Alle inzendingen over opknappen bij

onder donkere wolken ga ik slagregens liggen achter mij zonlicht straalt mij tegemoet van noord tot zuid spant zich een majestueuze hemelboog…

Was er maar een hol of grot Om in winterslaap te gaan Mijn hoofd onder een deken Geen besef van het bestaan Geen dagen of lange weken Geen gedachten aan ……

*** *** *** hoog in de lucht zweeft een vuurrode toverbal die zeeën kleur geeft *** *** ***…

op het uiterste puntje van het paalhoofd zie ik stilaan wazig de schepen gaan ze verdwijnen achter een verre horizon op het uiterste puntje van het paalhoofd langzaam maar zeker varen ze uit het zicht evenals hun golfslag niet voorgoed verdwenen alleen voor achterblijvers buiten het bereik op het uiterste puntje van het paalhoofd zie ik…

konden nare beelden maar vervagen ze staan voor eeuwig op het netvlies gebrand levenslang en haarscherp geprojecteerd herinneringen op de lopende band (dichtvorm: knotvers)…

*** *** *** *** je lijkt nog zo dichtbij soms voel ik je naast mij alsof je naar me kijkt als mijn hand naar je reikt is er even helemaal niets en toch was er iets *** *** *** ***…

*** *** *** *** *** *** *** ik zie jouw blauwe ogen graag kijk naar een lachend gezicht strijk soms vaag in gedachten het lichtkrullend grijze haar nauwelijks raak ik je nog aan zacht vallen mijn ogen dicht *** *** *** *** *** *** ***…

Ik heb mijn moeder naar een museum gebracht, suppoost vooruitbetaald om over haar te waken. Zij zat voortdurend aan zichzelf te knagen tot enkel kraakbeen van haar overbleef. Er kwam een firma langs om haar te stutten, om lichaamsdeel na lichaamsdeel te restaureren tot zij weer sexy presentabel voor de wereld was. Onder woonachtigheid ging…

We tutten ons tuintje op en kammen het gras, make-uppen de randjes langs het terras: overal plantjes met lippenstiftkleuren, overal bloemen met bloemetjesgeuren. Daarna het heggenhaar weg met de heggenschaar – zo wordt ons tuintje een prachtig gezicht dat plat naar de zomer te glimlachen ligt. -------------------------- uit: 'Superguppie…

Je bent veranderd, geen lucht happende vis meer noch plant die een tekort aan water kreeg laat staan een man met lege blikken, iets glimt en glundert weer in je ooghoeken. Er is weer een deel ruggengraat dat zich recht, een boom die met al haar blad omhoog reikt, zijn armen uitstrekt naar het licht. Kijk er bouwt zelfs een vogel bijna een nest…

Dat dit het is Wat ik ooit Gekregen heb, Zich uitbreidde Tot een last die Mijn draagkracht Vele malen oversteeg, En dat ik nu Heb teruggekregen Als een kostbaar geschenk, Dat zich makk'lijk Laat dragen In mijn hand San Zeno di Montagna, Verona, 15 juli 2015.…

De opknapbeurt van Paleis Huis ten Bosch Wordt 25 miljoen Euro duurder Maar ja, wie wordt hier nou de nieuwe huurder En dit gebouwtje is toch total loss De Dam, de Eikenhorst, ons Griekse pandje 'K ben niet voor niks de koning van dit landje.…

Wie alleen z'n eigen 'gevolg' volgt die zoekt, vindt geen oorzaak meer!…

Het is mijn droom der dromen. Een eigen woning voor mij alleen waarin ik mag wonen. Het werd en is geregeld, op aarde als in de hemel. Het is mijn verdienste na vluchtelinge voor eeuwen almaar voortvluchtig te zijn geweest. Het is, waar ál het kwade, wat donker duister was en scheen... door mijn goede inborst gezuiverd gaat worden! Hier…

als uw gedachten gaan zwerven woorden als sneeuwvlokken smelten onbereikbaar de wereld in wazen u tracht om helder te zijn doch uw ogen verschralen achter groezelige brillenglazen o wens… mochten dan daar in de stilte onze harten elkaar aanraken nog even ver van die andere grens in dat ogenblik, een beetje voelen vasthouden aan…

nog eens het kussen opschudden een zachte aai over zijn wang jouw stilte in zijn handen leggen fluisterend welterusten zeggen slaap maar, toe, slaap maar… de tijd verstrijkt en och, het lijkt dat de donkere nacht hem naar de morgen zal dragen wat zou je op dat ogenblik nog kunnen, durven vragen……

Ik zou dolgraag weer eens gaan varen en dan uitkijken over de immense zee, de wind weer vrij spel door mijn haren, neemt al mijn droefheid met zich mee. De grote leegte van de grauwgroene oceaan reduceert je leven tot alleen dat moment, dat je op de brug als ijswacht moet staan, je plots zonder familie of vrienden bent. Eenzelfde blik door…

zee zo oneindig de kuststrook lijkt verdwenen als opgegaan in een nevel het twistend bootje in een eenzame cirkel vaart zo ver van een thuis meeuwen schreeuwen vechten zich een plaats in het bestaan jij roept naar een haven het vuurtorenlicht je zoekt een baken, een zicht waar zijn toch de liedjes de golvende woorden van je…

Diep van binnen komen zoveel sterke krachten uit een oneindige zee van gedachten en gevoelens in alle denkbare tonen vormen en kleuren helder en zuiver boven drijven Nimmer ongrijpbaar of gevangen verborgen of vervlogen juist intens onmiskenbaar stralend als bakens aan de oppervlakte die telkens beschermen, benoemen, bezinnen, bewegen…

Tussen de stromen van het leven door stuur je jouw schip dat wordt meegevoerd en heen en weer geslingerd geduwd, geketend, getrokken, gebogen, gedreven, gedragen vervuld, ontroerd, verbaasd, gevonden, verloren, vermaakt stuur je als een rivier meandert door de stromen van het leven heen…

bijzonder – verjaren verjaren – weet je is geen prestatie verjaren – weet je is een bijzonder kado een gift - zomaar - gekregen tijd - uit liefde geboren - van mens tot mens - zomaar - allemachtig prachtig verjaren – weet je is een bijzondere gave…

Dolle Leopold Bloom beleeft op één dag in de stad Dublin alle avonturen, die naar Grieks verhaal jaren moeten duren voor de held Odysseus, krijgsman vol gezag. Al dit gebeuren mogen de Ieren elke Juni met blij herdenken vieren.…

ik hou van pauzes ik hou van wachten vóór ik naar de witte landingsbaan vlieg en dan met een smak op het matras op de grond beland ik hou van landen ik hou van pauzes ik hou van wachten heel even maar nog een keer? nog een keer!…

Ik zal er wel naast zitten Ze zullen wel weer een uitzondering vinden Maar voor mij: Jan Jacob Krediet Als voormalig bedrijfsadviseur Midden en Kleinbedrijf Kamer van Koophandel Rotterdam en Vlaardingen Was Sywert van Lienden in verkapt loondienst En ook zijn maten, zijn vennoten Als natuurlijk persoon maar ook als rechtspersoon Stichting of…

Toen ik je voor het laatst in de ogen keek zag ik de dood zag ik jouw dood zag ik geen angst zag ik geen vriend maar ook geen vijand en dat verzoende mij met jouw einde, ons einde met een laatste kus, onze doodskus!!…

(1) winterwarme stal snuiven, gezoem van vliegen de volmaakte rust (2) eruit! staart omhoog schonkige lijven rennen lente in de bol (3) kauwen herkauwen loom in het zomerse gras ogen op dromen (4) striemende herfstbui dicht bijeen, kont naar de wind en de kop omlaag…

Je weet pas wat je mist, wanneer je 't kwijt bent en als je het eenmaal kwijt bent, nooit meer vinden kunt heeft zoeken geen zin, helemaal geen zin meer. Een groepje idioten, vond het nodig om al zakkenrollend door de grutter de slag van hun leven te slaan, niet omdat er zoveel aanbiedingen waren, maar omdat er voldoende mensen waren…

tussen hemel en aarde hang ik naakt en ontmaskerd ondersteboven gekruisigd in het teken van het pentagram op drie punten vastgespijkerd aan de levensboom die wortelt in duisternis en onwetendheid maar in zijn kroon het witte licht verbergt tussen valse zekerheid en chaos dans ik als een derwisj die rondtolt op zijn hoofd, in ijdele…

in bewegingloos evenwicht op de hoogste klip onbevreesd voor de afgrond overschouwt de steenbok de wereld zijn machtig hoofd torst kunstig gedraaide horens die naar de hemel priemen in de karbonkels van zijn ogen smeult het licht zijn machtige kloten bengelen wellustig, zonder schroom, gezwollen van lust en kiemen van leven triomfantelijk…

de zon kleurt de einder rood .in het teken van de roos op een maagdelijk witte merrie rijdt de dood, die nooit gehaast is, gezapig door het landschap zwart geharnast en ongenaakbaar gekroond met de witte kroon van Osiris die heerst over de onderwereld rondom hem dansen geraamten obligaat hun knekeldans de zeis hakt knopen door en…