Alle inzendingen over projectie

In de meest heilige ruimtes van kerken en kathedralen verbeeldt de mens zich God de Heer alles uit eigen brein ontsproten in strijd zelfs met de leer…

Hij claimt een verleden. Jij koestert een bank. Dichtbij een weide. Niks aan de hand. Toch wappert er onrust. Hij stapt naar de rand... Jij denkt: onheilspellend. Hij staart naar zijn land: een eerlijk silhouet. Een teken van verzet! Dan klinken er schoten. Een siddering..., een akelige jank - Oudzeer neemt een keer wraak.…

Niets? Toch wel iets... Jij kunt het Niets benoemen. Dus ben jij Alles waarop het Niets zich kan beroemen. Wat leeft, heeft je geest er ingestopt. Wat hebben mensen al niet bedacht! Even is jouw Niets een ouwe sok voor je fladderende biljetten. Tot je een fraaie bouwval koopt...…

affectie lijdend aan wat ze in de zielenleer omschrijven als projectie…

opgeteld kom je tot compromissen omdat een ego niet gauw voldaan is doortast haar toekomstige disputen positiever gerekend tussen de verhoudingen…

Tijdloos projecteer ik de ruimte als vlak het vlak als lijn de lijn als punt onvoorstelbaar klein zonder begin ook eindeloos het oneindige zijn waarin ik ben binnengestapt in de kern van mijn bestaan waarin ik kan toeven als ik dreig mis te gaan waar ik de horizon snij ligt mijn verdwijnpunt buiten de tijd…

ik blaas wolken op tot ware luchtkastelen laat witte schepen zeilen in een blauwe oceaan het is een spel waarbij ik ongestoord naar eigen fantasie de schepping bij kan schaven in een projectie die mijn stemming en emoties kunnen dragen tot alles weer verwaait maar de speelse wind was niet mijn vriend ook de zon verdween achter…

Elke dag zomaar een woord een regel Zonder zin een projectie van emotie Soms halfvol soms leeg of niet soms…

Het koningshuis ligt nu weer onder vuur: “Die oude monarchie moet op de schop. Het is toch decadentie op en top: het hekwerk van de villa ‘s véél te duur.” Je zou maar leven in zo’n gouden kooi - je valt aan flauwe jaloezie ten prooi.…

Een blauwe maan dwaalt eenzaam over nachtelijke velden de strandjutter vertelt zijn zeewaardige verhaal is het de herkenning die de projectie veroorzaakt of de projectie die de herkenning raakt over woeste golven merkwaardige helden avonturen in de nacht vrouwen met zalmneusjes mannen die lijken op Pinokkio bij de sloot zitten een paar…

Wat ik wist van mijn jeugd projecteerde ik niet op mijn leeftijd maar op het landschap dat weelderig groeide in het onvoorziene droomgetij ik luisterde daar aandachtig naar geluiden van jonge gezinnen gezelligheid op weg naar kerstmis met een zorgvuldig uitgezochte boom en boodschappen eigenlijk te zwaar om in zonderlinge eenzaamheid…

laat het maar zweven geef het geen naam het recht van bestaan heeft zich al bewezen voltooid is de ontwikkeling de tijd van projectie voorbij slechts onvergetelijkheid blijkt hier levensvatbaar lippen worden gedicht met een laatste kus die zal blijven zweven in geklaarde lucht…

Een blauwe maan dwaalt eenzaam over nachtelijke velden de strandjutter vertelt zijn zeewaardige verhaal aan ouderloze buurtkinderen uit een ver land zonder horizon is het de herkenning die projectie veroorzaakt van oermensen in ingewikkelde verhalen of de projectie die raakt soms naakt en onbeholpen in het bewegen in de herfst op straat…

alles is projectie bij bundel tot projectiel doorgeschoten dan tot buiten het profiel dat gesteld wordt bij entree door bazen van grote organen ter preventie van een te veel aan ongeleid want dat stort terug op aarde vaak met fataal vervolg doorgeslagen bladzijdes rouw in advertenties tranen bij de nog bestaanden…

Gesprekken als wajang, Schimmen zonder diepte Een scherm tussen schijn En werkelijkheid Een veilige projectie De schaduwkant belichtend En zo verduisterd Slechts de contouren zichtbaar Fragiele nuances Maken verschil Tussen zwart en wit, Iets wat alleen gevoel ziet…

Wat hij en wij aanschouwen is slechts een projectie uit een zeer ver verleden.…

Het gaat niet meer de relatie onderhouden onmacht verwondt het hart de liefde verstomd door online afwijzing echt contact ongewenst Angst, projectie en koppigheid staat tussen hen in verdwaald in emoties op een eenrichtingsweg Liever ontlopen dan voelen wat de aangedane pijn van emotionele schade het lichaam vertellen wil…

snel gaat het niet het ontwikkelen want ik verlies het altijd tegen de tijd de lamp brandt door weldra valt het donker buiten stoot ik overal mijn hoofd en handen te laat en te onvoorbereid geen foto ik kan niet zingen en geen aandacht houd ik vast wat weet ik heb een wederopstanding nodig als verlengstuk een fietsauto ondertussen is de…

Projectie bestaat werkelijk! Echt!…

ik dacht dat ik niet vliegen kon maar heb me vergist ik zweefde al voordat ik dat besefte en het zeker wist los van aarde zonder vleugels en geluid het lijf bleef rustig thuis er was een knopje omgegaan keek niet meer tegen alles aan de details had ik al ooit bekeken projectie in de geest weefde volmaakt beeld toch ben…

de ondergang van ‘t licht verlengt de schaduwen van de sombere sparren projectie in zwart en grijs bevroren en verstijfd blad de avond in kille kleuren de nacht lijkt zonder einde in grauwdoodse nevelflarden berusting in ‘t onvermijdelijke er is elke dag een wonder als ’t opkomend licht ontwaakt de schaduwen korter worden…

Sterfelijke ziel de vierde dimensie is een kwestie van tijd ik heb je ontmoet in de derde dimensie gevormd als een beeld de tijd vervlakte het en plaatste het op één lijn met de projectie ik zie nu je beeld dat vergeeld wordt gespiegeld als een herinnering terug in gedachten sta jij plotseling voor mij als derde dimensie mooier…

Zoals ooit de zee deed, toen ik een jongen was liederlijk in de eenvoudige vorm van weidsheid zo overval je mij met jouw intense liefde het is de herkenning die projectie veroorzaakt oude tijden herleven bij de aanblik van jouw naaktheid we komen in dit dromenveld door daden samen zijn we nu met de belofte van de natuur geëmotioneerd in mijn…

plaats ik vergelijk en kijk of alles nog op mijn laatste update lijkt zie meteen verschillen in vorm en kleur een vreemde geur is het wel mijn wereld die ik heb gemist of heb ik mij schromelijk vergist het bestaan dat ik heb opgebouwd bekend en zo vertrouwd in vergelijk zonder realiteit er wordt gezegd dat buiten maar projectie…

Zachtjes streel ik haar projectie, vingers glijdend door luchthaar, trillend fluister ik haar woordjes, lik haar contourlijn langzaam af. Zij trekt haar benen iets meer op; ik draai me nog eens om. Alleen. Haar adem kriebelt in jouw nek; ik draai me nog eens om. Alleen.…

Een muskusgeur ademt zij uit op de achtergrond haar mountainbike Binnenkomen mag op eigen risico als je alleen van praten houdt China moet nog worden ontdekt op de fiets en op de bonnefooi de reis met het vliegtuig heen en terug kost een hoop Zij kijkt je recht in het gezicht en als ik even doe alsof ik niet kijk vangt zij mij…

ik werd een herfstig blad een knooppunt van wegen die zich scheiden in goed overleg een verbindende factor tussen zuur- en waterstof en toen een vis in onderhuids water…

Koala’s blijven altijd jong Ze slapen 20 uur per dag En hebben lak aan het gezag In eindeloos vertrouwen Hangen ze aan hun scherpe klauwen En denken nooit na over boterprijzen Blasé zijn of naar Cuba reizen Geheel geen dromen; sluimering Koala’s kunnen zonder drank Het uur is groot als ze weer gaan Ze hebben niets om uit te zoeken…

Evenbeeld dat niemand kent, Glimp van binnen, als mijn schaduw, Projectie die mijn wezen schendt. Durf ik te kiezen, wélk ego ik verafschuw, Die van vlees, of mijn profiel, Met gedachten somber, eenzaam, vreeslijk ruw.…

We creëren een beeld van onszelf en denken dat we werkelijk zijn wie wij denken te zijn We geloven dat we authentiek oorspronkelijk zijn We zoeken bevestiging in onze mythe van perfectie Wie wij werkelijk zijn wordt meestal verward met wie wij willen zijn We zijn het spiegelbeeld dat anderen naar ons terug reflecteren We zijn projectie…