de maashagedis

de zware vliespoten plat afgezet
in het grafiet van de grot
de lange smalle bek
jaagt laag door de diepte
hij ligt miljoenen jaren op ons voor
onzeker is zijn dood
in het wandelend licht
van de zaklantaarn
schiet hij door de wervelingen
van stenen water
met een nijdige klap van de staart
verdwijnt hij in de donkere kolk
van een grijze tijd

de lichtkegel van de lamp
danst onzeker over het plafond
het is hol en koud
het schuchter geschuifel
van een groep toeristen
klinkt niet meer vertrouwd
in donker verliest de grond
de zekere toon de voetstap
kan nergens meer terecht in
de kille adem van de open bek.

... in een grot van de St. Pietersberg te Maastricht zijn versteende resten gevonden van een grote hagedis die zeventig miljoen jaar geleden daar in zee zwom. ...

Schrijver: Pieter Sierdsma, 19 juli 2019

p.sierdsma123hetnet.nl

oud kil

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78