Alle inzendingen over over de tijd heen

Een meisje staart over het water Lijkt gelukkig Van binnen alleen Niemand die het ziet Een harde wind Vertekend gezicht Golven van verdriet…

Ik wil geen steen op mijn graf dat voelt te koud aan Ik wil mos, mooi groen mos dat neigt naar warmte Ik wil ook niet te diep ik wil zo hoog mogelijk liggen in mijn geliefde 'lepeltjesstandje' Zodat jij mijn lieve lief zacht op het mos kan gaan liggen in ons geliefde 'lepeltjesstandje' Onze lijven, ons zijn blijven voelen…

vechten voor elk stukje grond dat naar ieders wens gecreëerd is door de tijd heen met vallen en opstaan schreven wij geschiedenis geen mens die krachtig genoeg was om onze vriendschap ten gronde te slaan angstvallig probeerde een ieder een ronde te kunnen doorstaan hopend dat het gevecht zal kantelen zette de ridders…

verdwijnen een kus in de wind zo ook mijn dag jou voor het laatst bemind ik wil spreken over liefde maar nee, denk ik ik zwijg leugens willen niets achtergebleven kijkt de nacht naar buiten doorzichtig net aan de rand van de dood vertwijfeld zwaai ik naar je lippen woorden vallen niet meer rood je schaamt je armen om me heen…

hoef ik niks uit te leggen Voor geen goud wil ik deze momenten missen geluk van vier kleinkinderen, me allen zo lief door hen blijft het in mijn hart zomeren en voel me door hen weer heerlijk actief.…

Aan hen die vielen wordt gedacht, aan hen die sneuvelden een dag gewijd, ze worden herdacht Aan hen die in ’t oorlogsgeweld ’t leven lieten op barbaarse wijze, voor hen die vielen, voor hen die sneuvelden Er staan monumenten er worden kransen gelegd, er worden stiltes gehouden voor hen die sneuvelden voor hen die vielen…

Een goudfazant schrijdt heel statig met een blik van - zijn hen al in het koren - hé heb je mij gezien…

Die tijd is heen, want gij zijt ver van hier, Mijn pareltje, mijn duifje, mijn saffier, En zonder u gaat al mijn liefde dood; Waartoe der dingen schoonheid nog geprezen, Die slechts bestond bij gratie van uw wezen, Als bij de zon 't ochtend- en avondrood.…

Waar is de tijd heen gegaan en waar ben je gebleven. Mooie momenten die je toch ook te veel hebt vermeden. Moeilijke tijden heb je veel gezien maar toch blijf je gedreven. Voor een fijne toekomst heb je toch altijd al gestreden. Door wil je blijven gaan met je kin omhoog en hoofd opgeheven.…

heen te komen tijd, zij vergaat van medeleven heeft ongevraagd je ziel ontnomen in gedachten druk ik op de herhalingsknop afscheid is een te groot woord, toespraak, ik voel de liefde zeker nog.…

Normaal valt de griep December wel in huis dit afgelopen jaar gelukkig niet, Oh, jawel, we waren thuis, maar de griep, die vond ons niet! Nu is ‘t Maart en o ja ik weet, het roert z’n staart, dat je ‘t niet vergeet! Griep overtijd heeft ons huis gevonden zodoende ben ik aan huis gebonden! Water uit gaten waarvan ‘k niet wist dat ze bestonden…

als mijn wereld dreigt zich voor haar taak te verblinden waar ik als door de tijd heen vaak van wakker lig lijkt een er geen toekomst, is het als het ware tossen of een dichte mist trachten op te klaren wijl ik diep de adem bevries of het vocht zacht of ongeremd laat gaan dan wel dwangmatig zoek naar de uitkomst al vele mijlen verder, zakt…

Hoog in de lucht Draagt de wind Tranen van de Andes Bereiken nooit de oceaan Ik draag het mee Lichaamstaal Handen en voeten De armoede kleurde De tranen rood En ik draag het mee Nergens was het veilig Op elke hoek loerden ogen Ongelukken per ongeluk Droefheid en frustratie Ik draag het mee Tranen mengen zich Met het leven ten…

----------------------- ------------------------------------ regen op het raam een wolk schuift voorbij de zon de meeuw zweeft op licht. ------------------------------------ ----------------------…

Ik leg wel mooie bloemen op je graf en kom ook regelmatig bij je zitten Ik kom niet om je te begraven: "Wat een vrienden heb jij zeg, nu je dood bent wat een verdriet, geween, nu je dood bent wat een gedoe, geduw, getrek, nu je dood bent" Daar hielden wij niet van wij hielden van elkaar maatjes van elkaar naasten van elkaar Ik kom…

Zomer, de mooiste tijd van het jaar Alles bloeit en groeit weer De zon schijnt heerlijk, wonderbaar, Het geeft alles zo’n blijde sfeer. Dankbaar mogen we zijn voor deze tijd Waarin de aarde z’n gewas weer geeft Door Gods trouwe zorg en goedheid Zodat mens en dier de winter overleeft.…

Daar waar ik leefde... en bestond voor jou, waren wij samen op aarde, al wat ik je gaf speelde tussen ons, neem ik mee in mijn graf.…

, heen en terug Kan niet vragen waar je heen vlucht De bestemming kan geen eindpunt zijn Alleen een nieuw begin van dromen op het eind Begint vaak opnieuw als je telkens weer schijnt Hier ver vandaan van mij Een lichtpunt ben jij, schitterend, aan mij voorbij Een vonk die warmte geeft, een ander aansteekt In vuur en vlam zet met je eindeloze…

Door de tijd heen, die snel gaat,stromen de beelden de mussen en eksters in de tuin gluren naar binnen. Wij vragen ons af, vervolgen ze hun eigen pad in leven. De blijmoedige zomers die we kenden zijn in een oogwenk weer terug in ons hart als we die kamers even luchten.…

Bijzonder gevoelig voor de mooiheid van haar lichaam waar ik helemaal ondersteboven ben van een grootsheid en kracht Afbeeldingen in kleur en verscheidenheid worden afgedrukt van waar belichting contrast helderheid tint verzadiging en andere instellingen worden gewijzigd door de tijd heen.…

Door de tijd heen ziet deze verfijnde schat het levenslicht, glanzend naar authentiek en puur Met gezang en zacht gefluister laat zij zich mee stromen voor mijn grote liefde, dat ben jij, mijn liefste en lieve vriendin.…

Door de tijd heen ziet deze verfijnde schat het levenslicht, glanzend naar authentiek en puur Met gezang en zacht gefluister laat zij zich mee stromen voor mijn grote liefde, dat ben jij, mijn liefste en lieve vriendin.…

die hunkeren naar uitzicht die ons simpelweg vragen om een weg uit het ravijn van de armoede en oorlog op de weg naar de overkant waar tijd hen eeuwig maakt stralen twinkelende sterren die eenieder laat herinneren dat geen mens zo aanwezig is die verweven met en in liefde in verhalen die hen herhalen ons in het hart gesloten blijft…

Ondergaande zon kleurt de lucht zachtrood omhoogkijkend gaan mijn gedachten nergens heen Het gezang van 'n merel bereikt mijn oren het geluid gaat nergens heen De nacht valt 't is donker lantaarns gaan aan het licht gaat nergens heen De stilte om me heen geeft mij een innerlijke rust ik hoef nergens heen ...…

Het gegeven zijn kans in alle hevigheid doet gelden zonder het ego te doen schaden; al je weergeeft ook de ruimte om heen bevrijdt, schone zaken binnen het concept immers te raden.…

als een dwaas een nar word je bezien door de mensen om je heen begrip vol medelijden een versnelde pas en weg zijn ze weer de mensen om je heen gefluister besmuikt gelach mensen om je heen starre bange dwazen om je heen…

Sommigen bouwen hem om zich heen Anderen komen hem ineens tegen De bouwstoffen zijn soms van steen Echter hardhout kom je wel eens tegen Het is protectie boven alles uitgestegen Een gebied voor ons alleen Vind je hem op je pad kan je er niet omheen Afbrokkelen voorkomen we gedegen Kijk eens over de muur Is het bouwsel echt te vertrouwd…

ik sta en zit vast in de maalstroom hoop dat tijdelijk tegelijk duidelijk is dit blad meer dan mijn bloedstroom is zowel een baby als een grijsaard is een rondvliegende bruine voedselstroom als een vlieg die even op de rug is geeuw geweest een ander in een droom die begint en het einde van alles is een ziekte en pijn van ontploffing is palindroom…

de hemel, laag en diep in handen, als snaren der engelen dicht tegen mij aan iedere huidtrilling, hart tegen hart wanneer ogen mij mooi maken helemaal, als was ik nog een jonge, ontwakende maagd ik stijg door ’t fluisteren zweef op sterrenvingers wolkloos, wanneer het lied der minnen in mij komt, als vlinders vol vuur de eindeloosheid…

Hoe zat dat ook al weer Met het heen en weer. Je hoort het vaak mensen Elkaar toewensen, Elke keer weer. Waarover spreekt men meer Dan over het weer.…