Alle inzendingen over overmaats

De tulpenboom bloeit een overmaat een wonder maar zo kortstondig…

Overmatig eten Overmatig drank gebruik Overmatig harde muziek Zo hoor Je of zie je elkaar niet Een soort van verdoving Voor de realiteit Dit voel en zie ik veel gebeuren om me heen En dat voelt heel eenzaam voor mij…

maanlicht raakt water overmatig verlangen lost op in stilte…

overduidelijk overmatige over-consumptie overal oh oh oh ooh ja helaas ook ik oh oh oh oh…

Ik schiet altijd een beetje vol bij zo'n gebrek aan flux de paroles Ik vind de man een beetje louche Door zijn overmaat aan flux de Bush.…

Eerst riepen ze fantastisch en geweldig maar toen het alsmaar beter ging verstilde de verwondering, knikte men enkel uit beleefdheid tot ook die ten onder ging het maaiveld kortgeschoren zou meer bekoren. Zie het maar als bescherming fluistert de wind vol ontferming.…

reus is aangekomen rondig uit strakplaatig edel glijdend over water schitterbaar tegen de zon stomend snel en statig moe gestaald dan zinkt het gebruikt door overmatig…

Cha, cha, tja, wat zullen we eten? Tja, tja, cha, wie zal dat weten? Waar we met kerst achter zullen zweten. Wie is het die ons dat zeggen kan? Nemen we garnalensoep vooraf daarna een pepersteak niet al te straf daarbij een bourgogne uit een karaf en chipolata nog als toetje dan? En waar zullen we dan heengaan? Waar staat de kwaliteit ons…

De EMA-cursus van het CBR voor mensen die na overmatig zuipen achter het stuurwiel van hun auto kruipen is geen succes te noemen, tot dusver. Hetgeen mij niet verbaast, daar de cursisten alleen maar leerden wat ze toch al wisten.…

breek maar scherp je kanten punt het glas steek en snijd verwond die je lief hebt gehad je kristal is verweerd spiegelt verkeerd overmatig gebruik sluit lege bodems uit wat rest is verder verval tot in de goot gebroken en verscherft sterft ook de glazen dood…

Het rood van je lippen groeit als een dodelijke vrucht ineen, samensmeltend totdat de toorn des overvloeds een overmaat van liefde spuwt in de verkeerde richting.…

zicht op zon laat triestheid verglijden wekt nieuw verlangen uit de grond van mijn hart vrolijkheid slaat een tropische overmaat en ik voel mij volkomen gedicht voor winterse wroeging, woede en haat herken in pijn en blijdschap gekartelde randen van dit zijn scherper afgetekend dan in regentijd zie ik zomers de feiten en schijn…

Om je lichaam en geest niet bovenmatig, overmatig te belasten! Maar voor wat Bach’s goddelijke muziek en Gods eigen heilige bijbelse teksten onwisbaar aanrichten in je ziel, zaligheid en zekerheid. Wat je rest bij het uitzitten is: Geduld!…

de eerste had ook voldoende geweest er wordt dan overmatig gevleest de tweede een rustdag mijn idool herkauwen van gisteren nu weer aan de boerenkool liever zonder jus en worst alleen al uit medeleven vandaag wordt dorst gelest door water veel, veel water tussendoor verdwaal ik af en toe in de derde wereld waar veelal niets te…

Het is menselijk geboefte, dat overmatig wenst en dood ongewenst. Uit bloeddorst of geldelijk gewin, wat is de zin van dit bestaan van alle luister ontdaan. Onterende mens weet, dat ik u verwens.…

kort samengevat vraagt van de rede een vroegtijdig bedijken vaak bezat door overvloeiende gevoelens, zo willoos bereden, wordt van mij het bovenmenselijke gevraagd immers het stoppen van innerlijke weerbarstigheden is vaak ook nog dubbel gelaagd al heeft men weet van een doofpot, verstandelijk opgebouwd ooit worden de sluizen overmatig…

AMSTERDAM - Ruim een kwart van de Nederlanders heeft last van overmatige slaperigheid. Dat houdt in dat ze zomaar kunnen wegdoezelen of in slaap vallen tijdens bijvoorbeeld een vergadering, het televisiekijken of autorijden.…

ongemak eigenheid van aversie wespennest van wanorde incasseringsvermogen Geloof in overlevingskracht verregaand masochisme ontsnapping aan comfort ongerijmde destructie verkruimeld verlangen Niet slapen die slaap die komt wel weer Zeldzame onwilligheid poel vol stinkende wanhoop ongeletterde woede ondermijnende verdelgingenergie overmaat…

Verveeld en balorig had de mens geen oren naar het verstrijken van de tijd Door rap te timen kon hij zich bewegen tegen de richting van de wijzers in Met plus en plus dacht hij de strijd te winnen maar raakte verder in de min Als om de aardas tolden en holden zijn gedachten met hem mee op een been hinkend Tot overmaat van ramp…

Schering in overmaat, we kunnen niet ontkomen, deel van een klucht. Van hun loof ontdaan, stammen die er niet meer staan, ben ik de tel kwijt. Wij komen van ver, om weinig te begrijpen, we blijven op zicht. Op alle kleuren bloed, ligt de zon uit te rijpen, om je te verbijten.…

Als regen valt voorkom ik overmaat bij warmte breng ik koelte les hun dorst, verzorg hun zonnepijn. Beiden doen graag iets liefs terug wat dat behelst, is nog geheim misschien vertrouw ik het u toe, maar doe het, vele strofen later... U leest en denkt, zie ik het goed?…

waar ik van hou mijn eigen ingetekende maat staat pardoes wanneer ’t geluk als klevend boter uit de hemel valt het beste van het niet zijn krast de staar van mijn netvlies zoals ik ga - door een groot komkommerveld waar ik de kleinste voor het laatst bewaar overwinningen zonder zege is als het grijs tussen de pilaren met wat gruis en overmaatse…

Hij wilde ook postuum niet geliefd zijn daar verzette hij zich met hand en tand tegen als kind begon het al. altijd in de contramine nooit eens lief en aardig, een grote klier hij groeide tot overmaat van ramp werd ouder richting volwassen zijn niets deugde, leren wilde hij niet teerde op de zak van zijn ouders aan vrouwen had hij een bloed…

de wind waait warme lucht aangedreven door groene stroom het is draaiend chroom dat op stand twee in mijn gezicht zucht dichters kennen dan een trage gang waarin een voor hen onbekend verschijnsel optreedt dat in mensentermen meestal transpireren heet zichtbaar bij een overmatige inspanningsdrang een gevoel van geluk maak ik mij eigen…

De velden wiegend met het groeiend graan wij lachten, heerlijk kersen eten tijd in overmaat was daar en groen tot rood de kleuren. Dit alles hebben wij genoten de zon heeft ons gezien en liet begaan haar baan en tijd aan ons voltrokken, vermoeid na dit onstuimig feest rest nog de hoop, op nieuwe bloesems volgend jaar.…

hemelsvocht indien sneeuw of hagelsteen rechtspreken zonder verhoor evenmin bevochtigen tranen een dood tapijt uitsluitend en alleen als de herfst daalt over lanen kilte kent geen tijd het overkomt de mens als het leven in het innerlijke snijdt of de ziel het machteloze wilt verjagen zodra onze natuurlijke eenzaamheid in overmaat…

daar in 't vreemde pakhuis waar het overmaats geluk de overhand gekregen had was ik genode bruiloftsgast de toekomst liet er zich zo vrolijk soepel aanzien dronk uit de overvolle bolle glazen zo zelfgenoegzaam als zij was maar tussen mijn twee oren zette zich een ongemakkelijkheid vast die zich verspreidde als 't klamme zweet daarna nog…

Wil je ziel het opgeven in de overmaat van je lijden zorg dan dat je mond niet klaagt en zorg dat je niet haatdragend bent Lees de diepe tekenen van het leed op zoveel gezichten jouw leed zal op velerlei leed gelijken en het is niet het enige leed op de wereld Nee, de tranen van de mensen stromen overal, waar de zon maar schijnt en slechts…

Valt een engel vaak terug naar de aarde na een overmatig klaroengeschal. Vleugellam kan deze dan nog verder lopen. In een verzoening met zijn vrije val.…

Schering tot overmaat, we kunnen niet aan ontkomen, inslag als levensklucht. De tel kwijtgeraakt alles van geloof ontdaan, kern nader tot de bast Zwart en wit gebloed, de kleur ligt voor het grijpen om in vast te bijten. Ongewis prikkeldraad draden kleverig van angst, geaard verlangen.…