Netgedichten

netgedicht (nr. 46.319):

- stilstaan -

de tijd beweegt als stroop
plakt mij vast aan stilstaan
ik ploeg door kleverige dagen
en mijn gedachten draaien kolken
maar brengen niets meer dichterbij

de tijd gaat weg en zwijgt
noemt geen naam of plaats
aanzien moet ik volgens hem
stilstaan met mijn armen open
zegt, hierzijn brengt je dichterbij

de tijd laat mij te wankel achter
ik heb geen houvast aan mezelf
mijn lichaam jankt en roept en reikt
onbeweeglijk snijdt het niet bewegen
en komt nog dichter dicht bij mij.