Alle inzendingen over pink

In het zwembad van mijn pink gegleden. Eeuwen ongezien onder het tuinpad: munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw. Verloren bij een weddenschap. Lorgnet. Messing. ovale glazen, in schildpadkoker nagelaten trots. Op school gestolen uit mijn regenjas.…

Ook al voel ik me nu geheel verloren, Pink Floyd's "The Wall" klinkt nu hard in mijn oren. -------------------------------------------------- snelsonnet ter gelegenheid van het feit dat vandaag in ons rijke land, ondanks het in EU- en andere internationaal-rechtelijke verdragen vastgelegde recht op onderwijs en toegang tot beroepsopleidingen…

Gedachten die als trage oktobervliegen stierven bij de fruitmand, de kiwi’s, de pink ladies, ze bleven meesterlijk gaaf. Mijn Assepoes, mijn lieflijk gehelmd wezen.. Wees ook vandaag omzichtig en coulant, nu de ijsgang met criminele regelmaat ons pad zal frequenteren..…

Met een schuine knipoog naar het weemoed genererend relaxerend schoondicht van dj D, over een roebelszuipende pink Cadillac on the road, een relikwie uit het begin van de roemruchte swingende jaren zestig van de vorige eeuw, toen alles kon en alles mocht ...vervlogen jaren van weleer... ________________________________ KLATERGOUD Op mijn…

zie glazen bellen in felle kleuren met glitter glans en verse geuren tussen dennen dans wat katoen gepluis het sneeuwt er thuis een kinderwens in flinterdun glas flits, fliksem flonker lichten aan en uit pinken in de donkerste nacht als de nachtwacht galmt met glazen dronken stemmen 't papier geritsel met scheuren frutsel en flits…

de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting de grond ligt nog onder het gras men rookt de zwarte sigaar van de dokter men raakt bezweet door het werpen met darts men drinkt zijn zevende glas in een ligstoel later men stippelt onder het genot van dit tijdstip een reis uit de reis voor de komende heldere winter en men vindt met de pink…

de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting de grond ligt nog onder het gras men rookt de zwarte sigaar van de dokter men raakt bezweet door het werpen met darts men drinkt zijn zevende glas in een ligstoel later men stippelt onder het genot van dit tijdstip een reis uit de reis voor de komende heldere winter en men vindt met de pink…

Toch, de pink heeft, meent men, groene boorden, Hij maakt grijze; dan in strik en lis Hangen kabeltouwen: — hier zijn 't koorden. Ook de kleur der starren vindt men mis... Maar het blijven woorden, woorden, woorden Voor de schilder, die een vreemdeling is!…

Zie Pa en Ma trots zitten genietend van hun spel pinken af en toe 'n traantje weg de kachel snort, ik ruik de geur voel de sfeer van toen, ben éven terug in de tijd en besef al spelend 'k heb een mooie jeugd gehad vol liefde, klank en kleur.…

een sluier - aan de pink geknoopt - sliert om de welving van de borst in leest en heup herken je de kruik het bekken kantelt en de navel rolt over de golven van haar buik de hoge fluit bezweert de slang en zweept haar rubberen gewrichten op ze pruilt naar pa hij knipoogt naar de beul die het slagzwaard slijpt de Doper bij de kraag…

Is er toevallig eentje in je buurt dan is het zaak hem nog geen pink te geven want voor je ’t weet slaat hij aan ‘t regelneven tot heel de boel in ’t honderd is gestuurd. Nee hij doet nooit te nimmer ergens goed aan; het wordt een takkenzooitje door zo’n roethaan.…

Ik ga in zee met een Pink Lady En neem haar als ze Kan mee op vakantie…

Hoe zit het eigenlijk met man en vrouw met haar van boven, onder en opzij met nooit meer slapen zonder zij of hij met fysiek integer vrij en blij met ongewenst intiem nu echt voorbij... Hoe zit het dan met echte man of vrouw met masculien, pendant van feminien die wij gewoon met eigen ogen zien en toch, waar blijft die ware androgyn…

je bent de koningin van het vrij associëren als jij je pink strekt weten anderen dat heel subtiel gebaar uiterst snel te dupliceren waar vingers in stijl handen laten spreken schiet hun expressie toch tekort om het geheel met predicaat koninklijk te omgeven jij hebt de bravoure al op het eerste gezicht beschreef lichaamstaal in tal…

Slapen onder een deken van sterren Saamhorig met lotgenoten Allemaal verschillend en verstoten We komen tot elkaar en van verre We drinken omdat we bestaan Ze zien ons komen en liever gaan We pinken om verloren tijden regelmatig een traan Ik kan geen huur betalen, ik heb geen baan De misere begon toen ik niet meer lachen kon Mijn vrouw…

Is er toevallig eentje in je buurt dan is het zaaks hem nog geen pink te geven want voor je ’t weet slaat hij aan ‘t regelneven tot heel de boel in ’t honderd is gestuurd. Nee hij doet nooit te nimmer ergens goed aan; ’t draait altijd uit op rotzooi door zo’n roethaan.…

Mijn denkwereld is niet groter dan mijn kleine teen en m'n toekomstvisie heeft slechts de omvang van m'n pink. Ik probeer mijn hand uit te strekken naar verruimende gedachten, maar kom niet verder als m'n ringvinger. Ik zit geblokkeerd in m'n eigen leefwereld, zonder mensen die daarvoor kunnen zorgen door hun zeggen, denken, doen.…

vinken zijn als vrouwen een internationaal verschijnsel veeltallig bij de trek overal stuwing aan de kusten krek dezelfde lokroep herhaald en helder 'pink' ook 'wiet' en 'tsjwit' maar in vlucht en trek een zacht 'tjuub-tjuub' zij zingen hun hoogste lied met de oogjes zo lief geloken in hunne met lakens afgedekte kooi 'tsitsitsitsitsitsitsi-tjoe-ie-ò…

Mijn trip advisor ried mij een piknick Op curaçao of bali's palmenstrand Als tijdlijk pied à terre pieds noirs wit zand Daar klinkt son mieux veel beter dan mijn ik Een vrucht met minitattoos I want you Pink lady reine claude cox d'orange A clockwork orange kanzi jazz mélange En royal gala elstar winnetou Corona popscene tour de pandémie…

de kamer de man, de dromer die toch een deel van ons mensen in de ban van zijn muziek had zeventig zou hij zijn vandaag hij die voor de vrede sliep en zong werd wreed vermoord stel je voor geen oorlog geen religie geen honger stel dat we allemaal vrede in onze ogen, handen en hart en in onze voetsporen zouden dragen Imagine en ik pink…

Ik laat je wat muzikale noten na om het klavier in weemoed te stemmen een flesje droge wijn voor jouw keel en een zwembad om in te zwemmen ik geef je mijn natte kasteel geschikt voor een oordeel mijn eerste penseel gouden pink en vingerhoed je mag rekenen met mijn rekenmachine harken met mijn zilveren hart mensen ontzien met mijn moed…

droom je weg, je pink streelt je mond en ergens moeten nu verdrietige vormen ontstaan van glimlach, magnolia, halsbandparkiet. Onverwoestbaar vanzelfsprekend en onzinnig tegelijk lijkt de vallei van hierboven. ------------------------- uit: 'Zing Zing', 2016…

God ik heb als mens een wens ik wil meer 'mens' van U leren niet om me te bekeren maar meer te leren verkeren met de mens die U bent ik voel dat met oefenen mijn 'mens' steeds meer went! Jan Jacob…

de jaguar kauwt kilometers een koets van licht kreukvrij staal op het derde rijvak keurig binnen de stipellijnen het profiel van zijn banden de oliestand, het onderstel, de dimlampjes van het boordpaneel gisteren nog gekeurd geen knip in mijn kaart dan pink ik en wijk uit naar het klaverblad hij kleeft aan het asfalt in de lange, egale…

Vandaag is dag van heimwee naar verloren dingen, mensen ben ik mezelf te veel in wachten op elkaar omdat wij niet zonder kunnen als limonade gazeuse die niet zonder koolzuur (de belletjes) en de rode kleur (bessen) kan Ik werd wakker met jouw handen op mijn ogen en je lag achter mij zag de schuine bovenkootjes van je pinken, keek in…

het zielsgedicht Des te zieliger soms de dichter Waar in het elektrisch hersenveld Kortsluitingen met vuur ontstaan Daar groeien mooie combinaties Van lava en gas in dichtvorm aan En elke schoonheid heeft zijn bron Al is het hersenwerk toch wel bar krom De woorden vleien zich in mooie rijen Het is stroom die dichten doet gedijen En pink…

de dwaas van geen rook muren rood groen en paars buiten pink of is het vaars steeds kleiner het plafond in de kijkdoos zonder watten is het luikje nog steeds dicht m'n kop in de douche zitten.....…

De klas werd angstig toen het witte krijt van de strenge meester gekke kuren kreeg en een gekmakend hoog gepiep uitstootte, uit noodzaak liet ik 'Another Brick In The Wall' van Pink Floyd in mijn hoofd weergalmen.…

geheugen opgeslagen het waren lieve, sociale,trouwe mensen en nu een speciale gebeurtenis op zomaar twee dagen Het laatste woord, de laatste adem van je ouders, de laatste hartslag dit was voor mij heel bijzonder maar ook een hard gelag Iedere dag denk ik aan ze maar op deze dagen word ik emotioneel want wat eens was, komt nooit weer dan pink…

Geen pink kan hier gemist, geen oogopslag. Elk zintuig kent ons tot de puntjes baant ons een weg de wereld in en leidt ons tot verslaving. -------------------------------------------------------- Uit: Raster, 1999.…