9125 resultaten.
Het karige maal
gedicht
3.0 met 37 stemmen 7.791 Onder de lamp aan tafel
zwijgend eten wij: onze handen
als witte vlekken komen en gaan;
onze beringde vingers achteloos
met het vertrouwde brood spelend.
Geen vreugde niets ongewoons
is er in de klank van onze
messen en vorken.
En natuurlijk weten wij niets
van het geluk van reizigers
in een avondtrein.
--------------------…
Basale ganglia
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 om het uur vertrekt de dagloner
voor zijn dagelijkse pendelreis
hij maakt zo alle dagen steeds gewoner
verruilt ledigheid voor een vaste prijs
de pendelaar tussen mensen als de zijne
volgt de tegels op het rookvrije perron
terwijl het zog van passerende treinen
lijzig licht verdrijft uit de ademloze zon
langs afgewende blikken van zwijgzamen…
ONTWORSTELD
poëzie
4.0 met 2 stemmen 476 Als een Spinnetje het Vliegje,
Vangt Gewoonte ons in haar net;
Och bedrieg-je
Niet — dat ge óoit er U uit rèdt...
Mocht ge niet (van jongs af) leren,
Wat te laten en te ontbéren.
Vastgepakt en uitgezogen
Sterft Hij aan zijn eigen zwak,
Wie 't vermogen
Zich door 't net te slaan... ontbrak!…
De knopen op rij
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 167 hij stond op
pakte zijn jas
met de kleur van de dag
telde de knopen op rij
sloot ze met zorg de
middag en avond voorbij
hij knelde werd krap
de naden legden het leven
van maanden en jaren steeds vast
vandaag heeft hij
de jas van moet laten hangen
treedt onbevreesd de dag tegemoet…
Schelpen
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.812 En ongemerkt kwam regelmaat in maaltijden
wandelingen, lijn in gesprekken, herinneringen.
We kochten kaarten, maakten foto's en deze
vitrine met namen van schelpen op kaartjes
die het leven had moeten betrappen maar kansloos
liet ontsnappen, vergeeld, verregend onder
stof; Bontmantel, Watermuiltje, Hartschelp.
-----------------------------…
Strijken III
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.245 Dit kleine werk waarvoor
zij wekelijks komt, doet zij
als altijd blij, gedachteloos.
Zo kent het drooggoed lang haard handen
het zwijgend schikken, strijken
tot de laatste vouw.
Onzeker als zij is geworden
is goed niet goed genoeg voor haar
dus dient de laatste rimpel steeds gestreken.
Op keukentafel en de dunne deken
schept zij een binnenzee…
de muur leunt tegen het behang
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 441 in geluiden
hoor ik stilte
een kamer vol
met beelden die
het niet meer doen
de stoelen staan
gaan aan tafel
om te eten en ik kijk
nergens zie ik
mijn gelijk
de spiegel
hangt zijn beeld
op aan een spijker
de muur leunt
tegen het behang
een gang belegd
met bloemetjes
de deur laat
open binnen als ik
weer naar buiten wil…
rite
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 203 ter rouw
ter tafel
het brood gedeeld
het stilzwijgen onopgesmukt
men tilt elkaar baarvoets
stille rites ijlend van bed naar altaar
doorzichtig treedt men in elkaar
op plaatsen waar men zichzelf niet kent
het behelzen
met
voorraadkasten en rantsoen
brood en water voor het leven
wat
zout op de huid
en het ongezegde in de gebaren
als…
(Kort) bestek
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 197 De bruiloft was een daverend succes,
Het bruidspaar liep de hele dag te stralen.
On-Hollands evenwel was het betalen
Voor het gebruik van lepel, vork en mes.
“Dat is Toscaanse wijs, Toscaanse eer”,
In kort bestek komt het dus daarop neer.…
Gedicht om voor te lezen bij het aanvatten van vredesonderhandelingen
gedicht
3.0 met 47 stemmen 31.165 Wat je aan illusies
verloor, won je
aan gewoonten.
Kijken naar de weerspiegeling
van de schemerlamp in het raam.
En dan plots
heel duidelijk weten:
bij valavond
voelen je handen zachter aan.
Dit is het ogenblik
waarop je weer durft denken
aan iets heel gewoons.…
Spin
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 391 Maar daar hou ik dus niet van
Wat is dat voor gewoonte
Om je man maar op te eten
Als je voor de daad
Net nog samen hebt ontbeten
Dat wijf heeft maling aan de liefde
O mannen, blijf toch ver bij haar vandaan
Als zoon ben ik uit haar geboren
Wat moet ik met mijn toekomst aan?…
dubbelzinnig
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.020 is het liefde, lust, gewoonte
of gewetenloos gemak
is het mooi of lelijk
hard of zacht
vroeg in de morgen
of laat in de nacht
het is alles
het is wij
maar ook
alleen ik
en alleen jij
het is niets
een hol vat
een oneindige leegte
met hier en daar
een losse wand
een roomdivider
die intimiteit verbeeldt
in niemandsland…
Boommensen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 Mensen die gewoonten laten vallen,
om ruimte te geven aan ideeën,
die vandaag gebeuren gaan,
zijn bomen van mensen,
die tijdloos bewegen.
Geworteld zijn.
Stevig staan.…
Pesten van alle leeftijden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 52 Pesten gebeurt niet alleen
door elk jeugdig individu
het blijkt ook voor velen
een gewoonte op de werkvloer
ook daar gaan volwassenen
voluit op de pesttoer
je kunt je afvragen hoe infantiel
zijn de volwassenen van nu
hoe is opvoeding nog mogelijk
met zulk kinderachtig gedrag
jongeren pesten niet omdat het moet,
maar gewoon omdat het mag…
storing
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 179 storing
witte schapen
loom grazend
in blauwe weide
de beuk verwent
het vermoeide gras
met heilzame koelte
een blad trilt
uit gewoonte
zonder aansporing
hij laat zich horen
de leeuwerik
vanuit zijn vlucht
zijn zang verstomd
als zij hoorbaar
naast mij plaats neemt…
Dwars door me heen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 169 ik mijmer wat
laat de wereld draaien
volg het gewoonte pad
ineens zien
mensen me niet meer
is geen ontwijken
ze lopen
dwars door me heen
zonder op te kijken
raken me
voel het diep van binnen
maar kan niets beginnen
ben lucht voor hen
maar zonder
kan ik ook niet leven
dus ik besta
en ga gerustgesteld
weer verder op mijn pad…
met losse hand
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 292 Als van gewoonte woont ze in mijn dag.
Zij is geen spijtoptant.
Een tijd geleden heeft zij mij opnieuw veroverd.
Zij tovert leed uit haar duistere mouw.
De heimelijke sluipwesp.
Zij plant haar haken in mijn lijf. Rauw.
Hoezeer treft zij raak.
Rouwen heeft geen smaak.…
Gedicht om over te schrijven
gedicht
2.0 met 134 stemmen 58.950 Vrouw van monden en wonden,
vroeger was je nog mooier
dan een gewoonte.
Stil was je
als tijdens een lange droevige reis
en ik hield van je
als van mijn dood
en het zaad van pijnbomen.
Vrouw met de duizend lippen
die danst met een luid lachend lichaam
tot je achterover stort
in de nacht.…
Liefde is
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 873 Voor de één een gewoonte.
Voor de ander uitgesloten.
Voor de één vanzelf sprekend.
Voor de ander met verdriet getekend.
Voor de één een zege.
Voor de ander niet weggelegen.
Maar een ding is een feit.
Je kan niet zonder, je hebt het nodig die geborgenheid.…
huid en haar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 130 in een lange teug grijpt de adem
bij de keel, het slikken van honger
lijkt tot gewoonte te strekken en
zelfs het avondlicht schuift bij
de gedachte aan nacht en zoet
als wederkeren tot zij aan zij
geef vingertoppen nog een kans
in zachte streling gedompeld
schuimt met stille golven langs
draden onder stroom het tij…
Lichaam VIII
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 (geboren worden – leven - sterven)
lichtsporen die klonteren
tot blote voeten in vette klei
de Melkweg wapent ons
met hagelwitte tanden
we planten een vlag in dit pak van
vlees en bloed en klampen ons
vast aan aardse gewoonten
lichten het roestige anker alleen
voor poëzie, liefde of de dood…
Blue moon
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 4.707 De poetsvrouw neemt het stof op
en zingt
een blauwe maan houdt haar staande
en alleen
er schuilt naast dit lied
een duidelijk perspectief in haar gebaar,
een bijna geruststellend ritueel
ze lucht de kamers,
weg alle geurtjes,
alle vlekjes gewoonte,
alle stof
tot nadenken
of buitenwaaien
gedoemd.…
troostig
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 444 kom maar, zeg je
je armen open
de lucht die nog siddert
de donder weerkaatst
de galmende verwijten
de nacht der gewoonte
maakt zwak en gewillig
op je schouder
rust reeds lang
een ander hoofd
toch hunkert herinnering
het vrijen intens
nog eenmaal die koorts
ranzig en bitter
smaakt verlopen liefde…
Rubberen kogels...
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 278 resten van de nacht overwoekeren de stad
gespuis en hoeren kruipen richting donkere tijden
hebben hun levens aangepast
aan de zinloosheid van het bestaan
sirenes verstoren de stilte
gordijnen bewegen
ik sluit mijn ogen uit pure gewoonte
en drink me zat
tot dat men mij vergeten zal
ik heb geen antwoord op de vragen,
nee,
die heb ik nooit…
spitsroeden
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 106 een gehavende maaltijd aan onterechte monden besteed,
als altijd tijdelijk
met het karakter van volharden
werkelijk, vraagt iemand zich af, ditmaal ontstervend tegen de gewoonte in,
zonder ook daarmee in routine te vervallen, zoals een stoel ter hoogte van
een tafel biedt dit perspectief op een onvolledig samenzijn.…
meisje op de fiets III
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 822 ineens voelde ik het
het was er al heel lang
het was alleen niet bevatbaar
geweest of ik was niet bevattelijk
haar vorm zwevend
boven het licht was ik tienduizend ezels
die zich aan dezelfde steen stootten
zij was een gewoonte geworden
ik en mijn verborgen zadelpijn
niemand op een roestende fiets
kan uit twee verschillende werelden komen…
Buikdelers
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 4.095 vage herkenning
van gewoonten en uiterlijk
een woord, een hand
een gebaar
gedeelde herinneringen
blijken verdeeld
ieder zijn eigen verhaal
zijn eigen bril
buikdelers van vroeger
er ligt een leven tussen…
Elfensuite 2008.09
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 277 Macht
der gewoonte
slijt denkpaden stug
als Canyons van graniet
Cultuur!
*
Heerst
de domheid
zwijgen de wijzen
is verstand ‘n kwelling
Censuur!
*
Niets
kost het
trilling der lucht
dat maakt sprekers verdacht
Woorden!
*
Woorden
schrappen van
Grieks Latijnse afkomst
degradeert de Europeaan verbaal
Brulaap!…
de schors van de nacht
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 329 laat me
als een kleine vlam
mezelf zijn
want hoe anders kan ik uitleggen
dat de nacht zich niet vergist
naakt op mijn schouders
hij is een reiziger
-ik ken zijn gewoonte-
en komt binnen via schemerlicht
berooft een boom van zijn bladeren
en ebt dan weg in het oog
van alledag
laat me
het ruisen legt zich neer
ik klink zachter op…
Verleden....
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 138 Zo komt verleden
aan het licht
van 't heden:
Het dagelijks leven
gebruiken op 't land
van de stad gewoonten
Kruiken, gebarsten
de oortjes
gelijmd, geplakt
Schalen
waarop ooit
etenswaren, lekkernijen
Verborgen, verpakt
in de dikke schil
van aarde
Je herkent, erkent
de waarde
van vondsten
aan het nu prijsgegeven.…