Alle inzendingen over regen OR woord

woorden blijken al even overbodig daar vileine beloften nog altijd hangen te drogen aan de waslijn nu regen onverdunde tranen plengt loopt de inkt uit…

de regen tikt tegen de ruit en maakt lange strepen op mijn gezicht ogen roodbevlekt door de stromende regen ik zeg geen woord en bijt op mijn lip een ijzersmaak en weer die regen ik geef geen kik als een gesloten kist die niet open kan soms heb ik geschreeuwd niet dat het helpt vergeten doet het niet gegrift in mijn geheugen met een…

Ik dwaal door regen en ochtendschemering Tastbaar in mijn kleine woorden De stilste straten van de slapende stad; Zo begint de morgen vederlicht En groeit de wereld om mij heen…

Regen gooide roet in het eten daar de reis nu twee keer zolang zou duren niet dat de soep zo heet gegeten zou worden al was daar 't laatste woord nog niet over gezegd…

de tikkende regen verstoorde de nacht mijn wangen betraand mijn hart bebloed stervend van je woorden tot in mijn ziel gestoken de brokken die ik maakten hebben je me laten kraken…

Regen valt als warme tranen in de drooggewaaide bedding van een rivier de uitgesleten kiezels vormen een brug naar de overkant een paradijs in stilte ontstaan waar de kracht van de verbeelding hoogspel speelt met een liefde zonder woorden in het bleke ochtendlicht vliegt een adelaar hoog boven de wolken hij is zo wijs de regen te vermijden…

daar blaast de wind over het water creëert een wirwar aan golfjes hier bijten woorden zich vast aan het papier vermengt inkt zich met zilte tranen eens barst de poëzie los als een bevrijdende regen om te verstillen in stille woorden ingetogen, bijna wit…

Na een dag van heel veel regen kwam uiteindelijk ook weer een dag, dat de zon weer zichtbaar haar stralen liet schijnen het natuurlijke fenomeen van, de herfst.…

Zo'n zondag waarop de zon zich niet laat zien, dat het 's morgens zo lang donker blijft dat je beter de ochtend in bed vertoefd? Zo'n zondag, waarop je niks doet, waarop alles mag? Ken je zo'n zondag? Ik nu wel, en ik zit me heerlijk in mijn zondagse vel! Om jaloers op te worden, dus maandag; kom maar op, ik kan je hebben…

Ik stap zonder doel de vloedlijn aan mijn zij woorden stappen mee op golfslagritme aarzelend, onregelmatig komend, steeds meer regen sijpelt ongenadig door mijn jas heen wind zoekt toegang tot mijn lichaam gebogen silhouet proberend warmte te behouden gedachten diep, onzichtbaar vrijmaken van stilte enkel stappen in regen en…

Geen woorden zijn te vinden, geen adem die verlicht, het is alleen maar dulden tot het weer koeler wordt en tot er regen valt die alles schoon spoelt en die de mensen doet herleven. Wie kan er nu nog helder denken wie woorden vinden licht en speels?…

De regen weent, het druppelt dikke nostalgische tranen.. alsof de hemel stiekem huilde en gebogen achtergebleven was over de grote zo geteisterde stad regen tegen vensterramen klettert teksten zonder namen alleen de lege woorden blijven, als een bittere regenjas van zwijgen.…

Selfie is mikken op jezelf of met anderen Oftewel vooral Kicken op ‘mezelvie’: Selfie is: te vinden in de dikke van Dale!…

de bui trekt over onuitgesproken zaken zonder donder bliksem of geweld striemende woorden- regen niet tegen te houden scherpschutters taal opgelucht tuimelen zinnen naar buiten vol vleiende woorden bevrijd van de druk en de dreiging valt mee deze keer al is het zwaar weer…

De engel zucht, ringen rond haar ogen tranen... uit haar wolk ontsnapt als regen beneden lijkt alles nog onbewogen het droge land, niet te bewegen Maar deze aanhouder wint de grond gaat langzaam zuigen en onder het droeve regenkind gaan dankbaar bomen buigen Alleen op haar wolk, die vertolkt wat zij niet zeggen kan kijkt ze tot het water…

wolken werden zwart wind geselde de bomen eindelijk regen…

Toen kwamen dagen van eindloze regen, Van heel diep treurende muziek, die speelde Van de hemel en de dake' en verveelde Mijn groot warm hart, in het zonlicht gedegen.…

Het was die avond dat de straten zwegen mensen luisterden toen nog naar de regen, de regen stotterde die avond dat ik schuilging voor jou ik dacht de regen is net zo verlegen.…

Het regent zachtjes, de straten zijn verlaten Ik kijk uit het raam, mijn gedachten zijn hetzelfde Het is donker en bewolkt, nat en eenzaam En niemand dan ik zelf heeft hier schuld aan Zullen mijn gedachten stoppen met deze droefheid En zielige verhalen Zal het stoppen voor mijn hart verandert in steen Zal mijn ziel zich bevrijden Voor…

In het rood een uitgesteld verlangen de ondergaande zon extreem in elke kleur buigt in de laatste bui een boog in purperen schemer wacht de nacht de dag is weer volbracht een volle maan in 't midden van de boog gedacht kleurt zich na 't wijken van de wolken zilver wanneer het spectrum dooft is een belofte neergeschreven het…

Herinner je 't Vondelpark en hoe de dagen kouder werden daar, hoe vanuit de kamer naast het Leger het station ging drijven op de Amstel die wij blauw dachten. Denk aan het vignet in Fodor toen je zei: Een zoon. En het regende buiten om je glanzend lichaam. --------------------------------------------------- Uit: '100 gedichten', 1977…

Geconcentreerd gebogen over zijn werk, met de pen in zijn hand, zet hij keer op keer woorden neer, op het perk- ament, over de olifant en de besmette biosfeer. Het broeikaseffect wordt aangehaald, evenals de pesticiden en hun grote giftigheid. Hij maalt en maalt: Hoe kan de mens de aarde nou verzieken?…

Ik spreek woorden Als gouden druppels Ik regen Wanneer dat maar nodig is Ik stort me uit Rond verdriet en droeve dagen En spin leugens Van achtergebleven dauw Ik duld geen tegenspraak Want dan stamp ik Hard in de plassen Plaatselijke buien Maar niet op mij…

Onophoudelijk regen. In een plas op straat zwemt zelfs een visje.…

Regen, regen, maak mij stil, Die opnieuw genieten wil ’t Lieve leven, even, even, Zegen regen, zegen zing Liedjes in de schemering.…

Stortregen tekent stromende kronkelbeekjes in een waas op glas…

ruisend kletterend kleurt vallend water mijn bomen kale takken naar omhoog nauw zichtbaar hun knoppen niet te geloven eens zullen ze als groene kronen naar een blauwe lucht met daarin zeilende witte wolken reiken een feest in het verschiet het maakt me nu al blij…

Na de regen straalde de avond En breidde zijn blauwe armen wijduit En hief het lachend gelaat van de aarde Door de dunne nevel van tranen Voor hare fonklende wimpers Weder blozend omhoog; Laat mij zo lachen hemel, En hef mijn ziel tot uw borst, En laat de dampen van mijn leed En van mijn kleinheid en van mijn duffe gedachten En van mijn…

jij hebt met regen ooit mijn tranen gedroogd toen het pijpenstelen goot een minuscuul stroompje in de natuurlijke zondvloed dat heel privé een eigen bedding had emoties speelden eindelijk open kaart toen de dijk gebroken was en ik mezelf verloren gaf een grote plu sloot blikken buiten toen koesterende handen mij in jouw…

De regen valt met grote druppels uit de lucht. Ik wil dansen met de druppels Ik wil mijn haren nat voelen worden. Ik richt mijn gezicht naar de lucht en voel de druppels rollen over mijn wangen. het spoelt alles van me af. De regen stopt. De laatste druppels rollen langs mijn lichaam. Ik voel me herboren.…