Alle inzendingen over pijn slapen dromen ontwaken

Het is mij een droom te ontwaken door een hand op het haar en de slapen en de streling van zaaien en rapen meer dromen te voelen maken; hoor in het omhullend geruis van een adem de zee, de wind op een lang, leeg strand, en een kind ver van het ouderlijk huis - Zij vroeg mij waar we nu waren.…

Verdrinken in uw elysische zaligheid Droom, laat mij in u overvloeien en consistent bestaande zijn Bitterzoet opnieuw de pijn Verstoken van bekoorlijkheid Omstrengeld door weemoedigheid Almaar ontwaken zonder u aan mijn zij Droom, hierbij wil ik een lierdicht aan u wijden maar u tegelijkertijd…

je donkere stem verstilt schaduwen in een ster mijn stille woord verlicht de verte mijlenver zwart zo zwart strelen wij de pijn wit witter dan ons zwart zal zijn in een droom ontwaken wij ik jij jij mij…

Wil niet denken, maar kan niet slapen en wakker betekent pijn, Heb constant geleefd in een roes, zag dingen niet zoals ze zijn Bij het ontwaken spoken je woorden door mijn hoofd “ik ben verliefd” “heb iemand anders”, ik ben nog steeds verdoofd Shit, wat zal ik je missen....…

In zijn armen slapen gaan In zijn armen ontwaken Morpheus heeft ons welgedaan…

Ik moet uitgerust zijn voor't ontwaken en opgeladen zijn voor komende taken. Zodra ik mijn ogen dicht, bescherm mij tegen geluid en licht, Zodra ik mijn ogen sluit, schakel dan mijn gedachten uit. Als je gedachten terug wil laten komen, Doe dat dan in verklarende dromen. Maar breng mij eerst in diepe slaap.…

De regen heeft de nacht in slaap gesust, de wind blaast vreedzaam langs mijn dakraam. Ik knipper even in de lamp van mijn geweten luister naar het startsein van een nieuwe droom en neem plaats. Het begint met een vlucht en eindigt met ontwaken daartussen draaien lussen de dienstregeling houdt nooit op.…

geen weet te hebben Van het bestaan van dingen Dingen die anders zijn Dat ook die dingen veranderen Dat vergankelijkheid Dromen doet slijten en het ontwaken kan stoppen Dat de eenvoud van een man en een vrouw En van het langzaam wakker worden Of het vervallen in diepe slaap Je als slechts een weke herinnering Bij kan blijven Zo lig…

Pijn herinnert de afgrond die momenten kan bedwingen met dromen die ze met haar lippen leest. Waar momenten en ogen dromen laten vloeien zoals ze verteren en wederkeren.…

omarmd slapen we in om te ontwaken huid aan huid in ’t licht van de morgen geurt nog de nacht omvat door strelende handen die loom bewegen als spelende dieren; groeien wij - als vanzelf tezamen in één gloeiend lijf dromen gesloten ogen een zalig geluk.…

heb met wolken en wind water gezaaid de zee bloeide golven zong in lange dagen en zon de warme droom van een zomer heb met herfst de vruchten gelakt nog gaaf aan de boom verscholen in blad ga rusten in kou onder dekens van sneeuw na het winterse slapen zal ik als lente ontwaken…

Nadat ze gaan slapen en nooit meer ontwaken Je kan het niet laten het is nog veel te vroeg Je rekt je uit hier op mijn bed Je blijft maar zagen met die domme vragen De koning is dood en terecht... Waar gaan al die mensen heen? Nadat ze gaan slapen En nooit meer ontwaken…

In mijn mond spreek jij een engel In mijn ogen zie jij een engel In mijn nabijheid voel jij een engel Ik ben geen engel In de morgen slaap ik In de middag ontwaak ik In de nacht zoek ik Ik ben geen engel Tijdens mijn slaap spreek ik Tijdens mijn ontwaking zie ik Tijdens mijn nacht voel ik Jij was mijn engel…

een lach verdreef duizend stille tranen één na één ongemerkt gelaten haar dromen kleurden het heden herleeft eens waren de jaren vergrauwd door verdriet maar liefde doorbrak het grijze verleden ontelbare tranen jij liet ze gaan om te ontwaken in de kleur van dromen jouw lach verscheen waar pijn verdween…

in het schijnsel van de heldere maan blijf ik even verstokt staan ware het als haar gloed, over een rustige zee straalt jouw schoonheid mij tegemoet als ik dan door jouw passie heerlijk zal slapen en na een nacht van dromen stralend zal ontwaken zie ik diezelfde schoonheid voor eeuwig bewaard als bij het eerste moment waarop ik…

Goede moed houden en ervan dromen. Ik blijf positief denken. Want ooit kan ik koffie gaan schenken In ons eigen huis. In ons eigen bed mogen slapen en in de ochtend weer ontwaken.…

Dan kom ik voor het donker thuis al Is mijn dag weer zoals ik heel graag droom ’s Ochtends ontwaak ik uitgevoetbald en loom.…

Ik Mis je Als ik ontwaak Op de fiets soms Maar vooral als ik droom Ben je dichtbij me Als ik ontwaak Voel ik Jou…

ik uit een droom waarin ik graag zou zijn gebleven…

Dan slaat de klok ik tel zeven of telde ik acht ik verdwaalde vannacht in mijn slaap gewekt door geluid ik droomde huid perzikzacht de rest van de nacht droomde ik elk beeld brozer terwijl duisternis eeuwig en diep ik droomde dat ik sliep helaas... het leven is hard…

dromen in deze tijd een overgave aan je fantasie een gave die je bevrijdt van de sleur van alle dag zwevend door de ruimte naar een toekomst met kleur en met een lach de wereld van ’t mooi onder een laken een droom is te mooi om bij te ontwaken…

de nacht verdween zoals zij was gekomen laat niets achter behalve flarden een vaag gevoel van vers verdriet dreigend onheil maar waardoor alle details totaal verslonden door de morgen die daarna troost omdat het slechts een droom was…

de droom staat naast het lichaam versoepelt de vlek op de muur die er daarnet nog zat, de rest is een gat van steen, achtergebleven in een ontwaakte huid, nader dan de rok, verder weg dan ooit, met een opgekropt kussen, ontwortelde lakens als moment in vergetelheid…

Ik blijf dicht in mij mijn pijn Ver van jou Ik geef me over aan mij Aan jou Ik wil…

Waar de zware stormen tijd en lente storen waar het ontwaken kwelt in mijn slapen waar de herinnering voelt oprukt en terugwijkt waar de koude ogen van de straat met de adverteerders doodslagen uitdelen onder de makken waar een televisie nog maar honderd euro kost grootbeeld met gratis iedere dag nog grotere schrikbeelden waar geen droom…

Hij heeft blaren op zijn vingers Sterk is hij in de adem van haar taal Dat de slaap meer en meer dunt Verbijsterd in schrik doet ontwaken…

Uit: Intiem genot omarmd slapen wij in om te ontwaken huid aan huid in ‘t morgenlicht nachtelijke geuren beschermd door handen in hun bewegen als spelende dieren groeien wij vanzelf samen tot één gloeiend lijf en dromen wij met gesloten ogen oneindig geluk ons lieven in een zonnewind als verstrengelde…

zoals alleen een droom of de slaap van een nieuwe ochtend kan zijn…

ik ga slapen ik wil dromen van een kindje in de wieg ik ga slapen ik wil dromen dat ik naar de sterren vlieg ik ga slapen ik wil dromen van zes prinsessen op hun troon ik ga slapen ik wil dromen dat ik in de wolken woon ik ga slapen ik wil dromen dat ik zwemmen kan als een vis ik ga slapen ik wil dromen van de wereld zoals…

Als het moment komt dat ik ga slapen en mijn ogen ga sluiten, Dan ben ik levend en sprankelend. Zo snel als de wind. Heerlijk dansend en zingend, Blij als een kind. De zon schijnt en ik zing je liedjes toe. Maar als ik weer ontwaak, ben ik weer moe. Moe moet ik zijn als ik ga slapen. En niet zoals elke dag bij het ontwaken.…