719 resultaten.
Opnieuw
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.656 Afgekickt
afgelikt
als een ouwe boterham
die geen bres meer slaan kan
probeert hij te wortelen
helemaal opnieuw
Maar de grond lijkt verdwenen
Mesten misschien
als een gieter
blijft hij vloeien
Zouden aan hem
ooit nog rozen bloeien?…
Opa wacht dus
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.755 De uren zijn al lang geteld,
staan 'em alledaags voor ogen -
Hij poetst nu druk
zijn glans uit het antiek
en wat geleefd werd ligt tot eenvoud
ingedikt: zijn Gooise stoomtram
en huzaren, 't liefje dattie
trouwen moest. Z'n zwijgen
heeft geen nieuwe naam,
de schemer valt en binnenwaarts breekt
tochtstrip uit clivia's en kieren.…
Tijdloos
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 304 ze wrijft grijsheid uit haar ogen
terwijl de klok twaalf slaat
krult de fauteuil om haar heen
vergroeid,
één met het heden
spint er in haar schoot een lapjes
met wie ze lieflijk de tijd dood…
Gerontologie
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 342 de man is oud
zeker al overmorgen
zijn liefde is opgedroogd
telt niet
telt niet meer
hij telt niet meer mee
te oud, te lang gezoogd
aan een jonge veer
hij is niet meer gedwee
hij gaat zijn weg
rollatorbaan op
heen en weer en af
verleid door oma
in de rolstoel
ouderdom is straf
hij is nu al later
grijs van het verleden
toekomst…
Verjaardagsgaten.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 705 Wie zal het tij nog kunnen keren
van dementie, korsakov
en andere gaten
die dagelijks in ons
denkwezen worden geschoten,
-'t is eigenlijk zwaar kloten-
als de dingen van de dag passeren,
en achteraf pas blijkt
dat je vergeten bent
je bloedeigenste kind,
je dochter
te feliciteren?…
In de lente
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 322 in de lente
van het achterland
rijpen nog steeds
zoete druiven
al dragen ze
een gerimpeld vlies
en lijken stram
om in wind te wuiven
ze kennen nog vaak
twinkelende ogen
en hun harten worden
soms goudgerand
omdat ondanks
ongrijpbaar verlies
tedere mildheid groeit
in dragend mededogen…
Oude Ed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 496 Het ontbrak hem aan wilde manen,arm Edje
Die vreemde beharing rond zijn nek :
het leek nog het meest op een verwaaid toupetje
En de ranke evenknie van Bonfire
was ie zeker nie
Men noemde Edjes wei en stal
Weleens schertsend Papendal
Met de gratie van verweerd elastiek
Bewoog hij zich voort op zijn kromme pootjes
Als waren het zijn laatste…
ademnood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 276 de badjas ademt dons, rond
roosjes op een oud gezicht
ze lacht
het wrange dat voor ogen stond verzacht
als zonlicht rond een schaduwrand
met in haar handen
slechts nog dat
wat niet meer verder ligt dan wat
de morgen haar zal brengen
het tijdspad is vermist, hij ziet haar oude ogen
rond zijn handen op haar hart
ligt het zwarte onvermogen…
Vergezicht
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 507 Vanuit haar stoel
dicht bij het raam
kijkt ze over de velden,
weerspiegeling van
braakliggende akkers
achter haar ogen
waar oude bekenden
ooit verwaaiden,
haar gelaat
bleek en verlaten,
het licht dat langzaam
achter de einder verdwijnt.…
Moederdag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Er staat nogal wat wind
de vrouw op de hoek trekt haar hondje mee
Ze komt alweer terug
verder een lege straat, nog geen bezoek
De kinderen bellen niet
dat hoeft ook niet, als ze komen
voor de gezelligheid, het niet te druk hebben
En het heeft geen zin
om daar iets van te zeggen
Misschien zijn ze onderweg
Als ik maar niets vergeten…
Het Atrium
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 194 herinneringen
de dagen
of draagt het ademen nog een
een lange levenswens
waar de dag van heden nog wordt geëerd
als een kinderstem galmend klinkt,
koffie het oer Brabantse buurten smeert
of getallen op ballen worden afgevinkt
vaak staan naast het beeld van
Onze Zoete Lieve Vrouw
een aantal uitgestalde foto’s
met ingelijste rouw
de ouderdom…
Jaarringen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 114 Nerven in geborgen luwte
van verzamelde jaren
rijzen uit geurige aarde,
zich aldus verheffend
boven ondermaats gekrioel.
Bronzen standers
in wassende omvang,
reiken tot hemelse
vormen met gewichtloze
wolken als doel.
Rechtstandig, de armen
uit de mouwen geheven,
of in cirkels zonder aanvaring.
Immer op dezelfde plek gebleven,
ontvangen…
De eenzame oude man
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 248 Daar zit ie dan, die oude man,
negentig mocht ie worden dan,
die eenzame, oude man.
Het enige wat ie nog wensen kan
is zijn achterkleinzoon zien
das niet zo moeilijk dan?
Maar toch gooit men roet in de pan,
zwart, voor die oude eenzame man,
omdat ie het joch niet zien meer kan,
niemand die er bij komt hem te vereren
met een bezoekje…
De Honingboom
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 het was begoocheling
toen ik een foto van gewortelde schaduw trok
ik weet nog hoe het rook
de savanne van het warme hart
de kou van de eenzame toendra
ik ben vergeten hoe het voelde
de gouden mist, de ochtend van de nachtbraker
het laaghangend fruit
in je kop draag je nog vrucht
je bast is gegroefd, je dagvlieg gevangen in amberstroop
onvermijdelijk…
'n Maandag vol verwarring
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 145 het plan gesmeed
koffie om elf uur
ik zou haar daar
zou treffen daar waar
de koffie lekker geurt
't Zonnetje scheen
verwelkomde mij
en een ieder die
't plan had gevat
al vroeg uit de
veren te zijn lieflijk
te begroeten
daar aangekomen
waren de stoelen
koud en onbezeten
al wie er kwam
negentig min bleef
absent, de gepleegde
telefoontjes…
Leg vast, wat je NIET wilt!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 395 Als je slim bent,
is een veelgehoorde kreet,
zul je zien dat je heel snel weet,
dat ouder worden misdadig is.
Als je slim bent, laat in elk geval,
zodra je bent, een hopeloos geval
berichten achter voor hen die weten,
dat je daar, waar je altijd hebt gezeten,
niet voornemens bent te verkassen.
Als je slim bent, leg dan vast,
dat…
La vie en rose
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 165 het leven laat los
ik voel het al even
verwachtingen geraken
bros en wat is geweest
lijkt voorbij te zweven
wat ik ooit heb geplant
staat verreikend in bloei
vruchten doen mijn ogen blinken
ook is het meer aanschouwen
op een fragiele afstand
en hoor veel in een echo klinken
het leven laat los
terwijl de tijd vervliegt
ik ben tevreden…
In de namiddag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 162 waarom zou ik verzwijgen
dat de tijd begint te dringen
welk levenslied wil ik nog zingen;
ik ga er nu al van hijgen
is het een opgedrongen keuze
of zomaar een leuze
moet ik het laten gebeuren
of toch nog iets anders inkleuren
het kan ook een luxe zijn
zo te kunnen denken
en dankbaar zijn wat
het leven nog zelf mag schenken
is het…
Gedachten in de ouderdom 3
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 88 Ik ben die ik ben
zo geworden
en verwen of ontwen
mijzelf
tussen het komen en gaan
Tijdens een moment
dat ik word gezien
of als ik met jou ben begaan
ik troost me als ik me
van een herinnering bedien
(als ik de dag van morgen
nog niet voel, laat staan
dat ik in mijn gisteren jou of jou
nog niet herken)
jij en jij en ik komen en gaan…
[ Ik ben oud, ik maal ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Ik ben oud, ik maal
niet om onsterfelijkheid –
ik wil weer jong zijn!…
[ Mijn oude ogen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 Mijn oude ogen
zien wazig, ze verlossen –
me van oordelen!…
Ouderdom (Thuiszorg 5)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 201 Zakjes huid
bungelen als oorlellen
onder haar ogen.
Haar mond valt
half open vanwege
die eeuwige sigaret.
Haar tong slap
maar roze.
Haar wangen
vlekkerig rood.
Gaatjes ongevuld.
De tatoe verrimpelt haar teen
in een herfstig blad.
Groeven langs haar neus
inmiddels diep genoeg
om alle zwarte puntjes
erboven te dragen.
Terwijl…
[ Opa kleedt zich uit ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 Opa kleedt zich uit,
verlegen in ondergoed –
weer een jongetje.…
Gelijke tred
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 196 waar wateren zich voegen
lijken oevers op elkaar
gaan tranen naar zee
als vogels over dunne
huizen vliegen, wuiven
wolken schrilheid weg
met regen en wind ruimt
het vuur, rest de warmte
van het tastbare woord
om elke ochtend dezelfde
dingen te doen, het water
te koken, dagen te lengen…
[ Als herfstbladeren ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Als herfstbladeren
waaien onze verlangens –
steeds op in de wind.…
[ Slootwaterhemel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Slootwaterhemel,
maanverlichte weg, bomen –
stil oud geworden.…
Eindeloze tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Mijn dagen gaan nu al zo lang
in klamme regelmaat;
mijn nachten evenzo
want slapen is gelijk aan waken.
Mijn dagen, nachten gaan zo moe voorbij,
seconden traag,
tot in de eeuwigheid,
in levenloze regelmaat.
Ontdaan van alle lust tot leven
is mij mijn einde niet gegeven ;
mijn nachten-dagen gaan maar voort
in klamme regelmaat van eenzaamheid…
Elkaars zinnen aanvullen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 330 Ouderdom
Vroeger he, liep ik zo hard als een haas,
tegenwoordig ben ik jaloers op een schildpad!
Zij/ vroeger nam ik de trap met vier treden gelijk
Hij/ nu nemen we de trap lift
Hij/ vroeger kwam ik om zes uur mijn bed uit
Zij/ NU weten we niet hoe snel we er weer in kunnen.…
[ De vele jaren ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 De vele jaren
trekken mij krom en ik zak --
weg in mijn wortels.…
jij, mijn kind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 238 zie je ook, mijn kind
de verte van dichtbij
kijk jij naar buiten, vooruit
terwijl ik met het verleden vrij
je ogen volgen de dromen
die ook ik ooit heb bemind
jouw met hoop gevulde hart
ontmoet ik in een late echo
die zich thans in mij bevindt
geef me
als je wilt
je kleine hand
als het mag
voel ik mij,
voor even,
een eeuwigheid…