Alle inzendingen over opzichtig

Woensdagmiddag schoolvrij de wereld was even volmaakt tussen toen en versnipperd heeft alles anders gemaakt in het midden voelde veilig links van mij innemend sterk rechts zijn liefhebben geprezen beiden ook te lezen op één zerk ouder zijn is in veel opzichten de verklaring van herinneringen mijn eigen volgorde daarbij past al lang…

langs de pen verzameld zich voortdurend alledaagse realiteit van innige dingen die onafscheidelijk is aan dragend heimwee waarin fantasie en geestelijke kunst vrij spel hebben wat dichterlijk aan lippen hangt schets na schets waar de pen niet geweigerd heeft bij het verkeerde eind van gedachten ten opzichte van hoofd en hart…

Leverde strijd, alleen om zichzelf ten opzichte van hanen te bewijzen Kippen bleven hun eieren gewoon spon- taan leggen Onderhuids speelden echter gevoelens die de onderlinge sfeer nou niet be- paald positief hebben veranderd Waarom tokken kippen en kraait de haan...?…

de zon komt op en vlamt oranjerood wordt groot in alle opzichten de Duitse windmolens knipperen onbenullig rood met hun toplichten donkere syndromen ritselige dromen komen in nood verliezen inzichten sterven dood morgenrood een onbeschreven blad stilte, alleen een eekhoorn, egeltje dat ritselt in het blad…

de zon is trouw vandaag, ze schijnt in elk opzicht net als toen en net als op die dag vergeet ik, dat je dan het best kan doen of alles niet bestaat geen kwaad geen broodnijd en geen kou slechts flauw de wind verzoeken niet te snel in kracht te groeien maar te roeien met de riem van mij – als vrouw - waarbij de ander de meander van…

Het leven figureerde terwijl ik toen sliep Noodlot had toegeslagen bijna een begin van het eind De duivel sliep dit althans was mij eerder verteld Het tegendeel bleek echter in alle opzichten waar, daar toen de dood verwoede pogingen actief ondernam Uitgebreid werd gedanst en gefeest toen bleek dat mijn wil tot leven veel sterker was…

waar woorden eenduidig hun kleur luiden is het fijne geklepel van klokjes niet hoorbaar het monotoon starre dringt zich meer dan opzichtig op en houdt ogen en oren gevangen de kleine nuances accenten en speelse wendingen in zinnen en strofen komen niet op toon wat een kleurige boeket vol harmonische klanken had moeten zijn resulteert…

Met open mond zonder opzichtig te staren! Galmde je uiteindelijke zucht tegen mijn oor.…

Jij bent haar, zij is jij, ontastbaar Wel in mij, niet van mij, onbereikbaar Een en verbonden in elk opzicht. Woorden, daden, spreken of laten, Mijn daad, woorden zonder te spreken, Alleen door jou en mij bekeken, In een droom ook door ons bepraten. Ik...…

passen onze termen liberaal of conservatief ook niet bij hem had twijfels over het vermogen van menselijk verstand om achter de waarheid te komen een filosofie die onze veronderstellingen blijvend in twijfel trekt steeds ontdekte je nieuwe betekenissen in zijn denken tussen de regels door geeft hij ruimte om voorlopig te zijn ten opzichte…

't Gevoel is gebleven; even weg, maar terug Net even anders ten opzichte van jou Een blunder, hormonen, een uitdaging? Vreemd en onbegrijpelijk Misschien door teveel tegenslagen Kolder in mijn kop 't Kan niet teruggedraaid Maar 'k heb wel spijt Wij hadden elkaar gevonden Echter, gingen uiteen Hielden van elkaar Vrijwel meteen…

zij meet niet af zij neemt zoals het is liefde kan niet praten naar de mond zij zwijgt en reikt haar armen liefde zal niet kiezen tussen goed en kwaad zij wacht geduldig af zij kan niet verliezen zij wil de wedstrijd niet liefde kent geen spijt van wat zij gaf ze heeft een open blik ze oordeelt niet liefde is goed in elk opzicht…

Leef gij het leven Zoals het gaat - Niet al te opzichtig, Niet al te gewichtig, Een beetje voorzichtig Dan is 't niet zo kwaad! Houd gij het leven Bedaard in het oog - Toon gij u krachtig, Uw doel steeds gedachtig, Nooit onwaarachtig, En dan: kop omhoog!…

Al jaren staat mijn gezin bovenaan En vervul als hoofd van het gezin mijn plicht Privé, maar zeker in financieel opzicht Alleen heeft Den Haag daar geen boodschap aan Met wachtgeld lekker thuis, wie wil dat nou niet? Jammer dat Balkenende het nog niet ziet!…

Toch bloos ik in moreel opzicht verlegen, want wint vulgair bezuinigingsgewin het hier niet van ware gemeenschapszin?…

Leef gij het leven Zoals het gaat — Niet al te opzichtig, Niet al te gewichtig, Een beetje voorzichtig Dan is 't niet zo kwaad! Houd gij het leven Bedaard in het oog. Toon gij u krachtig, Uw doel steeds gedachtig, Nooit onwaarachtig, En dan: kop omhoog!…

Ik heb een weg bewandeld de geur was honingzoet Het veld voor ogen helder mijn lusten tegemoet Een rem uit mijn verleden fluisterde mij iets in Hoe sta jij in het heden ten opzichte van het begin? Ja, ik was bijna weer in het dal dichtbij de groene weiden!…

Toen ze ooit samen vloeiden als een stromende beek in alle opzichten in hun bedding ongelijk tot in hun midden een steen viel hun wegen tijdelijk gescheiden, elk draaiend aan hetzelfde levenswiel door gedachten uiteengedreven, hadden zij veel en zoveel meer gemeen, ze vloeiden uiteindelijk ineen als twee druppels water, in het geheel…

En het was een nietigheid ten opzichte van, dat geen reeds te komen. Begraven een uitkomst maar ik ben overkomen, reeds was ik al gstorven. Bevroren door ijs, onbewust geacht als slaaponderkomen.…

. ---- AMSTERDAM - De Nederlandse economie is in het derde kwartaal met 0,4 procent gegroeid ten opzichte van het vorige kwartaal. Daarmee is ze uit de recessie geraakt. Maar de consument is vooralsnog voorzichtig met het uitgeven van geld.…

Leef gij het leven Zoals het gaat - Niet al te opzichtig, Niet al te gewichtig, Een beetje voorzichtig Dan is 't niet zo kwaad! Houd gij het leven Bedaard in het oog - Toon gij u krachtig, Uw doel steeds gedachtig, Nooit onwaarachtig, En dan: kop omhoog!…

heb je lang aanbeden jouw woorden legden vaak het liefdesvuur dicht aan mijn schenen wikte woog je zinnen maar was voorzichtig wilde brand en rookte later heel opzichtig maar jij smeulde heulde met de vuren in mijn hart bluste ze op jouw manieren heel apart jij bent mijn valentijn niet meer ik jaag de vlammen door je zinnen en…

Ik liep opzichtig voorbij en ik zei: 'Hai, Nina, hoe gaat het?'. Je zag meteen mijn kale kop en je lachte vanuit je mooie buik. 'Tja, de grasmaaier!', zei ik met een geacteerd, zuur gezicht en ik was allang blij met je glimlach, waarop ik weer weken kan teren.…

en ging naar hier nee niet voor de lol niet voor mijn plezier maar het was de chaos waar ik voor moest vluchten echt hier ziet men lang niet alles slechts de oppervlakkige geruchten zoals je ook niet alles van iemands gezicht kunt lezen wat er zich afspeelt in de diepste diepte van iemands wezen zijn wij daarom ook in bepaalde opzichten…

de iris schaaft droog van dorst en honger ontdaan aan haar kelken kraag met minder blad maar meer vertoon leeft ze fier en wel in haar aarden luchtbel haar opzichtig oog gericht op de mensen aan de stroom ze is museumplant zonder nood aan het Woord, elke blik van een toevallige passant opnieuw sterkt haar in haar zonnebloei de weemoed…

Je hebt gelijk in elk opzicht Jij hebt mijn hart flink opgelicht Je deed het goed berekenend stil Alles ging weer zoals jij het wil Je bent er klaar mee ik sta jou in de weg Dat ik van jou hou gewoon vette pech Dag mijn droomman meer ben je niet Flink veel shit eindeloos verdriet Je doet je ding maar ik vecht wel hoor Tegen…

Mocht ik ooit nog het geluk van mijn beste jaren, van '88 tot-en-met de vroege ochtend van 27 september 1990 gaan mogen ervaren graag, wees dan mijn getuige deze tijd leerde mij vrouw en wereld liefde ten opzichte van haar en haat jegens mijn levenslange ziekte kennen in een bedrijf van een machtsbeluste dictator* die puur voor eigen…

ze draagt haar sluier een mens onder de mensen en klaagt niet over het kruis dat anderen zo opzichtig torsen aan een gouden ketting om de onbedekte hals haar hennahanden bewegen in dezelfde nijver het gezin waar zou moeder genoemd de zorgen en liefde verdeelt in gelijke porties over allen zoals dat in gezinnen hoort haar tong valt soms…

de rivier worden dagen korter fladdert een verwaaide wens nog eenmaal buitendijks te gaan haar verkalkte aderen vertrekken geen spier verzanden in kribbige oevers waar dammen naderen en overlaten in lot berusten weeën van waterstand kabbelen tegen het plankier schuren in hun verval door tamelijk laagland van getemd gemoed zonder opzichtig…

wij vergroenden stilletjes in bomen raken zelfs fluisteren kleurde opzichtig wat bast het warme contact was liefdevol zacht op de tast samen zijn groeide in openen voor elkaar waar onze woorden misten leerden wij taal op verkenning van vaten van wortels naar top wij het mobiele lopen en knielen een doorbraak in bos…