Alle inzendingen over overspannen

ik zag de brug de overspanning en pilaren de grijze haren floten me weer terug jij rijpte in de gaarden door hitte en mistral ik glooide meer in het groengele van het dal wij zonnebloemden samen in het franse land jij ging een brug te ver en toch nam ik je aan de hand laten we maar samen oogsten hitte en de tijd voorbij na misoogst…

je glimlach in mijn handen je ogen glinsteren van koorts je ademt snel, je stem heb ik nog niet gehoord ik bet je voorhoofd en je slapen je blikken zeggen dat je eigenlijk wilt slapen maar je handen roepen mij ze vragen om te blijven houden me zo aan je zij als ik je droge lippen kus keert eindelijk de rust weer terug in overspannen…

Het wordt De Toppers allemaal te machtig Hun Eurovisiemissie is niet meer Die Geer bedankte krijsend voor de eer Maar ja, die eer was toch al twijfelachtig En met zo'n rel valt ook niks te behalen De Toppers konden al niet dieper dalen…

Net zo dik als Du Perron, overspannen als Marsman, ingeteerd als Slauerhoff en uitgeteld als Rimbaud, wijs als Van Eeden, dom als weet ik veel, teveel om op te noemen, getergd als Strindberg, droevig als Woolf, Plath en ga zo maar door, eenzaam als Rilke, vol wanhoop als Ter Braak, diepzinnig als Hesse, verga ik in mijn dagen als een…

het was stilte die lachte als zij even geen behoefte aan woorden had het waarom van deze verstoring van rust ontging haar en toch werd zij dit bij zichzelf bewust het steeds sneller zoeken naar verstrooiing en vertier bleek de jagende motor hier in het botsen met tijd overspannen door emoties heeft zij eindelijk de knopen van…

Ik zie een stad, een stroom, de zwarte spijlen van overspanning, die oevers verwant doen zijn aan vlakken van een diamant, glansrijk ontsnapt aan separaat verwijlen. Een bliksemschicht onttrekt het vergezicht aan naderbij komen: mentaal spervuur schermt de toegang af: een giftige muur van kruitdamp schuift voor het volle zonlicht.…

zie in je ogen het werk dat je handen niet klaren gedachten stapelen zich op in het zorgen baren nog breek je niet jouw vezels zijn al zo lang strak gespannen burn-out zei de arts jij had de bui al zien hangen de regen begint nu te vallen…

Dan breekt het kleine lichaam los alles van de dag scheurt open in gegil van ja en nee rook onthult het angstsyndroom dat telkens slaapt en wakker wordt door steeds hetzelfde beeld dat stampend in het hoofd ontploft en puinhoop achterlaat in overspannen geest zonder eigen wil verlamd door flitsen van herinnering die zich oogverblindend…

Maar, na het vrij genieten, Wanneer, door al de vreugde, De snaren der verbeelding Geheel zijn overspannen, Dan heerst in onze ziele Een sombere verwarring. Dan geeft het droevig denkbeeld: Wij hebben reeds genoten! Der ziele een matte houding.…

Mijn vriend belt me op dat het hem niet meer gaat Om het gaan maar het hachje hij zit Overspannen te rillen met krampachtig lachje ‘Echt even op’ Met de wallen als dijken rond vochtige ogen Te ver van zichzelf weg bewogen ‘Houd je taai ik kom snel bij je langs’ Ik hang op en ga rokend naar buiten Wolken zijn stil in de bodem gegleden…

net binnen je gezichtsveld dominerend getekend tegen een onbestendige horizon gemarkeerd en ingesloten door grijs-zwarte wolken slechts gevormd door hun overvloedige lading bevochten door de zon ruimte prijsgevend voor een kortstondig samenspel gebogen als een lans met een overvloed aan kleuren eeuwig verankerd lijkend bijna wereld overspannend…

burgemeesters bekende Nederlanders met zorgen kindjes het weer, de regen, de zon alles komt ons tegemoet en iedereen neemt zijn eigen problemen mee ziekte, rampspoed, de dood het nieuws vliegt ons om de oren al sinds we zijn geboren iedere dag opnieuw komt de ellende ons tegemoet op internetpagina's op de televisie via de radio of onze overspannen…

bovenhoofdse begrippen die zwellen als de vrijheid stroomt die woorden zijn versierd eerlijker dan groepse praat waar ze palen stellen aan stroming en open deuren rijker dan plastische prentboeken met vetzucht bedreigde grenzenloosheid als de kracht verloren gaat in trillend vlees dieper dan band en vertrouwen want ze gelden zich globaal en overspannen…

, riep ze woedend in mijn oor Maar ik was doof voor haar kilte Mijn wachtwoord was stilte Ik moest de klas direct verlaten en haar overspannen achterlaten Een stilte om nooit meer te vergeten Sorry juf, bestraft voor niets moet u weten…

nauwelijks mannen schommelen mee met de dans van de uitgewoonde salonwagen bleke gezichten onder zwarte hoeden schaakstukken achter gebroken glas onbekend vooralsnog de bestemming gebogen spoorstaven neuriën een monotoon ritme op de achtergrond rinkelen bellen loom wacht het perron in de schemering van zwak gloeiende herfsttinten nog één overspanning…

Burn-out, oftewel opgebrand, komt dat vlakbij overspannen ? kun je jezelf dan niet meer "vermannen ?" neemt stress dan echt de overhand ? Een quote vandaag uit de krant "Met haastige spoed je burn-out tegemoet !" het klopt echt van elke kant ! Wanneer ik de mensen zie rennen dan denk ik heel gemeen...…

Zacht kabbelend met diepe gronden Het mooist op vroege ochtendstonden De golfslag leidt je gedachten Kunnen pijn doen verzachten Geven je geest de rust weer terug Overspannen de tijd als een brug De weerspiegeling toont je werkelijke gezicht Maken je gedachten iets meer gericht Kabbelend wordt je hartslag lager Verdwijnt het verdriet iets…

De mannen die ik 's morgens tegenkom heb ik genummerd de nummers 7, 11, 12 en 15 zijn ambtenaar de nummers 1 tot en met 4, 10 en 14 werken op de kazerne nummer 5 miste ik vandaag hij maakte gisteren een overspannen indruk nummer 6 geeft nooit voorrang, hij is onderwijzer nummer 13 steekt vlak voor de auto's over hij is een collega van nummer…

is het gedaan Dan is het voor heel even stil Toch weet hij weer toe te slaan Soms blijft hij even zwijgen Tot zij plots zijn stem herkent Dan drukt mijn zus hem weg Gebeld met privé het serpent Buiten ziet mijn zus spoken Elke schaduw laat haar beven Zij kijkt angstig om zich heen Stress beheerst haar hele leven Mijn zus is zwaar overspannen…

Overspannen door het kloosterritme, de koude koffie na de Completen, die in thermosflessen op een wagen in de refter stonden, het wegduiken in de onderaardse bibliotheek en het vergaren van talloze boeken over parapsychologie, mystiek en heiligen. Wrange koffie, want suiker loste er niet meer in op.…

  prakkiseert denkt zich suf over leegte jong tijd laat hem koud hij is al geweest èn hij moet nog beginnen   men stelt veel vragen ondertussen gaat alles gewoon z’n gang   in zichzelf gekeerd verlangen overspannen verwachtingspatroon uitgangspunt onjuist het gaat om respect het betreft bescheidenheid het smacht naar mededogen…

Lekker opwindend, weer! Scherm vol LinkedInupdates. Skillsexhibitie is wat men graag ziet. Leve de tijdlijn vol capaciteitsventers! Posts op de zijlijn: geen roem in 't verschiet.…

Mijn overspannen geest verdwijnt als een gammele marionet uit zijn verwoeste lichaam met krakende poppenkastdeuren en een van domheid en wreedheid vervuld, gillend publiek.…

Scheldend werp je een vaas aan scherven Splinters van porcelein drongen in de houtnerven Van onze barokke kast op leeuwepoten Ik mompel: "Ons erfstuk naar de kloten" In de ban van het mirakel Hoor je een ijle, lijzige stem Vermengd met snikken Een soort gekakel Het kwam uit een niemandsland Het was jouw zenuwarts met een milde diagnose 'Overspannen…

gevangen Gebonden door verlangen Zonder weet van weten Wat geweten is en wordt Zinderend vertraagd geluid Doet horen voelen worden Rimpels doen geen steen vermoeden Als het water slechts nog deinen doet Enkel door ruimte en tijd verstoord Doet een cocon verbreken Nog niet gekende krachten Brengen golven tot een vloed Laten spieren overspannen…

Mijn overspannen geest verdwijnt nauwgezet en als een marionet uit zijn verwoeste lichaam met krakende poppenkastdeuren na schipbreuken en bosbranden.…

vogelnestvrij houden van de elf klûnplekken voor de Tocht der tochten, het opkalefateren van skûtsjes voor de Snitsweek, het ijsvrij houden van sloten voor de Nasjonâle kampioenskappen Fierljeppen en het uitwierden van Het Bildt met d t, voor het kievitsei van piet...en dan heb ik het nog niet eens gehad over het WK Keatsen in Tietjerksteradeel in de toch al overspannen…

Na veertig dienstjaar en zijn achtste aktetas, tienduizend leerlingen, drie fusies, vier keer overspannen zijn zal die nog een keer vlammen. Morgen zal hij overbodig zijn. Vanochtend voelde hij zich niet op zijn gemak. De koffie smaakte niet, hij zweette, z'n borstbeen stak.…

Ik word bereden door een stromende geest; ik shake, rattle and roll terwijl een honingzoete woordenvloed naar buiten rolt als voorgelezen van een overspannen autoque voor mijn geestesoog.…

Zonder huid slechts bijeengebonden door een strak gesponnen dun vlies terwijl daar buiten de winter van de lente verliest ik hoor het zachte zingen van de putter een kalm en lief geschutter O raak me niet raak me niet aan alles raakt me zonder huid zelfs het geluid van een onschuldige roodgewangde zachte putter…