3197 resultaten.
Bonheur-du-jour
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 150 Wanneer bomen zijn ontbladerd
dagen bleek in grauwe ramen staan
zit zij het opgejaagde hert
verscholen in de stilte op haar
taboeret voor haar bonheur-du-jour
Zij schrijft niet fragmentair
houdt van fraicheur en franchise
Een gedicht met licht in het land
van de eenzamen. Een vrolijke noot
een dans als een Franse quadrille.…
Nooit meer stilte.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 507 Glazig kijkt ze uit het raam,
Waar de landschappen aan haar voorbij zoeven.
Amper bewust van haar omgeving.
Amper bewust van zichzelf.
Duizenden gedachten,
Vliegen door haar hoofd.
Daar waar het voorheen zo veilig was,
Is nu een plek van onheil.
Ze durft er niet meer te zijn.
Ze durft niet meer te zijn.…
Verlossing in de alchemie(?)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 141 Je vouwt je handen zacht samen
geboeid en gekneveld in een eeuwig amen
Je kijkt met betraande ogen door
de verregende ramen
De wind tekent striemen op de verweerde muur
op dit steenkoude uur van waakzaamheid
Je bent getekend door een christelijk stramien
Dan kies je liever geen kruisiging
aan een crucifix
maar een martelgang door de dierenriem…
Tulpen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 214 In jouw brieven zwijgen dromen
taal der liefde,
bij het raam in de keuken
planten nieuwe buren, tulpenbollen,
het huis hiernaast wordt ontruimd
de straat ligt vol met gevallen herfstblad
ik doe nog een poging jou terug te schrijven
maar als de stilte blijft dromen
zal ik verse tulpen kopen.…
Het warme welkom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 159 ben het huis binnen gegaan
dat ik een jaar eerder
heb moeten verlaten
zonder praten
want een afscheid
was me niet gegund
moest de wereld in
met een lijf vol strijd
samen leven met zijn ongelijk
heb de ramen geopend
kamers verfrist met
vertrouwen dat ik zo heb gemist
er was geen drempelvrees
voelde het warme welkom
alsof ik nooit…
Kleine liefdesverklaring
gedicht
2.0 met 165 stemmen 31.641 Ik ben al bijna dood, en ik
zal nooit aan mensen wennen;
zo meen ik ook geen ogenblik
je werkelijk te kennen,
maar soms, tezamen in het huis
en in één bed tezamen,
met het behoedzame geruis
van regen langs de ramen,
heb ik wel eens een kort moment
gedacht dat ik doorgrondde
hoe ondoorgrondelijk je bent,
en dat al veel gevonden.
---…
Ondraaglijk
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 469 hoe een dag
deel wordt van een kinderboek
waarin zwarte pennenstreken
een vissenoog omzeilen
er dwarrelt iets
van droogte door het raam
en de geur van kaneel
hangt al dagen aan de lijn
het dobberen van de kleine kajak
legt het oeverloze bloot
van water dat blijft stromen
een boek eindigt waar het ooit begon
in de moederschoot…
met liefde
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.020 het raam gaat open
en ik draai rond
verdwijn voortdurend
in de wind, gekruld
zoals een zee-adem of een woord
van trouw dat minnend
tot mij komt
het zal zacht zijn, zachter
dan de binnenvleugel van
een vogel
die geen
andere naam heeft
dan die waarmee hij geboren is
uit het blauwe
uit het lichaam van het licht
in de…
lentethee
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 278 oranjebloesems en jasmijn
een geurige verwekking van wat lacht
zonnig, als de witte buiken van
een vlucht vol hoge ganzen
de lucht gebroken door hun kracht
en taal, voor altijd in mijn oren
buitenland
je roept jouw warme naam door ieder
open raam dat wind vangt, na de morgen
al mijn zorgen
waaien mee……
Glas
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 89 ze is van glas
van een doorzichtige kwetsbaarheid
de ceintuur van haar jas
houdt het tengere lijf bijeen
aan de overkant
achter het raam slaat hij haar gade
de wind wakkert aan
ze versnelt haar pas
haar voeten
lijken de grond niet te raken
ze verdwijnt in het landschap
niet langer te onderscheiden
hij grijpt naast het glas
dat breekt…
La Plus Belle Langue Wèsslànss
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 530 Voor ik Frans sprak
zag ik
heel ver hier vandaan
op een tegel
in het raam
een tekst
onbegrijpelijk
wel krachtig
“””””””””””””””””
Soches En Savons
Sachies Belle
Se Nu Pas Jent
“””””””””””””””””
maar nu
zo vele
jaren later
nog steeds niet echt
het Frans machtig
gaat de schel
en
versta ik
de tekst wel…
De oude kerk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 177 De oude Ierse kerk
op de oever langs de rivier
onder een donkere wolken hemel
is in het verstrijken
van de uren
vervallen
tot spinrag
en stof
van het mediteren
van de monniken
resten nog
verbleekte gebeden
Eeuwen geleden gesproken gebeden
om het verdeelde leven
dat aldoor één is
te helen
Een zonnestraal golft door het raam…
tussenkomst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 96 als ik een vlinder leven laat
door slechts haar vleugels uit te vouwen
in pastel
dan schijnt geluk door ramen
en mijn open deur
laat lichte uren binnen
daar dan teken ik
een ziel in broze schetsen
tot de glimlach van de tijd
ons bij elkaar brengt
in de dromen van vandaag
och
wat zie ik graag
een zomerbloem in wintermaanden…
koude voeten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 212 (eerst dan trok ik mijn kousen uit)
een dubbele buurt met alle ramen open
samenlopend langs de weg
waar ooit het water van een polder liep
torent steengroei bovenuit: een wirwar onder daken
maar daar onder schuilt nog, wat
mijn hart wil raken
zachte bloei
en tenen in het gras
een eindeloze zwaluw en het witte
van de was…
oeverloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 103 als dan de brug geen voortgang biedt
en slechts het water kan
beschutten…
er drijft een simpel blad
zijn sterven kleurt naar dode huizen
ieder raam weerstaat de glans
van hemelsluizen
daar blinkt nog de dans van
duizend kleine bloemen
als ik ze wil noemen
zwevend, boven buigend gras
zie ik
de wolken kruisen…
Zondag
gedicht
4.0 met 4 stemmen 1.411 de muziek stond zacht aan
het bankstel stond stil te staan
in de koninklijke kamer
ik weet niet hoe het kon gebeuren
dat plotseling het bankstel alleen was
terwijl de muziek zich voegde
bij mijn blik
zo durfde ik wel
uit het raam te kijken
naar een wolk die trilde
als was hij net aangeraakt
door een geheime hand.
------------------…
De wereld in beweging
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 225 De hele wereld was in beweging
Eerst heftig schokkend
Daarna golvend en trillend
Een trap zweefde
Een buis golfde
Een elektriciteitspaal voerde een onvaste dans uit
Heel langzaam herstelde de wereld zich
Totdat een volgende trein voorbij zoefde
En een nieuwe lading water tegen het raam opspatte…
Hard geworden tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 130 Voor Selma
Probeer de ramen van
Mijn leven te wassen
Met lauw water en
Het fijnste sop;
Modderlagen, aangewaaide
Klei en verschroeiend
Saharazand verdwijnen
Voor mijn ogen - maar dan
De laatste laag die zich niet
Verwijd´ren laat!…
raamwerk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 Raamwerk van het leven
Vensters
Met glas
Open ramen
Met gordijnen
Scherven
Op de grond
Kleuren in de scherven
Met lachende gezichten
De zee ver weg
Die speelt en ruist
tegen het avondlicht
Komt er donder
De straten blank van de regen
Een auto stopt onderweg
Een blikje bier
Raamwerk van het leven…
Concert at Sea
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 341 Ontwaken met een open raam, een zilte zeelucht
Kan me niks meer wensen, zucht....
Hoor een zacht briesje en een schreeuwende meeuw
Een ontspannende geeuw
Veel familie om ons heen en een stralende dag te gaan
Helemaal in de CAS waan
Bluf en Rowen Hèze, daar verheugen we ons op
Ruik de bakker en sta maar eens op…
Bittergarnituur
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 50 Ik vroeg
het raam om vergezichten
tussen lamento en bittergaar
er is geen ontwaken
geen opstaan, geen vlucht
uit de dodengalerij op
de rug van roemloze slaap…
Oktober
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 223 Nu is weer een ander duren
in de plooien van een tijd
met vroege schemeruren
en dakloze bomen
in hun houterige pose
ben ik weer gevangen
in een vreemd verdriet
om dat achterlaten
van wie of wat ooit kwam of ging
in vreemde traagheid
sluit ik ramen en deuren
de avond kijkt me aan
met koolzwarte ogen
ik moet met het donker
de herfst weer…
Moeder
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 783 niet alleen later
ook nu
is zij mij
ik leun in haar
de gebaren die ze maakt
haar ogen en de wind er omheen
ze leert me het leven
en de dingen die gebeurd zijn
hoe je moet vliegen en een deken legt
om het ene, dan weer het andere
ze zegt het me met handen
vooruit in tijd
handen die ze achterlaat
op een stoel, door het raam
in…
De frisse wind van Zembla
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 168 Zet ramen open.
Wie Zembla heeft doorstaan,
is moedig en stormbestendig.
Wie van Zembla heeft geleerd,
heeft het goed gedaan!…
Jouw heilig huisje
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 419 ik heb je van
de pilaren gehaald
waar je sokkelde
met ingenomen heiligheid
je warmde in de zon
van eeuwigheid
in het licht van
gebrandschilderde ramen
een traan door
wierook gelaten
gelovigen riepen devotie
in litanie steeds je namen
maar ik heb jouw
heilig huisje geslecht
nee niet in gebeden samen
gewoon door te gaan voor…
de lente priemt
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 161 wanneer de zon straalt in mijn kamer
en de vogels zingen hun mooiste lied
dan weet ik dat de winter mij verlaat
omdat lente voluit bloeien gaat
dan open ik alle ramen en deuren
en zing ik uit volle borst mijn… lied
terwijl ik volop kan genieten
van een jonge lente die priemt...
in al zijn geuren en kleuren…
virtueel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 Je ziet dat bijna niet meer
iemand die zich verspreekt
en daarna alles ontzegt
alleen een luizige sorry
tegenwoordig is alles in
is schrijven een vensterbank
in demi weerklank op het scherm
semi inblazing
op ‘s anders gedachte
luchtig als een blad papier
dat doorloopt over tafel door het raam
tot in de horizon over de rand
dot com Helsinki…
onzichtbare golflengte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 Ik heb een leven
als een luifel
zonder dwarsregels
ik zwelg in de zon
ik verzuip in een zee
van ruimte
En al het licht
dat me tegemoet komt
door het raam
in de kamer
de stoel waarop ik zit
scherp afgelijnd
ook van licht gemaakt
Ik verdrink in de lege kamer
want ik ben zelf van licht
maar ook zonder licht
scherp afgelijnd vlak voor…
tussen droom en daad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 81 de ochtend ontwaakt
en ik, liefste,
open in gedachten
alle ramen
zonder vertoon
of aanstellerij
bied je me een
leeg universum aan
in de proloog van
het prille leven
vloeien vuur- en
watergeesten binnen
de dag verschuift
met de zon naar
het hoogtepunt tot
de bel gaat
een wrede god
maakt voor
de gesloten deur
zijn…
Avondwonderen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 Op sterrende ramen staan pinksterend
de antwoorden van vallende vragen.
Ondanks de kortwiekende maansikkel
bereiken die meteoren toch mijn oren.
Stil weergalmen luid in mij
de vreugdeklokken.
Gonzend doen ze konde van
een blijde boodschap ...…