Alle inzendingen over oud-nieuw

Als ik oud ben, haal de klok uit de kamer. zet mij in de stoel bij het raam, om na het geluid van de lente, het leven van de zomer, het sterven van de herfst, te wachten op de stilte van de winter.…

Je kunt er niet meer omheen oud en versleten te zijn hoge leeftijd bereikt maar vindt je dit wel fijn Door ziektes omgeven valt het niet mee om zo te leven afhankelijk van een ander doet je vaak beven Maar kijk eens terug op een mooi leven breng de mooiste herinneringen naar voren koester ze, bewaar ze, geniet er van laat het je bekoren…

het blijkt gestoeld in de zetel die het leven draagt, kussens rijp van oud de leuningen geschaafd in het rijk van heden vier poten aan de vloer raken de aarde die eeuwig zwiert langs obstakels die het stenend licht aan het roer hebben gemeerd de zitting tam doch stroef knarst de tijd afwezig van een eigen zelf, erbarmen draagt het stof…

Je wordt steeds jonger op almaar oudere foto’s De jongste masseren je langzaam Wrijven rimpels plastisch strak terwijl je cv verschrompelt in de tijd Heden versmelt met jeugdig verleden Ouderen gaan steeds verder terug naar wassende onschuld van krimpend bewustzijn De oudste omlijsten met sepia patina de frivole bloedernst van kinderspel…

Ook al sta je dan niet meer te springen, toch kun je oud zijn met een jonge geest, je hoeft niet steeds het oude lied te zingen al bevalt je dat eigenlijk het meest, Je staat met je beide benen nog in deze tijd, al heb je voor bewegen een hulpmiddel nodig, je ervaring verschaft je inzicht en wijsheid, en ook al ontspoort de herinnering een…

Beide eiken staan nader tot elkaar in onnadenkendheid, vloeibare taal ruist door de basten in dezelfde strijd, geworteld in verleden, de kruin tot in het kale zwerk, gezamenlijk torsen ze het beknotte hemelwerk. vogels bouwen luchtkasten met de twijgen aan hun weg, angsten werden stilten, werden houterig zonder overleg , waar stammen, als vertakking…

Ik ben nu ouder, Het is al een tijd stil in huis. Maar heb wel geleerd elke dag de slingers op te hangen. Laat het ouder worden je niet vangen. ik blijf heerlijk bezig.…

de zware vliespoten plat afgezet in het grafiet van de grot de lange smalle bek jaagt laag door de diepte hij ligt miljoenen jaren op ons voor onzeker is zijn dood in het wandelend licht van de zaklantaarn schiet hij door de wervelingen van stenen water met een nijdige klap van de staart verdwijnt hij in de donkere kolk van een…

Men noemt je oud verdriet. Je schuffelt voort tot aan jouw plek... die oude bank. Een traan streelt jouw wang. De tijd, te snel, maakt je bang. De kille winterwind trekt door je botten heen, onzichtbaar draagt hij oud, beroert het zilte nat, je lijf voelt stram en koud.…

Een dichter uit oud zuid Geen naam maar wel een huid. Een stam zoals de eik Geen rang maar gelijk. De een een schilder van t 'HOUT De ander schrijver in 't WOUD. Meander de wegen met pen en eerlijkheid. Mooi zo deze gelijkheid.…

Hij was ziek maar had nog zoveel om voor te leven kon zijn aandeel daaraan geven ook al zag de maatschappij alleen wat de medische kosten ervan waren tafeltje dek je elke dag de verpleegkundige om het ontbijt klaar te maken het aankleden en het douchen en de tussentijdse ziekenhuis opname onder druk van de maatschappij oud…

als kind dacht ik later als ik groot ben dan doe ik dit  en doe ik dat... ik keek vooruit en kon nauwelijks wachten tot ik een bepaalde leeftijd had bij het ouder worden dacht ik soms ach dat komt later wel ik heb nog tijd genoeg want nu vind ik het eigenlijk nog te vroeg en plotseling  is er het besef  nu is het later...  ik kijk…

In de verfrommelde lakens van het onfortuinlijke bed zal ik aan jou denken, jouw haren in verschillende tinten grijswit of zilver, periode breekt aan waarin een nieuwe mijlpaal in mijn leven markeert en mij ook zal geruststellen dat ik een bepaalde leeftijd heb bereikt.…

een vissersboot in zonbeschenen golven zijn netten uitgeslagen in gouden schittering ontvouwt de oude boot zijn jeugdig hart…

een nieuw begin... vol overgave laat ik mij gaan ik zweef... in mijn dromen een nieuw begin tegemoet zo puur, zo alleen in ademloze stilte zet ik mijn stappen in een wereld vol onrust zo breekbaar loop ik mijn leven in naar een nieuw begin...…

Raakt door nevels heen Jouw hemelse tranen Er beginnen weer nieuwe, zachte dagen…

Als je bij me bent is er een nieuwe taal geen potpourri van eindeloze zinnen die het leven laten in een koud verhaal en niets, noch woorden die beginnen zodat we een nieuw jargon ontginnen tot het ultieme Bargoens met onze praal ons eigen idioom, de allerheiligste graal die in stilte aan kostbaarheid zal winnen nu het alfabet in ons verdrinkt…

zou ik graag de lucht vullen met frisse hoopvolle kleuren waarin ik oprechte liefde kan vinden mijn verlangens zijn echter onbereikbaar dus probeer ik met eigen wijsheid nieuwe positieve gedachten te scheppen…

De aarde loopt met rasse schreden schudt ontzet het hoofd veegt haar voeten af aan de hemel niet meer zo wit niet meer zo blauw dan duikt ze als een kind zo blij aan mijn voeten ze is van mij…

Een nieuw jaar kan je beginnen, met je mooiste kleren aan, dat is wel erg gezellig, maar je hebt er niet veel aan. Een nieuw jaar kan je beginnen, met een grote zak vol goud, maar dat heeft weinig waarde, als niemand van je houdt. Een nieuw jaar kan je beginnen, met een lekker glaasje wijn, maar als dat op is, wat dan nog?…

In mijn leven was nooit meer plaats voor geluk Nadat ik jou verliet was ‘t alsof alle gevoel verdween Mijn hart was gebroken het was helemaal stuk Tot de dag dat je opnieuw in mijn leven verscheen Vele lange jaren zijn inmiddels verstreken En ik heb nooit meer de moed gehad om te dromen Nooit heb ik meer met dezelfde ogen gekeken Als naar jou…

Waar de nacht en dag afscheid namen, een nieuwe dag keert weer. En de zon doorbreekt de wolken, smelt het witbevroren gras, condens verdwijnt van de ramen, en wordt weer doorzichtig glas.…

Geaderd glas breekt de slanke hals en schenkt vocht aan nieuw leven bewogen bewegen handen in de armen van een engel ver weg van hier groeit afstand dichterbij over golven van de zee…

In de herfst van vorig jaar heeft hij zijn vrouw verloren in de bloei van z'n leven werd hij weduwnaar. Nu slentert hij met 'n vriendin langs de golven aan de kust ze praten, stoeien, lachen 't leven te leven is een must maar als de zon verdwijnt achter dreigende wolken blijft hij even staan zijn mond lacht maar in z'n ogen blinkt een…

Het uiterlijk in een nieuwe tijd niet te ontkennen zal met recht van zegen eens jouw kant uit vallen; die stof uit vervlogen tijden jij knap voorbij zal rennen, de schoonheid van binnenuit geurende stof doet stallen.…

draai er maar niet meer om heen maar neem dit keerpunt mee open je handen en geef jezelf niet op kijk recht in de spiegel van je hart open je ogen en begin gewoon opnieuw…

Je liefdevolle strelen, zacht gefluisterde muziek die mijn ogen doen sluiten ...zwevend op akoestiek. Het rusteloze kleed met stekende voering, ongemerkt afgeworpen ...door jouw beroering. De zachtgeurende liefde, warm sereen vertrouwen die de vele droomdemonen ...meedogenloos neerhouwen.…

En eindelijk begint de heropbouw, iets heel nieuws waar ik me bevind, is aan jou om te ontdekken. Want het enige waar ik het nu over wil hebben zijn die ogen die me nog niet hebben bedrogen.…

Onzichtbare vleugels hebben me meegenomen In gedachten verzonken staar ik naar het verleden In trance laat ik het over me heen komen Langzaam terugkerend naar het heden Met nieuwe kracht vul ik mijn longen De verse lucht laat mijn hart herleven De pijn lost op die ik altijd heb vedrongen Na lange strijd eindelijk opgegeven Als herboren…

'k staarde in een grauw verleden kende geen toekomst Was niet vatbaar voor 't heden Wonden van een pijnlijk afscheid nooit geheeld vervormden pijnlijk elk nieuw beeld Voorbij kwam jij raakte me aan verdreef die duistere waan Leerde me mijzelf niet meer te haten 't verleden met rust te laten 'k heb weer vrede met mezelf…