Alle inzendingen over opletten

De oplettende lezer tóch z'n zin! Een gedicht over lucht(en), land, de 'overkant' Over wát? Dordts water. Vooruit, een on-Dordts gedicht schrijf ik nog, later...…

Opletten. In stukjes maar. Denken, altijd maar denken. Uitgesloten. Wereld blijft draaien. Gepraat, overal rondom mij. Geen woord komt uit mijn mond. Ik blijf ademen, alhoewel ik overweeg ermee te stoppen. Tranen branden. Gun hen het plezier niet. Bijna tijd. Bijna verlossing. Voor eventjes maar.…

Geluk zit in een hoekje klein weliswaar maar als je oplet, dan zie je dat minimale kleine stukje geluk, tenminste daar!…

we moesten opletten hielden camera's en iPhones klaar het duurt maar even voor je 't weet is het moment daar een prachtig uitzicht gouden bergen, eeuwig leven wisten wij veel we waren pas halverwege nu is het te laat alles verdwenen uit het zicht de herinnering vervlogen soms zwart, meestal overbelicht…

De teerling was geworpen En de strijd ving aan Geen motief deed het staven Niemand had dan ook iets gedaan Maar goed er was weer handel En de beurs werd weer vet Verhongerende minderheden Maar een kniesoor die daar oplet Nee, het probleem ligt anders Op gezondheid wordt gelet De massa hier en vooral de jeugd Dat vreet maar en is veel…

gewaarschuwd door de tijd van nu loopt hij op zijn tenen door het huis zet z'n kraag op en blijft oplettend uit het zicht van vreemde ogen veel is onzeker en er schuilt gevaar in elke proest of kuch onheil dreigt en het virus waart van deur tor deur en steelt geborgenheid weerzin in het vers gestopt en hoop gevestigd op een sterk…

die docent zit maar te praten ik weet niet wat ze zei van mij mag ze het best laten ik ben er toch niet bij 'je bent niet goed aan het opletten' ik doe het weer niet goed ik moet mijn gedachten stop zetten maar ik weet niet hoe dat moet het lukte me niet al die keren mijn hoofd zat barstens vol ik ga het nu nog maar eens proberen maar…

Oplettendheid bracht de vogel. Hier ligt het geluste in aftel, het aas van de vissende bomen. Voor vogelhoofdboothuis een kano al omgekeerd op een plankje. De vogel het nut van de snavel. De snavel het nut van de vogel. De zin van kleurige wieken naar de tak van de vissende bomen. Droom standen vol notige zaden.…

Nu 'k het Leven niet meer Wil is 't tijd Om wat ik Ben en wat Ik heb te Gaan vermaken Aan hen die Naast mij staan En er de meeste Aanspraak op maken - Mijn oplettendheid Gaat naar de jongste Van mijn zoons 't Past bij Hem het best Mijn gevoeligheid Naar de oudste Die zo graag de Rede voorrang geeft Mijn…

Twee werelden die elkaar ontmoeten samensmeltend in een eerste gesprek ogen die elkaar lieflijk begroeten voor liefde is geen plaatsgebrek Prachtige woorden komen samen in zinnen die elkaar spontaan strelen weg is de angst om je te schamen heerlijke oplettende lichaamsdelen Stemmen die praten over verlangen weerkaatsen een warm visioen…

Donkere vlek Voor mijn ogen Ik was het niet Echt niet ik wilde niet Zij was het Pijn alles doet pijn Je maakt mijn leven kapot Verdwijn toch een keer Je hebt het beloofd Donkere vlek Voor mijn ogen Als ik even niet oplet Ben je er weer Waar moet ik heen Zonder jou tegen te komen Altijd ben je daar Je beheerst mijn leven Meer kwaad…

De dood mocht wel opletten als hij hem kwam halen, dat won hij nooit. Drie maanden later aan slangen en flessen, op het dekbed twee vogelklauwtjes: einde. Nou jij had je lesje wel geleerd.…

leef ik zegt de roos in een groet naar werkelijkheid waar reuk de tastzin is van het eind waar het boek zichzelf ontbindt eindeloos maar schragen en toch de val maken die was voorzien, voorzien van roestige spijlen dat als gif de weg door de aderen vindt leef ik in verlangens of droom ik de tekst op mijn graf, het maakt niet uit hoe oplettend…

maar wie weet mijn verdriet niemand weet dat en hoe erg het is dat mijn lief zomaar is weggelopen maar vermoorden kan ik haar niet dan maar mijn m'n dochter en m'n zoon en mezelf erbij en dan hang ik daar met bloed zweet en tranen of zoiets ik drink teveel en ik mis mijn vrouw en ik wil m'n kinderen zien en niet dood dus ik moet opletten…

Ik heb me in mijn leven veel zorgen gemaakt Over alles en iedereen en al maar opletten wat de ander nodig heeft en waar ik moet zijn Als kind al Zorgen is oke maar ik ben Mezelf hierin vergeten Kwijt geraakt Ik ben nu 63 jaar en al een poosje op weg om eindelijk voor mezelf te zorgen Mijn eigen pad te lopen…

stel dat je iets niet moet vergeten voor welke dag zou dat gelden en wat als die dag voorbij zou gaan -ongemerkt, zonder erg zou iemand opletten of wolken hun adem inhielden ergens halverwege, zo nauw luistert geen enkele toonhoogte hoe belangrijk is dan onthouden tussen alle dagen die zich versliepen we moeten onze tijd nog voltooien…

dus toch weer om en struikel over takken ik keek niet het pad lijkt begaanbaar als ik opsta verzamel ik moed gelukkig dat niemand het ziet het bloed de tranen de schaamte modder stinkt gelukkig schijnt er zonlicht door de bomen ik moet nu wel ik heb zelf dit pad genomen nu val ik niet meer al doet de wond nog zeer ik ga opletten…

spreek mij niet van vertrouwen kijk maar: ver en trouw hussel en plak dat dan moet ik dan alles uitleggen in liefde en vriendschap is alles geoorloofd haha wie sprak die zin ook weer weet jij het nog of raak je gewoon de weg weer even kwijt zoals al eerder gebeurde toen ik heel even niet oplette en jij het stuur overnam omdat…

het antwoord is natuurlijk vooraf al bekend diëten werken niet, dat is meer dan evident dus morgen gewoon weer naar de bakker want al word je buik dan wel niet strakker appeltaarten blijven wel heel erg lekker en als je oplet wat je eet, wordt het echt niet gekker…

nee, overdag raak ik geen druppel aan behalve dan als regen mij passeert hetwelk mij van nature is geleerd verbeelding overkomt en heel spontaan de lucht ontpopt in menselijke staat zal er toch eens duidelijk opletten zichzelf ontwikkeld in het adequaat hoe uitzonderlijk dit beeld kan zetten waar ook ons schrijven eigen wegen gaat zoals…

trotse poldermolen wat is van je terechtgekomen door al die bomen aan de westkant ingepakt zo kun je toch niet malen dit is echt balen je voelt je ingekakt alleen aan de oostkant open veld je staat opgesteld voor de fietsers de toeristen de campinggasten van Wedderbergen die je op de foto zetten poldermolen in de Weddermarke je moet opletten…

mensen hun tekortschieten, dwalingen en bedrog, ja, onze vlucht voor elkaars agressie en wreedheid Zonder idealen wil ik nog steeds meer van het leven ontdekken sta ik open voor het wonder dat jij een ander ik bent, maar voorzichtig, sinds de kleuterjuf mijn vertrouwen in de hoek zette waar ik schuilde in braafheid en extra goed opletten…

Je brengt me weer terug naar het in een droom gebrachte ademland, waar ratio en gevoelen samenkomen daar op het kruispunt van droom en werkelijkheid geniet jij mijn spiegel en mijn schaduw, je probeert het moment te vatten, oplettend, het glanzend hemelplafond steeds hoger, fraaier, misschien toeval, je hebt de moed maar voelt je steeds…

een kwestie van nemen en geven waarin je zeker moet gaan 'ruiken', voor je, je eigen gevoel laat spreken dien je jouw hart open te stellen om geen foute gevoelens te doorbreken laat jouw hart je maar vertellen hoe je de situatie kan controleren met veel of juist wat minder hulp zonder een ander of jezelf te bezeren maar met genoeg oplettendheid…

lallen lekker je leven verknallen Als ze maar kunnen klagen zeiken roddelen en steken in je rug je kent ze wel van die types vol met haat die vragen hoe het met je gaat en keihard lachen in je gelaat Deze wereld zit vol met slangen ze zitten in een diepe kuil verscholen je herkent ze zo gelijk achter het behang plakken Je moet gewoon opletten…

Eerst dacht ik even dat hij een levend standbeeld was zo stil als hij daar stond op het pleintje voor de grote kerk de beruchte grote kerk met de zwarte kousen terwijl de zware klanken over het dorp galmden zoals ze voor vreugde en verdriet onaangedaan al eeuwenlang hun klinkende taak verrichten Dichterbij gekomen zag ik de intense oplettendheid…

Waar eens de Nederlandse paus Adrianus VI zetelde; wordt heden ten dage iets van een versteende hoop onder de aandacht van een oplettende mensheid gebracht. Christus Salvator die nog steeds redding biedt aan het oog, dat in de diepere betekenis achter zijn afbeelding de ware boodschap ziet.…

ik denk namelijk niet, dat jij voortaan oplet, waar je schijt..…

Het is ooit begonnen met tien geboden op harde kleitabletten Ook al heel erg lang zijn medicijntabletten voor ziektes niet bang Gaatjes moeten opletten je bijt je tanden stuk op harde fluortabletten Chloortabletten ruiken naar tropen in tropische zwembaden laten we niet hopen Tabletten reinigen allerhande kunstgebitten, toiletpotten…

Ik kan niet sneller leven dan mijn lichaam bij kan houden Fietsen en varen zijn het maximum Een korte trein- of busreis lukt nog wel als ik oplet en meeverander, niet zit te lezen of slapen, anders krijg ik bij aankomst in één klap het overgeslagen leven te verduren Sneltreinen en vliegtuigen breken me op, dan raak ik meteen achter en…