Alle inzendingen over piepklein

Ik voel jouw piepklein handje je streelt dan zacht mijn wang zachter als een briesje wind als ik weer naar jou verlang je bent voorgoed verdwenen een grafje heb ik niet geen plek om zacht te wenen nog steeds doet dat verdriet Jouw liefde blijft aanwezig jouw broer gaf ik je naam zo ben je nooit afwezig en blijft je naam bestaan…

ik zag je lopen aan het water je blik gericht op niets je zag me niet maar dat is geen wonder ik speelde wind of zoiets ik trok je aandacht door golven te maken je stiekem nat te spatten je glimlach verscheen alsof je me voelde maar niet goed in kon schatten ik sprong op je lippen in piepkleine druppels je likte me dorstig op…

Hij raapt hem op, een kromme secondewijzer bijvoorbeeld, een vogelkooitje piepklein of een balk met een oog dat vergaan zou wanneer die bleef liggen.…

genoot je Je kon wel tegen een stootje Meegaand met de stroming Op de golven die er waren Je gebruikte al je kracht Zelf had je het niet gedacht Je greep het laatste strootje Toen legde je het loodje Midden op de stroming Op de golven die er waren Ik weet nog hoe je lacht Ik droom ook in de nacht Iets over een cadeautje En een piepklein…

Op een piepklein planeetje Verzuipt het en blijft pompen Negeert zijn bedehuisje Voert uit een slecht ideetje God pakt een boetekleedje En smalend een zwaar kruisje…

Heel in de verte piepkleine wolkjes. De aarde zucht, de aarde smacht met al haar poriën naar regen. De zon vervolgt zijn weg, zich niets aantrekkend van ons verlangen, onze inmense behoefte aan regen en nog eens regen. Rode, purperen en oranje vlammen. De schemer valt, de mens kijkt sip, men is ontroostbaar.…

Voorbij de zon die heet en vol van praats was Verplaatste zich een nietsvermoedend schijfje Dat van spanning trillend over heel 't lijfje Besefte dat het hier niet op z'n plaats was Mercurius was langs de zon aan 't racen Had dat geen man van Mars moeten wezen?…

Slaapdronken op blote voeten living in Lieflijk opent zij piepkleine oogjes Dan zo tevreden kronklend, spinnend en krabbend in mijn oude pull. Snel overeind me voor de voeten lopend. Het zachte wollen poezelige spul gaat met mijn hart aan de haal Verleidt me heerlijk, wat een feestelijk onthaal.…

het leven dreef mijn bootje stuurloos rond gevaarlijk diep het water geen anker dat de bodem vond Ik moest de zeilen reven want sneller wilde ik en spottend met het 'later' verengde zich mijn blik Door rusteloosheid voortgedreven zag ik de haven niet en ook de zonnige einder lag in een ver verschiet Totdat ik langs de steven een piepklein…

Open deuren en ramen laat binnen de wind, die piepkleine vogels neertuimelt uit nesten gevlochten met dode welvaartsresten van verre seizoenen verbleekt door de tijd.…

Een vernunftige cel heeft impact De mobiel In de jaszak Men kijkt strak Waarvan heeft de mobiel ons in deze tijd Bevrijd Wat is de revolutie Achter dit brein Wat is het effect ervan Wat is het plezier Wat heeft Degene die dit voor ons maakt In het vizier Waar gaan we naar toe De mobiel De cel Informatie Razendsnelle communicatie Piepkleine…

Ergens op dit aarden bolletje Van water, vuur, lucht en wind Bouw ik een huisje, piepklein Met wat muurtjes van liefde En wat rozen langs het raamkozijn Achter ons hekje begint het strand In de branding staat een vuurtorentje Omringd door golfjes, blauw Schrijft het 's nachts aan de hemel Met zilv'ren letters dat ik van je hou En '…

Ik heb een vriendinnetje ze lijkt heel hard en soms gemeen Maar ze heeft een piepklein hartje zoals zij is er niet één Zo'n klein meisje, met zo'n grote mond Zich voordoen als een jongen ze maakt het soms echt bont Stoer de spierballen vergelijken met echte kerels breed en groot Maar diep in haar ogen schuilt soms echt de nood Vind…

als donkerbronzend goud in krullend parelmoer, gloeit de zon nog even na, boven het blauw van zee en roze avondlucht, knipoogt naar het strand witzwarte vogeltjes rennen, pleviertjes zwart en bruin, pikkend met donkere snavels in levend, vlezig zand, woelend, onrustig, verward en verstrooid ligt het knoopjeswier dat de piepkleine,…

Nu is er een piepklein lichtje. Een vonkje dat een vuurtje kan zijn, een zaadje dat misschien terug een bloem kan worden. Woorden hebben een heilzame werking op je bewustzijn en je zelfrespect. “Kan het aub zo blijven?” Dan kan ik op mijn dromen blijven drijven.…

Al zijn het maar piepkleine prentjes, ze werkt met plezier voor d'r centjes, maar zegt altijd tegen 't model: 'Niet bewegen!' Ze tekent het liefst stilleventjes.…

De vrije sector biedt soelaas Alleen bent u niet vrij helaas Kruip in een piepklein kot met beschimmeld woongenot Voor 700 euro lukt het wel Googel je suf en ......... reageer vooral snel Huurtoeslag brengt verlichting al betaal je het uit eigen zak want in dit land stapelzot spekt de fiscus met een omweg de eigenaar van het krot…

Oma's Droom Een smal boerenslootje zonder peddels Glij ik langzaam door turkooizen Gifgroene polders uitgestrekt piepkleine huisjes links en rechts Zó dichtbij het aanraken mogelijk aanééngesloten op een rij Bukkend onder een dwergenbruggetje spinnenwebben uit het gezicht halend afvragend dit Déjà Vú schitteren kleine raampjes Binnen…

Opeens schoot het door me heen: de Botlek is ons zenuwstelsel en die rode buis de hersenstam waardoor alles leeft en beweegt en ik werd bang want even een piepklein scheurtje en ik ruik de geur van jodium en het zweet van de somber kijkende zuster.…

Vast gesjord zit ik bij het piepkleine raam Klaar voor de start, om de lucht in te gaan Toch wel lichtelijk nerveus Uren vliegen over de Atlantische oceaan... Het was niet de eerste keer dat ik ging vliegen, als dat zo was dan zou ik liegen.. Maar dit luchtschip is wel groot Storten we neer, dan vinden 500 mensen wel de dood...…

In de kleinste kurketrekkert een rankje omhoog, bloesemt een groen hoedje ernaast, piepklein de druif, wordt dat een toetje of zelfs wijn, trosjes overal rondom, merk wit, onbekend, blad wijduit, een groots vlechtwerk naar de zon, bol bladerdak dat zo zoetjes, vol kietelende tentakeltjes, moet je zien, wat een wingerd, weelderig, verlekkerd…

Dat worstelen tegen iets wat je niet aankunt ook als je maar een piepklein vliegje bent gaat mijn gevoel te boven. Ik plukte voorzichtig het webdraadje, waar ze in vast zat en kreeg het los, ineens zat ze op m’n nagel, nu was ik de klos nog steeds niet bevrijd van dat plakspul liet ik haar bijkomen.…

De richting waarin mijn ogen afdwalen, de seconden dat mijn instincten falen de liefdevolle piepkleine signaaltjes die ik echt niet zag, maar die er waren, verraden het onderwerp van gedachten en spreken de taal van mijn ogen. Het leven is allemaal zeer relatief, bewegingen vaak gesloten en schuw.…

Een porseleinen hoofdje en oortjes piepklein blauwe oogjes, horen die kleur ook te zijn een nekje kort en gerimpeld wat op het rompje staat een lijfje waar vanaf te lezen staat: Ik ben een meisje! Armpjes graaien in het rond onzeker en onbewust vingertjes allemaal compleet van pink naar duim dus.…

In een piepklein huisje vlak aan de dijk Hoord' ik iemand jubelen juichen en gieren Van lentegekeuvel en floragezang Haar man werd er gek van, ging vloeken en tieren "Ik erger me groen aan je voorjaarsgekweel Dat paars uit de humus en bodemstruweel Ontluikende kuikens in barstensvol groen En insecticiden in huis tuin en keuken…

een duwtje in de wind de persoon die met z'n warme vaderhand door je haren ging de persoon achter wie je te schuilen ging voor al de dreigende kleine bezoedelingen van dat rooskleurige kinderwereldje mijn vader, wiens hand ik vasthield voor wie ik in de hoogte moest grijpen naar die kolossale maar vertrouwde handen waartegenover ik piepklein…

tijdelijke baantjes, geld voor nul procent dubbele hamburgers, hap maar toe langs stoepranden taxi's als lonkende hoeren kijk, dat is een zwerver die zelf het er naar gemaakt heeft het lot is een grimmige jongen, die onlogisch wandelt, als een monnik die danst met de duivel in de nacht werk, dood en rekeningen dat is het voor de rest een piepkleine…

Dat kleine laatste lief zinnetje: tot morgen; bleek dan toch een piepklein leugentje, je rijkelijk vergeven. Je huist in het putje van m'n Hart; zo kunnen we elkaar nog duizend jaren overvloedig schenken en Geven. .............. oei, enkele traantjes, vast een verkoudheid............…

Als donderslag bij heldere hemel op een natte novemberdag een zonnestraal door de bewolking heen op deze verder sombere dag Die zonnestraal ben jij het bericht van jouw komst maakt ons zo blij je ouders vinden het zo fijn een tweede kindje op rij Nu nog zo'n piepklein mensje maar je mag er al zijn op ons gezicht verschijnt een lach jouw…

uit doorgegeven liefde knutselt drift en passie vermenigvuldiging van leven maakt affectie en hartstocht willem en wendy papa en mama in maanden vol ongeduld groeit ongeloof naar ongeduld dat mooier dan mooist haar vlam van hechting tot wonder van toekomst baart klein – ijdelt nu trots met oogjes als kristal boven een piepklein mondje…