Alle inzendingen over protesteer

Natuurlijk hebben zij goede gedachten Als protesteren tegen stierenvechten Het proefdierenbeleid, de dierenrechten Het aangedane leed voorgoed verzachten En tegen fokken zijn en megastallen Voor vriendelijker veevervoer zijn, slachten Verdoofd graag, is waar schepselen naar smachten Geen vlees meer eten schijnt goed te bevallen .…

‘k Zou willen geloven, dat dichten beter is dan betogen, protesterend tegen de ellende die ik toeliet, blijft mij niets anders dan dit lied. Zo zittend in het avondlicht, schrijf ik opnieuw een klein gedicht.…

De heftig protesterende huid, de darmen die zeer luidruchtig concerteren, het hoofd dat strijdende partijen huisvest en ook het irriterend gedrag van bloed- en luchtwegen. Soms heerst er vreedzaamheid, is er zelfs sprake van hosanna en juichende gelukzaligheid. Maar helaas moet ik beamen: dié momenten worden zeldzamer.…

ik pluk de dag weer uit de veren al kijkt ze me nog slaap’rig aan te verbaasd om te protesteren ontwaakt ons lachen simultaan ik douche me in de laatste bui om mijn gezicht te schonen van ‘t zout dat hier ooit spoorde maar zich niet meer wil tonen de regen schud ik van me af ‘t heeft lang genoeg geduurd warm me aan een restje zon dat…

ik pluk de dag weer uit de veren al kijkt ze me nog slaap’rig aan te verbaasd om te protesteren ontwaakt ons lachen simultaan ik douche me in de laatste bui om mijn gezicht te schonen van ‘t zout dat hier ooit spoorde maar zich niet meer wil laten tonen ik schud de regen van me af ‘t heeft lang genoeg geduurd warm me aan een restje zon…

De hokjes van erkenning zij floreren Steeds hebben zij mij weten te benauwen Ik pas in geen ervan, ga erdoor snauwen Ik stik, ben tegen dat classificeren Poëten, ga ertegen protesteren Hoed je voor labels,hoed je voor de klauwen Van Teveel Onderscheid, dat gaat berouwen En splijt in wij en zij en ja dan scheren Die voor je 't weet als…

dat met je doen zomaar zonder enig verweer Blijkbaar kan dat echt wel ik ervaar het iedere keer Nog nooit zo'n heftig gevoel voor iemand, als ik nu ervaar Maar zonder genoeg respons helaas, helaas, maar waar Na herhaaldelijke decepties geef ik de moed nu maar op En dwing ik mezelf nu maar tot een definitieve stop Mijn gevoelens protesteren…

storm al ontelbare jaren zieltoog ik gelaten boegogen gericht op het land half verzakt in zwaarmoedig zand grafdelver klus gestaakt, voortijdig steigerend nog over kokende golven sloeg het rijkvergaarde overboord aan xenofobe kust kon torenlichtsnoer de stranding niet verhoeden evenmin geroutineerde boots of loods in ’t luchtruim protesteren…

tientallen eikenblaadjes in zijn ban andere vrijen achter een bierkrat op een stiller plekje is gezang hoorbaar het dubbelbeukenbladkwartet Nootjes geeft op een halfleeg gazon een concert met klassiek werk rythm&blues en jazz de All-Leaves-disco bij de vliegenzwam gaat niet door wegens het overschrijden van de geluidsnormen fans van Acacia protesteren…

40 kilometer De verzengende kilometers van het verkrampende zweet splijten het lijf van de geest, raken opgebrand in kortademigheid van spieren die het verrekken ongevraagd beginnen te trekken zich nauwelijks nog kunnen strekken en streng protesteren tegen dit eindeloos lijkende tijdverdrijf.…

Hoe moet je je wapenen tegen vernietiging van onze natuur De idioten die vanmiddag de aarde verbranden in Brazillie Protesteren schiet niet op. Alleen dezelfde wapens, waarmee vannacht die moedige activist vermoord wordt, kunnen het tij keren Morgen naar het huis van die projectontwikkelaar, met een spandoek?…

Plotseling schoten de oogjes alle kanten op, een bekje dat ging protesteren. Het was de wereld op zijn kop, hij was echt boos en begon zijn tak te molesteren. Die brak, waaronder likkebaardend een kat, met scherpe tanden, grote klauwen. Op dat moment was ik dit schouwspel zat, en hoorde alleen nog maar miauwen.…

Navalny zit nu bij de poolijsberen Als nieuwe santa claus voor ruslands knechten Die voor hun vrijheid moeten blijven vechten Zoals ooit pussy riot hen liet leren "Dood aan de cel, kom samen op de pleinen Om voor de vrijheid te gaan protesteren Soldaten, schroom niet om te deserteren Verdedig onze waarden, breek de lijnen Wij…

de oever groeit maar stil door ruisen lang vermoeid buigt voor een kille wintervlaag vanuit de zoom staart star een reiger met zwoele zomers in gedachten waarin het kwaakconcert zacht klonk dat hem zoveel voldoening schonk zonder het eindeloze wachten en midden op het ijsvlak daalt een zwanenpaar uit grauwe lucht luid snaterend in protesteren…

Laat de kerk gaan praten, zich naar buiten keren luid protesteren tegen deze duisternis. Misschien zal de wereld ooit begrijpen en leren dat haat nog erger dan Oorlog is.…

programmeren ik kan boodschappen leggen in hun winkelwagentje dat dakloos na sluitingstijd op straat is geparkeerd en ik kan roofvogels uit de stad amuseren met poezemuizen nagemaakt van spelen verfomfaaid - gewapende scholieren hun verveling bezweren met muziek die door iedereen kapot is gedraaid en wildplassers kan ik 's nachts op straat doen protesteren…

Wat wij kunnen: meeneuriën, nors voor ons uitkijken, energiek of juist bedremmeld protesteren - maar achter alles zingt de zinloosheid haar kalme, onopvallende lied, dat elke stilte die we laten vallen onverdraaglijk maakt. Niet mooi is die muziek! Maar zo groot onze hang naar de schoonheid: willoos laten we ons grijpen.…

Nefertiti ligt achter een wand verscholen ze wilde protesteren, als dat nog kon, maar al was ze eens de allermooiste vrouw, hoe zat het met de schoonheid van haar ziel? Ze hebben haar botweg tweederangs verstopt, omdat ze niet in veelgoderij geloofde, dus is ze weggemoffeld bij de piramidebouw, omdat haar mening de bouwers niet beviel.…

oud ben, begraaf ik vrienden uit het ziekenhuis Wie er nog over is, vergelijkt het ritueel met beelden van bovenaf (en jezelf als toeschouwer) van het afscheid waar je zelf niet bij bent na de anticlimax die eraan voorafgaat J e w i l t h e t n i e t w e t e n Nee, niemand wil het weten (niet van zichzelf, niet van een ander) Protesteren…

Toen de volle zon zich die ochtend liet zien wreef ze zich rap de rood behuilde ogen uit Die nachtmerrie van zo rond een uur of tien hij had haar misbruikt .. ook al gilde ze luid Protesteren hielp haar beslist helemaal niet buitendien bezat hij ook veel te veel kracht Haar ogen huilden om haar intense verdriet in aanvang erg hard daarna…

hij laat zich verleiden tot een dansje zwoel samenzijn met zeismans in een intieme omstrengeling schuifelen ze heel even kaak tegen been sloom en slinkend levensritme begeleidt het gedempte bonzen van zijn protesterend hart ergens ver weg slaat een eenzaam uur niet het zijne nog niet wijl ingebeelde tonen zachtjes wegsterven bevrijdt…

Als onderdeel van, kan ik protesteren in Den Haag. Of met mijn eigen partij stel ik een kamervraag. Ik kan nog wel echt iets en dat doe ik dan maar hier, Deze Gedichtendag 2017 oproepen dat we op een andere manier, Met elkaar door het leven moeten, kunnen en zullen gaan, Eén waarbij liefde weer centraal zal komen te staan.…

heupen wellustig vooruit verwrongen wulps beeld tastbaar bezongen Drang niet stillend werd sterk dwingende lust thuis op het werk zijn passie rijkelijk betastend Obsessie speelde met geweten het beeld niet uit te zweten Dromen teisteren ongekend gedreven lustmoment Fel hormonen genereren erotische gedachten fel gierend krachtig protesteren…

van de smeltende kou door een fletse of te gespannen nevel wrijft hen de slaap uit de haren piano’s likken hun gekuifde veren in een goudgeelslaapdronken bui weer tot toonbeeld van slepende elegantie Klarinetten ontkrullen zich strekken zich uit hernieuwen hun gelofte van uitwaaierende frivoliteit slechts met lichte weerzin Contrabassen protesteren…

Zal ik het daar ook beleven De draad van mijn gewone leven wordt doorgeknipt Zal ik die zelfde draad terug kunnen oppikken De angst slaat toe Ik heb mij niet meer onder controle De wanhoop nabij Grijp ik naar de mooie herinneringen Die ik in mijn huidig huis beleefd heb Krampachtig tracht ik mij rustig te houden Maar mijn lichaam en geest protesteren…

schilderij in toevalligheid van tijd vol zomerse kleuren met melkwitte koeien en zeegrijze meeuwen boven grasgroene duinen in helderheid van zonneschijn en grauwheid van humeur zijn fratsen overbodig gaat arrogantie niet op reis landschap komt fleurig tot gedachten heldere beekjes stromen over rotsen zwarte kraaien verhalen van zomer protesteren…

De menigte is nog niet voldoende op gaan staan, om te protesteren tegen de Sint bij volle maan, maar dat het te gek is, om mee te maken, dat kinderen de weg kwijt raken, wie maalt erom, wie maakt het uit, een Sintenfilm en een portie noten, het is me toch een stel idioten, die vinden dat alles van 5 december, al op 5 september tentoongespreid…

invalide Is alle controle kwijt Toen: Hij is een achtenswaardig burger Een man met natuurlijk gezag Ook een man van weinig woorden De zondag is zijn grote dag Nu: Hij is een wereldschuwe engerd in vooroorlogs pak, bijbel klemvast Kastijdt knotvrouw en kinderen De TV en hij staan in de kast Nu: Studenten gaan voor een zesje Protesteren…

Willem-Alexander liet weten een interessant leven te hebben te leiden en het lijden te kunnen handelen met de maximale steun van zijn vrouw ingevlogen om de monarchie te continueren zoals Claus en Bernard haar voorgingen en zijn kroondochter Prinses Amalia vooral even te laten sputteren, protesteren in de keuze welke nooit, ooit een keuze is…

Massale horden protesteren: 'Laat Bush direct ten halve keren! 't is beter dan ten hele dwalen. Een zege kan hij nooit behalen. Hé, coalitie, pak je biezen, want waarom doorgaan met verliezen? Ga mensen van hun angst bevrijden en laat ze niet nog langer lijden! George Bush, laat afgang jou niet storen.…