Alle inzendingen over ouderen

Ik groet je, lieve ma, al ben ik nu al zoveel ouder dan jij ooit worden mocht. Vergeef me dat ik soms zo weinig aan je dacht, maar is dat nu juist niet je grote kracht dat jij altijd bent trouw gebleven? Leer mij in wijsheid verder leven, en met heel veel geduld, ook naar mezelf. Ik groet je, lieve ma, en graag wil ik je dochter blijven.…

De weg was glad en kronkelig en ook hun snelheid was te hard drie gezinnen waren in diepe rouw en heel de dorpsgemeente was verward Tachtig zou daar prachtig zijn geweest maar jonge mensen willen zo graag meer en steeds als wij voorbij komen herinneren wij het ons weer Nog steeds na al die jaren staat er dat witte houten kruis hun ouders…

Dus groei op, in het bijzijn van je ouders, grootouders ooms en tantes, neefjes en nichtjes En wees zelf het lichtje dat groeit en gloeit. Je oma…

kerststal nacht heldere hemel een stralende ster schijnt op het herderspad aandacht geboren jezuskind gelegen in geel stro jozef, maria, trotse ouders dankbaar god de vader vanuit verlichte hemel geeft graag zijn zegen liefde koningen drie stuks waarvan een zwart komen uit het oosten geven stal heel intiem geeft gouden…

weer alles gewoon nu: de dagen en het werk, de koude wind en de ruzies, maar ook de bankkosten die weer worden aangerekend - een kleine vergoeding omdat we het zo goed hebben en zonodig geld uit de muur moeten kunnen halen om weer wat uit te geven - maar er is ook de zieke buur en het kleine kind dat de dupe is van de scheiding van zijn ouders…

Als je je jeugd bekijkt met ogen van iemand die nu ouder is in dubbele zin hoe kun je dan niet zien dat al wat zij bedoelden was goed te doen, recht uit het hart, dat liefde zich vaak niet vertaalt in zachtheid zonder norm maar heil ziet in de regels waartegen jij als jonge hond wild te hoop liep in verzet Je was voor hen het liefste…

uit het land , waarheen je ging gaf jou geen warm welkom in plaats van vredebrenger moest je vechten tegen de taliban arme jongen, arme vredessoldaat je ging om op te bouwen maar je verloor jouw leven een bermbom werd je fataal voor jou niets meer om op te bouwen lege handen wachtend thuis tranen, bloedsporen en verdriet voor je ouders…

leven is een tijdreis op het ‘ruimteschip Aarde’ met weekeinden als levensritme bepalende baken in een zee van tijd voor ouderen hebben alle dagen hetzelfde gezicht verliezen soms de oriënterende grip op ‘t leven gevaar van sleur onbewust bestaan in ‘n flow ligt op de loer op wegen zonder pleisterplaats van vermaak de kale…

Of wil ik dat heel stiekem niet, Laat ik alles op mij afkomen Of luister ik mijn ouders af, in het zoveelste telefoongesprek, Iedereen in angst, Hoelang gaat dit nog duren? Komt dit nog goed? Of gaat er iets onverwachts gebeuren?…

ja ik neem je mee op een zondag ergens naar een plekje onder de donkere sparren onzichtbaar voor de buitenwereld bestaand uit vreemden vrienden ouders God niet te vergeten ons kleed spreiden we en we rollen al snel bloot in het jambrood van onze picknick op jouw borst zie ik ze lurken aan het sap rode mieren verstieren jouw zwangerschap…

Je ouders zijn stuk van ellende, twee broers erg van slag. Vrienden met stomheid geslagen, 'n zwarte rand om deze dag. Nog één ding wil ik zeggen, iets wat ik echt meen. 'n Lieve neef dat was je... van zo iemand als jij, was er maar één! Rust Zacht Lieve Jos…

mijn armen scheppen waarin je voortdurend gaaf kon zijn waarin breuklijnen konden verzachten tot de fluwelen ongereptheid van een olijftak waarin we je ogen weer inktglad konden strijken je bedremmelde beentje in glans konden laten overtreffen waarin we je huilbuien en woedeaanvallen voor altijd konden afwenden. uit het slagveld van je ouders…

December strooit wensen als sterren op steen een sneeuwwit tapijt bedekt grijs verlaten waar warmte verdween achter bloemen van ijs scheurt soms het gordijn kleuren dagen kouder dan ze werkelijk zijn tussen vroeger en nu wordt elk jaar ouder mijn rug naar 't verleden draagt een verhaal van eens...lang geleden bevroren in tijd, sneeuwt…

Zijn oude ogen over het water, een schittering van een wijzer ouder man. Doch het landschap om hem heen desolater wanneer hij afscheid neemt ervan; Haar kleuren een beetje valer, de mensen die op haar leven, een beetje stil. Hun lach bitterzoet, minimaler. Hun tranen zouter, godswil.…

Mijn gedachten laten zich niet vangen hoe ouder ik word hoe meer het er zijn, er zijn veel vragen er is veel verlangen gedachten soms lieflijk, soms vol pijn. Vele vragen uit een heel ver verleden het leven wordt dag na dag ingevuld, vaak vind ik de antwoorden in't heden het leven vraagt een leven lang geduld.…

Mijn gedachten laten zich niet vangen hoe ouder ik word hoe meer het er zijn, er zijn veel vragen er is veel verlangen gedachten soms lieflijk, soms vol pijn. Vele vragen uit een heel ver verleden het leven wordt dag na dag ingevuld, vaak vind ik de antwoorden in 't heden het leven vraagt een leven lang geduld.…

Er was iets ouderwets in mijn jeugd ik deugde niet voor zwarte raven ze loerden altijd naar mijn ogen er zaten er twee, goedgebekt op de grijze nok van een schuur ze leken tegen elkaar te praten in een gesprek over mijn ouders sloeg mijn vader haringen aan gort bij het graanveld waar de tent waarin we woonden wind verdroeg liet mijn…

--------------------------------------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan de ouders van de overleden Tim Ribberink en is mede gebaseerd op "Graf te Blauwhuis" uit 'Nader tot U' van Gerard Reve.…

Wijze ouders, hun kinderen lezen dag met het handje naar het mobieltje nog lang niet rijp voor het kleine zieltje hierover kun je best eerlijk wezen het hoofd raakt ook telkens meer gebogen naar beneden en niet meer op of om maakt niets wijzer doch eerder krom en dom afgod die geld kost, niet te geloven stel dat zo’n ding vastgroeit aan…

Geregeld vraag ik me af wat is de zin van ons bestaan mijn gevoelens gaan op de loop en ik er achter aan Ziek zijn is niet erg als het maar over gaat ziek zijn is wel erg als het je aan het lot overlaat Alle leuks overschaduwd door narigheid je hebt het niet in de hand er word op je ingebroken je leven is als los zand Vooral als je ouder…

Dat is niet waar, maar toch ook wel misschien, want word je ouder, ga je anders kijken (daar boven is het ook wat minder kien) zodat wat rest veel mooier nog gaat lijken.…

onecht kind van gespeelde liefde met harde hand uit 't veld geslagen in vuur gesmolten vanaf 't prille begin door niets ontziend leven gewalst & geplet in mallen gegoten in duigen gebogen in plannen gesmeed staalhard geslepen met woorden gevormd & in regels geperst door ouders van goud gevoed met de angsten van lood…

duren, Maar in de laatste vijf jaar Kwam hand over hand de andere Kant van het leven over je heen - Twee kinderen die je verloor Op wie je zo gretig had gewacht, Een man die met dit verlies Niet leven kon, en die behalve Zijn zoontjes ook zichzelf verloor - Gebutst en gedeukt ben je nu, In vijf jaar tijd ben je veertig Jaar ouder…

We stonden op het terras en zagen een paar roeiers verdwijnen over de eeuwenoude Amstel die rivier van ons leven en binnen onze geliefden al zo lang en we aten en dronken dan een lied en nog een lied en een verrassende liefdesverklaring over 25 jaar kinderen en oma's en opa's en ouders die daar allemaal fris en lachend stonden…

het geluk van moeder worden is met geen ander geluk te evenaren Gods aanwezigheid dichtbij ervaren in een zaad dat door de liefde is gekiemd en nu de ouderlijke bescherming verdient dankbaar dat nieuwe leven ontvangen een nieuwe toekomst zien open bloeien het kindje voelen leven, stampen, groeien het is zo knusjes en warm met zijn tweeën…

Ons bloed stroomt door Door het lijfje van de liefde Daar doe je het allemaal voor Het begint met een eeuwige geliefde Zo kregen wij ook al die genen Vol met passie, liefde en gevoel Waar wij onze kracht aan ontlenen Iedere ouder weet wat ik bedoel Nu geef jij het door, het is jouw tijd Niets zal je gelukkiger maken Of je nu een jochie…

Toch strandde je onherroepelijk in jouw zwaar getormenteerde hoofd en hart en sloeg je de hand aan jezelf in jouw ouderlijke huis te Marlow. Terwijl er in 1974 volop feest werd gevierd, spatte jij uiteen op de somberste pianoklankaantikuitsteek.…

ik zag je verdwijnen in de gouden lijst van vrijdagmiddag verschijnen heb een spiegelbeeld gekocht je lacht de ander toe die met het kaartje speelt de prijs was geen geruststelling ik heb jou er niet mee verveeld antieker lijkt het beeld dat jaren ouder schijnt het valse licht speelt parten alsof het zonlicht zo verdwijnt onwennig…

Want jij, mijn oudere broer, jij bent dood en ik, jouw jongere broer, ben nog in leven.…

voor hun ouders bovenal, want het is altijd iemands vlees en bloed.…