Alle inzendingen over regen

De regen ranselt tegen de ruiten en roffelt op het dak. Maar ik moet naar buiten, weggemoffeld in mijn jack. Windvlagen als zweepslagen tillen me bijna van mijn voeten. Binnen zie ik welbehagen door brillenglazen vol heldere sproeten.…

Nee, het is de regen wonder van water, zacht en glad glippend, niet te pakken maar spat hard op een blad geheimzinnig tussen takken slechts kort een vuurwerk van beweging, een zegening van druppels, alsof niets gedaan, alsof niets aan, maar ik ben steeds te laat met mijn fotoapparaat.…

wachten op goudenregen verlangen naar blauweregen helaas, de lente brengt ons voorlopig alleen nog maar veel natte en koude regen maar ach…hoop doet leven we hebben het nog tegoed…

Maar de winter kwam met regen, toen kruisten zich hun wegen Want hij wilde haar graag zoenen, en niets hield hem meer tegen. Zij kon haar warmte geven. Was niet meer zo verlegen. Fijn, zo fijn. Want hij wilde haar graag zoenen, die regen was een zegen... en niets hield hen meer tegen... Zoooo...…

ook al sta ik recht voor je zien doe je mij niet het regent vanuit m’n ooghoek horen doe jij mij niet honderduit babbel je over verre reizen te plannen in de toekomst die nooit de mijne zullen worden schaakmat door de speling van het lot in het hier en nu ontworstel ik me uit ‘t gesprek en geef de regen alle ruimte…

We zijn voor regen niet gemaakt Worden we niet geraakt door windvlaag en regenbui? Takken bewegen... als marionetten hun blad te vroeg verloren Schuilen? ...bij elkaar? 't helpt geen zier zelfs bomen huilen dit heet: fietsvertier geef mijn portie maar aan Fikkie...…

En hier nog aan het vensterglas aan de bedroefde ruiten beeft in wat nu weer buiten van winderigs in opstand was een druppel van de regen, kleeft aangedrukt er tegen, rilt in het kille licht.…

regen vanmorgen bij het wakker worden kon ik niet bevatten nog wat gisteren de avond mij heeft gebracht als donderslag bij heldere hemel benam jij mij de zomer door onverwachts opeens van mij weg te gaan terwijl ik geven wil wat en wie ik ben is het nooit genoeg of zal het kunnen zijn om met mij te blijven pijpenstelen nu nat…

De regen, zal de natuur laten groeien. In alle vrijheid hopen we er over een poosje van te mogen genieten. Regen…

Het jenst het drenst het plenst regen regen regen voor de een een vloek voor de ander een zegen net als met de zon maar dan andersom…

de regen daalt nu heftig neder het levensvocht voor vele dingen laat dier en planten opnieuw zingen met druppels nat, doch... zacht en teder!…

Natuur smacht ernaar het is te lang geleden droogte slaat weer toe…

Lijkt het weer van slag zie het als compensatie voor alle droogte…

Regen, wind en ook nog eens grijs. Het leven gaat verder, ook op deze dag. Doe gewoon dingen die leuk zijn, morgen zal vast en zeker weer anders zijn.…

ooit eindigen we van die gezamenlijke krachtige bui regen in die eenzame alleenstaande kleine onbeduidende drup dat kun je niet voorkomen dat hou je echt niet tegen maak je daarover toch niet druk bedenk voor jezelf even regen brengt meestal zegen weet ook al ben je klein alleen en bang - voor de harde uitgedroogde aarde…

Geef mij de regen een zomerregen waar ik nat kan worden liggend in het gras Laat mij wachten op de regen van de ochtend tot de avond Ik zal wachten als de bladeren van bloemen waarin ik de samenhang kan zijn met alles een ontkiemen een belofte voor de volgende dag Dan zal ik drinken van het water Dan zal ik dichter bij de aarde…

Een woordenregen overstroomt mijn hart en hoofd tijd om te schrijven Luister naar regen zijn druppels zo puur en rein glanzend als parels Dichte wolkenlucht helemaal vol met water de aarde heeft dorst…

Als het lang regent blijven mensen maar klagen zingen de vogels…

deze regen verzuurd verziekt zinkend langs kundig afgeknotte bomen zijn zalvend ruisen snijdt…

weergoden schuilen in portieken gooien handenvol gutsende regen op bewegende paraplu’s gekleurde en zwarte paraplu’s boven gezichtloze levens lopend van verleden naar toekomst waar paraplu’s verdwijnen in tassen en openbare prullenbakken gebruikt als loophulpmiddel vergeten in bussen en treinen zonder paraplu bescherming herkenbare…

Regen, droefgeestig het straatbeeld. Paraplu's waaronder mensen verscholen In de kraag van hun jas zouden willen Dat het anders was. Een fietser op de dijk, eenzaam, Door en door nat. Uitgestorven lijkt de stad, harde regen, De natuur doet zijn werk, planten, Bomen en ook mensen zij hebben het nodig.…

Ik was jong, ik ging grootse schoonheid ervaren op handen van succes, nu loop ik op wolken van elektrisch licht glitter en bewondering mijn pensioen te vieren in de hemel der feesten ster onder de sterren lachend mooie mensen parels, botultox en gel in halfgrijs haar, onvermoeibaar op de maat van het koper niemand hoeft naar de…

Regen legt een vlies over de gevels Weekt de knollen van een sierplant Verduistert de vergeten krant Wekt nieuwe tinten, andere klemtonen Zoals klei van korrel en kleur verschilt De schubben van een reptiel dat in lover vlucht De schil van een rottende vrucht Regen neemt het niet zo nauw Haalt de ziel uit dingen Regen drenkt het drogend…

Hoort bij mijn trieste stemming voelt bij iedere drup mijn hartezeer, Elke spat als een traan over mijn wang Het komt en het gaat keer op keer. Hoort bij een mijn stralend humeur die al mijn zorgen weg wast, bij de stralende zonneschijn een scala geeft aan kleur.…

Iets groots – tenminste zo lijkt het – dreigt, groeit, leeft langs de randen van een schaduwzone. Sommigen ruiken het, gevoel van wrijving, trilling – donkere handen reeds tot vuisten gebundeld – dan een schot in de tijd, kristalhelderheid vult een leegte, jagend en zo windklaps… Enkel de stille getuigen roeren zich met genoegen…

Water vluchtend Een levenswolk Stromen mensen Dood leven Slapend Onder Dekens van zee Huilende golven Smekende Lucht Het regent…

Ver voor de echte buien uit valt hier en daar een dikke zware regendruppel op het droge hete stof dat even tegenstribbelt voor het zich laat overhalen in de vochtige vruchtbare aarde op te gaan…

Goedemorgen beste meneer is het bij jou daar ook zo nat? We zijn besloten door Hollands weer in uitgaan komt zo de klad. De wind die rukt mij aan de haren de hond zelfs houdt zich stil alsof we mijlen van elkander waren stroomt water dat niet over-bruggen wil. Ontmoeting per mail in het hier en nu? is mijn betrouwbaarste paraplu.…

dit was een dag van groot begeren die verzoop in ononderbroken regen zelfs de wind kon er zich niet tegen weren…

Ik liep langs zandpad en groene hagen het dorp was oud je zag het aan de stenen de tijd had er ruimschoots in gebeten aan de goten en de daken er hing verschaalde regen maar 't liet hen koud…