkaar steunen bij verdriet
met een bosje "vergeet-mij-niet",
opgaan in elkaars geluk.
Dat is vriendschap uit één stuk.…
De stilte van mijn as
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 184 ze kijken me aan
verbaasd en geschokt
maar ik weet
dat zij later
mijn woorden
ten grave zullen dragen
het geluid
van passie en gevoel
in rook laten opgaan
en aan de stilte
van mijn as
geen boodschap hebben…
Natuurlijk is het de natuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel
ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…
Gulzig onthaal
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 44 Vandaag mijn fiets grijsgedraaid
met blote benen
Het langdurig incontinente weer
had de natuur een wulpse
overdadigheid gegeven
Het groen heupwiegde, en
schreeuwde me uitbundig toe
De lokale muggen
hadden voor mij een onvoorziene rol
in hun klamvochtig schouwspel
Ik werd gulzig onthaald
als een langverwachte gast
het mugpeleton…
Achter het gordijn
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 632 Opgaan in rode schemer
met de nacht opvliegen
en dan woorden schilderen.
Druppels in een kelk,
stromend genoegen.…
Phillippe Jaroussky, mooie zanger, mooie man!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 232 Mag ik even naast je liggen
ik zal je niet aanraken
want dan verbreek ik
m'n diepste emotie
m'n diepste gevoelens:
opgaan in jouw stem!
Mag ik, even maar?…
ZUIPSCHUIT
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 134 Een verstokte drinkeboer uit het Gelderse Hoevelaken
wil echt iets doen om van zijn verslaving af te geraken,
hij meldt dat hij van nu af aan
weer het nuchtere pad zal opgaan,
en enkel nog op dagen eindigend op -G een fles zal kraken ...…
Het vuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Het vuur
knettert
laait
het rook
dwarrelt door de lucht
Een indringende geur
het vuur dempt je humeur
gedachten staan stil
opgaan
in de sferen
het vuur
stemt je tot mediteren
Laat je voelen
dat eindigheid
er is
het vuur
dat blijft branden
voor altijd
geeft warmte
daar waar je in kou lijdt
een geborgen gevoel
bij eenzaamheid…
De dood, dat is, niet meer de zon zien
poëzie
4.0 met 5 stemmen 762 De dood, dat is, niet meer de zon zien, is
Niet meer de sterren zien, aan hoge nachten,
De dood, dat is het niet meer mogen wachten,
De ochtendschemering, de duisternis.
De dood, dat is, het niet meer mogen zijn,
De dood, dat is, het niet meer mogen denken,
De dood, dat is, niet meer bewust U schenken
Weg, te worden tot een ander zijn.
De…
Gods aangezicht het is...
poëzie
3.0 met 4 stemmen 711 mijmerij,
God is een doodslag, wreedheid en de list,
God is de werkelijkheid, die zich vergist,
De beving van het komende gebeuren,
De lichte laaie gloed, het peinzend peuren,
God is de vrouw, de man, het kind, het dier,
Hij is de sneeuw der bergen en het wier,
De wijde lucht, het alom vonkend vuur,
Er is geen God, er is slechts de natuur…
Eens zal ik redevol zijn
poëzie
4.0 met 2 stemmen 471 Eens zal ik redevol zijn en als gras
Eenvoudig en zo zuiver als het licht,
Wanneer ik wonen zal, in eerbied op
De wijde aarde voor mijn kleine broeder.
Spreek niet van Liefde - Liefde is te veel,
Spreek niet dit tedere oneindig woord,
Dat mij maakt bevende en stamelend,
Spreek slechts van Eerbied - spreek van hem,
Daarvan - wanneer…
natuur ongerept
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 103 vredig mooi bied je jezelf aan
jouw land en water strekken uit
je lucht zo hemelsblauw
niets of niemand zoals jou
stukje schoonheid ongerept
ik heb je lief, wil voor je zorgen
blauwe planeet van morgen
je moest eens weten
hoeveel ik werkelijk van je hou……
Er is een stem gekomen...
poëzie
4.0 met 1 stemmen 295 Er is een stem gekomen uit de stemmen
Veler vogels, zingend in de morgen,
Uit de klankroepers van de hoge dag,
Uit de kleurzaaiers op de witte ruimte,
Uit de verheugden is een lied ontstaan,
En kleine mensen op de aarde horen,
En kleine stappers op de bergen zien,
Zij zien het zwevende alom ontstijgen,
Zij worden zelve zwevenden, die…
De kunst van het waarderen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 158 De kunst van het waarderen
Klein en onnozel komen ze langs
flitsen van onachtzaamheid
doet ze opgaan in rook
maar wie de kunst bezit
het oog scherp te stellen
ziet de schoonheid,
het geluk en de waarde
van deze flitsmomenten…
Mag ik ~ Voor Kerima ~
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 199 Ik wil de woorden
van jou lenen
ze abstraheren in dit dicht
ik wil de woorden
van jou menen
ze gebruiken in het licht
ik wil de woorden
van jou omarmen
in ze opgaan ieder uur
ik wil de woorden
van jou verwarmen
want ze zijn zo heerlijk puur…
tussen grijs en grauw
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 51 tussen grijs en grauw
brengt één ijspauw kleur in
de morgenstilte.…
de visarend
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 161 sierlijke vleugelslagen
maken hevige wind
een bruinwitte schicht
raast
sneller dan het
licht
Om dan even te zweven,
beter dan
een vliegtuig
enkel wat wolken
belemmeren zijn
zicht
als jager geboren,
hangt hij hoog in
de lucht
Om plots dan
in zee te vallen
echt doelgericht
na weinige tellen
schiet hij omhoog
met tussen zijn…
moeder natuur
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 194 o, moeder natuur
rein en zo puur
de wind en de zee
spelen gedwee
met aarde en zand
scheppen een band
de zon en de maan
een storm of orkaan
bloemen die bloeien
dieren die stoeien
ze laat alles begaan
een hemel op aard
is er ontstaan!…
Regen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 Geef mij de regen
een zomerregen
waar ik nat kan worden
liggend in het gras
Laat mij wachten
op de regen
van de ochtend tot de avond
Ik zal wachten
als de bladeren van bloemen
waarin ik de samenhang
kan zijn met alles
een ontkiemen
een belofte
voor de volgende dag
Dan zal ik drinken
van het water
Dan zal ik dichter bij
de aarde…
de gepeste
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.220 Op een knopje kunnen drukken
of een toverspreuk weten
en voor hun roofdierogen
in rook opgaan.
Maar is het weer zover,
dan blijft hij
als aan de grond genageld staan.
De grijzende gezichten,
het getreiter
en tot slot de vuisten...
Er is geen ontkomen aan.…
KROEGMIS
snelsonnet
4.0 met 15 stemmen 1.108 O geef ons als oprechte rook-novieten
toch heden onze dagelijkse peuk
en laat ons in die goddelijke reuk
dan opgaan in het hemelse genieten.
En kuchend klinken dan in gore walmen
de rokersrochels als oprechte psalmen.…
Zwevend op de wind
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 572 Dans ik het leven
als een bloem
zingend kind
zwevend op de wind
waarheen hij blaast
daar zal ik gaan
al verduisteren
zon en maan
met het licht
in mijn hart
de zon steeds
weer zien opgaan
in een reeds
vernieuwd
bestaan…
Eilandgevoel: Schier
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 Ik word klein
Onder deze machtige
Koepel met de mooiste
Luchten van Nederland
Hier voel ik me
Nietig, klein en groots
Dit is meer dan spreken -
Hier zou ik kunnen sterven
De zee inrollen en opgaan
In deze onbegrijpelijke wereld
Inspiratie: interview met Jan Mulder…
Pasen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 348 Tere takken, jonge twijgen,
bloesem in de knop
beloftes die een aanvang krijgen
het voorjaar volgt de winter op
De lucht zindert vol beloften van leven
de tere twijg wordt weer een tak
de zwellende knop tot bloem verheven
voor het oog met het grootste gemak
Pasen schenkt nieuw leven
het oude is voorbij gegaan
een levend licht wordt ons…
Olympische vrede
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 203 Het pad dat ik inmiddels zo goed ken,
voert mij vandaag weer naar de waterkant.
Daar ligt, door riet en dennenbos omrand,
de spiegel van het koele, stille ven.
Met zwemmen zal ik geen medaille winnen,
maar 't meertje stemt me vredig diep van binnen.…