Alle inzendingen over over de bloem in mij

Als alle mensen eensklaps bloemen waren zouden zij grote bloemen zijn met lange snorren. Vermagerde vliegen, dode torren zouden blijven haken in hun haren.…

In een nis staat een vaas er staan plastic bloemen in gerangschikt tussen bloeiend gras elke dag zet hij er nieuwe in op hetzelfde uur en toont zich aan mijn ogen voor de onbewogen muur het zijn niet de bloemen die in het uitgeholde staan niet de man die zich schuilhoudt in zijn afgewende blik het is de vaas die mij vasthoudt als…

Er zijn enkele dingen in dit leven die steeds weer mensen gelukkig maken: kinderen, bloemen en zonneschijn. Ik weet het wel: niet steeds is alles fijn, maar kinderen, bloemen en zonneschijn maken dit korte leven toch tot een festijn. Kinderen, bloemen en zonneschijn, ze maken dat, ondanks de pijn, het leven toch nog goed kan zijn.…

In stilte genieten van de, Bloemen in het veld.…

Zij droeg een krans van paarse bloemen met namen die smartelijk te noemen waarom had men haar die zware last gegeven werd zij door een gang van duisternis gedreven. Paarse bloemen die zonder zonlicht bloeien maar in onmacht en verdriet gaan groeien paarse bloemen zijn wanhoop en geen zegen ze groeien alleen langs passiewegen.…

Rijk geschakeerde werkelijkheid Bevindt zich om mij heen - Oorlogsgeweld heb ik verbannen; Duizend bloeiende bloemen Zie ik rondom mij, ontstaan Uit het palet dat mij Door professionals ter hand Is gesteld - Duizend bloemen wel, Er is geen een gelijk, Geven me dit gevoel: In het hier en nu Voel ik me rijk --------------…

Je ziet ontheemde bloemen tijdens de regenzomer ontzielde wezens treurig mooi en er lijkt een schoonheid in het verdriet te huizen de mooiste bloemen proeven regendroppels de tranen van wulpse goden vallen neer op het nachtwoud je gaat zitten op het mos laat nu dwanggedachten los ruikt aan die ene zwarte bloem je ziet de tranen…

Ach er komen wel weer bloemen. Heb je ooit zoveel honger gehad als nu? Als er weer bloemen komen zal het brood zijn. Dan komen alle dromen terug. Boze dromen van honger zullen weer terugkomen.…

Heb ik jou de bloem gelaten nam ik haar om te behagen ze was in knop ze bloeit en kleurt ons ongelijk haar glimlach geurt naar drop…

Zoals de bloem ontluikt ontwaakt de levensvreugde in mij. Bij 't horen van de muziek, duikt hij in het diepe, in mij de bloem van vreugde. Ik juich, ik dans Ik voel de vreugde Ik buig voor deze kans En stil is de rust van binnen, nu bij 't horen van de beek.…

Mijn blauwe bloemen in een blauwe lijst, op een witte muur.…

Van bloem naar bloem, vliegen ze onzeker. Ware kleuren? Echte hartenbrekers!…

Waar zal ik deze dag eens over kniezen Over de bloemen voor de koningin Of over Dijsselbloem en de pingping Het was voor mij niet moeilijk om te kiezen Van die miljarden word ik zo doodmoe Mijn bloemen gaan vandaag naar Isa toe…

Zij droeg een krans van paarse bloemen met namen die smartelijk te noemen waarom had men haar die zware last gegeven en werd zij door een gang van duisternis gedreven. Paarse bloemen die zonder zonlicht bloeien maar in onmacht en verdriet gaan groeien paarse bloemen zijn wanhoop en geen zegen ze groeien alleen langs passiewegen.…

(Tanka) als bloemen konden zouden ze zeker swingen helaas gaat dat niet maar wind is een ware vrind die voor haar een dans verzint…

en fruitig blijf ik geloven in jouw liefdeskompas ik zou zo graag onze vriendschap willen benoemen lief deelbaar tastbaar voel ik in die bloemen jouw hart hoe je het leven met me deelt in voorspoed en in smart prille bloemen in het voorjaarsgras, ze stralen liefde uit het stille genieten van schoonheid is de enige buit.…

Zie de bloemen op de heuvels waar de zon de dag verliet en nog met haar laatste kruintje stiekem over maailand spiedt Om daarna in zwart te glijden van het diepe jammerdal waar nieuwsgierig naar de morgen zij de nacht verdromen zal Zie de bloemen op de heuvels waar de zon het stil verdriet in een veld van gele bloemen voor een fietser…

der bloemen -uitspreekt en geen avond zal voorbijgaan zonder het verlangen, jou terug in mijn armen te sluiten.…

een ridder van twee jaar staat na zijn speurtocht stralend voor me een afgerukte bloem in zijn rechter knuistje “is voor Oma”…

Nee, ik ben echt niet alleen vannacht, er zat namelijk een liefheersbeestje in de bloemen, die ik mee naar huis bracht. Bloemen, waar wij beiden van genieten, maar waar zit dat beestje nou? Net als ik zocht hij wat bloem om zichzelf wat op te vrolijken, heus terwijl ik in diepe slaap verkeer, landt i op het puntje van mijn neus.…

doet ik ben een vlinder die niet thuishoort in dit gedicht laat mij fladderen van bloem tot bloem.…

Je kruipt niet langer op het land dansend gaan je vleugels je landt in bloemen en in licht je schittert wat een mooi gezicht een bloem boven de heuvels. ---------------------------------- uit: 'Over dag en nacht', 1999.…

bij ons ging het om knoppen en bloemen…

een bloem komt te ontluiken als ze in liefde wordt omringt schenkt je haar mooiste kleuren wanneer een hart haar bemint breekbaar in zachte handen buigzaam naar liefde toe broos maar vol verlangen kleuren in het hart genieten telkens weer in verschijning zacht en teer één bloem kan mij bekoren die bloem gaat nooit verloren…

Zal ik nu blij zijn, enkel om bloemen, Enkel om bloemen en lenteblauw? Zal ik vergeten, nu bijen zoemen, Zal ik vergeten waarom ik rouw? Zal ik nu dromen, enkel om rozen, Enkel om rozen en zonneschijn? Zal ik vergeten mijn hart bevrozen? Zal ik vergeten mijn wondepijn?…

Om hem heen stonden nog meer mooie bloemen waar vrolijk gekleurde vlinders om heen zoemen. Met de andere mooie bloemen om hem heen was die nooit meer alleen. Een mens heeft liefde en hulp en aandacht nodig om te groeien. Een bloem groeit uit met water, liefde en licht. Zonder water, licht en liefde knakt de bloem.…

Het boterde niet tussen jou en mijn bloem knoppen bevroren en aarde scheurde nachten duisterden verzonnen vrienden in fris groen verschenen nam jij de lentebenen van mijn droom verwelkte bloem.…

De bloem is een gehavend blad dat vol ontluikt in tegenspoed zo schrijnend dat het wreed zoet gekruisigd wordt aan nageslacht. De bloem is een gehavend blad dat het leven driest verslindt uit alle kleuren de ware vindt geuren plant en dier verwacht.…

Zichtbare schoonheid bewees haar zijn vermoedde pijn rond de schaduw van een tatoeage vermoedde een vlinder op de bloem op haar dij zo zij dat zei ik fladder niet als antwoord op mijn staren de bloem was de grens daar kwam niets bij…

Als vlinder vliegt ze van mens tot mens en bloem tot bloem straalt groots met haar klein zijn neerdalend op een ruiker waar ze zich te goed doet aan nectar streelt het zonlicht haar schubben is ze geen plaatje…