Alle inzendingen over pijn slapen dromen ontwaken

Als een droom, waarbij ontwaken sterven zou zijn. Zo perfect, zo mooi. Tot men mij wakker schudt, waarbij ik ontwaak en langzaam sterf.…

ook in mooie dromen laten mijn tranen het tasbare toe aanvaardt mijn verdriet de hulpeloosheid van diep verholen duister gevoel zoeken mijn pijnen naar leefbaarheid waar nachten breken in het gelaat van de zon daagt mijn ontwaken dit leven uit de angst vervaagt waar hij ooit begon…

ik zag ogen langzaam open gaan lichaam traag ontwaken in het ontdekken van de nieuwe dag waar donker is geweest veegt nu licht de restanten naar de kanten opwindend trillen leuke dingen in het gezichtsbeeld terwijl donkere delen bezorgdheid meekrijgen het kleine carrousel van deze ochtend opent een veelvoud in kleur en ludieke…

waar donker net het eerste rood gaat raken weet ik dat jij zo zal ontwaken nog glooi je heuvelend naast me in de warmte die de nacht ons heeft gebracht je was zo zacht in samen zoeken naar ons ideaal meegaand met alle voelhorens paraat omsloten door een duisternis die alles wist van privacy gingen wij voor volmaakt een rode…

O Maan wat ligt toch in je wezen met je schelmengezicht je steelt plukbaar ruggelings op je zwarte stoel van de nacht botsinkje spelen met de luchtzak van de aarde het toneeltje van de behoeder met paraplu vrucht van dood en verderf ik lig op mijn rug met wazige gedachten mijn dromen zijn gestolen het ging ergens over een bedrieglijk…

Dat dichter komt in de morgen met het eerste vogellied verlaat ook in de avond niet geheel de doorgang naar de nacht Waaruit ontwaakt, nieuwgemaakt, gedragen, dankbaar en voldongen Zo had ik u gedacht…

Wen blozend van leven de rozenknop zwelt, Een aâm van wonne waait door 't veld, Ontwaken in 't nestje de vogelen klein, En drinken de dauw van hun vleugelijn: En gij slaapt!…

'k Wil, noest en braaf, Uw diere gaaf, Wie in 't gareel der ondeugd draav', In al haar volheid smaken; Van schoner morgenstond bewust, Zij kalm eenmaal mijn jongste rust En zalig 't laatste ontwaken!…

Sluimerend nog 's ochtendsvroeg kom jij zachtjes mijn gedachten binnenwandelen heel teder kus je me wakker en zegt nog even niets Mijn ogen houd ik nog even gesloten in de tijd tussen slapen en ontwaken droom ik van jou naast me en zeg nog even niets Tot het ontwaken dan echt begint weet ik jou in mijn gedachten denk ik aan jou en kruip…

druppels kleuren licht het regent duizend rozen harten scheuren warmrood en zacht pulseert de dood handen breken in verleden tijd vrijen weer vandaag kom ook morgen want de uren gaan zo traag keer het leven om neem een andere horizon verlaat de dromen ontwaak toch uit de slaap en laat de dag maar komen…

druppels kleuren licht het regent duizend rozen harten scheuren warmrood en zacht pulseert de dood handen breken in verleden tijd vrijen weer vandaag kom ook morgen want de uren gaan zo traag keer het leven om neem een andere horizon verlaat de dromen ontwaak toch uit de slaap en laat de dag maar komen…

druppels kleuren licht, het regent duizend rozen harten scheuren warmrood, en zacht pulseert de dood handen breken in verleden tijd vrijen weer vandaag kom ook morgen want de uren gaan zo traag keer het leven om neem een andere horizon verlaat de dromen ontwaak toch uit de slaap en laat de dag maar komen.…

Dus als je straks gaat slapen, en ik in je droom verschijn…. dan hoef je slechts te zwijgen, het doet niet langer pijn!…

Dus als je straks gaat slapen, en ik in je droom verschijn…. dan hoef je slechts te zwijgen, het doet niet langer pijn!…

Verstrikt me in mijn nachtbedrog, de waan als korte droom, heb ik mijn schroom in reine slaap verkocht, het blind zijn als een tweede klacht, de eerste verschuilt zich in beloften, en achter maskers, van aangezicht, in lot volbracht, te mogen troosten aan je borsten, die vind ik in mijn lege dromen, verzadig mij met het verloren zijn…

Het doet pijn om in slaap te vallen, En met die pijn weer te ontwaken. Het doet pijn om door te lopen, Het doet pijn om te leven. Het zou toch veel makkelijker zijn, Als ik daar boven kon zweven.…

Wat ik voel Is de pijn Van wat niet is Maar had kunnen zijn Afstand als schuld Liefde voorbij Pijn in ruil Voor de liefde in mij…

Als de ademhaling een droom is , is de dood het ontwaken…

IK slaap, rustig en vredig. Ik slaap, met de dekens om me heen. Ik slaap. Ik droom, over allerlei dingen. Ik droom, over spoken en spinnen. Ik droom. Ik slaap, rustig en vredig. Ik slaap. ZzZzZ…

naast jou wil ik oneindig leven mijn liefde voor altijd aan jou geven In jouw armen wil ik gaan slapen, in jouw armen weer ontwaken. mijn liefste, mijn liefde van mijn dromen, in jouw armen ben ik thuisgekomen.…

Ik droomde en zag een vrouw die sprak en liep En als een wakende haar arbeid deed; Doch als men in de droom de dingen weet, Zo wist ik vast en zeker, dat ze sliep. En 'k vroeg mij, of ik uit een slaap zo diep En vreemd de vrouw moest wekken met een kreet?…

Ze is waar ik haar mijn dromen en woorden geef en ontwaak zoals ze mij laat ontwaken. Met haar ogen zoekt ze mij waar ze een vlinder mag zijn en ben ik het gezicht dat ze in al haar dromen bewaart.…

Hij kocht een bed bij Vroom & Dreesman, maar enge dromen kreeg-ie later. Op spreekuur zei z'n psychiater: 'U bent gewoon een droom- en vreesman.' Zo luidde toen z'n dure raad: 'Probeer van nood een deugd te maken: u kunt toch opgelucht ontwaken, al krijgt u 't in uw slaap te kwaad,' Ontspannen ging-ie thuis naar bed.…

op, verleng het daglicht met uitgestelde slaap doorleef de duur van een droom, ontwaak de orde van de dag…

honger dromen (4) het broze harnas van de nachtelijke slaap smakkende lippen Tantalus kwelling: het eten aan je lippen dat altijd verdwijnt net op het moment dat je het wilt verslinden de heerlijke geur dan het ontwaken uit ongrijpbare dromen terug in het niets zie de mens (5) het zijn geen goden die dood en verderf zaaien…

Slaap zacht, wacht en wacht de dagen wiegen in voorlopig getreuzel verdoven de pijn van het eenzaam oorverdovend langzaam ontwaken uit een zekerheid dat wellicht verlaten van ooit tedere warmte niet anders kan, verandering en het haast vaste weten dat duidelijk in mij weerklinkt ga beginnen met beminnen wat ik als landschap heb geschilderd…

Joran heeft pijn in zijn gedachten hij is moe van alles wat ze zeggen tegen hem Niet naar school nu want daar wachten gemene monden die vals lachen om alweer een nieuwe grap Joran wil slapen en fijn dromen over vriendjes met wie hij heel gewoon spelen kan…

Merel wil slapen en fijn dromen, over vriendjes met wie zij samen kan komen.…

Eerst kwam er een gaap, toen viel ze in slaap. Nu moet ze 't ontwaken nog leren.…

ik voelde in je warme hand dromen zachtjes ontwaken uit het slapen hoorde je lach zag de rode hartjes die je in de branding had gestrooid om ons pad aan te geven we sprongen over kleine krullende golfjes probeerden het wit van de authentieke kuifjes niet te raken we zijn als goden herrezen uit het schepping bad voorbij de…