Alle inzendingen over post restante

Laatst kreeg mijn Franse gouvernante een klein pakketje post restante. En uit haar kamer kwam al dra gezoem, gekreun en o la la!…

Verzend ze naar een poste- restante ondergronds. (Vang ze als Krijtvliegen in hars. Barnstenen bordelen.) Dompel ook jezelf in een wasbad onder. Reis met je zending mee. Op geen andere wijze vecht men met engelen: opzittend achter een vuil venster. ----------------------------------- uit: ' Ontfermingen', 1998.…

heeft u dat ook wel eens dat je je belofte niet na kon komen omdat je net dood was gegaan, en dat je het jezelf ook nog kwalijk nam gisteren sprak ik met mijn dochter af, ik zet je huis in de grond verf je ongemakken strak in plint en deur poste restante veeg ik de vloer met mijzelf aan, want ik lig overleden onder een dekbed dat kun je…

bijna als geschoten onder mijn duiven geschoond van hun vrije schijt en ei wat voelden ze zich thuis bij mij poste restante hoe zuur zijn druiven ik floreer nu zelf op mijn balkon achter ruiten van het bruine net bloeit met geur van vers bouquet schrijn van vrede die ik hier won op tortel uit geschoolde kelen vol kleur en pracht hun opera…

ze kruipen uit de knop zonder naam adres misschien aan de nu dan witte jurk wuft ontsprongen een zwak moment van weemoed gebloemde herinnering hartstocht siddering poste restante uit het portiek kan ook een vergetene uit voor- of achterland die prikt in het telefoonboek…

Licht is er over - iets blijvends boven de rots water en oever voorbij niet van een kleur maar alle kleur houdend hoog in de mist waar de regenboog, de pauwstaart schitterend stijgt, iedere druppel een parel aan een van de vindende vingers die de dag als blinde tastend als een blinde spreidt. Ieder een spiegel met mij gekomen, een…

Wat rest is, de left- overs wat rest is een restant wat rest zijn de brokstukken van wat eens een geheel was, wat rest is de hond in de pot, de deksel op de neus.…

Het is uitverkoop in het warenhuis, Restanten, restanten. Wij horen bij de laatste hoop, 's Levens laatste uitverkoop, Wat zijn wij? Wij pedanten? Restanten.…

Een postpaard uit s'Gravenhage Heeft al duizenden brieven gedragen Maar toen hij hoorde dat hij morgen Een dreigbrief moest bezorgen Is hij briesend op hol geslagen…

lief schrijf ik je letters die krullend op genegenheid drijven vanuit mijn kwetsbaar denken dans ik op blote voeten in het zand van het Noordzeestrand ik verstuur ze in de lege fles waarmee ik gisteren het gemis verdronk in de hoop dat je ze ooit eens zal ontvangen dat ik dan wat sterker ben…

De post, heeft z'n eigen graf gegraven, want zeker de oude van dagen: kunnen de weg naar de bus, niet meer lopen is te ver: laat staan dat ze nog zegels kunnen kopen!…

Die lang verwachte brief waarin een antwoord werd verwacht. Het toch en niet zo gedacht. Het warmen van een hart aan het smeden van een betekenis aan lieve woorden. De verstoorde woordorde die niet spoorde met de ratio die iets anders verlangt. Wanneer de ontvanger blinde liefde niet aan de realiteit hangt.…

Waar mijn sporen zijn onverdiend Waar mijn daden zijn ongezien Ongehoord laat ik er mijn echo achter Luister goed Misschien dat je hem dan hoort Een restant van mijn gedachten Een restant van mijn weemoed Een resterend laatste woord…

Er kwam maar geen post en hij doodde de tijd op het veld tot er post werd besteld. Hij kreeg kaarten: een gele en rode.…

zuilen beeldfragmenten triomfbogen ruines in een levende stad de restanten van een beschaving van hebzucht en verwording grofheid hoogmoed en genialiteit treurigmakende restanten zijn nog welsprekend onder de zon die scheen hier duizenden jaren geleden net als nu…

wintergras - restant van de Champions League-droom…

De postbesteller dreigt een exodus Hij wil daarmee subiet de strijd aanbinden Om geen ontslagbrief op de mat te vinden En gooit de post weer in de brievenbus Er kwam een eind aan deze extra kosten Het is ontdekt toen iemand stond te posten…

Plots verzonk hij net te diep in 'n kleverige angst voor de buitenwereld bleef voorts waar hij was en ging morgen de post wel halen…

haar mond wil geen vraag meer ze trekt haar wenkbrauw lichtjes op tikt de brief en likt stoïcijns haar timbre…

'Alsjeblief, een pakketje voor je moeder' 'Ik heb geen moeder meer, mevrouw Ze is een jaar of wat geleden Doodgevroren, in de kou' 'O… wat erg. Is je vader dan soms thuis?' 'Een vader heb ik niet, helaas Hij is na een ruzie Doodgeslagen door zijn baas' 'Oh nee toch…! Heb je dan misschien een broer die aan de deur kan komen?…

Naast hem lag een vrouw die hij niet kende. Hij was bewogen om haar lot. Ze was verguld met een beschreven kaartje. Zielsgelukkig gaf ze het door aan hem. Hij las de woorden uit het Woord van God. Toen hij ze uitsprak hoorde ze Zijn stem. Ontroerd door haar geloof zag hij hoe door een mistgordijn een hand naar hem toe…

Ze ligt op de mat Tussen weekblad en rekening. Als ze uit de envelop komt Zit ze op een balkon. Robuust is broos geworden. Blond is blond gebleven. Lach? Zon valt op Gezicht van meisje Goede fee Geveld door toverslag.…

Dank Conny Palmen dat u wilde delen Met anderen hetgeen u hebt ervaren Het logboek dat u schreef brengt tot bedaren De dingen die in vele levens spelen De dood komt niet alleen de liefste stelen Maar ook een ik gevormd tot wij in jaren Afwezigheid daarvan kan zorgen baren Je valt uiteen en niemand kan je helen Je droeg een symbolon met een…

Woorden schrijf ik tot kilometers om afstanden te overbruggen. Mijn eenzame gedachten vormen ontelbare PS’sen; ze vliegen als postduiven weg. Geen grenzen kunnen mijn minnende mijmeringen dwarsbomen Zo smokkel ik de verwachting van het weerzien over het afscheid en de tijd heen die ik bukkend sprokkel.…

Vandaag alweer geen post. Hij voelt zich alleen, ook al heeft hij, dag in dag uit, twintig man om zich heen. Hij besluit zelf maar te schrijven: lieverd, hoe gaat het met jou en de kids?…

Doordrenkt met het verslavend middel Spice Verstuurt men post in blauwe enveloppen. Niks nieuws om daar van alles in te stoppen, De fiscus stuurt mij elk jaar weinig fraais. Hun post is vaak gepeperd en gekruid: Dat komt mij jarenlang de neus al uit.…

Zijn auto, zijn jas, en de post wachten op hem – gestorven of niet.…

precies op het moment dat hij besloot de brief te gaan posten viel er een brief door de bus, geheel gelijk aan de brief die hij wilde posten, hij was zelf echter de afzender niet en toch was het zijn handschrift of was hij toch zelf de afzender?…

Bang ben ik alleen Voor gisteren - Niet voor vandaag - Want ik ben in mijn Verleden blijven steken Omdat het hart van mijn Ziel ophield met kloppen Voor mijn leven goed En wel begonnen was En ik daardoor aan vandaag In 't geheel niet toegekomen was…

brievenbesteller met pak en zak op je fiets post jij ook brieven?…