Alle inzendingen over over de tijd heen

Waar moet dat heen? De zomerzon. De vlucht uit de stad. Waar ligt de zin? Het verlangen om in de zomer de teugels eens te laten vieren. Waar ligt het hart, dat dan in zijn verlangen de vrijheid tart? Iets van zijn emotie met de massa deelt.…

Toen de eerste uitslag was geregistreerd Stond ik (geen snars verstand) ver bovenaan ‘Och, kijk eens aan, zo simpel kan het gaan Wanneer je zomaar lukraak wat noteert’ Zo zeiden de collega’s en de vrienden (Allen Maya’s, visionairs en helderzienden)…

Leven trekt sleurt en kleurt maar uiteindelijk kleurt het mijn leven…

Op een culinair congres in Amsterdam zingt een kok weemoedig gestemd door het zien van het Rokin: 'Het is tijd om heen te gaan, Tijd, ondanks de klokken, Tijd, ofschoon de kunstenaars Nog naar Arti sjokken. Alles gaat voorbij mijn lief, Niets blijft bij het oude, Zelfs de liedjes die ik zing, Zijn je reinste claude.…

Het werk vervult hen dagelijks met trots, Met hen bedoel ik onze virologen, Die eindelijk nou ook een keertje ‘mogen’, Het middelpunt der wereld zijn ze plots. Geloof maar dat die dames en die heren De laatste tijd frequent coronaneren.…

de tijd beweegt als stroop plakt mij vast aan stilstaan ik ploeg door kleverige dagen en mijn gedachten draaien kolken maar brengen niets meer dichterbij de tijd gaat weg en zwijgt noemt geen naam of plaats aanzien moet ik volgens hem stilstaan met mijn armen open zegt, hierzijn brengt je dichterbij de tijd laat mij te wankel achter ik…

ik ben al gauw tevreden: goed is goed genoeg. je hoeft maar een beetje van me te houden, maar: houd lang van me. ons kind hoeft niet per sé te scoren op het veld. de deur piept, alles gaat kapot. je trapt op mijn beduimelde bril, maakt de sleutels kwijt, we zien ons door de vingers. je ruikt naar een nestje jonge katjes, heerlijk slapend…

Ze staan allemaal om haar heen verbijsterd fluisteren, terwijl ze niets meer hoort. Voorzichtig raken ze haar aan alsof ze breken zal, zachtjes. Tranen rollen, ongeremd voor haar, die daar ligt in haar doodshemd. Te snel, veel te snel ging ze, veel te jong ze staan om haar heen: Maar zouden alles geven....…

Bijzonder gevoelig voor de mooiheid van haar lichaam waar ik helemaal ondersteboven ben van een grootsheid en kracht Afbeeldingen in kleur en verscheidenheid worden afgedrukt van waar belichting contrast helderheid tint verzadiging en andere instellingen worden gewijzigd door de tijd heen.…

de klok, de tafel, de stoel, 1 april, 2 april, 3 april, 1e klas, 3e klas, 6e klas, het tempo was constant en de klok tikte langzaam maar tijd passeerde ernaast misschien moest ik geduld kiezen in plaats vaan haast…

Hersens die vloeiende Gedachten niet meer Kunnen leveren De doorgang stokt Boek dat niet meer Te lezen is, na Een halve pagina Gaan mijn ogen nog Wel door, maar houdt Mijn brein er mee op Favoriete programma Dat voor mij al na Vijf minuten de deur Dichtgooit - Het denken wil Niet meer, Woorden blijven hangen En zijn…

Je kunt Luis Suarez niet verwijten Dat hij zijn tanden nooit heeft laten zien. Het voetbal is behoorlijk masculien, Het is dus zaak flink van je af te bijten. Maar wat hij hoogstpersoonlijk ondervond: Wie bijt is tevens de gebeten hond.…

er zit geen merel in de top van de boom de ijsbreker schuift jou mee over de dansvloer zijn smoking hangt aan het plafond terwijl jij het sherryglas vult met schreeuwen om hulp Woorden kunnen jou redden dans opnieuw die wals…

Stilte in jezelf. Alleen de ziel fluistert zacht. Dat geef je weer kracht.…

Van hem mocht ik wel één minuutje spelen, Want voor het team zou ik belangrijk zijn. Zoiets verzint alleen een meesterbrein, Maar ik zou óók mijn ‘vreugde’ met hem delen. In die minuut dat ik van hem moest knallen Kreeg hij van mij een rotschop in zijn ballen.…

ik loop hier telkens tegenaan en wens mijn zusters naar de maan na zoveel keer haar kop gestoten en verkrampte kippenpoten begint ze zich iets af te vragen waarna het traag begint te dagen ik heb een kop en ik heb veren misschien moet ik wel concluderen dat ik niet veel anders ben uiteindelijk ben ik een van hen…

Jouw prachtige naam wordt zacht gefluisterd zo blijf je altijd bij me als mijn hart goed luistert Af en toe kan ik je voelen door de stralen van de zon jouw nabijheid beurt me op als een klaterende bron De spiegeling in het water tovert soms jouw gezicht uren kan ik blijven kijken mijn blik op de golven gericht ´s Nachts sluit ik…

Zij knikte verstild zijn afwezigheid zo groot de houtkachel dood de tafel anders daar viel geen nutteloos woord…

ik ben een zus en broer verloren dat deed heel veel pijn maar ik , ik zal altijd hun grote zus zijn wat er ook mogen gebeuren we zijn julie niet vergeten en zullen dat ook nooit doen dus kleintjes rust nu maar in vrede het is gedaan met al de pijn waar julie nu ook mogen zijn we komen julie zeker nog wel tegen waar…

wolken met grote lijsters spannen het luchtruim jubelend golft de lente mijn polderland in knotwilgen staan bloedend zonder vingers langs de kreek te wachten hun vuisten baldadig leeg het zwermt vol liefdes over mij heen, zoekend in luidruchtige wolkenluchten naar weer een bevruchting…

Onder hen die belijden Het Licht te hebben gezien Zijn er twee soorten goden misschien: Zij die krijgen en zij die zwijgen Hulde aan de schrijver op het brede pad Die zijn geweten zelf niet heeft bedacht…

altijd om mij heen voel ik jouw warmte zo dichtbij ben jij in afwezige aanwezigheid mijn ogen verbeelden in gedachten jouw gezicht van toen je hier was naar het hier en nu ik beleef steeds de tijd van de momenten samen die opgeborgen in mijn hart jou in mij altijd leven laten in alles wat ik doe en laat als schild van bescherming…

In de hondsdagen versterft het wilde gezang. Bij de kom in het gras is de merel komen drinken vier lange teugen voor hij weer vloog - wat leeft, leeft van schrik en beven. Ik ken iemand; hij ligt in zijn groene graf, het is nog vers. Hij zwijgt daar als de schuwe vogel die hij altijd was. Ook ik ben nog nooit zo stil geweest. Er is beangstigend…

In een schelp leven als bewegingloos weekdier; soms de zon voelen, dan dat verkwikkende schuim: wensloos tevreden bestaan!…

Een sprintje in de Sprinter moeten trekken Dat kun je nou wel doen, maar ja; waarheen? Er is geen plee, dat zie je al meteen Zo’n blunder is gewoonweg van de gekken Het is geen hoax, geen misverstand, geen nep De plaszak komt er. Gloedjenieuw. Als app.…

“Ik trek er met de trein wàt graag op uit, Maar door de jarenlang gestegen prijzen, Koop ik bij voorkeur geen vervoersbewijzen. Wel pech, dat Rotterdam de poortjes sluit. Uit angst dat ik straks nergens meer kan komen, Heb ik onlangs wat hoogspringles genomen.”…

God heeft de mens veel kennis gegeven In deze tijd verandert er steeds meer En wat er geweest is komt nooit weer Maar zo is het nu eenmaal in het leven. Toch heeft God alle tijden in Zijn handen En in kennis gaat Hij alles ver te boven Op Zijn woord kan men Hem geloven Hij zij geprezen, hier en in alle landen.…

Ruimte om je heen. De tijd gaat er dwars door heen. Die heb je te leen.…

Hetzelfde raam, waar eens jouw vader stond. Ik weet het allemaal nog goed. Bij het weggaan zwaaide hij naar ons. Precies zo jij nu doet. Je bent zo ziek mijn zoon, we vrezen voor je leven. Zo heel erg ziek, jouw arme hart wil het begeven. Zo dikwijls heb ik het gezegd: “O nee, niet nog een keer.” Toch loop ik hier, en zwaai maar weer.…

De pitbull in toga neen de Bokito onder de topadvocaten de grootste, de sterkste de onverwoestbare geen gat in haar hart te slaan hard zal ze terugslaan die houden ze niet vast Nog voor de zomer is zij te gast bij de talkshows is het niet in Nederland dan wel in Dubai!…