Netgedichten

netgedicht (nr. 53.311):

La vie en rose

het leven laat los
ik voel het al even
verwachtingen geraken
bros en wat is geweest
lijkt voorbij te zweven

wat ik ooit heb geplant
staat verreikend in bloei
vruchten doen mijn ogen blinken

ook is het meer aanschouwen
op een fragiele afstand
en hoor veel in een echo klinken

het leven laat los
terwijl de tijd vervliegt
ik ben tevreden;
heb in het ademen gewiegd

en ervaar steeds vaker
de volheid van heden
in een innerlijk gevoel
en minder in koude rede

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 18 oktober 2014

julius.dreyfsandt.zu.schlamm

gmail.com

Geplaatst in de categorie: spiritueel

ouderdom

4.0 met 6 stemmen

165

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Egbert Jan van der Scheer
Datum:: 22 oktober 2014; Het is mooi als je de rust kunt aanvaarden, maar wat is het eigenlijk jammer dat dat i de laatste periode van je leven is. Toch hoop ik er nog vele jaren in behoorlijke gezondheid van te genieten Hns en wens jou het zelfde.

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 21 oktober 2014; mooi als je geleerd hebt om tevreden te aanschouwen en te zijn .

Naam:: bert van der linden
Datum:: 21 oktober 2014; prachtige en bewogen terugblik in de volheid van het leven !

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 19 oktober 2014; het beseffen dat het leven je rijkdom heeft geschonken vult het hart met tevredenheid. Mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: